ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 1304
ดังนั้นสำหรับตระกูลใหญ่ที่ระดับขึ้นแสนล้านอย่างตระกูลกู้แบบนี้ ขอเพียงแค่พวกเขาคิด ก็มีความสามารถที่จะซื้อครึ่งวงการบันเทิงได้จริงๆ
ด้วยเหตุนี้เย่เฉินก็เลยทอดถอนหายใจออกมา บอกว่า “พอได้แล้วคุณนายของพี่ รีบไปนั่งบนโซฟาให้ดี พี่จะจับชีพจรให้เธอ”
กู้ชิวอี๋มองดูเขา เอ่ยถามขึ้นอย่างตกตะลึงว่า “พี่ยังรักษาคนได้จริงๆหรอ?”
เย่เฉินถามย้อนกลับ “แน่นอนว่าได้สิ!เธอนึกว่าพี่หลอกเธอหรือไงล่ะ?”
กู้ชิวอี๋เบ้ปากเล็กน้อย “ฉันนึกว่าพี่ใช้การมาดูอาการฉันเป็นเหตุผล คิดอยากจะดึกๆดื่นๆมาที่ห้องของฉันเพื่อมาเอาเปรียบซะอีก…”
“พี่…” เย่เฉินแทบจะเลือดพุ่งออกมาทางปาก “พี่ไม่ได้มั่วขนาดนั้นซะหน่อย!”
กู้ชิวอี๋มองบนใส่เขาหนึ่งที เอ่ยว่า “ฉันจะบอกพี่ให้ พี่อย่านึกว่าฉันก็คือผู้หญิงที่ตามสบายแบบนั้น ฉันโตมาขนาดนี้ นอกจากพี่แล้ว แม้กระทั่งมือของเด็กผู้ชายคนอื่นก็ยังไม่เคยจูง!อีกทั้ง ต่อให้พี่ตอนนี้ไม่ได้แต่งงาน ต่อให้พี่คิดจะทำตามการหมั้นหมายกับฉัน ฉันก็ไม่แน่ว่าจะตกลง อย่างน้อยที่สุดต้องมีช่วงสังเกตการณ์กับพี่ก่อน พี่ผ่านการสังเกตการณ์ของฉันถึงจะได้ ไม่อย่างนั้นหากหลายปีขนาดนี้พี่เปลี่ยนเป็นผู้ชายเลวขึ้นมา ฉันก็ไม่มีทางพิจารณาแต่งงานกับพี่หรอก!”
เย่เฉินถามย้อนกลับ “ในเมื่อเช่นนี้ งั้นเธอชอบพูดตรงไปตรงมาขนาดนี้ทำไม? เดี๋ยวก็ว่าที่ภรรยา เดี๋ยวก็แต่งงานครั้งสอง เดี๋ยวก็เป็นแม่เลี้ยงอีกอะไรนั่น”
กู้ชิวอี๋เอ่ยขึ้นอย่างโมโหว่า “รู้ว่าอะไรเรียกว่าจองล่วงหน้าไหมคะ? ก็เช่นพี่เป็นคนขับรถคนหนึ่ง ฉันได้จองพี่ไว้แล้ว พี่ก็จำเป็นต้องรอฉันอย่างเชื่อฟัง ไม่สามารถรับงานอื่นได้อีกโดยเด็ดขาด แต่ว่าคำพูดกลับมา แม้ว่าฉันจองพี่ไว้แล้ว แต่ฉันก็ไม่แน่ว่าจะต้องนั่งรถของพี่ งั้นพี่ทำให้ฉันไม่พอใจ ฉันก็สามารถเปลี่ยนไปนั่งรถคันอื่นได้ตลอดเวลา!”
เย่เฉินหมดคำพูด “พอได้แล้วๆ พี่ไม่ถกเรื่องนี้กับเธอแล้ว และพี่ก็ถกไม่ชนะเธอด้วย เธอไม่ใช่ปวดท้องหรอกหรอ? มาพี่ดูให้เธอ ดูเสร็จพี่รีบกลับบ้าน พี่สะใภ้เธอยังรอพี่กลับบ้านนอนอยู่นะ”
กู้ชิวอี๋ย่นจมูกถาม “ไอ้แซ่เย่ พี่ก็จะจงใจยั่วโมโหฉันใช่หรือเปล่า?”
“เปล่า” เย่เฉินเอ่ย “นี่พี่ไม่ใช่มาตรวจร่างกายให้กับเธอแล้วหรอกหรอ!”
กู้ชิวอี๋ลูบท้องของตัวเองเบาๆ เอ่ยฟึดฟัดออกมา “พี่ดูว่าฉันดีกับพี่แค่ไหน!ก็แม้แต่โอกาสที่เวลาห่างมาตั้งหลายปีขนาดนี้ตามหาพี่จนเจอ ต่างก็แลกมาด้วยการเสียสละสุขภาพร่างกายที่แข็งแรงเป็นค่าตอบแทน พี่ว่ากระเพาะนี่ของฉันหากไม่เป็นอะไร จะรับโฆษณายากระเพาะบ้าๆนี่ของพวกพี่ได้ยังไงกัน? ยิ่งไม่มีทางเผ่นมาถึงจินหลิงมาเจอพี่!เป็นการทุ่มเทให้พี่ตลอดเวลาจริงๆ!”
“ใช่ๆๆ” เย่เฉินพยักหน้าไปด้วย เอ่ยปากโอ๋เธอไปด้วย บอกว่า “หลายปีมานี้ลำบากเธอแล้วจริงๆ ต่อไปมีโอกาสพี่ชายจะต้องตั้งใจชดเชยให้กับเธอ”
กู้ชิวอี๋เอ่ยถาม “งั้นพี่เตรียมจะชดเชยยังไง?”
เย่เฉินเอ่ย “พี่รักษากระเพาะเธอให้หายภายในครั้งเดียวก่อน รอหลังจากพี่รักษาเธอเสร็จ กระเพาะนี้ของเธอต่อไป หากมีปัญหาอะไรออกมาอีกเล็กน้อย ถือว่าพี่แพ้”
“โม้มั้งพี่ก็”
กู้ชิวอี๋แม้ว่าหน้าตาไม่เชื่อ แต่ยังคงตามเขา นั่งลงที่บนโซฟา
จากนั้น เธอก็นำมือขวาของตัวเองยื่นไปที่ด้านหน้าของเย่เฉิน
เย่เฉินนำนิ้วมือทาบไปบนจุดชีพจรที่บริเวณข้อมือของเธอเบาๆ ดูแล้วเหมือนกำลังจับชีพจร แต่ในความเป็นจริงแล้วเพียงแค่ยืมใช้โอกาสนี้ นำปราณทิพย์เส้นหนึ่งข้ามเข้าไปตรวจสอบภายในร่างกายของเธอ
ช่วยขีวิตรักษาคน ใช้ยาอะไร ต่างก็เทียบกับเรกิไม่ได้ไปไกล
เพราะว่านี่ถึงจะเป็นแก่นแท้ของสรรพสิ่งในหล้า
ปราณทิพย์เส้นนี้เข้าสู่ร่างกาย กู้ชิวอี๋ก็รู้สึกถึงความอุ่นสบายที่แตกต่างตรงสู่ม้ามและกระเพาะในทันที
หลังจากนั้นชั่วขณะ เธอก็รู้สึกว่า บริเวณกระเพาะที่ปวดแบบเป็นๆหายๆ ได้ดีขึ้นโดยสมบูรณ์แบบในความไม่รู้เนื้อรู้ตัว
ม้ามและกระเพาะในก่อนหน้านี้ มักจะเจ็บปวดขึ้นมาเป็นระลอก อีกทั้งท้องอืด กรดไหลย้อน แผดเผาจนร้อนรน ให้เธอทั้งคนต่างก็ไม่มีความอยากอาหารใดๆขึ้นมาได้
แต่ว่าตอนนี้ความรู้สึกไม่สบายเหล่านั้นทั้งหมด ราวกับหายไปอย่างไร้ร่องรอยภายในชั่วพริบตา!