ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 1630
แต่วิธีการใช้มีดคุไนนั้นค่อนข้างแตกต่างจากการใช้มีดสั้น
ส่วนใหญ่มีดสั้นจะใช้แทงและกรีด แต่มีดคุไนใช้ในการขว้างปา
อาจจะกล่าวได้ว่า วิธีการใช้มีดคุไน คล้ายกับมีดบินของลี้คิมฮวงในนิยายกำลังภายในเรื่องเซียวลี้ปวยตอ
ถ้าหากศิลปะการต่อสู้ของจีนเรียกว่าเที่ยงตรงโปร่งใส ถ้างั้นวิชานินจาของญี่ปุ่นก็คือโหดร้ายทารุณ
นินจาไม่ชอบการต่อสู้กับคู่ต่อสู้ซึ่งๆหน้า แต่พวกเขาชอบทำร้ายคู่ต่อสู้ลับหลัง ถ้าให้ดีที่สุดคือฆ่าคู่ต่อสู้จนตายโดยที่คู่ต่อสู้ไม่รู้ว่าใครเป็นคนฆ่าเขา นี่คือสุดยอดวิถีนินจาที่พวกเขาใฝ่ฝัน
พวกเขาชอบใช้อาวุธประเภท มีดคุไน ดาวกระจายและกระบอกเป่าลูกดอก และพวกเขาจะอาบยาพิษต่างๆไว้บนอาวุธ ถ้าคู่ต่อสู้ได้รับบาดเจ็บจากอาวุธที่อาบยาพิษร้ายแรงของพวกเขา ต้องตายอย่างแน่นอน
ผ่านไปหนึ่งนาที ฟูจิบายาชิโอตะยังคงตรวจจับการเคลื่อนไหวของเย่เฉินไม่ได้!
ประสาทสัมผัสด้านการได้ยินของเขาครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมดของสวนสาธารณะ และเขาก็แน่ใจว่า ในสวนสาธารณะแห่งนี้ มีเพียงเขาคนเดียว
ฟูจิบายาชิโอตะอดไม่ได้ที่จะสงสัย:”คนจีนคนนั้น เขาหายไปไหนกันแน่? เขาหนีไปแล้ว หรือว่ายังหลบซ่อนอยู่ที่นี่?!”
“ถ้าเขาหนีไปได้จริงๆ เขาทำยังไงถึงหายตัวไปได้ในชั่วพริบตา? เขามีวิชาเคลื่อนย้ายในชั่วพริบตาเหรอ? เมื่อสักครู่ฉันเสียสมาธิและเขาก็หนีไปแล้วเหรอ?”
“ถ้าเขาซ่อนตัวอยู่ที่นี่จริงๆ เขาไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆเลยในหนึ่งนาทีได้ยังไง? การกลั้นหายใจยังพอทำได้ แต่เขาควบคุมให้หัวใจหยุดเต้นได้เหรอ มันไม่สมเหตุสมผลเลย?”
ถ้าเขาหนีไป มันเป็นความผิดพลาดของตัวเอง เพราะตัวเองสะกดรอยผิดพลาดและปล่อยให้เขาหนีไปได้ ควรกลับไปรายงานและรับโทษ ครั้งหน้าต้องตั้งใจมากกว่านี้
แต่ถ้าเขาหลบซ่อนอยู่ที่นี่จริงๆ ก็หมายความว่าเขามีความแข็งแกร่งมากๆ และคาดเดาได้ยาก!
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เหงื่อเย็นก็ไหลออกมาจากแผ่นหลังของเขาทันที!
ทำให้ฟูจิบายาชิโอตะจับมีดคุไนที่อยู่ในมือแน่นขึ้น เขาค่อยๆหันหลังด้วยฝีเท้าที่เงียบๆ และมองดูรอบๆอย่างระมัดระวัง เพราะกลัวว่าอีกฝ่ายจะปรากฏตัวโดยที่เขาไม่ทันตั้งตัว
หลังจากมองดูแล้วสองรอบ เมื่อแน่ใจว่าบริเวณโดยรอบไม่มีใครเลย เขาก็โล่งใจขึ้นมาทันที
ในขณะที่เขากำลังเตรียมตัวที่จะจากไป จู่ๆเขาก็รู้สึกว่า มีคนมาตบไหล่ด้านซ้ายของตัวเองเบาๆ!
ในเวลานี้ เขาตกใจมากๆจนขนลุกทั้งตัว เขาหันตัวอย่างรวดเร็ว มีดคุไนสองเล่มที่อาบยาพิษก็ถูกขว้างปาจากมือของเขาและพุ่งออกไปด้านหลังตัวเขาอย่างรวดเร็ว
แต่มีดคุไนสองเล่นนี้ไม่ได้โจมตีโดนเป้าหมายใดๆเลย หลังจากบินออกไปหลายสิบเมตร ก็ปักเข้าไปในกำแพงทันที!
ให้ตายสิ!
คนหายไปไหนแล้ว?!
ฟูจิบายาชิโอตะตกใจมากๆ แต่เขาก็ไม่กล้าเสียเวลาอีก รีบใช้มือหยิบมีดคุไนสองเล่มจากกระเป๋าหนังวัวที่อยู่บนเอวออกมาทันที!
เมื่อฟูจิบายาชิโอตะมีมีดคุไนอยู่ในมือ เขาก็ตะโกนด้วยความหวาดกลัว:”คุณเป็นใคร?! รีบไสหัวออกมาเดี๋ยวนี้!”
ในเวลานี้ เขารู้สึกว่าไหล่ขวาของเขาโดนตบเบาๆสองที!
ในขณะนี้ ฟูจิบายาชิโอตะตกใจสุดขีดจนเกือบจะฉี่ราด!
เขารีบก้าวไปข้างหน้าอย่างบ้าคลั่ง ในขณะเดียวกันก็หันหน้ากลับมาด้วยความโกรธ และขว้างปามีดคุไนในมือออกไปอีกครั้ง!
แต่ครั้งนี้มันก็ว่างเปล่าเหมือนเดิม!
ด้านหลังของเขาไม่มีใครเลย และเขาก็มองไม่เห็นอะไรเลย!
ฟูจิบายาชิโอตะตกใจมากๆ และรีบหยิบมีดคุไนสองเล่มสุดท้ายออกมา
ในเวลานี้ เขาได้ยินเสียงเย็นชาและเยาะเย้ยจากผู้ชายคนหนึ่งที่อยู่ด้านหลังตัวเอง:”ดูเหมือนว่านินจาของญี่ปุ่นกระจอกจริงๆ! คุณทำให้ฉันผิดหวังมากๆ!”
YOU MAY ALSO LIKE
