ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 387
บทที่387
โคบายา ชิอิจิโร่ไม่รู้เลย วินาทีที่เย่เฉินเก็บเขาไว้ ก็เตรียมจะขายเขาแล้ว
เย่เฉินไม่มีความเห็นใจโคบายา ชิอิจิโร่เลยสักนิด กลับกัน ลึกๆในใจของเย่เฉิน กลับเกลียดเขามากๆ
คืนนี้ดีที่ตนมีการป้องกันไว้ ไม่เช่นนั้นล่ะก็ ถ้าหากยาจริงๆของซือเทียนฉีถูกแย่งไปจะทำยังไง?
แม้ว่าตัวเองก็ยังไม่แน่ใจ คนญี่ปุ่นสามารถวิเคราะห์ใบสั่งยาของตนได้หรือเปล่า แต่ถ้าหากพวกเขารู้แล้ว พวกเขาก็คงจะทำสำเร็จแล้วนี่?
เพราะฉะนั้น ทุกการกระทำของคนญี่ปุ่นกลุ่มนี้ ในสายตาของเขา มันชั่วร้ายสุดๆ!
ไม่ว่าจะเป็นคนชุดดำที่ตายไปหกคนนั้น โคบายา ชิมาซาโอะที่ตายไปที่โตเกียว หรือว่าโคบายา ชิอิจิโร่ที่กำลังจะตาย เป็นเพราะการทำตัวเองทั้งหมด
ก่อนฟ้าสว่าง เฉินจื๋อข่ายขับรถ ส่งเย่เฉินกลับบ้าน
ตลอดทาง เฉินจื๋อข่ายได้เข้าใจถึงความแข็งแกร่งของเย่เฉินใหม่
เดิมทีเขาคิดว่าเย่เฉินเป็นนายน้อยที่ถูกทอดทิ้งจากตระกูลเย่ ตอนนี้เจอเขาแล้ว และการสนับสนุนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาคือตระกูลเย่
แต่ไม่คิดเลยว่านายน้อยคนนี้ จะมีพลังแข็งแกร่งขนาดนี้!
เขาไม่เพียงแต่ปล่อยให้ผู้คนมากมายจากชนชั้นสูงในเมืองจินหลิง ปฏิบัติต่อเขาด้วยความเคารพ ในช่วงเวลาสั้น ๆ และตอนนี้ยังใช้กลวิธี ในการทำให้บริษัทผลิตยาโคบายาในญี่ปุ่นให้เป็นที่น่าสังเวช
ไม่ใช่แค่ให้1หมื่นล้านกับเย่เฉินฟรีๆ แต่ยังเอาชีวิตของโคบายา ชิมาซาโอะอีกด้วย และอีกไม่นานชีวิตของโคบายา ชิอิจิโร่ก็จะจบด้วย
ทักษะแบบนี้ ทำให้เฉินจื๋อข่ายมองเย่เฉินใหม่ และในใจลึก ๆ ก็มีความกลัวที่รุนแรงขึ้นเล็กน้อย
เย่เฉินนั่งอยู่ด้านหลังรถของเขา และไม่ได้พูดอะไรเลยตลอดทาง
เมื่อใกล้จะถึงบ้าน จู่ๆเขาก็พูดกับเฉินจื๋อข่ายว่า:”เรื่องของวันนี้ ห้ามรายงานกับให้ตระกูลเย่รู้”
เฉินจิ๋อข่ายรีบพยักหน้า แล้วพูดด้วยความเคารพ:”วางใจเถอะคุณชาย ผมจะปิดปากเงียบ!”
เฉินจื๋อข่ายเป็นเพียงตัวแทนของตระกูลเย่ในมณฑลหนาน แต่สำหรับตระกูลเย่ ตัวแทนแบบเขา ตระกูลเย่มีนับร้อยคน ทั้งหมดมีโฆษกหลายสิบหรือหลายร้อยคน ทั่วประเทศและแม้แต่ทั่วโลก
ดังนั้น เฉินจื๋อข่ายอยากจะปีนขึ้นไปจึงเป็นเรื่องยาก
แต่ตอนนี้เย่เฉินอยู่ในเมืองจินหลิงแล้ว นี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุดที่เขาจะปีนขึ้นไป! หากได้รับความชื่นชมของเย่เฉิน ถ้างั้นวันหนึ่งเย่เฉินจะกลับไปที่เย่นจิง และสืบทอดตระกูล เขาจะได้ดีไปด้วย
ดังนั้น เขาได้ตัดสินใจแล้วว่า จะปฏิบัติต่อเย่เฉินในฐานะเจ้านาย และรับใช้เป็นนายเพียงคนเดียว รับใช้เขาอย่างดีและเป็นสุนัขของเขา
เย่เฉินพอใจกับท่าทีของเขามาก พยักหน้า และถามว่า:”จริงสิ เซียวอี้เชียนจากตระกูลเซียวในเย่นจิง แล้วก็อู๋ฉีจากตระกูลอู๋ในดจียงหนานซูหาน นายได้ยินสถานการณ์ปัจจุบันหรือเปล่า?”
เฉินจื๋อข่ายเองก็มีอำนาจที่แข็งแกร่งมากในเมืองจินหลิง ก่อนที่เย่เฉินจะปรากฏตัว หงห้าอยากเป็นหมาเลียยังขาดอะไรไป ดังนั้นเครือข่ายข่าวกรองของเขาในเมืองจินหลิงจึงทรงพลังมาก เย่เฉินเชื่อว่าหลายสิ่งไม่สามารถหนีรอดจากสายตาเขาได้
เฉินจื๋อข่านตอบอย่างเรียบง่าย:”ครับคุณชาย คืนนี้เซียวอี้เชียนไปที่โรงพยาบาลชุมชน ว่ากันว่าเป็นแผลที่นั่น หมอบอกว่า80% อาจจะช่วยไม่ได้แล้ว จากนั้นเขาก็พาคน ไปคิดบัญชีกับตระกูลเว่ย”
เย่เฉินหัวเราะและพูดว่า:”เดาว่าเซียวอี้เชียนคงจะกินยามั่วๆสินะ?”
“ประมาณนั้น”เฉินจื๋อข่ายพูดว่า:”เห็นว่าตระกูเว่ยได้ทำยาตัวใหม่ และขอให้เขาลองคนแรก สุดท้ายลองจนเป็นเรื่อง”