ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4885 จบเห่แล้ว……2
ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 4885 จบเห่แล้ว……2
ตอนนี้ สามสาวทหารสำนักว่านหลงก็กังวลเล็กน้อย
หนึ่งในนั้น เฉินจื่อถงที่เป็นผู้นำก็อดไม่ได้ที่จะใช้ภาษาจีนพูดกับหม่าหลัน:“พี่หลัน พวกเราจะไปแล้ว พี่ต้องดูแลตัวเองด้วยนะ!”
หม่าหลันใกล้จะร้องไห้แล้ว ดึงมือของเฉินจื่อถงอย่างตัวสั่น ร้องไห้ไปพูดไปว่า:“จื่อถงนะจื่อถง ไม่ว่ายังไงเธอก็ทิ้งฉันไว้ที่นี่ไม่ได้นะจื่อถง!ถ้าเธอไปแบบนี้ ฉันจะทำอย่างไรล่ะจื่อถง……โคลอี้กับเจสสิก้าไอ้สารเลวสองคนนี้ไม่ฉีกฉันเป็นชิ้นๆ เลยเหรอ?และยังมีพวกเหล่าเหม่ย เหล่าโม่ในห้องขังอื่นอีก……พวกเธอต้องอยากจะฆ่าฉันแน่ๆ……”
เฉินจื่อถงพูดอย่างทำอะไรไม่ได้:“พี่หลัน ฉัน……ฉันก็ไม่รู้ว่าฉันจะออกไปได้เร็วขนาดนี้ ฉันคิดว่าฉันจะออกไปช้ากว่าพี่เสียอีก……พอพวกเราไปแล้ว พี่ต้องดูแลตัวเองนะ ไม่งั้นก็รีบหาทางออกไปซะเถอะ……”
หม่าหลันพูดอย่างสะอึกสะอื้น:“ตอนนี้พูดอะไรก็สายไปแล้ว……ถึงฉันจะอยากออกไป ก็ต้องโทรหาลูกเขยของฉันก่อน ให้ลูกเขยของฉันรีบหาทาง แต่วันนี้ตอนเที่ยงพวกเธอก็จะไปแล้ว ถึงตอนเย็นลูกเขยฉันจะพาฉันออกไป ช่วงเที่ยงถึงตอนเย็นฉันก็กลัวว่าจะไม่รอดแล้ว……”
พูดจบ เธอก็มองไปยังเฉินจื่อถง พูดอย่างคาดหวังว่า:“จื่อถง!ไม่งั้นเธอรีบทำอะไรผิดสิ!ออกไปตบตีผู้คุม หรือทุบตีนักโทษต่อหน้าผู้คุมก็ได้ แบบนี้เธอก็จะถูกขังอีกครั้งไม่ใช่เหรอ?”
เฉินจื่อถงตกใจ ส่ายหน้าพูดว่า:“พี่หลัน……กฎหมายของสหรัฐอเมริกาไม่ได้ทำงานแบบนี้ ถึงฉันทุบตีผู้คุมที่นี่ ก็ไม่ได้เอาฉันขังอยู่ในเรือนจำต่อ พวกเธอจะต้องแจ้งให้ตำรวจจับฉันก่อน จากนั้นค่อยเอาฉันไปขึ้นศาล แล้วศาลถึงจะค่อยตัดสินให้ฉันเข้ามาก่อน ฉันถึงจะเข้ามาได้……ถ้าฉันเข้ามา ก็น่าจะอีกสองวันเลย……”
“อ๋า?!”หม่าหลันก็ร้อนรนเหมือนมดที่อยู่บนหม้อทันที หมุนตัวอยู่ตรงนั้น เธอร้องไห้ไป พร้อมกับพึมพำในปากว่า:“จบเห่แล้วๆ ครั้งนี้ฉันจบเห่แล้วจริงๆ!”
พูดไป จู่ๆ เธอก็ได้สติคืนมา พูดอย่างตื่นตระหนกว่า:“ไม่ได้ ฉันต้องรีบไปโทรหาลูกเขยแสนดีของฉัน ให้เขารีบหาทางมาช่วยฉันออกไป ……”
เฉินจื่อถงปลอบเธอว่า:“พี่หลัน พี่อย่าเพิ่งร้อนใจ พี่อยากโทรก็ต้องรอตอนพัก ไปกินข้าวก่อนเถอะ!”
หม่าหลันพูดอย่างตื่นตระหนก:“ตอนนี้ฉันอยากตายแล้ว ยังจะมีอารมณ์กินข้าวที่ไหนกัน ……“
พูดจบ เธอก็น้ำตาคลอเบ้า ปากก็พึมพำ:“ลูกเขยแสนดีของฉัน แม่จะได้ออกไปอย่างมีชีวิตหรือไม่อยู่ที่แกแล้ว ……แกต้องหาทางช่วยแม่นะ……”
หม่าหลันที่เสียสติ ตอนที่ดันอาหารเช้าอย่างใจลอยในห้องทานข้าว ข่าวที่หญิงสาวทั้งสามแห่งสำนักว่านหลงจะได้ออกไป ก็รู้ไปทั่วกรมราชทัณฑ์เบดฟอร์ดฮิลส์
ทุกคนต่างรู้ว่า ที่หม่าหลันวางอำนาจในเบดฟอร์ดฮิลส์ นั่นเพราะว่าข้างกายเธอมีผู้หญิงหัวเซี่ยสามคนที่ต่อสู้อย่างเก่งกาจ
ตอนนี้ หญิงสามคนนี้กำลังจะออกจากเรือนจำอย่างกะทันหัน หมายความว่า หม่าหลันจะสูญเสียที่คุ้มครองไปโดยสิ้นเชิง!
ดังนั้น คนจำนวนมากที่โดนหม่าหลันกดขี่ข่มเหง ทำให้ละอาย และยังเคยโดนทหารหญิงทั้งสามของสำนักว่านหลงจัดการ ในใจก็เริ่มอยากแก้แค้น
ทุกคนต่างตั้งหน้าตั้งตารอ รอทั้งสามคนจากไปแล้ว ก็จะจัดการหม่าหลันอย่างดี ดูว่าเธอยังเป็นแม่เจ้าผีหงอแห่งเบดฟอร์ดฮิลส์หรือไม่