ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 1981
บทที่ 1981
คำพูดของนางาฮิโกะอิโตะ ทำให้เย่เฉินระแวดระวังขึ้นมาทันที
เขาเอ่ยปากถาม:”คุณอิโตะ คุณกับประธานของบริษัทนิปปอนสตีสนิทกันมากเหรอ?”
“ใช่!”นางาฮิโกะอิโตะพูดอย่างจริงจังว่า”ประธานของบริษัทนิปปอนสตีมีชื่อว่าวาตานาเบะชินอิจิ และเขาก็สนิทกับฉันมากๆ”
เย่เฉินพยักหน้าและพูด:”ถ้งั้นรบกวนคุณช่วยถามเขาหน่อย ช่วงนี้พวกเขาได้ร่วมมือกับบริษัทจีนเพื่อสร้างโรงงานใช่ไหม ถ้าใช่จริงๆละ
ก็ ให้ถามเขาว่ากำลังจะร่วมมือกับบริษัทไหนและได้ข้อสรุปหรือยังว่าจะร่วมมือกับบริษัทไหนหรือยัง”
นางาฮิโกะอิโตะรีบพูดทันที!”ได้ครับ คุณเย่ ฉันจะถามให้คุณเดี๋ยวนี้เลย”
ซ่งหวั่นถึงรีบถามเย่เฉินทันที:”อาจารย์เย่ คุณคิดว่าคุณวาตานาเบะอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ใช่ไหม?”
เย่เฉินพยักหน้า:”คนแรกคือวาตานาเบะชินอิจิ ส่วนอีกคนคือรองประธานที่เรียกคุณไปพบวาตานาเบะชินอิจิ ทั้งสองคนน่าสงสัยมากๆ แต่
ตอนนี้ฉันไม่แน่ใจว่าใครคือผู้อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ และเป็นไปได้ที่พวกเขาทั้งสองคนจะไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ หรืออาจจะเป็นไปได้ที่ทั้งสองคนมีความ
เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ด้วย”
ซ่งหวั่นถิงพยักหน้าเบาๆและไม่พูดอะไรอีกเลย
นั่นก็เพราะว่าเธอรู้ดีอยู่แก่ใจ เรื่องที่เกิดขึ้นอยู่เหนือการควบคุมของตัวเอง เมื่อเย่เฉินมาญี่ปุ่นเพื่อช่วยเธอ ถ้างั้นตัวเองก็ต้องเชื่อฟังทุก
อย่างที่เขาพูด
ทันทีที่นางาฮิโกะอิโตะได้ยินว่าเรื่องนี้อาจจะเกี่ยวข้องกับวาตานาเบะชินอิจิ เขาก็ตบหน้าอกตัวเองเบาๆและพูด:” คุณเย่ ฉันสนิทกับวาตา
นาเบะชินอิจิมากๆ เขาคนนิ้ ถึงแม้เขาจะเป็นคนเจ้าเล่ห์ในด้านธุรกิจ แต่เขาก็เป็นคนซื่อตรงมากๆ ฉันเชื่อว่าเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการสังหาร
คุณซ่งอย่างแน่นอน”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย:”คุณอิโตะ ฉันไม่ใช่ไม่ไว้ใจคุณ แต่เรื่องนี้มันเกี่ยวข้องกับหลายชีวิตที่ตายไป ดังนั้นฉันต้องรอบคอบหน่อย รบกวน
คุณช่วยฉันถามวาตานาเบะชินอิจิหน่อย และในขณะที่คุณถามเขา ช่วยทำตัวปกติหน่อย พยายามอย่าให้เขารู้ว่าคุณกำลังหลอกถามเขา”
นางาฮิโกะอิโตะพยักหน้า และรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เมื่อหาเบอร์ของวาตานาเบะซินอิจิเจอก็โทรออกไปทันที
สายโทรศัพท์ถูกรับอย่างรวดเร็ว และมีเสียงคนขี้เกียจดังขึ้น:”ฮัลโล อิโตะ ทำไมคุณโทรมาหาฉันแต่เช้าเลย มีเรื่องอะไรเหรอ?”
นางาฮิโกะอิโตะหัวเราะและพูด:”วาตานาเบะ ตอนนี้คุณอยู่ไหน?”
วาตานาเบะชินอิจิอ้าปากหาว:”ฉันกำลังนอนอยู่ ฉันจะไปไหนได้! คุณมีธุระอะไรเหรอ? ถ้าไม่มีธุระสำคัญฉันจะไปนอนต่ออีกสักครู่….
นางาฮิโกะอิโตะพูดว่า:”ฉันได้ข่าวว่าคุณร่วมมือกับบริษัทจีน? มีบริษัทไหนที่พวกคุณสนใจจะร่วมมือด้วยหรือเปล่า?”
วาตานาเบะชินอิจิถามอย่างประหลาดใจ:”ทำไม? คุณสนใจจะทำอุตสาหกรรมเหล็กเหรอ?”
นางาฮิโกะอิโตะพุด”ไม่ใช่ๆ ฉันแค่อยากถามคุณเฉยๆ พอดีฉันก็มีคนรู้จักที่ประเทศจีน ถ้าคุณยังไม่แน่ใจว่าจะร่วมมือกับบริษัทไหน ฉัน
อาจจะแนะนำให้พวกคุณรู้จัก”
วาตานาเบะชินอิจิพูด”ฉันเคยพิจารณาเรื่องนี้ไปแล้ว และช่วงนี้ก็ดูเหมือนบริษัทของฉันจะติดต่อเจรจากับบริษัทที่มีความสามารถของ
ประเทศจีน แต่เรื่องนี้ฉันให้ฮาชิโมโตะเป็นคนจัดการทั้งหมด”
นางาฮิโกะอิโตะถาม:” ฮาชิโมโตะ? คือฮาชิโมโตะชินคิจิหรือเปล่า?”
“ใช่”วาตานาเบะชินอิจิพูดด้วยรอยยิ้ม:”พูดตามตรง เรื่องความร่วมมือในกรสร้างโรงงานนี้ สำหรับบริษัทนิปปอนสตีมันไม่ใช่ธุรกิจขนาด
ใหญ่ โดยปกติฉันไม่ค่อยเข้าไปแทรกแซงเรื่องอย่างนี้ ถ้าเพื่อนของคุณอยากร่วมมือกับฉัน ฉันจะร่วมมือกับเพื่อนของคุณเพราะเห็นแก่หน้าคุณ’
นางฮิโกะอิโตะพูดด้วยรอยยิ้ม:”ถ้งั้นฉันก็ต้องขอบคุณล่วงหน้าแล้ว แล้งทางฮาชิโมโตะได้บริษัทที่จะร่วมมือกันหรือยัง? ถ้าเขามีบริษัท
ที่จะร่วมมือกันแล้ว จู่ๆทางฉันก็หาคนมาแย่งงานนี้ไป ฉันเกรงว่ามันจะไม่ค่อยเหมาะสม”
วาตานาเบะซินอิจิพูดอย่างเฉยเมยว่า:”คุณไม่ต้องสนใจว่าทางฝั่งฮาชิโมโตะจะหาบริษัทได้หรือเปล่า เขาก็เป็นแค่พนักงานชั้นสูงคนหนึ่ง
ของฉัน ถ้าฉันไม่เข้าแทรกแซงเรื่องต่างๆ ก็ให้เขาเป็นคนตัดสินใจ แต่ถ้าฉันเข้าแทรกแซงเรื่องนั้นๆ เขาก็ต้องฟังคำสั่งของฉัน”
นางาฮิโกะอิโตะหัวเราะออกมา:”ได้ ฉันเข้าใจแล้ว รอฉันถามรายละเอียดกับเพื่อนของฉันก่อน ถ้ามีอะไรเดี๋ยวฉันจะติดต่อคุณอีกที”
วาตานาเบะชินอิจิพูด”คุณไม่มีธุระอย่างอื่นแล้วใช่ไหม? ถ้าไม่มีธุระ ฉันจะวางสายก่อน ฉันจะไปนอนต่อ!”
“ได้ คุณไปนอนเถอะ!”
หลังจากวางสาย นางาฮิโกะอิโตะก็พูดกับเย่เฉินทันที”คุณเย ดูเหมือนว่าวาตานาเบะจะไม่รู้เรื่องนี้จริงๆ เธอไม่ได้ถามเรื่องการเจรจาระ
หว่างคุณซ่งกับฮาชิโมโตะชินคิจิเลยด้วยซ้ำ เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเกี่ยวข้องกับการลอบสังหารคุณซ่ง?”