ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 2355 - novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

บทที่2355

เมื่อชูโสว่เต๋อออกไป ก็ไม่เจอซูจือเฟยแล้ว

เขาไล่ตามไปร้อยสองร้อยเมตร เห็นที่เขาคงจะไม่มีโอกาสไล่หลานคนนี้กลับไปได้แล้ว เขาจึงทำได้เพียงหันหลังเดินกลับไป

ระหว่างทางกลับไปห้องหนังสือของชายพ่อ ซูโสวเต๋ออารมณ์ดีเป็นพิเศษ และเขาก็อดไม่ได้ที่จะแอบคิดในใจว่า:”โอ้ ฉันโชคดีจริงๆ
กำลังกังวลว่าจะหันเหความสนใจจากพ่อได้อย่างไรดี ไอ้หนูซูจือเฟยก็ปังเอิญมาสะกิดความชวยของพ่อเข้าให้ และทำให้เขาโกรธ คาดว่าตอนนี้
พ่อคงคิดแต่ว่าจะสั่งสอนเขาอย่างไรดี”

ซูโสว่เต๋อแอบได้ใจ หลังจากกลับไปที่ห้องหนังสือของพ่อ เขาพูดด้วยท่าทางละอายใจว่า”พ่อครับ ไอ้หนูจือเฟย วิ่งเร็วเยี่ยงสุนัข ผมไล่
คุณท่านใหญ่ซูพูดอย่างเย็นชาว่า”แกก็เป็นขยะเช่นกัน!”

พูดเสร็จ เขาก็เรียกพ่อบ้านเข้ามาทันทีและสั่งอย่างเข้มงวด:”แจ้งลูกทั้งหมด ถ้าเห็นซูจื่อเฟย ลูกอกตัญญ พามันกลับมารับกฎของ
ตระกูล!”

พ่อบ้านกล้าไม่เชื่อฟังเขาได้ไง รีบโค้งคำนับทันทีแล้วพูดว่า:”นายท่านไม่ต้องห่วงครับ ผมจะไปบอกต่อเดี๋ยวนี้”

คุณท่านใหญ่ซูปัดมือ พ่อบ้านก็รีบออกไป

จากนั้น เขาพูดกับซูโสวเต๋อว่า:”รีบไปเตรียมการประชาสัมพันธ์ในภาวะวิกฤตอย่างที่พ่อบอก ยิ่งแรงยิ่งดี! นอกจากนี้ รีบไปจินหลิงเดี๋ยว
นี้ ตู้ไห้ชิงกับจือหนู อยู่ต้องเห็นคนเ ตาบต่องพบการป

ซูโสว่เต๋อรีบพยักหน้า และพูดว่า:”ผมเข้าใจแล้วครับพ่อ! คอยดูเถอะพ่อ!”

ขณะนี้ ซูจือเฟยขับรถหนีไปจากตระกูลซูแล้ว ขับไปทางสนามบิน

เขาขับรถไปด้วย ล้วงมือถือออกมาเตรียมโทรหาผู้รับผิดชอบทีมของครอบครัว

ตระกูลมีเครื่องบินส่วนตัวหลายลำ และซูโสว่เต้าเป็นเจ้าของหนึ่งลำ ตอนนี้เขาอยู่ที่ออสเตรเลีย ดังนั้นเครื่องบินส่วนตัวจึงอยู่ที่เย่นจิง
แต่ว่า เมื่อเขากำลังจะโทรออก จู่ๆซูโสว่เต้าก็โทรเข้ามา

ซูจือเฟยรีบรับสาย เขาก็ร้องพูดว่า:”พ่อ! แม่กับน้องสาวหายไปแล้ว……’

เสี่ยงหนักแน่นของซูโสว่เต้ามาจากโทรศัพท์:”อเฟย พ่อรู้เรื่องหมดแล้ว ตอนนี้ลูกอยู่ที่ไหน?”

ซูจือเฟยรีบพูดว่า:”ผมกำลังเดินทางไปสนามบิน ตัดสินไปจินหลิงตอนนี้ ไม่ว่ายังไงผมก็จะหาแม่กับน้องสาวให้เจอ!”

ซูโสว่เต้าสั่งทันที:”ฟังพ่อนะ ห้ามไปสนามบินเด็ดขาด พ่อเพิ่งได้รับข่าวเมื่อกี้ว่า ตอนนี้ปู่ของลูกกำลังให้คนทั้งตระกูลซูตามหาลูกทุกที่
เตรียมจะพาลูกกลับไปจัดการด้วยกฎหมายตระกูล ลูกไปขัดใจแกได้ไงเนี่ย?”

เมื่อซูจือเฟยได้ยินเรื่องนี้ เขาก็พูดด้วยความขุ่นเคืองทันทีว่า:”ผมได้ยินเรื่องที่แม่กับจือหยุประสบอุบัติเหตุ และรู้สึกว่าเรื่องนี้ต้อง
เกี่ยวข้องกับปู ผมจึงไปถามเขา ไม่นึกเลยว่าเขาจะโกรธ แล้วให้อาสองตบผมร้อยครั้ง ผมไม่สนใจเขา และวิ่งออกไปเลย”

“ไอ้ทิ้ม!” ซูโสวเต้าดุทันที!”ลูกอาย 20 กว่าปีแล้วนะ 20ปีมานี้ลูกใช้ชีวิตอย่างไร้ค่ามาตลอดเลยเหรอ? ปูของลูกมีนิสัยยังไง ลึกๆในลูก
ไม่รู้เลยเหรอ?”

ซูจือเฟยพูดอย่างโกรธเคือง:”แต่…..”

ซูโสว่เต้าขัดจังหวะเขาทันที!”แต่อะไร? ปู่ของลูกทั้งชีวิตนี้ห่วงแค่ตัวเอง และเขาสนใจแต่พลังที่แท้จริงของเขาในตระกูลซูเท่านั้น!”

“เมื่อสิ่งใด หรือใครก็ตามที่กระทบเขาหรือส่งผลต่อพลังของเขาในตระกูลซู เขาจะจัดการอีกฝ้ายโดยไม่ลังเล พ่อก็คือตัวอย่างที่ดีที่สุด
ไม่ใช่หรือไง?”

“ทั้งๆที่ลูกก็รู้ว่าขนาดพ่อยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของปูด้วยซ้ำ แล้วทำไมลูกถึงต่อต้านแกอย่างไม่รู้กำลังตัวเองด้วย? ลูกไม่อยากอยู่ในตระกูลซู
แล้วเหรอ?”

ซูจือเฟยกัดฟันพูดว่า:”ถ้าแม่กับจือหยูถูกปู่ฆ่าจริงๆ ไม่เพียงแต่ผมจะไม่อยู่ในตระกูลซูเท่านั้น ผมยังจะฆ่าเขา และล้างแค้นให้แม่กับน้อง
สาวอีกด้วย!”

“ลูก……”ซูโสว่เต้าโกรธมากทันที แต่แล้วเขาก็จงใจลดเสียง และเตือนด้วยเสียงต่ำว่า:”แม้ว่าลูกจะมีความคิดเช่นนั้น ก็ใช่ว่าจะต้องพูดออก
มา ผู้ชายที่แท้จริงขึ้นอยู่กับการกระทำ ไม่ใช่คำพูด!”

ไม่ทัน……