ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 1359
วันถัดไป
โคบายา ชิจิโร่ออกเดินทางไปจิ่วเสวนเภสัชกรรม
หลังจากที่เย่เฉินทานอาหารเช้าของหม่าหลันผู้ซึ่งเป็นแม่ยายเสร็จ จึงยืมรถของพ่อตา ขับมุ่งหน้าไปยังสนามยิมเนเซียมจินหลิง
ไม่พูดไม่ได้ หลังจากที่หม่าหลันเริ่มอ่อนลง ชีวิตของเย่เฉินที่บ้าน จึงสบายขึ้น
นับตั้งแต่หม่าหลันฟังเย่เฉิน ถ้าเซียวชูหรันคลอดลูก จะให้ค่าเหนื่อยราคาสูงกับเธอ และให้เธอช่วยดูแลลูก เธอจึงเปลี่ยนวิธีการเลียเย่เฉิน ในขณะเดียวกันก็เกลี้ยกล่อมให้เซียวชูหรันมีลูกเร็วๆ
หม่าหลันแต่งงานกับเซียวฉางควนมานานหลายปี แต่ฝีมือการทำอาหารไม่มีความคืบหน้าเลย เธอใช้วิธีสารพัดในการหลอกสามีและลูกสาว
แต่ตอนนี้ เธอกลับเริ่มจับมือถือแล้วศึกษาสูตรอาหาร และมุ่งมั่นจะดูแลเย่เฉินลูกเขยคนนี้ให้ดี แบบนี้ในอนาคตเธอถึงจะมีชีวิตที่สุขสบายได้
ถือว่าเธอตาสว่างแล้ว
ถึงแม้เย่เฉินจะเป็นเด็กกำพร้าไม่มีภูมิหลังอะไร แต่เขายังมีความเชี่ยวชาญด้านศาสตร์ฮวงจุ้ย ในอนาคตครอบครัวนี้จะต้องมีเงินไม่ขาดแน่ บวกกับเธอยังอาศัยอยู่ในคฤหาสน์หลังหนึ่งราคามากกว่าหนึ่งร้อยล้านในTomson Riviera ไม่ต้องพูดว่าในใจของพึงพอใจแค่ไหน
เพราะฉะนั้น ตอนนี้สำหรับเย่เฉินแล้ว เธออยากแค่เอาใจ ไม่คิดอย่างอื่น
จุดนี้ ทำให้เซียวชูหรันกับเซียวฉางควนรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก
พวกเขาสองคนก็คิดไม่ถึงเหมือนกันว่า หม่าหลันที่ไม่เคยก้มหัวในบ้านมาก่อน กลับเริ่มก้มหัวให้กับเย่เฉิน
แน่นอนว่า พวกเขาสองคนรู้ดี หม่าหลันมุ่งไปหาเงิน เนื่องจากไม่มีใครเข้าใจหม่าหลันมากกว่าพวกเขาแล้ว
แต่แบบนี้ก็ไม่ได้แย่อะไรนัก อย่างน้อยบ้านนี้ก็ไม่ต้องมีเรื่องวุ่นวายอีก
เย่เฉินขับรถมาจนถึงสนามยิม ตอนนี้สนามยิมเต็มไปด้วยผู้คนแล้ว
รอบชิงชนะเลิศของวันนี้สามารถกล่าวได้ว่าได้รับความสนใจทั่วทั้งประเทศ
ผู้คนทั่วประเทศต่างอยากเห็น ม้ามืดอย่างฉินเอ้าเสวี่ยนจะมืดไปจนถึงสุดท้ายรึเปล่า และจะรับแชมป์กลับมาได้หรือไม่!
ในตอนที่เย่เฉินมาถึงหลังเวที ฉินเอ้าเสวี่ยนก็ถึงตั้งแต่เช้าแล้ว
พอเห็นว่าเขามาแล้ว เธอก็ทั้งเขินและดีใจ รีบเข้าไปควงแขนของเขา แล้วถามด้วยน้ำเสียงออดอ้อน“อาจารย์เย่คะ วันนี้อาจารย์คิดว่าเอ้าเสวี่ยจะชนะไหมคะ?”
เย่เฉินพยักหน้า แล้วพูดอย่างจริงจัง“ฉันคิดว่าเธอต้องชนะแน่นอน!”
พูดตบ ในใจของเขาก็นึกถึงอิโตะ นานาโกะขึ้นมา
เป็นแบบนั้นจริงๆ
ความแข็งแกร่งของอิโตะ นานาโกะ สูงกว่าฉินเอ้าเสวี่ยนในเมื่อก่อนมาก แต่ตอนนี้ฉินเอ้าเสวี่ยน ความแข็งแกร่งของเธอได้เหนือกว่าอิโตะ นานาโกะเป็นโยชน์แล้ว
ดังนั้น เย่เฉินจึงไม่เป็นห่วงเรื่องชัยชนะของฉินเอ้าเสวี่ยน
แต่ เขาแอบเป็นกังวลว่า ระหว่างการแข่งขันฉินเอ้าเสวี่ยน จะไม่ระวังตัว ทำให้อิโตะ นานาโกะได้รับบาดเจ็บสาหัส
พูดตามตรง เขามีความประทับใจต่อ เด็กสาวที่ชื่ออิโตะ นานาโกะ
ถึงแม้เธอเป็นผู้หญิงญี่ปุ่น แต่ไม่ยอมรับคงไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นรูปลักษณ์ภายนอกของเธอ รูปร่าง นิสัย เจตคติหรือการอบรมในครอบครัว ความรู้ความสามารถพื้นฐานติดตัว พูดได้เลยว่าเธอเป็นผู้หญิงสวยนอกฉลาดในและเป็นผู้หญิงแบบฉบับในอุดมคติ
เงียบเหมือนสาวพรหมจารี เคลื่อนไหวเหมือนกระต่าย สำนวนแปดคำนี้ เป็นสิ่งที่อธิบายตัวเธอได้ดีที่สุด
ไม่ว่าผู้ชายปกติคนไหน เผชิญหน้ากับผู้หญิงที่อ่อนโยนดุจสายน้ำ ต่างต้องหวั่นไหวอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้