ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 2543
บทที่ 2543
เฮ่อหยว่นเจียงไม่คิดไม่ฝัน เย่เฉินกำลังจะไปซีเรีย!
การที่เขาโทรหาเย่ฉิน ไม่ด้ต้องการให้เย่เฉินช่วย เพราะเขาคิดว่าเย่ฉินอาจจะช่วยอะไรไม่ได้ เพราะตอนนี้ลูกสาวของเขาอยู่ไกลถึง
ซีเรีย และอยู่ในเงื้อมมือของฝ่ายค้านติดอาวุธที่ซีเรีย
ในสถานกรณ์แบบนี้ ขนาดกองทัพทหารซีเรียก็คงทำอะไรไม่ได้ ดั่งนั้นเขาจึงไม่คิดว่าเย่เฉินจะช่วยได้
การที่เฮ่อหยว่นเจียงโทรหาเย่เฉิน เพราะเขาต้องการบอกสถานการณ์ล่สุด ให้เย่เฉินรู้เท่านั้น
ดังนั้น เมื่อเขาได้ยินว่าเย่เฉินกำลังจะไปซีเรีย เขาตกใจจนพูดไม่ออก
หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง เขาจึงตั้งสติและพูดว่า “เย่เฉิน คุณ…คุณไปซีเรียทำไม ที่นั่นไม่ติดต่อกับสายการบินต่างๆ…”
ตอนนี้เย่เฉินเดิ้นลงจากเฮลิคอปเตอร์ เขาเดินขึ้นไปบนเครื่องบินคองคอร์ด
เขาเดินขึ้นบันไดขึ้นเครื่องบิน พลางพูดกับเฮ่อหยวนเจียงที่อยู่ในสาย “ผมให้ตระกูลเย่เตรียมเครื่องบิน บินไปที่เบรุต เมืองหลวงของ
เลบานอนก่อน จากนั้นค่อยเข้าซีเรียผ่านทางเบรุต!”
เมื่อเฮ่อหยว่นเจียงได้ยินเช่นนี้ เขาดีใจมาก “เย่เฉิน คุณ…คุณพูดจริงใช่ไหม!”
เย่เฉินพูดว่า “แน่นอน ตอนนี้ผมอยู่สนามบินเมืองจินหลิง เครื่องใกล้ออกแล้ว”
เฮ่อหยว่นเจียงถามออกมาว่า “งั้นใช้เวลานานแค่ไหน กว่าจะถึงซีเรีย อีกไม่กี่ชั่วโมง ฝ่ายค้านจะเริ่มฆ่าตัวประกันแล้ว ผมกลัวว่าคุณ
ลำบากลำบนไปขนาดนี้ แต่สุดท้ายมันจะไม่ทัน….
เย่เฉินพูดว่า “ผมยืมเครื่องบินคองคอร์ดของตระกูลเ ใช้เวลา 4 ชั่โมงถึงเบรุต นอกจากนี้ ผมยังให้คนของตระกูลเย่ เตรียมทรัพยากร
และคนเอาไว้ที่นั่นแล้ว เมื่อผมถึงที่หมาย ก็สามารถไปที่ซีเรียได้เลย ระยะทางจากเบรุตไปซีเรียแค่ไม่กี่สิบกิโลเมตร น่าจะไปได้หันเวลา”
เฮ่อหยว่นเจียงรีบถามอีกว่า “งั้น…งั้นคุณให้ผมไปด้วยไหม”
เย่เฉินพูดว่า “ด็อกเตอร์เฮ่อ เวลาเร่งด่วน อีก 5 นาที เครื่องจะขึ้นแล้ว คุณรอข่าวจากผมที่เมืองจินหลิงเถอะ ผมจะพาลูกสาวคุณ กลับมา
อย่างปลอดภัยแน่นอน”
เช่อหยว่นเจียงพูดอย่างซาบซึ้งใจ “เย่เฉิน ขอบคุณคุณมาก…”
พูดจบ เขาถามต่ออีกว่า “เเฉิน เมื่อถึงซีเรีย คุณจะช่วยจือชิวยังไง คุณต้องรับปากผมก่อน อย่าเอาตัวเองไปเสี่ยงเด็ดขาด! ไม่ว่ายังไง
ห้ามให้ตัวเองอยู่ในอันตรายเด็ดขาด คุณเข้าใจไหม”
เย่เฉินพูดปลอบใจ “ด๊อกเตอร์เช่อ วางใจเถอะ ครั้งนี้ผมจะใช้เงินแก้ปัญหา ฝ่ายค้านที่ซีเริยต้องการเงินค่าไถ่ไม่ใช่เหรอ ถ้าสถานทูตไม่
ยอมให้งั้นผมจะให้เอง”
พูดพลาง เย่ฉินอดยาะเย้ยตัวเองไม่ได้ “อันที่จริง การที่ผมไปครั้งนี้ ผมจะเอาเงินทองไปให้ฝ่ายค้าน ถึงพวกเขาจะเลวขนาดไหน ก็
คงจะไม่ทำอะไรเทพแห่งเงินทองอย่างผมหรอกมั้ง”
อันที่จริง เย่เฉินแค่พูดปลอบใจเฮ่อหยว่นเจียง เพื่อไม่ให้เขากังวลจนเกินไป
ใช้เงินไถ่คน ไม่ใช่สไตล์ของเย่เฉินสักนิด
เพราะเขารู้ดีว่าคำพูดของคนที่ทำชั่ว จนไม่สนใจชีวิตของคนอื่น ไม่มีทางเชื่อได้
ปกติแล้ว คนชั่วที่ทำเรื่องเลวร้ายเช่นนี้ แค่เห็นเงินก็ตาลุกวาว ไม่ยึดมั่นในคำมั่นสัญญา ละทิ้งคุณธรรม
ถ้าเขาเอาเงินหลายสิบล้านดอลลาร์สหรัฐไปเป็นค่ไถ่จริงๆ พวกเขาไม่เพียงแต่จะไม่ปล่อยคน กลับคิดว่าเขาเป็นเหยื่อตัวใหญ่ และจับ
ตัวเขาเอาไว้ด้วย
ดังนั้นครั้งนี้ เขาจะใช้พละกำลังแก้ปัญหา