ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 2107
บทที่ 2107
คำพูดของอิโตะ นานาโกะ ล้มล้างการคาดเดากับการนุมานทั้งหมดของโทโมฮิซะ ซูซูกิ
เขาฝันก็คาดไม่ถึงว่า กองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับในเรื่องแบบนี้ด้วย ความโกรธที่รุนแรงก็ผุดขึ้นมาใน
จิตใจในทันที!
ทันทีทันใดนั้น โทโมธิซะ ซูซูกิกัดฟันพูดว่า: “นานาโกะ ขอบคุณคำเตือนของเธอและเพื่อนของเธอด้วย อาภายในเวลาเร็วที่สุด นำผู้รับ
ผิดชอบที่เกี่ยวข้องทั้งหมดมาสอบสวนแน่ๆ!”
อิโตะ นานโกะพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “คุณอาซูซูกิ หวังว่าเบาะแสนี้จะสามารถช่วยคุณอาได้นะคะ”
โทโมฮิซะ ซูซูกิพูดอย่างมั่นใจว่า: “นานาโกะ ถ้าหากเบาะแสนี้เป็นความจริง งั้นก็ช่วยอาได้มากจริงๆ!”
จากนั้น โทโมฮิซะ ซูซูกิรีบพูดว่า: “นานาโกะ อาไม่คุยกับเธอแล้ว อาต้องรีบไปจัดเตรียมการไปจับคน!”
“ได้ค่ะคุณอาซูซูกิ!”
โทโมฮิซะ ซูซูกิวางสายโทรศัพท์ ก็ติดต่อหาหัวหน้าเก่าที่ตัวเองอยู่ในคณะกรรมการความปลอดภัยสาธารณะแห่งชาติในทันที
เบาะแสที่อิโตะ นานาโกะให้มาใหญ่และสำคัญอย่างยิ่ง ถ้าหากกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินมีส่วนร่วมในการแอบสับเปลี่ยนซูรั่วหลี
จริงๆ นี่ไม่ใช่แค่เรื่องซื้อฉาวของประเทศ และก็เป็นเรื่องราวที่ใหญ่สำคัญของคณะกรรมการความปลอดภัยสาธารณะแห่งชาติด้วย ดังนั้นจำเป็น
ต้องตรวจสอบให้แน่ชัด
ห้วหน้าของคณะกรรมการความปลอดภัยสาธารณะแห่งชติในประเทศญี่ปุ่น หลังจากได้ฟังเรื่องนี้ก็ให้ความสำคัญเป็นอย่างมาก แทบ
จะส่งมืออาชีพในคณะกรรมการความปลอดภัยสาธารณะแห่งชาติระดับสูงเป็นอย่างมากออกไปในห้นที ให้ความร่วมมือกับโทโมฮิซะ ซูซูกิ
อย่างเต็มที่ เพื่อดำเนินการตรวจสอบเรื่องนี้อย่างละเอียดถี่ถ้วน
ในเวลานี้ผู้รับผิดชอบที่เกี่ยวข้องของกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดิน ยังไม่รู้ว่าตัวเองความจริงได้เปิดเผยออกมาแล้ว
พวกเขากำลังกดดันตระกูลซอย่างไม่หยุดหย่อน บีบบังคับให้พวกเขาส่งมอบตัวซูรั่วหลืออกมา
ตอนนี้ประชาชนทั้งประเทศให้ความสนใจกับคดีนี้ ตราบใดที่กองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินสามารถที่จะจับกุมซูรั่วหลีมาดำเนินคดี
ได้ ก็สามารถที่จะทำผลงานได้ดีชิ้นหนึ่ง
แต่ทว่า ต่อให้ตระกูลซู่ไม่ยอมที่จะส่งมอบซูรั่วหลีออกมาก็ไม่เป็นไร เนื่องจากว่ากรมตำรวจนครบาลโตเกียวเป็นแพะรับบาปในเรื่องนี้
ระดับสูงอย่างกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินไม่ต้องแบกรับผลอะไรก็ตามที่เกิดขึ้น และยังมีเงินมัดจำอีกพันล้านดอลลาร์เป็นค่าชดเชย
กล่าวโดยรวม กองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินรู้สึกว่า สิ่งที่ตัวเองทำในครั้งนี้ แม้จะไม่ใช่ธุรกิจที่ประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่
ก็ตาม แต่ก็คงจะเป็นธุรกิจที่ไม่เสียเงินอย่างแน่นอน
แต่ทว่า เขาคิดไม่ถึงว่า กรมตำรวจนครบาลร่วมมือกับคณะกรรมการความปลอดภัยสาธารณะแห่งชาติ มุ่งเป้าหมายมาทางพวกเขาแล้ว!
ตาขายขนาดใหญ่ที่มองไม่เห็น ได้ค่อยๆแผ่ขยายไปสู่ส่วนหนึ่งของระดับสูงสุดของกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นแล้ว!
เย่เฉินในเวลานี้ เพิ่งกลับมาถึงในบ้าน
เมื่อผลักประตูเข้ามา ก็ได้ยินเสียงคึกคั่กมากในห้องอาหาร
เซียวชูหรันกำลังพูดคุยกับผู้คน เมื่อได้ยินเสียงเปิดประตู รีบออกมาตรวจสอบดู เมื่อเห็นว่าเย่เฉินกลับมาแล้ว ก็พูดด้วยความดีใจอย่าง
สุดขีดว่า: “สามี! ทำไมคุณไม่บอกไม่กล่าวก้นหน่อยก็กลับมาอย่างเงียบๆแล้ว?!”
เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ผมก็เพิ่งจะทำธุระเสร็จ พอดีว่าลูกค้าคนหนึ่งก็อยู่ที่ประเทศญี่ปุ่น บอกว่าจะเดินทางกลับโดยเครื่องบินส่วนตัว
ผมก็เลยนั่งเครื่องบินกลับมาด้วย”
เซียวชูหรันพยักหน้า ก้าวไปข้างหน้าแล้วจับมือของเขาไว้ และพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “สามี คุณบินมาจากประเทศญี่ปุ่นก็ต้องใช้เวลาสองถึง
สามชั่วโมง คงจะยังไม่ได้ทานอาหารกลางวันมาแน่ๆใช่มั้ย?”
เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ยังเลย ทำธุระเสร็จก็รีบกลับบ้าน”
เซียวชูหร้นพูดด้วยรอยยิ้ว่า: “งั้นคุณกลับมาได้พอดีเลย รั่งหลินก็เพิ่งกลับมาจากเย่นจิงวันนี้ ฉันชวนเธอมาทานข้าวที่บ้าน พวกเราเพิ่ง
เปิดไวน์แดง คุณก็มาทานด้วยกันนะ!”
จากนั้น เธอก็พาเย่เฉิน ก้าวเดินเข้าไปที่ห้องอาหาร
ในห้องอาหาร ต่งรั่งหลินพูดคุยกับเซียวฉางควนและหม่าหลัน เมื่อเห็นเซียวชูหวันจูงมือเย่เฉินเข้ามา สีหน้าท่าทางก็เปลี่ยนเป็นประหลาด
ใจมากในทันที!
เธอกลับไปอยู่ที่เย่นจิงไม่กี่วันช่วงวันหยุดตรุษจีน หลายวันนี้ก็คิดถึงเย่เฉินมากมาโดยตลอด ดังนั้นเช้านี้เพิ่งจะลงจากเครื่องบินก็แทบรอ
ไม่ไหว ที่จะนำของขวัญมาหาเซียวชูหรันที่นี่
บอกว่ามาหาเซียวชูหรัน อันที่จริงแล้วมาดูเย่เฉิน