ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 401 - novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

บทที่ 401

เว่ยฉางหมิงไม่คาดคิดว่า เพียงแค่ตนเองเปิดเผยตัวตนของเย่เฉิน เขาก็ถูกทั้งพ่อและเซียวอี้เชียนทำร้ายในเวลาเดียวกัน

เซียวอี้เชียนทำร้ายเขา เขายังทนได้ เพราะในใจเขาก็รู้ดีว่า ตนเองหลอกเซียวอี้เชียนกินยา มันก็เป็นเรื่องปกติหากเซียวอี้เชียนจะเกลียดตนเอง

แต่ว่า เว่ยฉางหมิงไม่อยากจะเชื่อ พ่อที่ไม่เคยทำร้ายตนเองมาเป็นเวลานานกว่าสิบปี แต่คราวนี้ พ่อตบหน้าตนเองสองครั้ง!

เขาจับหน้าตนเอง แล้วมองไปที่เว่ยหย่งเจิ้งด้วยความโกรธแล้วถามว่า “ พ่อ ทำไมพ่อถึงตีผมอีก ผมพูดอะไรผิดอีกหรือ?”

“ไอ้ลูกสารเลว หุบปากซะ!”

เว่ยหย่งเจิ้งจ้องมองเขาอย่างดุดันและด่าในใจ ทำไมลูกล้างผลาญคนนี้ ถึงไม่มีวิสัยทัศน์เลย?

ตอนนี้ขนาดซือเทียนฉียังเป็นสุนัขรับใช้ของเย่เฉิน ฉะนั้นตอนนี้มีเย่เฉินเพียงคนเดียวที่จะช่วยกอบกู้ตระกูลเว่ยได้ ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นผู้วิเศษ ก็ไม่สามารถพูด และไม่สามารถล่วงเกินเขาได้!

เมื่อด่าเว่ยฉางหมิงเสร็จ เว่ยหย่งเจิ้งจึงกล่าวว่า “อาจารย์เย่ เขาเป็นคนปากไม่มีหูรูด คุณอย่าไปใส่ใจเลยครับ……….”

เซียวอี้เชียนก็ตื่นตระหนกเช่นกัน ในใจเขารู้สึกเกลียดเว่ยฉางหมิง เขาใช้ขาเตะไปที่เว่ยฉางหมิง และกล่าวอย่างเย็นชาว่า “เว่ยฉางหมิง นายอย่ามาพูดมากที่นี่ หากนายทำให้อาจารย์เย่ คุณท่านเย่ขุ่นเคือง ฉันจะสับนายเป็นชิ้น ๆ! ”

เว่ยฉางหมิงร้องโอ๊ยประโยคหนึ่ง ตัวเขาก็กลิ้งไปสามเมตรแล้ว

หลังจากนั้น เซียวอี้เชียนก็รีบยิ้มให้เย่เฉินแล้วกล่าวว่า คุณท่านเย่ คุณอย่าอารมณ์เสียเพราะเศษขยะคนนี้เลย เขาไม่คู่ควร โปรดรีบช่วยรักษาผมด้วยเถอะ!”

เหว่ยฉางหมิงตกตะลึงไปหมด เย่เฉินเป็นเพียงแค่ลูกเขยแต่งเข้าไร้ประโยชน์เท่านั้น สิ่งที่ตนเองพูดเป็นความจริง ว่าเขาอาศัยเรื่องดูฮวงจุ้ยหลอกลวงคนใหญ่คนโตมากมาย ทำไมสุดท้ายคนที่ถูกทำร้ายกลับกลายเป็นตนเอง?

เย่เฉินมองไปที่พวกเขาอย่างเย็นชาและกล่าวว่า “ถ้าไม่ใช่เพราะเว่ยเลี่ยงขอร้องผม ผมก็ไม่มาที่นี่ ดังนั้นพวกคุณทั้งหลาย ต้องรู้ว่า วันนี้หากตระกูลเว่ยสามารถพ้นวิกฤตได้ ความดีความชอบทั้งหมดเป็นของเว่ยเลี่ยง”

เมื่อเว่ยหย่งเจิ้งได้ยินประโยคนี้ รีบกล่าวกับเว่ยเลี่ยงว่า “คราวนี้คุณทำได้ดีมาก ผมจะจดจำไว้”

ในใจของเว่ยเลี่ยงเต็มไปด้วยความตื่นเต้น ดูเหมือนว่า หากเย่เฉินรักษาเซียวอี้เชียนจนหายได้ ตนเองก็ได้เป็นประธานบริษัทผลิตยาเว่ยซื่อ!

แต่ว่า เขากลับไม่รู้ว่า ในใจของเว่ยหน่งเจิ้งมีแผนอยู่แล้ว

เว่ยหย่งเจิ้งคิดในใจว่า แม่เว่ยเลี่ยงเป็นแค่ผู้หญิงที่มาจากภูเขาฉางไบ ที่ตนเองแค่เล่น ๆไม่เคยจริงใจกับเธอ เด็กที่คลอดออกมาเป็นแค่ลูกนอกสมรส เนื่องจากว่าฐานะของแม่ที่ต่ำต้อย ฉะนั้นเว่ยหย่งเจิ้งจึงดูถูกเว่ยเลี่ยงอยู่ดี

เดิมเขาเคยพูดไว้ว่า เขากับลูกชายคนโตเว่ยฉางหมิง ใครที่สามารถแก้วิกฤตของตระกูลได้ คนนั้นก็จะได้เป็นประธาน สาเหตุที่แท้จริงคือเขาแค่อยากจะกระตุ้นเว่ยฉางหมิง เพื่อให้เขาคิดหาวิธีแก้ปัญหา ไม่คาดคิดว่า เว่ยเลี่ยงจะสามารถเชิญซือเทียนฉีกับเย่เฉินมาได้

ถ้าหากทำตามสัญญาที่ตนเองเคยพูดไว้ หากเย่เฉินลงมือรักษาเซียวอี้เชียนจนหาย ตนเองก็ต้องให้เว่ยเลี่ยงเป็นประธาน

แต่ว่า มันจะเป็นไปได้ยังไง?

เขาเป็นแค่ขยะที่ไม่ควรมีตัวตนอยู่บนโลกใบนี้!

ในอดีตตนเองแค่บังเอิญไปที่ภูเขาฉางไบ พบว่ามีสาวสวยคนหนึ่งในครอบครัวชาวนาที่ร่วมทุนปลูกยาสมุนไพร ตนเองใช้คำพูดหวาน ๆ จีบเธอเพื่อเล่น ๆ มีความสัมพันธ์กันเพียงไม่กี่ครั้ง

ไม่คาดคิดว่า ผู้หญิงคนนั้นจะท้องขึ้นมา!

และไม่คาดคิดอีกว่า ตนเองได้ปฏิเสธที่จะแต่งงานกับเธอไปแล้ว แล้วไปจากหมู่บ้านที่อยู่เชิงเขาตรงภูเขาฉางไบ แล้วก็ไม่เคยกลับไปอีกเลย แต่ผู้หญิงคนนี้อดทนต่อความยากลำบาก แล้วคลอดลูกออกมาคนเดียว

ตอนที่รู้ว่าเว่ยเลี่ยงมีตัวตนอยู่บนโลกใบนี้ เว่ยหย่งเจิ้งกับภรรยา ได้ทะเลาะอย่างหนักเป็นเวลานาน ทำให้ตระกูลเว่ยอยู่ไม่เป็นสุขเลย ขณะนั้น เขารู้สึกเกลียดเว่ยเลี่ยงมาก ทั้งที่ยังไม่เคยพบหน้า

เว่ยหย่งเจิ้งเป็นคนที่เห็นแก่ตัวมาก เขามีลูกนอกสมรสอยู่ข้างนอกหลายคน แต่เขาไม่เคยคิดที่จะรับลูกพวกนั้นกลับมาอยู่ในตระกูลเลย

เพราะในความคิดของเขา เหตุผลที่ลูกนอกสมรสเหล่านั้นถือกำเนิดขึ้น เป็นเพราะแม่ของพวกเขาไม่เจียมตัว ไปรู้จักประมาณตน และไม่มีเกียรติเลยสักนิด!