ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 1442
“ดีมาก ผมจะรอคุณอยู่ที่นี่!”
…
ในช่วงเวลานี้
เย่เฉินถูกกู้เย้นจงเรียกให้ดื่มเหล้ากับครอบครัวไปเป็นจำนวนมากหลังอาหารเย็น จากนั้นเขาก็กลับไปที่ห้องพักซึ่งจัดไว้โดยหลินหว่านชิว ก่อนจะอาบน้ำและนอนพักผ่อน
ในเวลานี้ เซียวชูหรันได้โทรหาเขาและถามว่า “ที่รัก ทุกอย่างที่เย่นจิงเป็นอย่างไรบ้าง?”
เย่เฉินยิ้มตอบ “ไม่เลว ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี มันจะแล้วเสร็จภายในประมาณสามวัน”
“งั้นก็ดี” เซียวชูหรันพูดด้วยความเป็นห่วง “คุณอยู่ข้างนอกก็ต้องดูแลตัวเองดีๆ นะ เพราะคุณไม่เคยอยู่ไกลบ้านเลย”
เย่เฉินรู้สึกซาบซึ้งใจ ยิ้มพูดว่า “ที่รัก ไม่ต้องห่วง ผมก็โตแล้ว ดูแลตัวเองได้ ผมจะกลับไปทันทีที่งานเสร็จ”
“โอเค” เซียวชูหรันพูดด้วยรอยยิ้ม “เออใช่ที่รักคะ ฉันมีเรื่องจะรบกวนคุณหน่อย”
เย่เฉินรีบถาม “ที่รัก ทำไมคุณถึงยังเกรงใจกับผมแบบนี้? มีเรื่องอะไรก็บอกมาได้เลย”
เซียวชูหรันบอกว่า “คืออย่างนี้ค่ะ วันนี้รั่งหลินได้คุยกับฉัน เธอเพิ่งกลับไปที่เย่นจิง อีกอย่างวันเกิดของคุณย่าของเธอกำลังจะมาถึงในวันมะรืนนี้ คุณช่วยซื้อของขวัญแทนฉันและไปร่วมงานวันเกิดของคุณยายของเธอได้ไหม?”
เย่เฉินคำนวณเวลา ธุระของเขาส่วนใหญ่อยู่ในวันพรุ่งนี้
ในช่วงเช้าเขาต้องไปเข้าร่วมการประชุมคณะกรรมการของตู้ซื่อกรุ๊ปกับกู้เย้นจง จากนั้นไปที่สุสานบรรพบุรุษของตระกูลเย่ที่ภูเขาเย่หลิงซานเพื่อกราบไหว้พ่อแม่ แต่หลังจากนั้นก็ไม่มีการแผนการใดๆ เขาคิดว่าจะอยู่ถึงวันมะรืนนี้เพื่อดูว่าทุกอย่างในตระกูลกู้จะเรียบร้อยหรือไม่ ถ้าทุกอย่างคลี่คลายได้ เขาจะกลับไปเมืองจินหลิงหลังจากวันมะรืนนี้
ดังนั้นเธอ เดิมทีวันมะรืนนี้จึงไม่ได้วางแผนที่จะออกจากเย่นจิง จึงไม่เป็นปัญหาใหญ่ที่จะไปงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยายของต่งรั่งหลิน
แต่มีบางเรื่องที่ทำให้เย่เฉินรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ
ต่งรั่งหลินนั่งเครื่องบินมาที่เย่นจิงพร้อมกับเขา ตอนนั้นเธอไม่ได้ขอให้ตนไปร่วมงานวันเกิดของคุณยาย จากนั้นก็คุยเรื่องนี้กับเซียวชูหรัน คาดว่าพอบอกเซียวชูหรัน เซียวชูหรันจะต้องให้เขาไปร่วมงานแน่นอนสินะ?
อันที่จริงเย่เฉินไม่มีความรู้สึกใดๆ ต่อต่งรั่งหลิน แต่ต่งรั่งหลินมักจะคิดอะไรกับเขาอยู่เสมอ ซึ่งทำให้เขารู้สึกค่อนข้างต่อต้าน
อย่างเช่นครั้งสุดท้ายที่เธอเชิญเซียวชูหรันไปบ่อน้ำพุร้อน จุดประสงค์แท้จริงของเธอคือตัวเขา แต่กลับใช้วิธีอ้อมๆ ใช้เซียวชูหรันมาเป็นข้ออ้าง ครั้งนี้ก็เหมือนกัน เรื่องราวก็เดิมๆ เหมือนก่อนหน้านี้
ไม่รู้ว่าทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงชอบเขา เขาต้องรีบทำให้เธอตัดใจจากเขาโดยเร็วที่สุด
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าในใจของเย่เฉินจะรู้สึกไม่ค่อยพอใจ แต่เขาก็ยังตอบตกลงอย่างง่ายดาย “ตกลง ถ้าอย่างนั้นพรุ่งนี้ผมจะไปเตรียมของขวัญ และไปที่นั่นในตอนเที่ยงของวันมะรืนนี้”
“โอเค” เซียวชูหรันเอ่ย “ขอบคุณมากค่ะที่รัก รบกวนคุณช่วยไปแทนฉันด้วย ตอนฉันไปเที่ยวที่เย่นจิงตอนยังเรียนมหาวิทยาลัย คุณย่าต่งดีกับฉันมาก เดิมทีฉันอยากไปเยี่ยมเธอที่เย่นจิงด้วยตัวเอง แต่พรุ่งนี้ต้องพาแม่ไปตรวจซ้ำที่โรงพยาบาล ถ้าไม่มีปัญหาอะไร จะได้ถอดเฝือกที่ขาของเธอแล้ว อีกอย่างแม่ของฉันยังพูดอยู่เสมอว่าจะรีบไปจัดฟันหน้า ดังนั้นหลายวันนี้ฉันจึงปลีกตัวไปไหนไม่ได้เลย ทำได้แค่รบกวนคุณเท่านั้น”
เย่เฉินยิ้มตอบ “ไม่ต้องห่วงนะที่รัก เดี๋ยวผมจัดการให้”
เซียวชูหรันถามขึ้น “ฉันจะโอนเงินให้คุณแล้วกัน คุณก็หาของขวัญที่เหมาะสมในราคาประมาณหนึ่งแสน ส่วนจะเป็นอะไรนั้นก็แล้วแต่คุณ ฉันเชื่อในรสนิยมของคุณ!”
เย่เฉินยิ้มตอบ “ไม่ต้องโอนเงินให้ผม ผมมีเงิน คุณกู้ได้โอนเงินล่วงหน้าไว้แล้ว”
เซียวชูหรันพูดด้วยความแปลกใจ “คุณกู้ใจดีจัง! เรื่องยังไม่เสร็จเลยแต่โอนเงินให้แล้ว”
เย่เฉินยิ้มตอบ “ก็มาจากตระกูลใหญ่นี่นา!”
เซียวชูหรันกล่าว “อืม! ถ้าอย่างนั้น ฉันก็ไม่เกรงใจคุณแล้วล่ะ! ขอบคุณค่ะที่รัก!”
YOU MAY ALSO LIKE
