ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 2613 - novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

บทที่ 2613

เย่เฉินเพิ่งกลับมาจากซามิต ดังนั้นเขาจึงรู้สถานการณ์ปัจจุบันของซามิดเป็นอย่างตึ

ฮามิดคงขาดแคลนเงินมาก

กองทัพสองพันคน โดยไม่มีข้อยกเว้น ทุกคนล้วนเป็นคนที่ใช้เงินเก่ง แต่หาเงินไม่ได้

เฮลิคอปเตอร์เหล่านั้น และรถหุ้มเกราะเหล่านั้น เมื่อสตาร์ทแล้วจะเป็นเครื่องเผาผลาญเงินทันที

คนมากมาย อุปกรณ์มากมาย ค่าใช้จ่ายชีวิตประจำวันในกองทัพ ล้วนแล้วต้องใช้เงินทั้งนั้น

ยิ่งไปกว่านั้น ขอบเขตอิทธิพลของพรรคฝ่ายค้านมักเป็นพื้นที่ชนบทที่ยากจน ในพื้นที่หุบเขาไมมีที่สิ้นสุด ซึ่งเดิมทีก้หาช่องทางการทำ
เงินไม่ได้อยู่แล้ว ดังนั้นทำได้เพียงพึ่งการบุกยึดพื้นที่ หรือเงินทุนจากต่างประเทศ

อันที่จริง เย่ฉินก็มีเงินเหลือเออยู่ในมือเช่นกัน ใช้งินหลายสิบล้นดอลลาร์จนกระทั่งหลายร้อยล้านดอลลาร์พื่อระดมทุนช่วยฮามิด
สักหน่อย ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

เผื่อว่าพี่ใหญ่คนนี้จะซนะการปฏิติในอนาคต พวกขุนนางรัฐมนตรึ บางอาจได้รับผลตอบแทนมหาศาลจากการลงทุนเพียงเล็กน้อย
แต่เย่เฉินมีความเฉลี่ยวฉลาดและไหวพริบมาก

ธุรกิจที่ให้ฮามิดทำ เป็นส่วนหนึ่งของกิจการภายในของประเทศอื่น โดยทั่วไปประเทศปกติจะไม่แทรกแซง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงตัวบุคคล
ถ้ตนให้ทุนแก่ฮามิดโดยตรง มีร่องรอยของการแลกเปลี่ยนกองทุน ในอนาคตถ้าหากมีใครแสดงความคิดเห็นวิพากษ์วิจารณ์เป็นการ
ใหญ่ บอกว่าเข้าแทรกแซงกิจการภายในของประเทศน ไม่ว่าจะเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ต่างก้เป็นปัญหาหมด

ได้มาพบกับซูโสวเต้าพอดี ครั้นนั้นเย่เฉินก็วางแผน ใช้เขาให้รู้แล้รู้รอดไปเลย ถือโอกาสแสดงน้ำใจแก่ฮามิด

ส่งชูโสว่เต้าไป ให้ยามิดหางานให้ซูโสวเต้าไปทำ จับตามองเขา 24 ชั่วโมง ให้เขาอยู่ในชีเรียโดยสุจริต ให้ซูโสวเต้านำเงินทุนหลายสิบ
ล้านดอลลารให้ยามิดด้วย ยามิดต้องจดจำน้ำใจของตัวเองแน่นอน และก็ถือว่าเป็นการลงทุนในการปฏิวัติของเขา

ส่วนตระกูลซูจะก่อปัญหาเรื่องเงินทุนกับยามิดในอนาคตหรือไม่นั้น นั่นก้ไม่ใช่เรื่องที่ตัวเองนั้นต้องเป็นกังวล

ดังนั้น เขาจึงรีบพูดกับซูโสว่เต้าว่า: “ให้เวลาแก 2 ชั่โมงในการเตรียมตัว เตรียมเงินอย่างน้อย 50 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ฉันจัดเครื่องบินไป
ส่งแกที่ซีเรีย ก่อนที่แกจะถึงซีเรีย ต้องจ่ายเงิน 5,000 ดอลลาร์เข้าบัญชีของเพื่อนฉัน ไม่อย่างนั้น เมื่อแกไปถึงซีเรียแล้ว ฉันจะให้พวกเขามัดแก
ไว้กับรถหุ้มเกราะ 24 ชั่วโมง

การแสตงออกของหญิงสาวสองคนในตระกูลซูนั้นอึตอัตอย่างมาก

ดูเหมือนว่าเย่เฉิน ไม่สนใจว่พวกเธอจะโกรธและไม่พอใจหลังจากได้ยินคำสบประมาทซูโสว่เต้า

ซูโสว่เต้าฟังจบ ตกใจเหงื่อเย็นหลออกมา และพูดว่า: “คุณย่ ฉันให้เงินได้ แต่อย่าให้ฉันไปอยู่ในนั้นเลยได้ไหม…

เย่เฉินพยักหน้า พูด: “เอาอย่างนี้ ฉันแนะนำช่วงราคาฉพาะและรายละเอิยดการบริการของแคเกจวันหยุดซีเริยนี้ให้แก”
ซู่โสว่เต้าดูตกตะลึง

“ทำไมถึงมิราคาแพ้คเกจอะไรนั่นด้วย? สรุปว่าเยเฉินกำลังเล่นแผนอะไรอีก?”

ตอนที่รู้สึกหดหู่และสับสน เยเฉินเอ่ยปากแนะนำ: “ก่อนอิ่นคำแพ้คเกจฟื้นฐานของแพ้คเกจวันหยุดซีเรียนี้คือ 50 ลัานดอลลาร์สหรัฐ เมื่อ
กี้ก็พูดไปแล้ว”

“แต่ 50 ล้านดอลลาร์สหรัฐสามารถเพลิดเพลินกับอาหารและที่พักที่ธรรมดาที่สุดในพื้นที่เท่านั้น ฉันเดาว่าฉันกินพาสต้าเป็นส่วนใหญ่
ถ้าตึ กิกินเนื้อได้สักสองสามวัน ส่วนที่พัก มักจะเป็นบ้านดิน แต่แพ็คเกจขั้นต่ำของแกไม่รวมที่พักในรม ไปถึงที่นั่นก็พักได้แค่ในคอกวัว”
ซูโส่วเต้าเริ่มยอมแพ้แล้ว

“เย่เฉินใจดำ! 50ล้านดอลลาร์สหรัฐ แม้แต่เนื้อทุกวันก้ไมมีให้กินงั้นเหรอ?”

“นี่กันับไปแล้ว! ที่สำคัญแม้แต่บ้านดินก็อยู่ไม่ได้? นอนได้แค่ในคอกว้ว? แล้วยังจะให้คนมิชีวิตอยู่อีกเหรอ?”

ในตอนนี้เย่ฉินพูดต่อ: “หากแกเพิ่มเงินเพิ่มอีก 10 ล้านตอลลร์ ถ้าเลือกแพ็คเกจ 60 ล้านตอลลาร์ จากนั้นแกสามารถอัพเกรดมื้ออาหาร
ของแกได้ว่าทุกวันจะมีเนื้อหนึ่งมื้อ ส่วนที่พัก สามารถอัพเกรดเป็นห้องใต้ดินแบบไม่มีหน้าต่างได้”