ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 1698
ส่วนเฮลิคอปเตอร์อีกสองลำ ตามรถยนต์สองคันที่นินจาอิงะขับหนีไป
เนื่องจากนินจาอิงะอยู่บนสะพานข้าม ทำให้พวกเขาไม่มีที่หลบซ่อน พวกเขากำลังขับรถยนต์หนีอย่างบ้าคลั่ง และเฮลิคอปเตอร์ก็ขับใกล้เข้ามาที่ด้านบนของพวกเขาแล้ว
ในขณะที่พวกเขาจะขับรถยนต์หนีอย่างสุดชีวิต หน่วยรบพิเศษบนเฮลิคอปเตอร์ได้ใช้กระสุนเจาะเกาะยิงไปที่กระโปรงรถยนต์สองคันนั้นทันที
กระสุนเจาะเกาะนั้นมีประสิทธิภาพในการเจาะมากๆ แม้แต่เกาะของรถถังก็สามารถเจาะได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงกระโปรงรถยนต์ทั่วไป เมื่อกระสุนเจาะเกราะหลายๆนัดยิงโดนกระโปรงรถยนต์ ก็ทำให้เครื่องยนต์ได้รับความเสียหาย
เครื่องยนต์เสียหาย ทำให้รถยนต์สูญเสียการขับขี่ทันที ความเร็วของรถยนต์ค่อยๆลดลง จนกระทั่งหยุดนิ่ง
นินจาทั้งหกคนที่อยู่บนรถยนต์ตกใจและหวาดกลัวมากๆ ในขณะที่พวกเขากำลังจะผลักประตูและลงจากรถยนต์ และเตรียมที่จะหลบหนี พวกเขาพบว่าเฮลิคอปเตอร์ทั้งสองลำลอยอยู่เหนือสะพานข้ามประมาณสองถึงสามเมตร มีลำหนึ่งลอยอยู่ด้านหน้า ส่วนอีกลำลอยอยู่ด้านหลัง จากนั้นก็มีหน่วยพิเศษจำนวนมากลงจากเฮลิคอปเตอร์ด้วยเชือกลอยตัวอย่างรวดเร็ว และกระบอกปืนสีดำก็เล็งมาที่ศีรษะของพวกเขา
หน่วยรบพิเศษทั้งหมดยี่สิบคน ทำให้นินจาหกคนยอมจำนนแต่โดยดี นินจาพวกนี้ไม่กล้าขัดขืน!
และในเวลานี้ นางาฮิโกะอิโตะกับทานากะซังก็ถูกส่งตัวขึ้นรถพยาบาลและขับไปส่งที่โรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว
…
ขณะนี้มัตสึโมโตะโยชิโตะอยู่ที่บ้าน กำลังสัมผัสความรู้สึกของการวางแผนกลยุทธ์ต่างๆอยู่เบื้องหลัง
เขามีความโลภมากๆเหมือนนักพนัน และเขาก็จมดิ่งกับความรู้สึกแบบนั้นแล้ว
แต่การเดิมพันครั้งนี้มันใหญ่เกินไปจริงๆ ทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นและประหม่า เพราะเขากลัวว่าจะเกิดเหตุการณ์อื่นๆที่อยู่เหนือการควบคุมของตัวเอง
ตอนนี้ทากาฮาชิมาจิตายไปแล้ว นางาฮิโกะอิโตะก็ใกล้จะตายแล้วเหมือนกัน หลังจากที่เขาตาย ตัวเองก็จะกลายเป็นคนที่แกร่งที่สุด!
เขาตื่นเต้นและประหม่า หยิบแก้ววิสกี้ขึ้นมา ในขณะที่เขากำลังครุ่นคิด และเดาว่านางาฮิโกะอิโตะคงใกล้จะตายแล้ว ดังนั้นเขาก็เลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา โทรหานินจาอิงะที่รับผิดชอบเรื่องไปลอบสังหารนางาฮิโกะอิโตะ
เกิดเรื่องประหลาดขึ้นอีกครั้ง เพราะเขาติดต่อนินจาพวกนั้นไม่ได้
สิบนาทีที่แล้วเขายังติดต่อได้เลย ทำไมตอนนี้ถึงติดต่อไม่ได้
เรื่องนี้ก็เหมือนกับเรื่องที่ท่านนินจาใหญ่อิงะลักพาตัวพี่น้องตระกูลซูไปที่เกียวโตเลย พวกเขาหายตัวไป ไม่เหลือร่องรอยอะไรเลย
ในขณะที่เขามึนงง เลขาเดินเข้ามาด้วยความกังวลใจและพูดกับเขาว่า:”ท่านประธานเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับนินจาอิงะแล้ว!”
“เกิดเรื่องอะไรขึ้น?!”
“นินจาอิงะทั้งหกคนโดนจับกุมตัวแล้ว นางาฮิโกะอิโตะกับทานากะซังกระโดดลงจากสะพานข้าม ตอนนี้กำลังส่งตัวไปที่โรงพยาบาล ได้ข่าวว่าพวกเขาไม่ได้รับอันตรายถึงชีวิต!”
“อะไรนะ?!”มัตสึโมโตะโยชิโตะกัดฟันตัวเองและด่าทันที:”ปล่อยให้นางาฮิโกะอิโตะหนีไปได้?! นินจาของตระกูลอิงะเป็นพวกไร้ประโยชน์จริงๆ!”
เลขาพยักหน้าและพูดอย่างจริงจัง:”ดูจากสถานการณ์ตอนนี้ มันน่าจะเป็นแบบนี้…”
มัตสึโมโตะโยชิโตะโกรธมากๆจนโยนแก้ววิสกี้ที่อยู่ในมือลงไปที่พื้น แก้ววิสกี้กระแทกกับพื้นหินอ่อนอย่างแรง ทำให้แก้วแตกเป็นเสี่ยงๆ
ในขณะนี้ จู่ๆก็มีเสียงผู้หญิงอันเย็นชาดังขึ้นมาจากห้องนั่งเล่น:”คุณมัตสึโมโตะเป็นคนที่มีอารมณ์ฉุนเฉียวจริงๆ!”
มัตสึโมโตะโยชิโตะและเลขาตกใจมากๆเมื่อได้ยินเสียงแปลกๆนี้ ทั้งสองคนมองไปที่ทิศทางของเสียง มองเห็นผู้หญิงอายุยี่สิบกว่าๆ ใส่ชุดสีดำและกำลังเดินเข้ามา
มัตสึโมโตะโยชิโตะตกใจจนหน้าซีดและถามทันที:”คุณ…คุณเป็นใคร?! คุณเข้ามาได้ยังไง?!”
ผู้หญิงคนนั้นพูดอย่างเย็นชา:”ฉันเดินเข้ามาไง”
มัตสึโมโตะโยชิโตะถอยหลังหนึ่งก้าว ถามด้วยความประหม่า:”คุณจะทำอะไร?!”
ผู้หญิงคนนั้นมองมัตสึโมโตะโยชิโตะตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยความสนใจ ผ่านไปชั่วครู่เธอก็พูดอย่างเย็นชา:”คุณลักพาตัวคุณชายใหญ่และคุณหนูใหญ่ของตระกูลซู และลอบสังหารคนของตระกูลซูสิบกว่าคน คุณถามว่าฉันจะทำอะไร? ฉันมาเพื่อเอาชีวิตคุณไง!”
YOU MAY ALSO LIKE
