ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 2559
บทที่ 2559
เย่เฉินกับไฟซาล เดินผ่านลานกลางหมู่บ้าน เสียงคำรามของเครื่องกำเนิดไฟฟ้าดีเซล ยิ่งดั่งเข้ามาในหู จนหูฮื้อไปหมด
เสียงเครื่องจักรขนาดใหญ่ทำงาน คนทั่วไปจะคุยกันยังลำบาก ถึงขนาดที่เสียงอื่นรอบตัวโดนกลบไปหมด แต่นี่เป็นเรื่องดีสำหรับเยเฉิน
ถึงจะเกิดเรื่องไม่คาดฝันระหว่างช่วยหรือไล่ล่า ถึงมีคนตะโกนเสียงดังขนาดไหน คนข้างนอกก็ไม่มีทางได้ยิน
ดังนั้น เย่เฉินจึงถามไฟซาล ที่อยู่ข้างๆ ว่า “เครื่องกำเนิดไฟฟ้าดีเซลที่นี่ ปกติแส้วทำงานนานแค่ไหน”
ไฟซาลรีบตอบอย่างนอบน้อม “เพราะหารรัฐบาลตัดกำลังไฟของเรา ดังนั้นกำลังไฟที่เราใช้ทั้งหมด มาจากเครื่องกำเนิดไฟฟ้ดีเซลห้า
สิบกิโลวัตต์ เครื่องที่ประกอบกับมัน ยังมีชุดอุปกรณ์เก็บพลังงานด้วย”
“เพราะตอนกลางวันใช้ไฟค่อนข้างน้อย ดังนั้นตอนเช้าเราจึงไม่ปิดเครื่อง ใช้อุปกรณ์เก็บพลังงานมาหมุนเวียนไฟฟ้ากับอุปกรณ์ที่จำเป็น
ในตอนกลางวัน เมื่อถึงซ่วงค่ำจึงจะเปิดเครื่อง เพื่อใช้แสงสว่าง รวมถึงอุปกรณ์ไฟฟ้าอื่นๆ และเพื่อซาร์จอุปกรณ์จัดเก็บพลังงานด้วย”
“วันนี้เปิดเครื่องเร็ว เพราะท้องฟ้ามีตครึ้ม จนทำให้แสงสว่างไม่เพียงพอ”
เย่เฉินถามอย่างแปลกใจ “ช่วงค่ำที่นี่สว่างไสว ไม่กลัวทหารรัฐบาลส่งเครื่องมินมาโจมตีเหรอ”
ไฟซาลอธิบายว่า “ในซีเรีย ไม่ว่าทหารรัฐบาลหรี่อฝ่ายคำน หรือบางที่อาจจะเป็นกองกำลังติดอาวุธชาวเคิร์ด สงคราม 90 เปอร์เซ็นต์ จะ
อยู่บนที่ราบ เครื่องบินของทหารรัฐบาลโดนยิงจนป็นอะไรไปหมดแล้วก็ไม่รู้ เครื่องบินรบเก่ๆ ที่เหลือ ประจำการอยู่ที่ดามัสกัสและตำบลดารา
ทางตอนใต้ ไม่กล้าเอาออกมาสู้ อีกทั้งเรายังมิประชาชนจำนวนมาก ถ้าพวกเขาส่งเครื่องบินมาโจมตี ชาวบ้านต้องโมโหอย่างแน่นอน เมื่อถึงตอน
นั้นกลับเป็นผลดีกับฝ่ายค้าน”
เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ
สงครามในความเข้าใจของเขาคือ สงครามสมัยใหม่บนพื้นฐานของสงครามอ่าว
แกนหลักของสงครามสมัยใหม่ ยึดการโจมตีทางอากาศเป็นหลัก ส่วนทางบกและทะเลถือเป็นเรื่องรอง
เหมือนอเมริกาสู้กับอิรัก ในเกมระหว่างสองกองทัพ ไม่จำเป็นต้องต่อสู้แบบประชิดตัว ขั้นแรกใช้เครื่องบินข้บไส่ไอพ่นเพื่อต่อสู้ทาง
อากาศ เมื่อช่วงชิงอำนาจทางอากาศได้ จากนั้นใช้เครื่องบินทิ้งระเบิด ทิ้งระเบิดในตำแหน่งแม่นยำ เพื่อทำลายกองกำลังป้องกันหลักของศัตรู
และอุตสาหกรรมการทหาร รอให้อีกฝ่ายหมดสภาพ ทีมทหารราบค่อยเข้าไปฆ่า แค่นี้ก็สามารถยึดครองได้อย่างราบรื่น
แต่ว่าตอนนี้ ในประเทศซีเรีย วิธีการสู้รบพื้นฐานแตกต่างกับโลกที่สองเป็นอย่างมาก ทั้งสองกองหัพต้องสู้กันบนพื้นที่ราบอย่างซึ่งหน้า
การโจมตีทางอากาศมีผลกระทบน้อยมาก
เย่เฉินนึกได้ว่าไฟซาล เป็นหัวหน้าทีมยานเกราะ เขาจึงถามว่า “ไฟซาล ในเมื่อการรบที่นี่ ใช้วิธีรบบนพื้นที่ราบถึง 90 เปอร์เซ็นต์ งั้นทีม
ยานเกราะของแก ต้องมีอะไรที่ไม่ธรรมดาสินะ”
ไฟซาลพยักหน้า และพูดอย่างจริงจัง “กำลังสำคัญของเราทั้งสองทีมอ ทีมยานเกราะและทีมทางอากาศ แต่ทิ่มทางอากาศ มีเพียง
เฮลิคอปเตอร์ 4 ลำ เพราะฉะนั้นกำลังสำคัญในการรบ ขึ้นอยู่กับทีมยานเกราะของผม”
เย่เฉินถามอย่างสงสัย “ไฟซาล ในเมื่อแกเป็นหัวหน้าทีมยานเกราะ งั้นในต้านอาวุธพวกนี้ แกคงมีชื่อเสียงมากใช่ไหม”
ไฟซาลรับพูดว่า “อันที่จริงทีมยานเกราะของผม เมื่ออยู่ในสนามรม ผู้บัญชาการจะเป็นคนสั่งการด้วยตัวเอง การที่ผมได้เป็นหัวหน้าทีม
เพราะผมรู้เรื่องรถถังตึ จึงได้รับหน้าที่เป็นครูฝึก ไม่ได้มีอำนาจอะไรครับ”
เย่เฉินพยักหน้าเขาๆ ในเมื่อทีมยานเกราะเป็นกำลังรบสำคัญของที่นี้ งั้นจัดการผู้บัญชาการซะเลย ก็ดูสมเหตุสมผล
ไฟซาลพาเย่เฉินมาถึงกำแพงข้างนอกลาน ตอนนี้เสียงคนในลานด้งวุ่นวาย เสียงพูดคุยกันดังสนั่นไปทั่ว
อีกอย่าง เย่เฉินพบว่าภาษาที่พวกเขาใช้พูด แตกต่างกันไป มีคนพูดภาษอังกฤษ ภาษาฝรั่งศส และมีคนพูตภาษาที่เขาฟังไม่ออก น่าจะ
เป็นภาษาอาหรัม
เย่เฉินถามไฟซาล “ที่นี่ไม่มีภาษาที่ใช้ด้วยกันเหรอ”
ไฟซาลส่ายหน้า “ถ้พูดว่าภาษาที่ใช้ด้วยกัน คงเป็นภาษาอาหรับ แต่ทหารฝ่ายค้านอย่างเรา มิโครงสร้างค่อนข้างซับซ้อน เพราะฉะนั้น
ในบรรดาพวกเรา ก็มีคนที่พูดภาษาอาหรับไม่ได้เหมือนกัน”
YOU MAY ALSO LIKE
