ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 2238
บทที่ 2238
หห้ารีบพยักหน้ากล่าว “อาจารย์เยครับ ผมทราบเรื่องนี้แล้วครับ หม่าจงเหสียงไระย่ำนั่นบอกผมแล้ว ผมตบหน้ามันไปยี่สิบครั้ง เป็นการ
ลงโทษที่ช่วยคนลว และผมด้เตือนมันไปแล้ว่ ว่าต่อไปถ้ายังกล้ายุ่งเรื่องที่เลวทรามต่ำช้ใดๆอีก ผมจะจัดการมันซะ!”
เย่เฉินพยักหน้า กล่าวอย่างจริงจังว่า “ต่อไป บอกพรรคพวกของโลกใต้ดินพวกนั้นของคุณ ทุกคนหลอกกินก็หลอกกินไป แต่คุณธรรมที่
ควรมีก็ต้องจะมี อบายมุขเป็นสิ่งต้องห้าม ห้ามแตะต้องเด็ดขาด ต่อให้มีเงินก็ห้ามแตะต้อง!”
หงห้ารีบกล่าวว่า “อาจารย์เยครับ จุดนี้คุณสบายใจได้ครับ ผมได้พุดกับลุกน้องไว้นานแล้วครับ ครั้งนี้หลังจากได้ยินเรื่องที่หลิวจงฮุยทำไว้
ที่บริษัทโมเตลสิ่งซ่างเหม่ย ผมก็ได้บอกกับลูกน้องไว้โดยเฉพาะแล้ว ว่าใครกล้าทำเรื่องแบบนี้ต่อหน้าผม ผมจะไม่ปล่อยมันเอาไว้แน่”
เย่เฉินพอใจ แล้วกล่าวต่อว่า “อ้อ ที่น้องสาวลูกพี่ลูกน้องกรรยาผม ถ้าปกติพวกคุณต้องการพิธีกรอะไร ก็ไปอุตหนุนเธอได้นะครับ แต่อย่า
ทำให้มันเอิกเกริกเกินไป เมื่อก่อนเซี่ยวเวยเวยนิสัยทะนงตัว ผมกลั่วว่าหลังจากที่เธอมีอำนาจแล้วจะลืมตัวอีก”
หงห้าพยักหน้า “ได้ครั่บอาจารย์เย่ ผมทราบแล้วครับ! ”
พูดจบ เขาก็ถามอย่างสงสัยว่า “อาจารย์ครับ คุณกับน้องสาวกรรยาคนนี้ ไม่ค่อยลงรอยกันมาตลอดเหรอดรับ? ผมจำได้เหมือนว่าเมื่อ
ก่อนเธอทำนิสัยแย่กับคุณมาก เมื่อก่อนตอนที่อยู่กับเซียวอี้เซียนก้อวดดีกับคุณ ต่อมาตอนที่อยู่กับเว่ยฉางหมิงตระกูลเว่ย เหมือนจะเคยเลียโถ
ซักโครกคลับเฮาส์ฮุยหวง ทำไมคุณถึงมาดูแลเธอได้ล่ะครับ? ”
เย่เฉินหัวเราะ “ผิดแล้วแก้ไข นับว่าเยี่ยมนัก เว่ยฉางหมิงกับเขาตาเฒ่าลามกคนนั้น ไม่ใช่ว่าผมปล่อยพวกเขาไป ให้พวกเซาปรับปรุงตัว
ใหม่ที่ภูเขาฉางไบเหรอ”
เมื่อหงห้าฟังจบ พยักหน้าหน้า ชื่นชมว่า “อาจารย์เ คนที่ผิดใจกับคุณเมื่อก่อน คุณส้วนเมตตา ให้โอกาสอีกฝ่ายได้ปรับเปลี่ยน จิตใจนี้ของ
คุณ หงห้านับถือยิ่งนัก! ”
เฉินจื่อข่ายอดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา “ใช่ครับอาจารย์เย่ เปลี่ยนเป็นคนอื่น มีฝีมือแบบคุณ ตอนที่เผชิญกับกากเดนพวกนี้ เกรงว่าจะมีแต่
ฆ่ากับฆ่า”
เย่เฉินส่ายหน้า “ถ้าดยส่วนตัวความผิดไม่ถึงขั้นเสียชีวิต กลับใช้วิธีเอาชีวิตลงโทษ!ขา นี่จะเป็นการใช้พลั่งเกินไป”
“พวกเซวหนานซานสำนักขอทานไร้มโนธรรม สมควรตาย แต่อู๋ตงไห่ความผิดไม่ถึงตาย”
“เว่ยห์ย่งเจิ้ง อลูกเว่ยฉางหมิง แม้จะยโสโอห้ง จองห่อง แต่ไม่ได้ทำผิดถึงขั้นประหารชีวิต ถ้ผมฆ่าพวกเขา ต่อไปจะทำให้คนเชื่อถือได้
อย่างไร? ”
พูดจบ เย่เฉินถอนหายใจเบาๆ กล่าวอย่างจริงใจว่า “ผมหวังว่าฝีมือของตัวเองจะพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ และหวังว่าฝีมือของลูกน้องจะแข็งแกร่ง
ขึ้น ในเมื่ออยากขยายบารมี ก็ต้องแยกการลงโทาและรางวัลให้ชัดเจน ชนะใจคนด้วยความดี มิเช่นนั้น จะให้ทุกคนทำเพื่อผมอย่างเต็มใจได้
อย่างไรกัน? ”
หงห้าคารวะ อุทานออกมา “อาจารย์เย่พูดถูกครับ หงห้ารับทราบแล้วครับ! ”
กำลังพูด ฉินกางได้พาบริษัทผลิตยาเว่ยซื่อ ก็อเว่ยเลี่ยงผู้จัดการใหญ่ของบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนเดินเข้ามา
เว่ยเสี่ยงยังมาไม่ถึงตรงหน้า ก็ได้กล่าวคารวะอย่างเคารพว่า “อาจารย์เยสวัสดีครับ! ”
เย่เฉินพยักหน้า ยิ้มแล้วกล่าว “กำลังพูดถึงตระกูลเว่ยอยู่ คุณก็มาพอดี”
เว่ยเลี่ยงถามอย่างแปลกใจว่า “อาจารย์เย่ คุณกำลังพูดถึงตระกูลเว่ย? ตระกูลเว่ยทำไมเหรอครับ? ”
เย่เฉินกล่าวอย่างสงบ “ก็แค่พูดไปเรื่อย พูดถึงพ่อและพี่ชายที่ต่างมารดาคนนั้นของคุณ ผมบอกว่าที่ผมส่งพวกเขาไปที่ภูเขาฉางไบ หลักๆ
เลยเป็นเพราะความผิดของพวกเขาไม่ถึงขั้นประหารชีวิต”
เว่ยเลี่ยงอดที่จะพยักหน้าไม่ได้ “อาจารย์เย คุณเป็นคนที่มีความยุติธรรม พ่อของผมดูถูกฐานะเดิมของแม่ผม ดูถูกภูเขาฉางไบที่เติบโต
ของผมตลอดมา คุณให้เขาไปใช้ชีวิตที่เหลือที่เขาฉางใบ สำหรับเขา เป็นการลงโทษที่ดีที่สุดแล้วครับ! ”
เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ แล้วกล่าว”อ้อเว่ยเลี่ยง ช่วงนี้ไม่หาเวลาถามคุณ ช่วงนี้ยากระเพาะเก้าเสวียนขายเป็นอย่างไรบ้าง?”
YOU MAY ALSO LIKE
