ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 1379
คำพูดของเย่เฉิน เซียวชูหรันไม่ได้สงสัยอยู่แล้ว
ในความคิดของเธอ เย่เฉินรู้จักคนที่มีอำนาจจำนวนมากในจินหลิงเพราะเขาดูฮวงจุ้ยเป็น
พูดตามตรง เย่เฉินช่วยเหลือครอบครัวได้มากๆเพราะดูฮวงจุ้ย
ถ้ามิเช่นนั้น พวกเขาก็คงอยู่คฤหาสน์ที่ดีและใช้ชีวิตที่สุขสบายแบบนี้ไม่ได้หรอก
เมื่อก่อน เซียวชูหรันกังวลว่าการดูฮวงจุ้ยเย่เฉินเป็นการหลอกลวงคนอื่น กลัวว่าวันหนึ่งเย่เฉินจะโดนฟ้าผ่า
แต่เวลาผ่านไป เธอกลับพบว่า เย่เฉินดูฮวงจุ้ยและรู้จักคนที่มีอำนาจมากมาย และไม่มีผู้มีอำนาจคนไหนผิดใจหรือแตกหักกับเขาเลยสักคน
สิ่งนี้เป็นการพิสูจน์ได้ว่าเย่เฉินมีความสามารถด้านการดูฮวงจุ้ยจริงๆ ดังนั้นเธอจึงไม่ค่อยกังวลมากนัก
ในเวลานี้ ในสมองของเธอก็นึกถึงไอดอลและดาราที่ตัวเองชื่นชอบ เธอชื่อกู้ชิวอี๋ ดูเหมือนว่าครั้งที่แล้วเย่เฉินได้พาเธอไปทานข้าวกับกู้ชิวอี๋ กู้ชิวอี๋ก็เคยพูดถึงเรื่องที่จะให้เย่เฉินช่วยไปดูฮวงจุ้ยที่บ้านของเธอ ดังนั้นครั้งนี้เขาก็น่าจะไปดูฮวงจุ้ยให้กู้ชิวอี๋
อย่างไรก็ตาม เธอรู้ว่ากู้ชิวอี๋เป็นดาราชั้นแนวหน้า เธอมีฐานะพิเศษ ดังนั้นเธอจึงไม่พูดเรื่องนี้ต่อหน้าพ่อแม่ของเธอ มิฉะนั้นด้วยนิสัยใจคอของแม่ แม่คงจะโพสต์โมเมนต์ในวีแชทเพื่ออวดทันที
ดังนั้น เธอจึงกระซิบเบาๆ:“เย่นจิงไม่เหมือนกับจินหลิง ที่นั่นมีคนที่เก่งกาจมากมายซ่อนเร้นอยู่ ถ้าคุณไปเย่นจิงจริงๆ อย่าทำตามใจตัวเองเหมือนตอนอยู่จินหลิง โดยเฉพาะอย่างยิ่งคุณอย่าไปขัดแย้งหรือมีเรื่องกับผู้อื่น พวกเราไปทำงาน ทำเสร็จก็รีบกลับ” เย่เฉินรีบพยักหน้าและพูด:“ที่รัก ผมรับทราบแล้ว คุณวางใจได้ ฉันไม่ไปมีเรื่องหรือขัดแย้งกับคนอื่นอย่างแน่นอน ถ้าผมดูฮวงจุ้ยเสร็จก็จะรีบกลับมาเลย”
เซียวชูหรันพยักหน้า:“ ได้ คุณระวังตัวด้วยนะ”
เย่เฉินครุ่นคิด หลังจากที่เขากลับมาจากเย่นจิง เขาคงต้องไปญี่ปุ่น เขาต้องทำให้บริษัทผลิตยาโคบายามาอยู่ในมือของเขาให้ได้ ทำอย่างนี้ก็จะสามารถเร่งการผลิตยากระเพาะเก้าเสวียนได้
นอกจากนี้ ถ้ากำลังผลิตเพียงพอ เขาก็เตรียมทดลองผลิตยาดีท็อกซ์ตับด้วย
ดังนั้น เขาจึงบอกเรื่องนี้กับเซียวชูหรันล่วงหน้า เขาพูด:“ชูหรัน หลังจากที่ฉันกลับมาจากเย่นจิง ฉันอาจจะต้องไปญี่ปุ่นอีกครั้ง”
“ไปญี่ปุ่น?”เซียวชูหรันและพ่อแม่ต่างรู้สึกประหลาดใจ
เซียวชูหรันถามทันที:“ใช่เหรอ?ญี่ปุ่นก็มีคนเชิญคุณไปดูฮวงจุ้ยเหรอ?”
เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม:“คุณจำเว่ยเลี่ยงของบริษัทผลิตยาเว่ยซื่อได้ไหม?”
เซียวชูหรันพยักหน้า:“จำได้ คุณจะไปดูฮวงจุ้ยให้เขาเหรอ?”
“ใช่”เย่เฉินพูด:“บริษัทผลิตยาเก้าเสวียนของเขาต้องการจะเข้าซื้อกิจการผลิตยาแห่งหนึ่งในญี่ปุ่น ดังนั้นเขาก็เลยอยากให้ผมไปญี่ปุ่นเพื่อดูฮวงจุ้ยของบริษัทที่ญี่ปุ่นกับบริษัทแม่ว่าฮวงจุ้ยเหมาะกันไหม”
เซียวชูหรันถามด้วยความสงสัย:“ฮวงจุ้ยมีรายละเอียดมากขนาดนี้เลยเหรอ?”
เย่เฉินพูดว่า:“ที่รัก คุณไม่รู้หรือว่าฮวงจุ้ยมีรายละเอียดเยอะมากๆ ถ้าฮวงจุ้ยของบริษัทแม่เป็นธาตุไฟ และฮวงจุ้ยบริษัทที่ญี่ปุ่นที่กำลังจะซื้อกิจการเป็นธาตุทอง ธาตุไฟข่มธาตุทอง ถ้าเขาซื้อกิจการสำเร็จ ธุรกิจของเขาก็จะราบรื่น”
“ถ้าฮวงจุ้ยของบริษัทที่ญี่ปุ่นเป็นธาตุน้ำ ธาตุน้ำก็จะข่มธาตุไฟ หลังจากเขาซื้อกิจการสำเร็จ ไม่เพียงไม่ช่วยให้บริษัทของเขารุ่งเรืองยิ่งขึ้น ยังอาจจะทำให้บริษัทของเขาได้รับผลกระทบที่ไม่ดีไปด้วย อาจจะทำให้บริษัทขาดทุนลงเรื่อยๆ ดังนั้นเขาก็เลยเชิญฉันไปช่วยดูฮวงจุ้ยให้เขา ถ้าหากมีเรื่องไม่ดีตามหลักฮวงจุ้ย ฉันก็จะช่วยเขาแก้ฮวงจุ้ยของบริษัทในญี่ปุ่น”
เซียวฉางควนรู้สึกทึ่งและพูดอย่างตื่นเต้นว่า:“โอ้โห ลูกเขย คุณช่วยพูดอีกหน่อยได้ไหม ฉันกำลังฟังอยู่เลย พูดเยอะๆหน่อย จากนี้ไปฉันจะได้เอาเรื่องฮวงจุ้ยไปอวดคนอื่นๆได้!”
หม่าหลันที่อยู่ด้านข้างรีบถามด้วยความดีใจ:“ลูกเขย มีคนเชิญคุณไปดูฮวงจุ้ยที่เย่นจิงก็ได้ตั้งแปดล้านหยวน ถ้าไปดูฮวงจุ้ยที่ญี่ปุ่นคงจะได้มากกว่าสิบล้านใช่ไหม?”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย:“ประมาณนั้น”
“โอโห!”หม่าหลันปรบมือด้วยความดีใจ:“ลูกเขยคุณเก่งจริงๆ!ความเร็วในการหาเงินของคุณ มันไม่ต่างอะไรกับเครื่องพิมพ์เงินเลย!ถ้าคุณเรียนรู้เรื่องฮวงจุ้ยตั้งแต่แรก ถ้าเป็นอย่างนั้น พวกเราก็คงไม่ดูถูกดูแคลนคุณในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา คุณว่าไหม?”
เซียวฉางควนพูดอย่างเคร่งขรึมว่า:“คุณจะไปรู้อะไร นี่มันเรียกว่าสิ่งที่ดีในชีวิตมันคุ้มค่ากับการรอคอย!”
หม่าหลันปะทุความโกรธออกมาทันที:“เซียวฉางควน วันนี้คุณเป็นบ้าใช่ไหม?ไม่ว่าฉันจะพูดอะไร คุณก็จะเถียงฉันตลอด?ฉันไว้หน้าคุณมามากแล้วนะ?”
เซียวฉางควนปากมากไปหน่อย เขาแค่หาโอกาสเสียดสีหม่าหลัน แต่ถ้าหม่าหลันโกรธและดุดันขึ้นมา เขาก็สู้หม่าหลันไม่ได้อยู่แล้ว