ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 2519
บทที่ 2519
เย่เฉินคาดคิดไม่ถึงจริงๆว่าเช่อจือซิวจะตอบปฏิเสธตัวเองท้นที แต่เขากัไม่ยอมปล่อยเธอไปง่ายๆ ดังนั้นเขาก็เลยส่งข้อความกลับไป:” ฉัน
นึกว่าคุณเฮ่อยังอยู่ที่อมริกา คาดคิดไม่ถึงจริงๆว่าคุณจะอยู่ที่ประเทศซีเรีย ไม่ทราบว่าคุณไปทำอะไรที่ประเทศซีเรีย?”
เฮ่อจือซิวตอบกลับ:”ฉันกับเพื่อนนักเรียนมหาลัยหลายๆคน มาที่นี่เพื่อถ่ายทำสารคดีเกี่ยวกับสงคราม จากนั้นก็ใช้สารคดีดังกล่าวในการ
เปิดกองทุนการกุศลเพื่อต่อต้านสงคราม”
เย่เฉินรีบพูดทันที:”ถ้าคุณเฮ่อต้องการทำกองทุนการกุศลเพื่อต่อต้านสงคราม ฉันสามารถบริจาคเงินก้อนหนึ่งให้คุณ แต่ถ้าคุณเฮ่อสามา
รถมาร่วมงานระยะยาวกับฉัน ถ้งั้นฉันจะบริจาคเงินให้กองทุนการกุศลสามสิบล้านดอลลาร์เลย”
ขณะพูด เย่เฉินก็พูดอีกว่า:”พูดกันตามตรง ผู้เชี่ยวชาญด้านการเงินอย่างพวกคุณ ไปถ่ายทำสารคดีที่ประเทศซีเรีย นี่ไม่ใช่เรื่องที่พวก
คุณควรทำ ถนัดด้านไหนก็ควรไปทำด้านนั้น ทำสารคดีก็ควรให้ผู้เชี่ยวชาญด้านสารดีเป็นคนไปถ่ายทำ และผู้เชี่ยวชาญด้านการเงินอย่างพวก
คุณ ควรทำทุกอย่างเพื่อสร้างความมั่งคั่งและเพิ่มต่ำแหน่งงานต่างๆให้สั่งคม”
เฮ่อจื่อชิวตอบกล๊บ:”คุณเย่ คำพูดของคุณมีเหตุผลมากๆ แต่ฉันขอพูดตามตรง สถานการณ์ในประเทศซีเรียนตรายมากๆ ถึงแม้จะเป็น
ทีมถ่ายทำสารคดีมืออาชีพก็ไม่ยอมเข้ามายังสถานที่แห่งนี้ เพื่อถ่ายทำสารคดีในแนวหน้าของสนามรบ”
“นอกจากนี้ พวกเรายั่งเห็นวิธีการถ่ายทำสรคดีของที่มอเมริกาและยุโรป พวกเขาพยายามอยู่ห่างจากแนวหน้าของสนามรบ และมุม
ถ่ายสารคดีของพวกเขาก็แคบมากๆ และพวกเขาก็ได้รับอิทธิพลจากกระแสตะวันตก ไม่เปิดเผยความทรุณของสงคราม แต่พวกเขากลับ
สรรเสริญและปิดบังความโหดเหี้ยมของสงคราม
“สารคดีที่คนพวกนี้ถ่ายออกมา มันไม่สามารถทำให้คนของโลกภายนอกรับรู้ถึงความโหดเหี้ยมของสงครามได้ ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะ
ทำให้ผู้คนที่อยู่ในยุคสงบสุขตระหนักถึงเรื่องการต่อต้านสงคราม”
เย่เฉินรีบพูดหันท:”คุณเฮ่อ เอาอย่างนี้ละกัน ฉันสามารถสนับสนุนทีมงานของคุณเป็นเงินยี่สิบล้านดอลลาร์ ทำให้พวกคุณสามารถถ่าย
ทำสารคดีนี้ออกมา แต่ฉันมีข้อแม้อยู่ข้อหนึ่ง ก็คือคุณเช่อห้ามอยู่ที่ประเทศซีเรียอีก ส่วนเงินนั้นให้หิมงานของคุณ แต่คุณต้องมาที่จินหลิงเพื่อ
ช่วยฉันจัดตั้งธุรกิจขนส่งทางทะเล คุณคิดว่ายังไง?”
เย่เฉินพึ่งพูดจบ เฮ่อหย่วนเจียงที่อยู่ข้างๆกัยกนิ้วโป้งขึ้นมาทันที และกล่าวอย่างชื่นชม:”นี่เป็นแผนล่อเสือออกจากถ้ำที่ยอดเยี่ยมมากๆ!”
เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม:”นี่ไม่ใช่แผนล่อเสื่อออกจากถ้ำ แต่เป็นล่อลูกแกะออกจากฝูงจิ้งจอก….
ในเวลานี้ เฮ่อจือซิวก็ตอบกลับทันที:”ให้ฉันออกจากทีมเหรอ? ฉันจะทำได้ยังไง! ฉันกับเพื่อนในทีมเคยสัญญากันไว้ สมาชิกในทีม
ทั้งหมด ห้ามมีใครถอยกลับไปก่อน”
เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม:”คุณไม่ได้ถอยกลับไปก่อน ฉันแค่ให้ทางเลือกที่ดีที่สุดแก่ทีมงานของคุณ”
ขณะพูด เย่เฉินจงใจเปลี่ยนเรื่องพูด และถามเธอว่า: คุณเฮ่อ ไม่รู้ว่าคุณอาศัยอยู่ในประเทศซีเรียเป็นยังไงบ้าง? เสบียงและอาหารเพียง
พอต่อความต้องการไหม และความปลอดภัยของพวกคุณยังโอเคอยู่ไหม?”
เฮ่อจือชิวตอบกลับ:”ตรงที่พวกเราอาศัยอยู่นั้นลำบากมากๆ เพราะตรงนี้อยู่ในช่วงสงครามและพวกเราขาดแคลนเสบียงและอาหารมากๆ
สำหรับความปลอดภัยของพวกเรานั้น รัฐบาลได้ส่งทหารหลายนายมาปกป้องพวกเรา โดยรวมแล้วยังอยู่ในสถานการณ์ที่ปลอดภัย
เช่อหย่วนเจียงที่อยู่ข้างได้ยินคำพูดเหล่านี้ ก็รู้สึกโล่งใจทันที