ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 2313
ในความคิดของเจ้าหน้าที่ตำรวจ หลิวจ้านถูกตามไล่จับกุมตัว ทำให้เขาตื่นตระหนกและวิ่งเข้าไปในเจินเป่าเก๋อ
แต่อันที่จริง เจินเป่าเก๋อเป็นเป้าหมายของหลิวจ้านอยู่แล้ว
ในเวลานี้ ที่เจินเป่าเก๋อ
ในห้องโถงใหญ่ การประมูลยังคงดำเนินการอยู่และตู้ไห่ชิงก็กำลังเซ็นเอกสารสัญญาต่างๆอยู่
หลิวจ้านมาถึงหน้าประตู ขณะที่เขาเดินเข้าไปด้านใน เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหน้าประตูหยุดเขาไว้และเอ่ยปากพูด:”คุณผู้ชาย กรุณาแสดง QR Code สำหรับเข้างานประมูลครั้งนี้ด้วย พวกเราตรวจสอบแล้วจึงจะเข้าไปได้”
หลิวจ้านหันหน้ากลับไปมอง ก็พบว่าตำรวจที่ไล่ตามมาก็วิ่งเข้ามาเหมือนกัน เขาก็รีบหยิบปืนออกมาจากด้านในเสื้อตัวเอง และเล็งไปที่หน้าผากของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย และพูดอย่างเย็นชา:”ถ้ายังพูดมากอีก ฉันจะยิงแกให้ตายเลย!”
ในเวลานี้ เจ้าหน้าที่ตำรวจที่อยู่ด้านหลังพบว่าเขาหยิบปืนออกมา ทำให้เจ้าหน้าที่ตำรวจตกใจมากๆ และทุกคนก็หยิบปืนออกมาทันที
หลิวจ้านไม่ได้รู้สึกกลัวเลย และเปิดเสื้อแจ็คเก็ตออก เผยให้เห็นเสื้อกั๊กที่มีระเบิดอยู่ด้านใน
หลังจากนั้น มือข้างหนึ่งของหลิวจ้านถือปืนไว้ ส่วนมืออีกข้างก็จับสวิตช์จุดชนวนระเบิด ตะโกนอย่างเย็นชา:”แม่งเอ๊ย ฟังที่ฉันพูดให้ดีๆ ระเบิดที่ฉันใส่อยู่นั้นเป็นระเบิดภูเขา! ถ้าฉันจุดชนวนระเบิดทั้งตึกนี้ก็จะกลายเป็นซากปรักหักพัง ถ้าเจ้าหน้าที่ตำรวจอย่างพวกคุณกล้าเข้ามาละก็ ฉันจะทำให้ทุกคนที่อยู่ในนี้ตายไปพร้อมกับฉัน!”
เจ้าหน้าที่ตำรวจหลายคนที่ไล่ตามมา เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น สีหน้าของพวกเขาก็ตื่นตระหนกตกใจมากๆ!
เดิมทีหลิวจ้านก็เป็นผู้ก่อการร้าย เขายังมีคดีฆาตกรรมหลายศพติดตัวด้วย ในการก่อคดีของเขาก่อนหน้านี้ เขาใช้ปืนและระเบิดเป็นประจำ ดังนั้นระเบิดที่เขาใส่อยู่นั้น ทางเจ้าหน้าที่ตำรวจเชื่อว่ามันเป็นของจริง
ดังนั้น ทุกคนมองเขาด้วยความกลัว
ทุกคนอยู่ห่างไม่ไกล พวกเขาสามารถเห็นเสื้อกั๊กระเบิดที่หลิวจ้านสวมใส่อยู่ เสื้อกั๊กนั้นปูดและหนามากๆ มีแถบต่างๆที่เหมือนกับไส้กรอกแฮม แค่มองก็รู้ว่ามันเป็นระเบิดที่มีพลังทำลายรุนแรงมากๆ
ระเบิดแบบนี้มีพลังทำลายล้างที่รุนแรง ถ้าเจาะรูเล็กๆบนก้อนหินขนาดใหญ่และใส่ระเบิดแบบนี้เข้าไป ก็สามารถระเบิดก้อนหินขนาดใหญ่ได้อย่างสบาย ถ้ามันระเบิดในสถานที่ตรงนี้จริงๆ ผลที่ตามมาคือความหายนะ!
ดังนั้น หนึ่งในเจ้าหน้าที่ตำรวจรีบตะโกนทันที:”หลิวจ้าน คุณใจเย็นๆ! มีเรื่องอะไรพวกเราค่อยๆพูดกัน คุณต้องระวังสวิชต์จุดชนวนบนมือของคุณด้วย!”
หลิวจ้านพูดอย่างเย็นชา:”แม่งเอ๊ย ทำไมฉันต้องระวังด้วย? ฉันกลายเป็นนักโทษหนีคดีมานานแล้ว และมีคดีฆาตกรรมหลายศพติดตัว ฉันตายตอนนี้ก็คุ้มแล้ว! ดังนั้นพวกคุณควรฉลาดหน่อย มิฉะนั้น ฉันจะให้คนที่อยู่ที่นี่จำนวนมากตายเป็นเพื่อนฉัน เพราะฉันก็ไม่อยากอยู่แบบหลบๆซ่อนๆอีกแล้ว!”
เมื่อพูดจบ เขาก็ใช้ปืนเล็งไปที่ศีรษะของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและตะโกนอย่างเย็นชา:”รีบเข้าไปเดี๋ยวนี้ และปิดประตูด้วย!”
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยโดนปืนเล็งอยู่ที่ท้ายทอย เขาไม่กล้าขัดขืน เขารีบทำตามที่หลิวจ้านต้องการ พาหลิวจ้านเข้าไปและล็อกประตูอย่างแน่นหนา
หลิวจ้านแย่งกุญแจจากมือของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและพูดอย่างเย็นชา:”คุณตามฉันเข้าไปด้วย!”
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไม่กล้าขัดขืน เขารีบพาหลิวจ้านเดินเข้าไปในห้องโถงงานประมูล
หลิวจ้านพกปืนและเดินเข้าไปในห้องโถงงานประมูล และตะโกนใส่ผู้คนที่ร่วมงานประมูลว่า:”ทุกคนที่อยู่ที่นี่ ฟังที่ฉันพูดให้ดี จับศีรษะตัวเองแล้วหมอบลง ถ้าใครกล้าวิ่งหนี ก็ต้องกินลูกปืนของฉัน อย่าหาว่าฉันไม่เตือนละกัน!”
ทันใดนั้นห้องโถงก็เกิดความโกลาหลทันที ทุกคนกรีดร้องและเตรียมที่จะหลบหนี
ในเวลานี้ หลิวจ้านใช้ปืนเล็งไปที่เพดาน และยิงออกไปสามนัด ตะโกนด้วยความโกรธ:”แม่งเอ๊ย ใครกล้าหลบหนีอีก ก็ลองดู!”
เมื่อได้ยินเสียงปืน ทำให้ทุกคนตกใจจนอึ้งไปเลย มีผู้คนจำนวนมากใช้สองมือจับศีรษะของตัวเองและนั่งลงโดยไม่ลังเล
แต่ก็มีคนอยู่สองสามคนที่คิดจะใช้โอกาสนี้เพื่อหลบหนี ดังนั้นพวกเขาก็เลยหนีออกไปทางประตูด้านข้าง หลิวจ้านยกปืนขึ้นมาและยิงออกไปทันที มีเสียงปืนดังขึ้นสองนัด และฆ่าผู้ชายที่อยู่ใกล้ประตูด้านข้างทันที
ในเวลานี้ ทุกคนที่อยู่ในนี้ตกใจมากๆ
หลังจากที่หลิวจ้านยิงผู้ชายคนนั้นจนตายแล้ว เขาก็รีบเดินตรงไปที่ทางเดินข้างๆห้องโถง จากข้อมูลของอีกฝ่าย คนที่ตัวเองต้องฆ่าในวันนี้ กำลังอยู่ในห้องทำงานที่อยู่ข้างๆทางเดินห้องโถง