ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4873 อย่าคิดทดสอบความเป็นมนุษย์2 - novel-lucky

ขอแค่นำเช็คใบนี้ไปขึ้นเงินที่ธนาคารไหนของสหรัฐอเมริกา ก็สามารถจะเบิกเป็นเงินสดสิบล้านเหรียญออกมาได้เลย

เมื่อหลี่ญ่าหลินได้ยินพวกเขาพูดถึงเรื่องเงินสิบล้านเหรียญขึ้นมา อดไม่ได้ที่จะพูดขึ้นว่า“เดิมทีความคิดของพ่อ ก็อยากจะเอาเงินนี้ทำเป็นกองทุนทรัสต์ แต่ที่พ่อตรวจสอบมาผลตอบแทนต่อปีไม่ได้สูงถึง8% พ่อคิดคำนวณรายได้ต่อปีอยู่ที่ประมาณ3.8% หลังจากสิบแปดปีก็น่าจะมีราวๆยี่สิบล้าน แล้วปีที่สิบเก้า ก็สามารถเอาผลกำไรนั้นออกมาได้ ส่วนหนึ่งให้เป็นทุนการศึกษาของเด็ก ส่วนหนึ่งเป็นค่าใช้จ่ายของเขา รอเด็กแต่งงาน ก็สามารถจะเบิกเป็นเงินก้อนหนึ่งล้านเหรียญออกมา แต่หากเรามีลูกกันมากกว่าสองคน งั้นก็แบ่งเงินสองล้านเท่าๆกัน ที่เหลือก็เก็บเป็นกองทุนทรัสต์ต่อไป……”

หลี่ญ่าหลินพูดมาถึงตรงนี้ หลี่หยวนหยวนลูกสาวก็พูดขึ้นอย่างร้อนรน“พ่อ……พ่อจะเอาเงินนี้ทำเป็นกองทุนทรัสต์อีกไม่ได้แล้ว……หากเป็นแบบนั้น เราเอาเงินทั้งหมดเก็บไว้อีกสิบแปดปีถึงจะเบิกมาใช้ได้อีก ตั้งแต่นี้ต่อไป จนอีกสิบแปดปีข้างหน้าเรายังไม่รู้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง หากพ่อย้ายไปอยู่กับเราที่ฮิวสตัน บวกกับจะมีลูกเพิ่มอีกคน เราคงต้องซื้อบ้านที่หลังใหญ่ขึ้น หนูกับซุนฮุยก็ไม่ต้องไปอยู่ที่คอนโดในเมืองอีก เรามาอยู่ด้วยกัน แบบนี้พ่อกับแม่ก็ยังช่วยเราดูแลลูกได้ แล้วถ้าหากมีลูกกันหลายคน ที่บ้านคงต้องหาแม่บ้านเพิ่ม ซื้อของใช้ต่างๆมากมาย ยังมีค่าใช้จ่ายอีกมากที่ต้องใช้……”

หลี่ญ่าหลินมองดูลูกสาว แล้วถามเธอ“หยวนหยวน แล้วลูกมีความคิดจะจัดการกับเงินสิบล้านนี้ยังไง？”

หลี่หยวนหยวนครุ่นคิด แล้วกล่าว“พ่อ หนูมีความคิดว่า เราเอาเงินหนึ่งล้านออกมาเปลี่ยนบ้านหลังใหม่ก่อน เลือกวิลล่าที่อยู่ใกล้ตัวเมือง ใหญ่หน่อย ใหม่หน่อย ดีหน่อย จากนั้นก็เปลี่ยนทุกอย่างภายในบ้านด้วย เช่นอาหารเสื้อผ้าแล้วก็รถยนต์ เครื่องใช้ไฟฟ้าภายในบ้าน ที่เหลือ ก็เก็บไว้ในบัญชีบุคคลเพื่อความสะดวก หากมีความจำเป็นอะไร ก็สามารถจะเบิกใช้ได้ทุกเมื่อ”

ซุนฮุยเองก็อดไม่ได้ที่จะพูดเสริมเช่นกัน “ใช่ครับพ่อ ผมว่าแบบนี้จะสะดวกกว่า มีเงินก้อนนี้อยู่ เราสามารถจะเลือกโรงพยาบาลเอกชนที่ดีให้หยวนหยวนได้ เมื่อเป็นแบบนี้ เวลาที่เธอต้องตรวจสุขภาพระหว่างตั้งครรภ์ก็จะสะดวก และสบายมากขึ้น”

หลี่ญ่าหลินลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ถอนหายใจ และกล่าว“เอาแบบนี้แล้วกัน ตามที่พวกเราพูด หนึ่งล้านซื้อบ้าน ห้าแสนไว้ซื้อของใช้และอุปกรณ์จำเป็นภายในบ้าน อีกห้าแสนเอามาไว้เป็นค่าใช้จ่ายสำรอง ที่เหลือแปดล้านให้แม่เราเขาเป็นคนดูแลจัดการเอง จะจัดการยังไง เราสามคนไม่มีสิทธิ์ออกเสียงใดๆ แม่เราจะเป็นคนตัดสินใจเอง”

หลี่หยวนหยวนอดไม่ได้ที่จะถาม “พ่อ เอาออกมาใช้แค่สองล้าน น้อยไปหรือเปล่า……เอาออกมาสามล้านดีกว่าไหม……”

หลี่ญ่าหลินโบกมือ“พ่อตัดสินใจแล้ว ตามนี้ไปก่อน ? หากพวกแกยังมีอะไรที่ต้องใช้ต้องจ่าย ก็ไปเบิกเอากับแม่แกเอง”

พูดจบ เขาหันมองไปยังเฉินจุนเหมยคนเป็นภรรยา แล้วถามเธอ“จุนเหมย คุณว่าแบบนี้ดีไหม？”

เฉินจุนเหมยผงะเล็กน้อย จากนั้นก็ได้สติ พูดด้วยรอยยิ้ม“ญ่าหลิน เงินนี้อย่าเอามาให้ฉันเลย จำนวนเงินแปดล้านไม่ใช่เหรอ ? ก็ทำเป็นกองทุนทรัสต์ไปเลย แต่ว่าทำเป็นแบบกองทุนทรัสต์ระยะสั้นนะ เริ่มตั้งแต่ตอนนี้ และนับไปอีกสิบแปดปี ทุกปีเอาออกมาหนึ่งในสิบแปดส่วน จนสิบแปดปีก็ครบตามจำนวน และส่วนเงินที่เอาออกมานั้น เราสองคนมาตัดสินร่วมกัน”