ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 1969
บทที่ 1969
เวลาโตเกียว ตีสองห้าสิบนาที
เครื่องบินที่เย่เฉินนั่งมาได้ลงจอดที่สนามบินเฉิงเถียนแล้ว
ครั้งนี้เขาไม่ได้พาใครมาเลยสักคน เขามาที่โตเกียวเพียงคนเดียว
ระหว่างเดินทาง เนื่องจากบนเครื่องบินมีแค่ไวไฟ ไม่มีเครื่อข่ายการสื่อสาร ดั่งนั้นเย่เฉินก็เลยเชื่อมต่อไวไฟบนเครื่องบินตลอด
เขาจ้องมองรูปโปรไฟล์ของซ่งหวั่นถึงบนวีแชทตลอดเวลา ตั้งตารอว่าเธอจะส่งข้อความมาหาเขา
แต่ซ่งหวั่นถึงไม่ได้ส่งข้อความอะไรมาหาเขาเลย
การเดินทางโดยเครื่องบินสองชั่โมงกว่าๆ ทำให้เย่เฉินกังวลใจมากๆ และทำให้เขากระวนกระวายใจมากๆเหมือนกัน
เขามักจะจินตนาการถึงผลลัพธ์ที่เลวร้ายที่สุดโดยไม่รู้ตัว ถ้าซ่งหวั่นถึงเสียชีวิตจริงๆ ถ้างั้นตัวเองควรทำยังไงดี?
ครั้งนี้ที่ตัวเองมาญี่ปุ่น ถึงแม้จะเอายาอายุวัฒนะมาด้วย ถึงแม้ยาอายวัฒนะจะเป็นยาวิเศษ แต่มันก็ช่วยชีวิตคนที่ตายไปแล้วไม่ได้
ถ้าคนตายไปแล้วจริงๆ กินยาอายุวัฒนะมากเท่าไหร่ก็ไม่มีประโยชน์!
และในตำราเก้าเสวียนเทียน ถึงแม้จะมีบันทึกเกี่ยวกับยาวิเศษระดับสูง แต่ข้อมูลของมันลึกซึ้งจนเกินไป เย่เฉินอ่านแล้วไม่ค่อยเข้าใจ
และเขาไม่มีความสามารถที่จะผลิตยาพวกนี้ออกมา
ดังนั้น เขาทำได้เพียงอธิษฐานอยู่ในใจ อธิษฐานให้ซ่งหวั่นถิงยั่งมีชีวิตอยู่บนโลกนี้
ถึงแม้เธอจะมีลมหายใจสุดท้ายอยู่ ตัวเองก็สามารถช่วยชีวิตของเธอได้!
เมื่อลงจากเครื่องบิน เย่เฉินก็ผ่านด่านศุลกากรอย่างรวดเร็ว
หลังจากนั้น เขาก็มองเห็นอิโตะนานโกะยืนรอเขาอยู่ประตูหน้าทางออกของด่านศุลกากร
เมื่อเห็นเย่เฉิน เธอดีใจมากๆและรีบเดินเข้าไปหาเขา แววตาเต็มเปี่ยมไปด้วยความรักและดีใจ เธอพูด:”เย่เฉินซ้ง คุณมาแล้ว…
เย่เฉินพยักหน้าและถามเธอทันที:”นานโกะ คนของคุณพบเธอหรือยัง?”
อิโตะนานโกะรีบพูดทันที:”นินจาที่ฉันส่งออกไป พึ่งรายงานมาเมื่อสักครู่ พวกเขาบอกว่าพบรถตู้ที่เกิดเหตุของคุณซ่งแล้ว และสถานที่
นั้นพบศพสามศพ มีศพผู้หญิงสองศพและศพผู้ชายหนึ่งศพ
“อะไรนะ?!”
เย่เฉินรู้สึกกังวลขึ้นมาทันทีและเอ่ยปากถาม:”ศพเหล่านั้นได้รับการยืนยันตัวตนหรือยัง?”
อิโตะนานาโกะรีบอธิบายทันที:”ศพผู้ชายคือคนขับรถตู้ของคุณซ่ง ส่วนศพผู้หญิงสองศพนั้น คพหนึ่งนั้นได้รับการยืนยันแล้วว่าไม่ใช่
คุณซ่ง แต่อีกศพหนึ่ง นั่งอยู่บาะข้างคนขับโดนไฟไหมัจนจำหน้าตาไม่ได้ ก็เลยยืนยันไม่ได้ว่าเป็นใคร เนื่องจากศพผู้หญิงคนนี้นั่งอยู่เบาะข้าง
คนขับ ดังนั้นฉันก็เลยเดาว่าศพนี้น่าจะไม่ใช่คุณซ่ง”
เย่เฉินรีบถามทันที:”ถ้งั้นในสถานที่เกิดเหตุยังมีคนอื่นอีกไหม? ถ้าในสถานที่เกิดเหตุไม่มีคนอื่น แล้วหวั่นถิงไปที่ไหนแล้ว? ศพที่โดนไฟ
เผาจะเป็นศพของเธอหรือเปล่า?”
อิโตะนานาโกะพูดอีกครั้ง”เย่เฉินซังคือเรื่องเป็นแบบนี้ นินจาที่ฉันส่งออกไปรายงานกับฉัน ในสถานที่เกิดเหตุพบรอยเท้าใหม่ น่าจะมีคน
หนีออกจากรถตู้ ก่อนที่รถตู้จะเกิดไฟไหม้”
ขณะพูด อิโตะนานโกะถอนหายใจ:”นินจาพูดกับฉันว่า เหตุการณ์นี้ประหลาดมากๆ เนื่องจากสถานที่เกิดเหตุเกิดโศกนาฎกรรมน่าเวท
นามากๆ รถตู้คั่นนั้นตกลงจากหน้าผาหลายร้อยเมตร จากนั้นก็เกิดไฟไหมั ในสถานการณ์แบบนี้ แม้แต่นินจาเอง ก็คงจะรอดชีวิตได้ยากมาก แต่
คนๆนั้นยังมีชีวิตอยู่ และสามารถเคลื่อนไหวได้ มันเป็นเรื่องปาฏิหาริย์จริงๆ!”
เมื่อเย่เฉินได้ยินคำพูดเหล่านี้ก็โล่งอกทันที!
ดูเหมือนคนที่รอดชีวิตและหนีไปนั้น น่าจะเป็นซ่งหวั่นถิง
YOU MAY ALSO LIKE
