ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 2500
บทที่ 2500
เย่เฉินพูด”ไม่ต้องหรอก ที่ผมโทรหาคุณ เพราะมีเรื่องอยากให้คุณชี้แนะน่ะครับ”
หวังตงเสวี่ยนรีบพูดขึ้นมาว่า”คุณชายอย่าเกรงใจไปเลย มีเรื่องอะไรพูดมาได้เลยค่ะ ฉันจะพยายามช่วยคุณหาวิธีอย่างสุดความสามารถ
ค่ะ”
เย่เฉินพูด”ผมสนใจอยากขดลองเกี่ยวกับธุรกิจการขนส่งทางทะเลน่ะครับ พอดีตระกูลอิโตะของญี่ปุ่นสามารถให้ทรัพยากรและความ
ช่วยเหลือ ในมือผมยังมีทุนที่ค่อนข้างเพียงพอ ดังนั้นเลยอยากหาโอกาสทำธุรกิจนี้”
“แต่ตอนนี้ปัญหาคือ ฉันหาคนที่เหมาะสมที่จะมารับโปรเจกต์นี้ไม่ได้ เลยอยากถามคุณว่ามีวิธีอะไรดีๆไหมครับ หรือคุณมีเวลาสามารถ
พยุงธุรกิจนี้ขึ้นมาได้ไหม”
“ถ้าเป็นไปได้ เรื่องเงินเดือนผมไม่มีทางตระหนี่แน่นอน ผมจะให้คำตอบที่คุณพึงพอใจ”
หวังตงเสวี่ยนที่ฟังจบ ก็พูดอย่างจริงจังว่า”คุณชายคะ ถ้าคุณต้องการ ฉันสามารถทำงานให้คุณได้ทุกอย่าง……
พูดถึงตรงนี้ หวังตงเวี่ยนก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แล้วพูดขึ้นมาว่า”แต่โปรเจกต์ใหญ่อย่างการขนส่งทางทะเล แค่เริ่มทำ ก็ต้องใช้ทุนหลักพัน
หลักหมื่นล้านเลยนะคะ มันเป็นเรื่องที่ใหญ่มากจริงๆ…..”
“และถึงฉันจะบริหารงานที่ตี๋เหากรัปได้ไม่เลว แต่หน้าที่หลักๆของฉันคือโปรเจกตัพัฒนาอสังหาริมทรัพย์เชิงพาณิชย์ ประการแรกคือฉัน
ไม่เข้าใจต้านการขนส่งทางทะเล อีกประการคือฉันไม่เข้ากฎระเบียบของการค้าระหว่างประเทศ”
“โดยเฉพาะฉันไม่ข้าใจกฏข้อบังคับการค้นำเข้าและส่งออก โยบายเกี่ยวกับภาษีของประเทศอื่นๆในต่างประเทศ ถ้าคุณให้ฉันจัดการ
บริหารโปรเจกต์นี้ ฉันอาจจะต้องการเวลาส์กระยะหนึ่งในการทำความเข้าใจ หลั่งจากนั้นค่อยสร้างมขึ้นมา ถ้าเป็นแบบนี้ การเตรียมการเบื้อง
ต้นอาจใช้เวลาหลายปี…..”.
เมื่อเย่เฉินฟังถึงตรงนี้ ก็เข้าใจความหมายของหวังตงเสวี่ยน ดังนั้นจึงถามเธอว่า”งั้นคุณแนะนำให้ผมไปหาผู้เชี่ยขาญใช่ไหมครับ?”
“ใช่ค่ะ”หวังตงเสวี่ยนพูดอธิบาย”วงการขนส่งทางทะเลแบบนี้ จำเป็นต้องเชื่อมต่อกับประเทศการค้าหลั่กในโลก”
“ที่ใกล้ที่สุดก็คือญี่ปุ่นและเกาหลี รองลงมาคือประเทศผู้ผลิตน้ำมันในตะวันออกกลางรวมถึงออสเตรเลีย หลังจากนั้นก็คือยุโรปและ
อเมริกาเหนือค่ะ”
“สิ่งที่ฉันพูดมาเป็นแค่ประเด็นสำคัญท่านั้น แม้ว่าอุปสงค์เดียวของประเทศอื่นๆในระดับที่สองจะมีไม่มาก แต่ยอดรวมที่เพิ่มเข้ามาก็ยั่ง
มหาศาลมาก”
“ถ้าจะทำธุรกิจนี้ขึ้นมาจริงๆ ก่อนอื่นคุณต้องมีความเข้าใจที่ดีเกี่ยวกับนโยบายของประเทศเหล่านี้ อีกทั้งยังต้องมีทรัพยากรท้องถิ่น
จำานวนหนึ่ง เพื่อให้สามารถเชื่อมต่อกับเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นและท่าเรือได้อย่างรวดเร็ว”
“ดังนั้น จึงต้องทำโดยคนที่มีความเป็นมีออาชีพมาก”
เย่เฉินถามเธอว่า”แล้วคุณมีคนมีความสามารถที่พอแนะนำไหม? ”
“เอ่อคือ……หวังตงเสวี่ยนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า”เอาจริงๆ ฉันมีตัวเลือกที่ดีมากคนหนึ่งค่ะ แต่ว่าฉันไม่รู้ว่าคุณจะยอมไหม”
เย่เฉินจึงรีบพูดขึ้นมาว่า”ใครหรอครับ? ถ้าเหมาะสมจริงๆ ผมจะลองไปคุยกับเขาดูครับ”
หวังตงเวี่ยนพูดอย่างจริงจัง”ศาสตราจรย์ของฉันสมัยเรียนอยู่ที่อเมริกาค่ะ ก่อนหน้านั้นเขาลาออกมาที่จินหลิง ทำหน้าที่เป็นอาจารยั
สอนอยู่ที่มหาวิทยาลัยการเงินและเศรษฐศาสตร์จิ้นหลิงค่ะ”
เย่เฉินตกตะลึง แล้วโพล่งออกไปว่า”คนที่คุณพูดถึง ชื่อเฮ่อหยวนเจียงรึเปล่าครับ? !
หวังตงเสวี่ยนอุทานอย่างแปลกใจ”คุณชาย คุณรู้จักด็อกเตอร์เฮ่อหรอคะ? ! ”
เย่เฉินหัวเราะ”ผมพึ่งรู้จักเมื่อคืนเองครับ แต่ไม่ได้ใกล้ซิตอะไรกับเขามาก”
หวังตงเสวี่ยนรีบพูดขึ้นมาว่า”ดีจังเลยค่ะ!ด๊อกเตอร์เฮ่อเก่งมากจริงๆ! ”
“เขาเป็นนักศึกษาที่มีผลการเรียนสูงด้านเศรษฐศาสตร์และการจัดการ ก่อนหน้าที่จะไปสินที่สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชเซตส์ เคย
ทำงานที่ซิลิคอนแวลลีย์มาก่อน หลังจากนั้นค่อยไปวอลล์สตรีท บริษัทที่เขาทำงานด้วยล้วนแต่ติดอันตับฟอร์ซนห้าร้อย อีกทั้งตำแหน่งยังสูง
มากอีกด้วย”
“เขามีประสบการณ์การทำงานที่ไร้ที่ติมากว่ายี่สิปี ต่อมาเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในครอบครัว เขาเลยลาออกจากงานที่
วอลล์สตรีท แล้วไปสอนหนังสือที่สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์”
พูดจบ หวังตงเสวี่ยนก็พูดต่อว่า”คุณชายคะ จากที่ฉันรู้จักต๊อกเตอร์เช่อมา ภายในประเทศน่าจะไม่สามารถหาคนที่สองที่มีความสามารถ
บริหารจัดการอย่างเขาได้อีกแล้ว! ”
“ยิ่งไปกว่านั้นเขายังทำงานกับบริษัทข้ามชาติมานานหลายปี โดยบินไปหลายทวีปตลอดทั้งปี รู้นโยบายของประเทศการค้าหลัก ๆ ของ
โลกเป็นอย่างดี อีกทั้งมีข้อมูลท้องถิ่นจำนวนมากอีกด้วย”
“ถ้าคุณสามารถพูดให้เขายอมร่วมงานได้ ธุรกิจของคุณก็จะสามารถเริ่มต้นได้ในเวลาที่เร็วที่สุด อีกทั้งรักษาความรวดเร็วในการเดิบโต
ได้อีกด้วยค่ะ! “