ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 247 ฉันถึงจะเป็นมังกรที่แท้จริงเพียงหนึ่งเดียว（1） - novel-lucky

บทที่247 ฉันถึงจะเป็นมังกรที่แท้จริงเพียงหนึ่งเดียว（1）

เมื่อคิดว่าในที่สุดก็มีโอกาสแก้แค้นเซียวชูหรันกับเย่เฉิน เซียวเวยเวยเกาะแขนเซียวอี้เชียนด้วยความตื่นเต้น ก้าวเท้าก็เดินไปทางพวกเขาสองคน

คนเพิ่งเดินมาถึงด้านหน้า เซียวเวยเวยก็พูดอย่างโอหังอวดดี: “อุ๊ยตาย ฉันนึกว่าใคร! ที่แท้ก็ผู้หญิงที่ถูกขับออกจากตระกูลคนหนึ่ง กับผู้ชายจนๆที่แต่งงานเข้าบ้านผู้หญิงคนหนึ่ง พวกคุณก็มีคุณสมบัติเข้าร่วมการประชุมสุดยอดแบบนี้ด้วย?”

พูดจบ เธอก็มองสังเกตเซียวชูหรันตั้งแต่หัวจรดเท้าอีกครั้ง ทำเสียงเย็นชา หึ แล้วพูดว่า: “เซียวชูหรัน สตูดิโอของเธอเพิ่งจะเปิดทำการ ตอนนี้แม้แต่พนักงานสักคนก็ยังไม่มีใช่ไหม? บริษัทจนๆประเภทนี้ ก็มีสิทธิ์เข้าร่วมการประชุมสุดยอดอุตสาหกรรมด้วยเหรอ? ฉันว่าตี้เหากรุ๊ปตาบอดไปแล้วจริงๆ!”

เย่เฉินเห็นว่าเซียวเว่ยเว่ยไม่ได้มาดี ถามด้วยเสียงเย็นชา: “เซียวเวยเวย หลายวันก่อนคุณเพิ่งคุกเข่าขอความเมตตา บทเรียนที่ถูกคุณย่าคุณตบหน้าสั่งสอน ลืมไปหมดแล้วใช่ไหม? ผมว่าคุณนี่มันบาดแผลหายแล้วลืมความเจ็บนี่!”

เมื่อเซียวเวยเวยได้ยินเย่เฉินพูดถึงจุดที่โกรธที่สุดในใจของเธอ ก็โกรธขึ้นมาทันที ตะโกนว่า: “เย่เฉิน แกแม่งเลิกอวดเก่งกับฉันให้มันน้อยๆหน่อย! แกนึกว่าฉันยังเป็นเซียวเวยเวยคนก่อนหน้านั้นเหรอ? ฉันจะบอกกับแก วันนี้แกพูดกับฉัน ต้องคุกเข่าพูดแล้ว!”

เย่เฉินพูดขึ้นมาอย่างเหยียดหยาม: “ทั่วทั้งโลกใบนี้ คนที่สามารถทำให้ผมเย่เฉินคุกเข่าลงได้ยังไม่เกิดเลย! ถึงแม้ราชาแห่งสวรรค์ลงมาอยู่ตรงนี้ ก็อย่าหวังจะให้ผมคุกเข่าลง คุณใช้ชีวิตมามากพอแล้วใช่ไหม?”

เซียวเวยเวยคำรามอย่างดูถูก: “เย่เฉิน แกนึกว่าแกหลอกคนใหญ่คนโตได้สองสามคนแล้วตัวเองจะแน่มากเหรอ? ก็สามารถเหยียบคนตระกูลเซียวเราไว้ใต้เท้าเหรอ? ฉันจะบอกกับแก! ตระกูลเซียวตอนนี้ไม่เหมือนกับแต่ก่อนแล้ว!”

เย่เฉินถามด้วยรอยยิ้ม: “ทำไม? พวกคุณเกาะคนมีเส้นสายได้แล้ว?”

เซียวเวยเวยชี้ไปที่เซียวอี้เชียน พูดขึ้นมาอย่างคางคกขึ้นวอว่า: “ท่านนี้คือ ประธานเซียวเซียวอี้เชียนประธานกรรมการของเชียนเฉิงกรุ๊ป! เป็นตระกูลเดียวกันกับตระกูลเซียวเรา! ตอนนี้ก็เป็นนักลงทุนของบริษัทเซียวซื่อเราอีกด้วย! มีเขาคอยสนับสนุนเรา แกเย่เฉินคนไร้ประโยชน์คนหนึ่ง ยังกล้าโอหังที่นี่อีก? เชื่อไหมว่าประธานเซียวพูดคำเดียว ก็ขึ้นบัญชีดำสตูดิโอของเซียวชูหรันไปอย่างสิ้นเชิง! ในขณะเดียวกันก็ทำให้แกไม่มีที่ยืนในเมืองจินหลิงได้? !”

พูดไป เธอก็มองไปที่เซียวชูหรันอย่างโหดเหี้ยมอีกครั้ง ตะโกนอย่างเย็นชาว่า: “เซียวชูหรัน เธอคิดว่าตัวเองเจ๋งมากไม่ใช่เหรอ? คิดว่าสามารถทำให้ตี้เหากรุ๊ป ช่วยเธอขึ้นบัญชีดำบริษัทเซียวซื่อได้ไม่ใช่เหรอ?”

“ฉันจะบอกกับเธอ ตั้งแต่วันนี้ไป ฮวงจุ้ยหมุนเปลี่ยนไปแล้ว! มีประธานกรรมการเซียวอยู่นี่ บริษัทเซียวซื่อไม่เพียงจะไม่ถูกขึ้นบัญชีดำ ตรงกันข้ามจะไต่เต้าจนประสบความสำเร็จ บินทะยานขึ้นสู่ฟ้า!!”

“และเธอ! เซียวชูหรัน! ในเมืองจินหลิงเธอจะต้องถูกขึ้นบัญชีดำไปอย่างสิ้นเชิง! เธอจะไม่มีอะไรเหลือเลย! ถึงเวลา ฉันจะต้องให้เธอคารวะหัวติดลงพื้นขอความเมตตาต่อหน้าฉันกับคุณย่าให้ได้!!!”

เผชิญหน้ากับการแสดงออกอย่างโอหังอวดดีต่อเนื่องกันครั้งแล้วครั้งเล่าของเซียวเวยเวย เซียวชูหรันกลับพูดขึ้นมาอย่างไม่แยแส: “เธอวางใจได้ ถึงแม้ว่าฉันคนนี้จะไม่มีความสามารถอะไร แต่มีศักดิ์ศรีมากกว่าพวกเธอ เพื่อเงินแล้วพวกเธอสามารถคุกเข่าลงมาขอร้องฉันได้ แต่ฉันจะไม่คุกเข่าลงไปขอร้องพวกเธอเพื่อเงินแน่! “

เซียวเวยเวยคิดไม่ถึงว่า ตัวเองข่มขู่เซียวชูหรัน เธอกลับไม่กลัวเลยสักนิด!

ท่าทีแข็งกร้าวแบบนี้ของเซียวชูหรัน ยิ่งทำให้เธอโกรธเป็นฟืนเป็นไฟมากยิ่งขึ้น!

เธอด่าขึ้นมาอย่างลนลานว่า: “เซียวชูหรัน ใกล้จะตายอยู่แล้วเธอยังจะอวดดีอยู่! ได้! รอดูว่าประธานกรรมการเซียวจะทำให้พวกเธอทั้งครอบครัวตกต่ำไปอยู่ข้างถนนอย่างไรเถอะ!”

เย่เฉินมองสังเกตเซียวอี้เชียนที่อยู่ข้างกายเซียวเวยเวย ถามขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม: “ฟังความหมายของคำพูดนี้ คุณจะออกหน้าให้ตระกูลเซียว?”

เซียวอี้เชียนในเวลานี้ สายตากำลังจับจ้องมองไปที่เซียวชูหรัน

เซียวเวยเวยเดิมก็คือคนสวยอยู่แล้ว แต่เขาคิดไม่ถึงว่า เซียวชูหรันจะสวยกว่าเซียวเวยเวยเสียอีก เกิดความหื่นขึ้นมาชั่วขณะ เหม่อลอยเล็กน้อยไปชั่วครู่

และ เวลานี้ในใจเขาก็รู้สึกไม่พอใจขึ้นมาเล็กน้อย

เพื่อที่จะยุ่งกับเซียวเวยเวยที่รูปลักษณ์สวยน้อยกว่าเซียวชูหรันอยู่มาก ตัวเองจ่ายไปแล้วถึงสิบห้าล้านแล้ว!

ในนั้น สิบล้านลงทุนกับบริษัทเซียวซื่อ ห้าล้านให้เซียวเวยเวยเป็นค่าขนม

แต่คิดไม่ถึงว่า เย่เฉินคนไร้ประโยชน์ลูกเขยที่แต่งงานเข้าบ้านผู้หญิงคนหนึ่ง จะมีวาสนาแบบนี้ ได้อยู่กับผู้หญิงอย่างเซียวชูหรัน คนสองคนมันช่างมีความแตกต่างอย่างเห็นได้ชัด ทำให้คนอกแตกตายจริงๆ!