ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4979 หัวใจที่กระสับกระส่ายของเธอ - novel-lucky

บทที่ 4979 หัวใจที่กระสับกระส่ายของเธอ

ในความเป็นจริง สำหรับ เย่เฉิน การนอนหลับเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้อยู่แล้ว

แม้จะไม่ได้นอน ร่างกายก็จะไม่เหนื่อย

อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้ เขาได้ใส่พลังงานทางจิตวิญญาณจำนวนมากลงในวงแหวน แม้ว่าเขาจะกิน เม็ดยาเป่ยหยวน ก็ตาม เขาก็ทำได้เพียงเติมพลังให้เต็มที่เท่านั้น การใช้พลังงานทางจิตวิญญาณอย่างรวดเร็วเช่นนี้ทำให้ร่างกายของเขาเหนื่อยเล็กน้อย

เมื่อเห็นใบหน้าที่เหนื่อยล้าของเย่เฉิน เฮเลน่าก็รีบพูดว่า “คุณเย่ โปรดตามฉันมา”

เนื่องจากพระราชวังอยู่ในสภาพทรุดโทรม จึงมีห้องพักเพียงไม่กี่ห้องที่สามารถเข้าพักได้ตลอดเวลา และเฮเลนาไม่รู้ว่าอะไรเป็นแรงจูงใจของเธอ ดังนั้นเธอจึงพาเย่เฉินไปที่ห้องนอนของเธอในพระราชวังโดยตรง

เมื่อ เย่เฉิน มาถึงที่นี่ครั้งแรก เขาไม่รู้โครงสร้างภายในและการกระจายของพระราชวัง และเขารู้สึกเหนื่อยมาก ดังนั้นเขาจึงตาม เฮเลน่า ไปที่ห้องนอน

นี่คือห้องนอนที่ใหญ่ที่สุดในวัง ให้แน่ชัดกว่านั้น ควรจะเป็นห้องสวีทขนาดใหญ่

ผลักประตูเข้ามาเป็นห้องประชุมสไตล์นอร์ดิกและกลิ่นอายแบบแอนทีค เฟอร์นิเจอร์ ของประดับตกแต่ง แม้กระทั่งพื้นและโคมระย้าของที่นี่ทุกชิ้นมีประวัติยาวนานกว่าร้อยปี ถึงแม้ว่าความงามคลาสสิกของยุโรปเหนือ เป็นศิลปะมาก แต่หลังจากทั้งหมดมันเก่าและได้รับการดูแลไม่ดีและห้องมีกลิ่นเหม็นอับที่ยากจะกำจัด

เฮเลนาอยู่ในห้องสวีทนี้ครึ่งคืน และเคยชินกับกลิ่นนี้ แต่หลังจากออกไปข้างนอกและกลับมา กลิ่นก็ชัดเจนมากอีกครั้ง

เธออดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย และกล่าวขอโทษว่า “ฉันขอโทษ คุณเย่ มีกลิ่นเหม็นอับในห้อง นอกจากอายุแล้ว อากาศยังอาจเกี่ยวข้องกับสภาพอากาศที่ฝนตกในเบอร์เกนอีกด้วย”

เย่เฉินยิ้มอย่างไม่เป็นทางการ: “ไม่เป็นไร เท่านี้ก็ดีแล้ว”

เฮเลนาโค้งคำนับเล็กน้อย ชี้ไปที่ห้องนอนข้างใน แล้วพูดกับเย่เฉินว่า “คุณเย่ ห้องนอนอยู่ข้างใน ขอพักสักครู่!”

“ตกลง” เย่เฉินพยักหน้าและพูดว่า “คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับฉัน ฉันจะงีบสักพักแล้วคิดอะไรบางอย่าง หากฉันไม่ตื่นก่อนเที่ยง โปรดโทรหาฉัน”

“ตกลง!” เฮเลนาพยักหน้าด้วยความเคารพและเห็นด้วย จากนั้นเม้มริมฝีปากสีแดงของเธอเล็กน้อยและพูดกับเย่เฉิน: “คุณเย่ ให้ฉันจัดเตียงให้คุณ เตียงในห้องนอนนี้ยังไม่ได้จัดเป็นระเบียบ และ มันรกไปหน่อย”

เย่เฉินรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย และก่อนที่เขาจะทันได้ถาม เฮเลน่าก็รีบเดินเข้าไปในห้องนอน

เย่เฉินตามเธอไปที่ห้องนอน เพียงเพื่อจะพบว่าบนเตียงขนาดใหญ่ ผ้านวมถูกยกขึ้นครึ่งหนึ่ง และฟูกมีรอยยับเล็กน้อย ซึ่งเป็นสัญญาณบ่งบอกว่ามีคนนอนหลับอยู่

ยิ่งไปกว่านั้น ในห้องนี้มีกลิ่นหอมจางๆ เหมือนกับน้ำหอมของเฮเลน่าทุกประการ

สิ่งนี้ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะถามเธอ: “เฮเลน่า นี่คือห้องนอนของคุณใช่ไหม”

เฮเลนาหน้าแดงด้วยความลำบากใจและพูดอย่างตะกุกตะกัก: “ฉันขอโทษ คุณเย่ ห้องพักส่วนใหญ่ที่นี่มีฝุ่นเกาะนานเกินไป และไม่เหมาะสำหรับให้ความบันเทิงแก่แขกจริงๆ เฉพาะห้องนี้เท่านั้นที่พอใช้ได้ ดังนั้นฉันจะ อยากจะขอบคุณสำหรับการพักผ่อนที่นี่ โปรดอย่าถือสา…”

เย่เฉินส่ายหัวและพูดว่า “ฉันไม่ว่าอะไร แต่ถ้าฉันนอนที่นี่ นกพิราบจะไม่มาจับรังของนกกางเขน และมันจะส่งผลต่อการพักผ่อนของคุณด้วย”

“ไม่ ไม่” เฮเลน่าโบกมือโดยไม่คิดและพูดว่า “ฉันตื่นแล้ว คุณพักผ่อนได้ ฉันจะนั่งบนโซฟาข้างนอกสักครู่แล้วลงไป”

เมื่อเย่เฉินได้ยินเรื่องนี้ เขาไม่ได้ยืนยันอีกต่อไป

ไม่มีใครสามารถจินตนาการได้ว่าราชินีแห่งนอร์ดิกเฮเลนาที่ดึงดูดความสนใจของคนทั้งโลกและเป็นที่ต้องการของขุนนางทั้งหมด เป็นเหมือนสาวใช้ส่วนตัวที่เต็มใจจะทำความสะอาดเตียงของเธอให้เย่เฉิน

เฮเลนาไม่เคยคิดว่าจะทำอะไรหรือไม่ทำในฐานะราชินี

เธอรู้เพียงว่าต่อหน้าเย่เฉิน เธอสามารถวางความเย่อหยิ่งและความยับยั้งชั่งใจของจักรพรรดินีลงได้ และเต็มใจทำทุกอย่างเพื่อเขา

ยิ่งไปกว่านั้น ในขณะนี้ เมื่อเธอคิดว่าเย่เฉินกำลังจะนอนบนเตียงที่เธอเพิ่งนอนไป หัวใจที่กระสับกระส่ายของเธอทั้งมีความสุขและละอายใจ