ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 2428
บทที่ 2428
จากนั้น อู่ตงไห่ก็พูดว่า: “ถ้าตระกูลซูป็นศัตรูกับคุณชายเย่จริงๆ ไม่แน่คุณชายเย่คนเดียวก็สามารถที่จะทำลายซูเฉิงเฟิงได้ ด้วยความ
สามารถของเขา ในความคิดของฉัน เหตุผลที่เขายังไว้ชีวิตตาแก่คนนี้ ไม่แน่ก็เหมือนกับแมวจับหนูแต่กลับไม่กิน เหตุผลหลักไมใช่ว่าจะกิน แต่
เพื่อเล่นสนกกับเขาและทรมานเขา”
อู่ซินอดไม่ได้ที่จะตื่นตระหนกอย่างฉับพลัน
อู่ตงไห่เห็นว่าเขาสีหน้าซีดเซียว ก็เตือนอย่างเข้มงงด: “เดี๋ยวเจอคุณชายเย่ จะต้องให้ความเคารพเขามากพอ รักษาท่าทางของแกให้
นอบน้อมมากที่สุด ฉันไม่ให้แกพูด แกก็ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น เข้าใจมั้ย?!”
อู่ซินรีบพยักหน้า: “พ่อรู้แล้วครับพ่อ…”
เฮลิคอปเตอร์ลงจอดบนหลังคาของโรงแรม เฉินจี๋อข่ายกำลังรออยู่ที่นี่แล้ว
อู่ตงไห่พาอู่ซินลงเครื่องบิน ก็รีบเดินไปตรงหน้าของเฉินจี๋อข่าย และพูดด้วยความเคารพว่า: “ผู้จัดการทั่วไปเฉิน ลำบากคุณมาต้อนรับ
ด้วยตัวเองแล้ว ตื่นตะลึงเพราะได้รับความเมตตาอย่างคาดคิดไม่ถึงจริงๆครับ…”
จากนั้น เขาก็ส่งสายตาให้อู่ซิน และเอ่ยปากพูดว่า: “ยังไม่รีบทักทายผู้จัดการทั่วไปเฉินอีก!”
อู๋ซินรีบพูด: “สวัสดีครับผู้จัดการทั่วไปเฉิน….
เฉินจี่อย่ายพยักหน้า และเอ่ยปากพูดว่า: “พวกนายสองตามฉันมา คุณซายรออยู่ที่ห้องทำงานของฉันแล้ว”
อู๋ตงไหรีบเดินตามอยู่ข้างหลังของเฉินจี๋อข่าย มาถึงห้องทำงานของเฉินจี๋อข่ายที่ชั้นบนสุดของโรงแรม
ในเวลานี้ เย่เฉินกำลังยืนมือไขว้หลังอยู่ที่หน้าต่างกระจกของห้องทำงาน
หลังจากที่เฉินจื่อข่ายพาคนข้ามา อู่ตงห่ก็รีบก้าวไปข้างหน้า สองมือประสานคำนับก่อน และพูดด้วยความเคารพ: “สวัสดีครับคุณชาย
เย่!”
อู่ซินก็เอาเป็นแบบอย่าง และพูดด้วยความเคารพ: “สวัสดีครับคุณชายเย่!”
เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย และเอ่ยปากพูดว่า: “อู่ตงไห่ รู้มั้ยว่าวันนี้ฉันเรียกนายมาทำไม?”
อู๋ตงไหส่ายหน้าอย่างไม่ตั้งใจแล้วพูด: “คุณชายเย่ ผมไม่รู้จริงๆว่าคุณเรียกผมมาทำไม คุณชายเย่ได้โปรดชี้แนะด้วยครับ”
เย่เฉินพูดอย่างราบเรียบว่า: “เมื่อวานนี้ฉันช่วยลูกสะใภ้คนโตของตระกูลซู และหลานสาวคนโต ต่อจากนั้นก็ลักพาตัวซูโสว่เต๋อท่านชาย
รองของตระกูลชู เรื่องเหล่านี้ พวกนายน่จะเห็นในข่าวแล้วใช่มั้ย?”
อู๋ตงไหตกตะลึง และริบพูดว่า: “ครับคุณชายเย่ สิ่งเหล่านี้ที่คุณพูด พวกเราก็รู้แล้วครับ”
เย่ฉินอือคำหนึ่ง และพูดต่อไปว่า: “เมื่อเช้านี้ ซูเฉิงเฟิงผู้นำตระกูลซูไปที่ซูหางอย่างเงียบๆ ฉันคาดว่า ครั้งนี้เขานอกจากอยากไปหลบภัย
ที่ซูหางแล้ว ก็อยากจะถือว่าซูหางเป็นตำแหน่งค่ายแนวหน้า มาตรวจสอบเรื่องหลายนี้ที่เมืองจินหลิง โดยเฉพาะตามหาที่อยู่ของลูกชายคนที่
สองของเขา”
อู่ตงไห่ถามอย่างเร่งรีบ: “คุณชายเย่ คุณจะประกาศสงครามกับตระกูลชูเหรอครับ?”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย: “ประกาศสงครามเหรอ? ประกาศสงครามจะน่าเบื่อจะตาย ตระกูลซูซอบเล่นกลอุบายมาโดยตลอด งั้นฉันก็ย่อมไม่มี
ทางมาอย่างเปิดเผยกับพวกเขา”
อู๋ตงให่ก้าวไปข้างหน้า และคารวะพูดว่า: “คุณชาย ถ้หากจะใช้ผมทำอะไร เชิญคุณสั่งการได้เลยครับ!”
เย่เฉินพยักหน้า และพูด: “มีเรื่องหนึ่ง ฉันยังต้องการให้พวกนายช่วยจริงๆ”
อู่ตงไห่รีบพูดว่า: “คุณชายเย่เชิญคุณพูดมาได้ครับ”
เย่เฉินเอ่ยปากพูด: “ฉันเดาว่า ครั้งนี้ซูเฉิงเฟิงออกนั่งบัญชาการรักษาการณ์ด้วยตัวเองที่ซูหาง จะต้องเป็นคนที่ติดต่อตระกูลใหญ่ในห้อง
ถิ่นของซูหางก่อน รวมทั้งตระกูลอู่ของพวกนายด้วย บางที่พวกเขาอาจจะสอบถามสถานการณ์เมืองจินหลิงกับพวกนาย บางทีอาจจะยื่นผล
ประโยชน์ให้พวกนายทำให้พวกนายกลายเป็นตระกูลในเครือของตระกูลซูและทุ่มเทก่ลังเพื่อตระกูลซู”‘
อู๋ตงไหบพูดอย่างแสดงาทีว่า: “คุณชายเย่คุณวางใจได้ครับ ผมอู๋ตงไห่จะกระทำตามคำสั่งของคุณทุกสิ่งอย่างเคร่งครัดไม่มีทาง
ติดต่อรูปแบบใดกับตระกูลซูอย่างแน่นอน!”
เย่เฉินโบกมือ: “อย่า ฉันต้องการให้นายติดต่อกับตระกูลซูอยู่พอดี!”