ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4857 นี่คือโอกาสที่ดีที่สุดของคุณ1
“นอกจากนั้น แม่ของรั่วหลีเองก็คอยดูแลเอาใจใส่ในทุกๆวัน ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขอย่างที่สุด อย่างคำพูดที่เด็กสมัยนี้ชอบพูดกัน นี่คือรูปแบบชีวิตที่เรียบง่ายและมีความสุข……”
พูดมาถึงตรงนี้ ซูโสว่เต้ามองไปยังเย่เฉิน แล้วพูดเสียงเข้ม“คุณเย่ ผมรู้ว่าคุณกังวลเรื่องอะไร ที่คุณกังวลไม่ใช่ว่าในอนาคตผมจะต้องมาเสียใจภายหลัง แต่กังวลว่าหากผมมาเสียใจในภายหลังแล้ว จะทำให้แม่ของรั่วหลีต้องเสียใจ และทำให้รั่วหลีต้องมาผิดหวังในตัวผมหรือเปล่า ผมซูโสว่เต้าขอเอาศักดิ์ศรีตัวเองเป็นประกัน จากนี้เป็นต้นไป จนผมจะหมดลมหายใจ ผมจะไม่ทำให้พวกเธอสองคนแม่ลูกต้องผิดหวังและเสียใจอย่างแน่นอน ขอคุณเย่ได้โปรดช่วยให้เราสมหวังด้วย !”
คำพูดของซูโสว่เต้า สัตย์ซื่อและจริงใจอย่างที่สุด
เย่เฉินมองออก ว่าเขามาพูดกับตัวเองแบบนี้ได้ คงต้องคิดมาอย่างถี่ถ้วนแล้ว
และจากคำพูดของเขาก็ไม่ใช่เรื่องยากที่จะรับรู้ได้ว่า เขาในตอนนี้ได้มองทุกอย่างจนทะลุปรุโปร่งแล้ว การครอบครองอำนาจและทรัพย์สินของตระกูลซูที่มีทั้งหมดนั้น ไม่ได้น่าสนใจอีกต่อไป
สำหรับเขาในตอนนี้ จะชดเชยให้กับผู้หญิงที่รักตัวเองมานานหลายปี และทุ่มเททุกสิ่งอย่างให้ตัวเองคนนี้ยังไง จะเป็นสามีที่ดีและพ่อที่ดียังไง ได้เป็นการวางแผน ที่สำคัญยิ่งในชีวิตของเขาไปแล้ว
เมื่อเห็นสิ่งนี้ คิ้วที่ขมวดอยู่ตลอดของเย่เฉิน ในที่สุดก็ได้คลายลง
เขามองซูโสว่เต้าไปแวบหนึ่ง พูดด้วยสีหน้าจริงจังในทันที“หากคุณอยากจะขอเธอแต่งงานจริงๆ ไม่จำเป็นต้องรอให้ถึงวันพรุ่งนี้ก็ได้ เพราะหากรอให้ถึงวันพรุ่งนี้ เรื่องราวก็อาจจะเปลี่ยนแปลงไปก็ได้ ”
ซูโสว่เต้ารู้สึกประหลาดใจอย่างมาก ถามด้วยความสงสัย“คุณเย่ คำว่าเปลี่ยนแปลงของคุณหมายถึงอะไร?”
เย่เฉินพูดอย่างจริงจัง“หากคุณตัดสินใจที่จะขอเธอแต่งงานจริงๆ งั้นก็เตรียมตัวให้พร้อมได้เลย รอประตูห้องน้ำเปิดออก ให้คุณผู้หญิงเหอเดินออกมา คุณเดินเข้าไปหา แล้วคุกเข่าลงตรงหน้าขอเธอแต่งงานได้เลย เชื่อผม ว่านี่จะเป็นโอกาสที่ดีที่สุดของคุณ”
การเปลี่ยนแปลงที่เย่เฉินพูดเมื่อครู่ อันที่จริงแล้วก็คือยาก่อใหม่ที่เขาได้ให้ซูรั่วหลีไปเมื่อครู่
เดาว่า ซูรั่วหลีที่อยู่ในห้องน้ำตอนนี้ คงน่าจะกำลังช่วยเหออิงซิ่วคนเป็นแม่เตรียมการใช้ยานั้นอยู่
จับเวลาหลังจากนี้ นับไปอีกสักยี่สิบถึงสามสิบนาที รอเหออิงซิ่วจัดการทุกอย่างเรียบร้อย แล้วออกมาจากห้องน้ำ เธอก็จะกลายเป็นคนปกติทั่วไป แขนขวาที่ขาดหายไปจะงอกออกมาใหม่อย่างสมบูรณ์
หากซูโสว่เต้ารอพรุ่งนี้แล้วค่อยขอแต่งงาน แบบนั้นก็จะรู้สึกเหมือนว่าเหออิงซิ่วกลับมาเป็นปรกติแล้ว ดังนั้นก็จึงมาขอแต่งงาน
เพราะฉะนั้น มุมมองที่เย่เฉินช่วยเขาคิดพิจารณา หวังว่าเขาจะเตรียมพร้อมได้ในทันที ให้เหออิงซิ่วออกมาปุ๊บก็ขอแต่งงานเลย
ด้วยวิธีนี้ ซูโสว่เต้าก็จะมีโอกาสได้รับในสิ่งที่ต้องการ และซูรั่วหลีเองก็จะต้องปลาบปลื้มใจเป็นอย่างมากแน่นอน
กับเหออิงซิ่วด้วยแล้ว ก็ยิ่งจะมีความสุขเป็นสองเท่า
ขอแค่เหออิงซิ่วพยักหน้าตอบตกลง คืนนี้ทุกคนก็จะมีความสุขไปด้วยกัน
ซูโสว่เต้าไม่เข้าใจว่าทำไมเย่เฉินต้องให้ตัวเองเตรียมพร้อมในทันที พูดอย่างประหม่า“เอ่อคือ……คุณเย่……คุณให้ผมเตรียมพร้อมในตอนนี้ ผมไม่รู้ว่าจะเริ่มมันจากตรงไหนดี……เดิมทีผมตั้งใจว่าพรุ่งนี้จะไปเลือกแหวนสักวง พร้อมชุดสูทอีกชุด แต่ตอนนี้ไม่มีเวลานั้นเลย……”
เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม“ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้ ชั้นหนึ่งของโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงมีร้านหรูมากมาย หนึ่งในนั้นมีร้านเครื่องประดับCartier และร้านเสื้อผ้าผู้ชายอีกหลายยี่ห้อ ผมจะให้เหล่าเฉินพาคุณไปเลือกเดี๋ยวนี้ ส่วนดอกไม้ ผมก็จะให้เขาจัดการให้คุณ เวลายี่สิบนาทีคงพอกับการเตรียมความพร้อมได้”