ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 2120
บทที่ 2120
สิ่งที่น่ารังเกียจยิ่งกว่านั้นก็คือ ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ลูกสาวนอกสมรสของเขาอายอยู่ที่ตระกูลซูด้วยฐานะของบอดี้การ์ดอยู่รอบตัว
เธอมาโดยตลอด!
สิ่งนี้ทำให้เธอรู้สึกถูกทรยศทุกกระเบียดนิ้ว และเยือกเย็นตั้งแต่หัวจรดเท้า!
เธอควบคุมมือที่สั่นเทาอย่างสุดชีวิต อ่านต่อไป ในเนื้อหาที่ตามมาทีหลัง ขนาดสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติของประเทศญี่ปุ่นก็ รู้สึกว่า
คนของตระกูลซูเลวยิ่งกว่าสัตว์จริงๆ!
เพื่อผลประโยชน์ ขนาดชีวิตลูกสาวแท้ๆหลานสาวแท้ๆก็สามารถขายได้! ก็ชั่วร้ายอย่างสุดขีดและใจดำอำมหิต!
ตอนที่ตู้ไห่ชิงอ่านถึงตรงนี้ หนังศีรษะของคนทั้งคนก็ชาแล้ว
เธอมองดูรูปภาพแต่งงานของตัวเองกับซูโสว่เต้าบนกำแพง หวนคิดถึงชีวิตแต่งงานมาหลายปีของตัวเอง รู้สึกขยะแขยงคลื่นไส้อย่างฉับ
พลัน
แต่ทันทีทันใด เธอก็รู้สึกโล่งใจอย่างฉับพลัน
ด้งนั้น เธอจึงลุกจากเตียงอย่างเงียบๆ หยิบกระเป๋าเดินทางออกมาจากในห้องเสื้อ ต่อจากนั้นใส่เสื้อผ้าไปไม่กี่ชุด
จัดกระเป๋าเดินทางอย่างเงียบๆ แล้วก็เปลี่ยนเสื้อผ้าออกไปข้างนอกให้กับตัวอง ตู่ห่ชิงไม่ลังเลที่จะลากกระเป๋าเดินทางแม้แต่น้อย และ
ก็เตรียมพร้อมที่จะออกไปข้างนอก
ในเวลานี้ ประตูห้องน้ำเปิดพอดี
ซูโสว่เต้าที่นุ่งผ้าเช็ดตัวออกมา นใดนั้นเห็นตู้ให่ชิงลากกระเป๋าเดินทางออกไป ก็ถามด้วยความประหลาดใจว่า: “ภรรยา ดึกขนาดนี้แล้ว
คุณจะไปไหน?”
ตู้ให่ชิงมองดูเขา พูดด้วยสีหน้านิ่งสงบมากว่า: “ซูโสว่เต้า พวกเราหย่ากันเถอะ”
ซูโสว่เต้าราวกับถูกฟ้าผ่า อ้าปากถามอย่างวิตกกังวลมากว่า: “รรยาเกิดอะไรขึ้น? คุณจะมาไม้ไหน? ผมไม่ดีตรงไหน คุณบอกมาได้
เลย ผมแก้ไขไม่ได้เชียวเหรอ?”
ตู่ให่ชิงมองตรงเข้าไปในดวงตาทั้งสองของเขา และถามอย่างราบเรียบว่า: “ซูโสว่เต้า เห็นแก่ความเป็นสามีภรรยามาหลายปี ต่อไปฉันจะ
ขอถามคำถามคุณ ขอให้คุณตอบตามความจริงด้วยอย่าได้โกหกแม้แต่คำเดียว คุณทำได้หรือเปล่า?”
แม้ว่าซูโสว่เต้าจะค่อนข้างร้อนตัว แต่ยังพูดอย่างเด็ดเดี่ยวมากว่า: “ภรรยาคุณถามมาได้เลย ผมจะตอบตามความจริง โอเคมั้ย?”
ตู้ให่ชิงเข้าเรื่องในทันที: “โอเค งั้นฉันถามคุณว่า ซูรั่วหลีเป็นลูกสาวนอกสมรสของคุณกับเหออิงซิ่วหรือเปล่า?”
หัวใจของซูโสว่เต้าก็แตกสลายไปในทันที!
เขาฝันก็คาดไม่ถึงว่า ทันทีที่ตู้ให่ชิงเอ่ยปากถาม กลับเป็นสิ่งเดียวที่ในส่วนลึกหัวใจของตัวเองรู้สึกไม่สุขใจ!
เขาตื่นตระหนกขึ้นมาในทันที
เขาไม่รู้ว่าในเวลานี้ควรจะตอบอย่างไร
ปฏิเสธเหรอ? ด้วยอุปนิสัยของตู้ห่ชิง ในเมื่อเธอถาม จะต้องเชื่อมั่นในเรื่องนี้มากอย่างแน่นอน ตัวเองปฏิเสธอย่างเดียวยากมากที่จะ
ทำให้เธอเชื่อ ตรงกันข้ามอาจจะทำให้เธอผิดหวังมากยิ่งขึ้น;
ถ้าหากไม่สามารถปฏิเสธได้ ถ้าอย่างนั้นก็ทำได้เพียงยอมรับแล้ว
แต่ทว่า เกิดยอมรับ ก็ยืนยันว่าตัวเองได้นอกใจ ยิ่งไปกว่านั้นเรื่องนี้ก็ผ่านไปยี่สิบปีแล้ว เปลี่ยนเป็นใครรู้ว่าตัวเองคู่ชีวิตของตัวเองนอกใจ
มานานขนาดนี้ แถมยังมีลูกสาวนอกสมรสด้วย คงจะโกรธมากอย่างแน่นอน…
ถึงเวลานั้น ตู่ให่ชิงคงจะหันหลังก็จากไปโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย…
เมื่อซูโสว่เต้าหมดหนทางทั้งโดยสิ้นเชิง ตื่นตระหนกจนไม่รู้ว่าควรทำยังไงดี ให่ชิงกระแอมเบาๆ และยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า: “เอาล่ะ ไม่
ทำให้คุณลำบากใจแล้ว หย่ากันเถอะ พวกเราเลิกแล้วกันไปแต่โดยดี”
ซูโสว่เต้าแทบจะอกแตกตายในทันที พรึ่บพรั่บคุกเข่าลงบนพื้น มือทั้งสองข้างกอดตันขาตู่ให่ชิงไร้ และสะอื้นอย่างวิตกกังวลว่า: “ภรรยา
ผมผิดผมไปแล้ว! ภรรยา! ตอนนั้นผมวู่วามไปหน่อย คิดไม่ถึงว่าหลังจากครั้งนั้นกับเหออิงซิ่วก็มีรั่วหลี ขอร้องคุณ ยกโทษให้ผมในครั้งนี้ด้วยนะ
ภรรยา! ผมไม่สามารถเสียคุณไปได้นะภรรยา!”
YOU MAY ALSO LIKE
