ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 2175
บทที่ 2175
หม่าจงเหลียงเห็นหลิวจงฮุยไม่พูตอะไรส์กคำเป็นเวลานาน ดังนั้นเขาจึงเดินไปข้างหน้าและใช้เท้าตะไปด้วยความโกรธและด่ว่า “เหี้ย!
สุนัขอย่างคุณที่มองข้ามความหวังดิของผู้อื่น อาจารย์ยจะให้คุณมีทางรอด แม่งฉิบหายคุณยังไม่รีบกราบขอบคุณอีก? ถ้ารอถึงตอนที่ส่งคุณ
ไปเป็นอาหารในคอกสุนัขของท่านหงห้า คุณร้องไห้ก็จะไม่มีน้ำตา!”
เมื่อหลิวจงฮุยได้ยินประโยคนี้ เขาตกใจจนตัวสั่น!
ในแวดวงกลุ่มอิทธิพลมืดของเมืองจินหลิง ไม่มีใครไม่รู้จักคอกเลี้ยงสุนัขของท่านหงห้า?
ว่ากันว่าในนั้น มีสุนัขต่อสู้ที่ดุร้ายหลายสิบตัวหรือหลายร้อยตัวเลยที่เดียว
แล้วยังมีคนบอกอีกว่า ท่านหงห้าได้โยนศัตรูเข้าไปในคอกสุนัขไปไม่น้อย
ถ้าหากถูกส่งไปยังคอกสุนัขจริง ๆ ไม่ต้องบอกว่าจะมีชีวิตรอด แม้แต่ศพก็เละเทะไปหมด…
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หลิวจงฮุยรู้สึกสิ้นหวังเป็นอย่างมาก
พูดตามตรง ถ้าให้เขาเป็นบ่อย ก็ฆ่าตนเองให้ตายเสียจะดีกว่า
อย่างไรก็ตาม หากจะให้เขาตายจริง ๆ เขาก็ไม่มีความกล้าที่จะตาย
เขาสะอึกสะอื้นและอุทานอยู่ในใจ “เม้ว่าการเป็นบ่อยจะอับอายขายหน้า และวิตจืดชิดไร้รสชาติ แต่ท้ายที่สุด การมีชีวิตอยู่นั้นย่อมดี
กว่าตาย….”
“ถ้าหากตนเองเอาหัวหัวโขกพื้นคอนกรีตตายอยู่ตรงนี้จริง ๆ แต่เขาก็รู้สึกหวาดกลัวอยู่ในใจ…
“ยิ่งไปกว่านั้น อาจารย์เยที่อยู่ตรงหน้า เป็นคนที่ตนเองไม่สามารถจะโต้แย้งได้….
“แม้แต่ท่านหงห้ายังปฏิบัติต่อเขาด้วยความนอบน้อม แล้วคนอย่างตนเองอยู่ต่อหน้าเขานั้นก็เป็นได้แค่คนไร้ประโยชน์ ตอนนี้เขายินยอม
ที่จะไว้ชีวิตตอง และให้ตนองไปเป็นบ่อยที่ KTV ถือว่าให้ความเมตตาแล้ว ถ้าตนเองไม่รีบตกลง ถ้าเกิดเขาเปลี่ยนใจขึ้นมา งั้นตนเองคงต้อง
ตายแน่นอน…”
ดังนั้นหลิวจงฮุยจึงรีบกล่าวอย่างตื้นต้นว่า “อาจารย์เม่…..ขอบคุณที่คุณไว้ชีวิตผม….ผมหลิวจงฮุยจะปฏิบัติตามคำสั่งของคุณ และเป็น
บ่อยที่ KTV ด้วยความซื่อสัตย์และตั้งใจทำงานเพื่อหาเงินชำระดอกเบี้ยคืนให้คุณ.
จากนั้น เขาก็บกล่าวต่อไปว่า “อาจารย์เย่ ขอบัญชีธนาคารหน่อย ผมจะโอนงินทั้งหมดสามล้านกว่าหยวนให้คุณก่อน…..อีกห้าล้านที่
เหลือ หลังจากที่ผมเป็นบ่อยแล้วจะทยอยคืนให้…..
เมื่อเห็นว่าผู้ชายคนนี้ยอมรับการลงโทษของเขา เย่เฉินพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ และกล่าวอย่างเย็นชาว่า “เงินที่คุณหามาได้คือเงิน
ที่มาจากน้ำพักน้ำแรงอย่างยากลำบากของผู้หญิงเหล่านั้น และทั้งหมดเป็นเงินมีดที่หามาโดยไม่รู้จักผิดชอบชั่ดี ถ้าผมเอาเงินของคุณไป นั้นก็
หมายความว่า ผมได้กลายเป็นส่วนหนึ่งที่ทำร้ายผู้หญิงไปด้วย”
หลิวจงฮุยรู้สึกปีติเป็นอย่างมาก เมื่อได้ยินว่าเย่เฉินไม่ต้องการเงินของตนเอง
ไม่สำคัญว่าจะเป็นบ่อย ขอแค่สามารถรักษาเงินสามล้านกว่าไว้ด้ อย่างน้อยตนเองก็สามารถมีชีวิตที่ดีได้!
แต่ก่อนที่เขาจะดีใจออกมา เย่เฉินกล่าวกับเซียวเวยเวยว่า “เวยเวย ผมมีงานจะมอบหมายให้คุณ”
เซียวเวยเวยอยู่ด้นข้างตลอด เฝ้าดูว่าเย่ฉินจะกำหนดชะตากรรมของหลิวจงฮุยและเฉินเสี่ยวเฟยอย่างไร และเธอรู้สึกเลื่อมใสศรัทธา
เขาอยู่ในหัวใจจนถึงที่สุดแล้ว และววตาที่มองเขานั้น ราวกับแววตาที่มองเทพพระเจ้า
ตอนนี้ เย่เฉินบอกว่ากำลังจะมอบหมายงานให้ตนเอง เธอรู้สึกปลื้มใจและกล่าวอย่างตื่นเต้นว่า “พี่เขย คุณมีอะไรก็สั่งมาได้อย่างเต็มที่
เวยเวยจะทำจนสุดความสามารถ!”
เยเฉินพยักหนำและกล่าวว่า “ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ผมต้องการให้คุณไปดูแลบริษัทมารยาทซ่างเหม่ย ต่อไปนี้ให้คุณดูแลรับผิดชอบ
บริษัทนี้ วันนี้ให้หลิวจงฮุยโอนหุ้นทั้งหมดของบริษัทนี้ให้เป็นชื่อของคุณ”
“ห๊ะ?!” เซียวเวยเวยกล่าวด้วยความประหลาดใจ “…..พี่เขย…..คุณให้ฉันดูแลบริษัทมารยาทซ่างเหม่ย? แต่……แต่ฉันไม่รู้วิธีการบริหาร
บริษัท…..
YOU MAY ALSO LIKE
