ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 1964
บทที่ 1964
ไม่ว่าจะเป็นประเทศไหน ถนนบนภูเขานั้นอันตรายกว่าถนนทั่วไปอยู่แล้ว
เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์บนถนนภูเขา สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือรถยนต์ตกจากหน้าผา ถ้ารถยนต์พลิกคว่ำและตกจากหน้าผาที่มีความสูง
หลายร้อยเมตร โอกาสจะรอดชีวิตมีน้อยมากๆ
ในการแข่งขัน Rally Racing รถยนต์ที่วิ่งบนภูเขา ด้านนรถยนต์ต้องมีโรลบาร์ซฟตี้ที่แข็งแกร่ง ด้วยวิธีนี้ ถึงจะมั่นใจได้ว่าเมื่อรถยนต์
เกิดอุบัติหตุเสียหลักกลิ้งไปบนพื้น ห้องโดยสารภายในรถยนต์จะไม่เปลี่ยนรูป เพื่อปกป้องความปลอดภัยของผู้ขับขี่
อย่างไรก็ตาม รถยนต์ที่ใช้กันทั่วไป แม้แต่รถยนต์โรลส์รอยซ์ที่มีราคาสูงถึงสิบล้านหยวน ภายในรถยนต์ก็ไม่มีโรลบาร์เซฟตี้ ดังนั้นเมื่อ
พวกเขาขับรถยนต์ตกลงหน้าผา รถยนต์โรลส์รอยซ์จะตกลงไปกระแทกกับพื้นจนกลายเป็นเศษเหล็ก!
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เย่เฉินก็รีบพูดกับอิโตะนานาโกะทันที:”านาโกะ ฉันมีเรื่องหนึ่งอยากจะขอร้องคุณ คุณต้องให้นินจาของคุณหาตัวซ่ง
หวั่นถิงให้เจอโดยเร็วที่สุด ถ้าเธอยังหลือลหายใจแม้แนิดเดียว พวกคุณก็ต้องพาเธอออกมาจากภูเขานั้นให้ได้ รีบส่งตัวไปโรงพยาบาล และ
รอฉันไปหา!”
อิโตะนานาโกะรีบถามทันที”เย่เฉินซ้ง คุณจะมาญี่ปุ่นเหรอ?”
“ใช่!”เย่เฉินพูดอย่างหนักแน่น”ฉันจะออกเดินทางเดี๋ยวนี้เลย!”
อิโตะนานาโกะดีใจมากๆขึ้นมาทันที!
“เย่เฉินซั่งจะมาญี่ปุ่น! ถ้างั้นฉันคงจะได้เจอเย่เฉินซังอีกครั้ง!”
แต่หลังจากนั้นไม่นาน อิโตะนานโกะรู้สึกหึงหวงเล็กน้อย.”เเฉินซังมาญี่ปุ่น เพราะคุณซ่ง แต่ไม่ได้มาญี่ปุ่นเพราะฉัน…ทำไมเขาต้องเป็น
ห่วงคุณซ่งมากขนาดนี้? หรือว่าคุณซ่งคนนั้นจะเป็นคนรู้ใจของเขา?”
ถึงแม้อิโตะนานาโกะจะหึงหวง แต่เธอเป็นคนใจกว้าง เธอรีบทิ้งความคิดเหล่านั้นทั้งหมด และพูดทันที:”เย่เฉินซัง ตอนนี้ฉันจะจัด
เฮลิคอปเตอร์ไปรอคุณที่สนามบินเฉิงเถียนในโตเกียวเลย!”
“ถ้าฉันหาตัวคุณซ่งเจอ ในระหว่างทางที่เเฉินซังเดินทางมาญี่ปุ่น ถ้งั้นฉันจะส่งเธอไปโรงพยาบาลที่ดีที่สุด หลังจากเครื่องบินของเย่
เฉินซังลงจอดแล้ว ฉันจะให้เฮลิคอปเตอร์พาคุณไปพบเธอที่โรงพยาบาลทันที”
“ถ้าเย่เฉินซังมาถึงประเทศญี่ปุ่นแล้ว แต่ว่าฉันยังหาตัวคุณซ่งไม่เจอ ถ้างั้นฉันจะให้เฮลิคอปเตอร์พาคุณไปส่งที่เขตนิชิทามะโตเกียว ฉัน
จะหาเธอพร้อมกับเย่เฉินซ้ง!”
เมื่อเห็นอิโตะนานโกะจัดการสิ่งต่างๆได้อย่างรอบคอบ เย่เฉินพูดด้วยความดีใจว่า:”ดีมาก นานาโกะ! ฉันต้องขอบคุณมากๆจริงๆ!”
อิโตะนานโกะรีบพูดทันที:”เรื่องเล็กๆพวกนี้เอง เย่เฉินซังไม่ต้องเกรงใจกับนานาโกะ เย่เฉินซังเคยช่วยชีวิตของนานาโกะไว้”
เย่เฉินรู้สึกชื่นใจเล็กน้อยและพูด:”นานาโกะ คุณจัดเฮลิคอปเตอร์ไปรอฉันที่สนามบินเฉิงเถียนก่อน ฉันจะนั่งเครื่องบินและบินไปที่นั่น
เลย!”
“ได้ค่ะ เย่เฉินซัง!”
เย่เฉินพึ่งจะวางสายจากอิโตะนานาโกะ เขาก็รีบโทรหาเฉินจี๋อข่ายทันที เมื่ออีกฝ่ายรับสาย เยเฉินก็สั่งทันที:”เหล่าเฉิน จัดเครื่องบินให้
เตรียมบินไว้ ส่งเฮลิคอปเตอร์มารับฉัน ฉันจะไปโตเกียวให้เร็วที่สุด!”
เฉินจื่อข่ายรู้สึกประหลาดใจมากๆและถาม:”คุณชาย มันดึกมากแล้ว ทำไมคุณจะไปโตเกี่ยวกะทันหันแบบนี้?”
เย่เฉินพูดทันที:”เกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับหวั่นถิงที่โตเกียว ไม่รู้เธอเป็นตายร้ายดี ฉันต้องไปที่นั่นให้เร็วที่สุด!”
“เกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับคุณซ่งเหรอ?!” เมื่อเฉินจี่อข่ายได้ยินคำพูดเหล่านี้ ก็รู้ทันทีว่าเย่เฉินกังวลเรื่องนี้มากๆ ดังนั้นเขาจึงพูดทันที:”คุณชาย
ฉันจะรีบไปจัดการทันที ตอนนี้เวลาห้าทุ่มตรง คาดว่าเฮลิคอปเตอร์ใช้เวลาสิบห้านาทีเพื่อบินไปรับคุณ เมื่อรับคุณเสร็จแล้วบินไปที่สนามบินน่า
จะใช้เวลาประมาณยี่สิบนาที เพิ่มเวลาเฮลิคอปเตอร์ขึ้นลง ถึงสนามบินเวลาประมาณห้าทุ่มสี่สิบนาที!”
“ฉันจะให้เครื่องบินรอคุณที่รันเวย์ เมื่อคุณลงจากเฮลิคอปเตอร์ก็ขึ้นเครื่องบินและขึ้นบินได้ทันที ในขณะเดียวกันก็พาคุณบินไปที่
โตเกียวให้เร็วที่สุด คาดว่าเวลาตีสองของเมืองเย่นจิง ซึ่งเป็นเวลาตีสามของโตเกียว คุณก็จะบินถึงประเทศญี่ปุ่นแล้ว!”