ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4949 ในกรณีนี้ ฉันก็ให้โอกาสพวกเขาได้! - novel-lucky

เมื่อกล่าวเช่นนั้น เย่เฉินกล่าวอีกครั้งว่า “พวกเขาไม่เคยคิดฝันว่าบริษัทขนส่งด่วนแห่งนี้และเครื่องบินทั้งหกลำนี้ถูกเปิดเผย นี่คือข้อได้เปรียบที่ใหญ่ที่สุดในมือของเรา”

“ตราบใดที่พวกเขาไม่สังเกตเห็นการเปิดรับ เครื่องบินทั้ง 6 ลำนี้จะยังคงให้บริการองค์กรนี้ต่อไป และเนื่องจากข้อมูลการบินเปิดเผยต่อสาธารณะ ทุกครั้งที่พวกเขาย้ายเครื่องบินในอนาคต ไม่ว่าพวกเขาจะปกปิดมันได้ดีเพียงใด พวกเขาจะ เปล่าประโยชน์ต่อหน้าเรา ;”

“สิ่งที่เราต้องทำคือจับตาดูการเคลื่อนไหวของเครื่องบินทั้ง 6 ลำอย่างใกล้ชิด เมื่อเครื่องบินของพวกมันเคลื่อนที่ หมายความว่าพวกมันกำลังเคลื่อนย้ายบุคลากรหรือวัสดุอย่างแน่นอน”

“ดังนั้น บันทึกเวลาและสถานที่ที่เครื่องบินแต่ละลำออก จากนั้นจึงติดตามปลายทางของเครื่องบิน”

หลี่ ย่าลิน กล่าวทันที: “ไม่มีปัญหา นายน้อยเย่ ฉันจะติดตามการเคลื่อนไหวของเครื่องบินทั้งหกนี้อย่างใกล้ชิด เมื่อพวกเขาเคลื่อนที่ฉันจะแจ้งให้คุณทราบโดยเร็วที่สุด!”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย: “ให้โพจุนจัดการให้ใครบางคนทำการสอดส่อง สารวัตรหลี่ คุณต้องรับผิดชอบในการสั่งการจากด้านหลัง ยังไงก็เถอะ วิเคราะห์ข้อมูลที่รวบรวมและแยกแยะเบาะแสอันมีค่าจากข้อมูลทั้งหมด”

“ตกลง!” หลี่ ย่าลินพูดโดยไม่ลังเล “ฉันจะทำงานอย่างใกล้ชิดกับปรมาจารย์หวัน!”

“โอเค” เย่เฉินยิ้มด้วยความพึงพอใจ: “จากนั้นก็เป็นเรื่องยากสำหรับสารวัตรหลี่ที่จะอยู่ในซีเรียอีกสองสามวัน และให้โปจุนเตรียมห้องนอนและห้องทำงานให้คุณ”

เสียงของ วัน โพจุน มาจากปลายอีกด้านของโทรศัพท์: “คุณเย่ วางใจเถอะ ลูกน้องของคุณได้เตรียมการแล้ว! ฉันยังขอให้เจ้าหน้าที่ข่าวกรองให้ความสนใจเครื่องบินเหล่านี้อย่างใกล้ชิด ตามบันทึกการบินล่าสุดของทั้ง 6 ลำนี้ ปัจจุบันตั้งอยู่ในสิงคโปร์, เมืองหลวงโคลอมโบของศรีลังกา, เมืองมอนเตร์เรย์ชายแดนของเม็กซิโก, เมืองท่าลากอสของไนจีเรีย, เมืองท่าลาร์นากาของไซปรัส และเมืองท่านาตาลของบราซิล”

เย่เฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย และด้วยความทรงจำของเขาเกี่ยวกับแผนที่โลก เขากล่าวว่า “ศรีลังกาอยู่ในเอเชียใต้ เม็กซิโกอยู่ในอเมริกาเหนือ ไนจีเรียอยู่ในแอฟริกาตะวันตก ไซปรัสอยู่ทางตอนใต้ของยุโรป บราซิลอยู่ในอเมริกาใต้ สิงคโปร์ คือคอหอยของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้…”

เย่เฉินกล่าวเสริมว่า “ยกเว้นสิงคโปร์ซึ่งเป็นประเทศพัฒนาแล้ว อีก 5 ประเทศที่เหลือเป็นประเทศกำลังพัฒนาและประเทศโลกที่สาม น่าจะเป็นที่ประเทศเหล่านี้มีช่องโหว่มากขึ้นในการจัดการและควบคุมโดยรวม สามารถทำได้ ถูกเจาะ และสถานที่เหล่านี้กระจัดกระจายไปทั่วโลก ไม่ว่าพวกเขาจะมีค่ายมรณะอยู่ใกล้ ๆ หรือไม่ก็จงใจกระจัดกระจายเพื่อให้สามารถเคลื่อนที่ไปทั่วโลกได้ทุกที่ทุกเวลา”

ทันทีหลังจากนั้น เย่เฉินถามตัวเองและตอบว่า: “แต่ปัจจุบันความเป็นไปได้ของอดีตนั้นไม่สูงมาก ท้ายที่สุดเมื่อพวกเขาส่ง 47 พฤษภาคมไปยังสหรัฐอเมริกา พวกเขาบินจากศรีลังกาไปยังเม็กซิโก ถ้าพวกเขาตาย คนใกล้เม็กซิโก ถ้าใช่ก็ไม่ควรไปไกล”

วันโพจุนกล่าวว่า: “คุณเย่ ฉันจะให้ผู้คนจับตาดูเครื่องบินทั้งหกลำนี้ และหากมีการเคลื่อนไหวใดๆ ฉันจะรายงานให้คุณทราบโดยเร็วที่สุด!”

“ตกลง” เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม: “จับตาดูพวกเขาไว้ และบอกฉันทันทีที่มีการเคลื่อนไหวที่ชัดเจน ถ้าฉันมีเวลาและสถานที่ที่สะดวก ฉันจะไปเซอร์ไพรส์พวกเขาได้แล้ว!”

วันโพจุน อุทานว่า “คุณเย่ คุณบอกว่าจะไม่มีการติดต่อจริงๆ ในตอนนี้เหรอ!”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยและกล่าวว่า “ฉันหวังว่านักสืบหลี่จะทำการสอบสวนฝ่ายเดียวโดยไม่ติดต่อ และจะไม่มีการติดต่อที่สำคัญใดๆ กับอีกฝ่ายในระหว่างกระบวนการสอบสวน สำหรับฉัน ฉันจะไม่สอบสวนพวกเขา ฉันเป็น จะไปสอบสวนพวกเขา ไปเอาพวกเขาในหม้อ”

เมื่อได้ยินดังนั้น 47 พ.ค.จึงพูดด้วยความตื่นตระหนก “คุณ…คุณเย่…ฉันรับรองได้เลยว่าทหารที่เสียชีวิตเกือบทั้งหมดไม่เต็มใจที่จะเสียสละชีวิตเพื่อพวกเขา… …และได้โปรด เห็นแก่ชะตากรรมอันน่าเศร้าของพวกเขา…ให้โอกาสพวกเขาได้มีชีวิตอยู่…”

เย่เฉินกล่าวอย่างแผ่วเบา: “47 พฤษภาคม ถ้าฉันเจอคนตายอย่างคุณ ฉันสามารถให้โอกาสพวกเขาได้ แต่ถ้าฉันสามารถใช้พวกมันได้เท่านั้น”

47 พ.ค. โพล่งออกมา: “นายเย่ วางใจได้เลย ถ้าคุณเต็มใจที่จะให้โอกาสคนตายล้างแค้นให้กับองค์กร ฉันเชื่อว่าไม่มีทหารคนใดที่ตายไปปฏิเสธที่จะรับใช้คุณ! เป็นอิสระจากพันธนาการของคุณ แม้ว่าพวกเขาจะ ตายอย่างไม่เห็นแก่ตัวเพื่อคุณ พวกเขาจะไม่มีวันลังเล!”

“โอเค” เย่เฉินพูดอย่างร่าเริง “ในกรณีนี้ ฉันก็ให้โอกาสพวกเขาได้!”

ทันทีที่เขาพูดจบ วัน โพจุน ก็โพล่งออกไปที่ เย่เฉิน ว่า “คุณเย่ ฉันเพิ่งได้รับข่าวว่าเครื่องบินโบอิ้ง 777 ลำหนึ่งออกจากสนามบินลาร์นากาในไซปรัสในอีกสี่ชั่วโมงต่อมา”

เย่เฉินโพล่งออกมา “คุณเห็นปลายทางที่พวกเขาสมัครไหม”

วัน โพจุน กล่าวว่า: “จุดหมายปลายทางคือเมืองที่ใหญ่เป็นอันดับสองในยุโรปเหนือ, เบอร์เกน!”