ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 420
บทที่ 420
“ผมไม่ได้บ้า!” เซียวฉางเฉียนรีบกล่าว “ที่รับปากกับแม่เป็นเพียงกลยุทธ์ในการชะลอเวลา พวกเรารีบใช้เงินก้อนนี้ให้เร็วที่สุด เพื่อที่แม่จะได้ไม่ต้องมาคิดถึงเงินก้อนนี้อีกต่อไป ทางที่ดีที่สุดคือวันนี้พวกเราสามารถซื้อบ้านได้!”
เฉียนหงเย่นถามอย่างประหลาดใจว่า “จะไปซื้อตอนนี้เลยหรือ?”
“ใช่!” เซียวฉางเฉียนกล่าว “แม่คิดว่าผมมีเงินอยู่10ล้าน? งั้นเราก็เอาเงิน10ล้านไปซื้อบ้าน แล้วก็เอาสัญญาซื้อบ้านให้แม่ดู บอกเธอว่าเราเอาเงินไปซื้อบ้านแล้ว เธอจะพูดอะไรได้อีก?”
ทันใดนั้นเฉียนหงเย่นก็ยิ้มแล้วกล่าวว่า “โอเค ฉางเฉียน คุณนี่แน่จริงๆ! ไป! พวกเราไปดูบ้านเดี๋ยวนี้เลย!”
ตระกูลเซียวตกที่นั่งลำบากอีกครั้ง ส่วนเวลานี้ตระกูลเว่ยมีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วจินหลิง
เรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นในตระกูลเว่ย ทำให้ผู้คนนับไม่ถ้วนถอนหายใจกับเรื่องนี้ พวกเขาตระหนักว่าตราบใดที่คุณแข็งแกร่งไม่พอ ก็จะกลายเป็นเหยื่อของผู้แข็งแกร่งได้ทุกเมื่อ!
บริษัทผลิตยาเว่ยซื่อถือเป็นบริษัทผลิตยาที่ใหญ่ในเจียงหนาน เว่ยหย่งเจิ้งและเว่ยฉางหมิงเคยมีหน้ามีตาในสังคมเป็นอย่างมาก
แต่ตอนนี้? แค่พริบตาเดียว สองคนนั้นก็ถูกส่งตัวไปภูเขาฉางไบ กลายเป็นคนชนชั้นต่ำ อยู่ด้วยความลำบากยากเข็ญ ต้องไปขุดโสมและไม่สามารถออกจากภูเขาฉางไบได้ตลอดชีวิต ไม่มีอะไรทุกข์ใจมากไปกว่านี้อีกแล้ว!
ส่วนลูกนอกสมรสอย่างเว่ยเลี่ยง ซึ่งเป็นคนที่ไม่มีใครสนใจ และแทบไม่มีตัวตนในตระกูลเว่ย ได้กลายเป็นผู้นำตระกูลเว่ย และกลายเป็นประธานบริษัทผลิตยาเว่ยซื่อ นี่เป็นเรื่องที่ทำให้คนรู้สึกประหลาดใจจริงๆ
แต่ว่า เรื่องประหลาดใจก็ส่วนเรื่องประหลาดใจ ทุกคนรู้ดีว่า เว่ยเลี่ยงคนเดียวสืบทอดกิจการทั้งหมดตระกูลเว่ย นี่เป็นจังหวะที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลัน
ยิ่งไปกว่านั้น ดูเหมือนว่าท่านหงห้า ตระกูลหวัง ตระกูลฉิน และแม้แต่ตระกูลซ่ง ล้วนอยู่เบื้องหลังในการช่วยเหลือให้เว่ยเลี่ยงได้เป็นประธาน
นี่ก็พิสูจน์ให้เห็นว่า เว่ยเลี่ยงมีความสัมพันธ์ที่ดีกับครอบครัวเหล่านั้นแน่นอน อำนาจพื้นฐานที่พึงมีของเว่ยเลี่ยงในตระกูลเว่ย จะมีมากยิ่งขึ้นไปอีก
ก่อนหน้านั้น คนที่เคยรังแกเว่ยเลี่ยงมีมากมายในเมืองจินหลิง
เพราะก่อนหน้านั้น เว่ยเลี่ยงเป็นแค่ลูกนอกสมรส ฐานะในตระกูลเว่ยก็ไม่ดีไปกว่าคนรับใช้
เมื่อเขาออกไปข้างนอกกับเว่ยฉางหมิง จะถูกคนอื่นดูถูกเสมอ ส่วนมากคนที่ดูถูกเขาก็เพื่ออยากประจบเว่ยฉางหมิง ฉะนั้นถึงได้จงใจดูถูกเว่ยเลี่ยง
เดิมคิดว่าชั่วชีวิตเว่ยเลี่ยงจะไม่สามารถพลิกชีวิตได้ แต่ไม่มีใครคาดคิดว่า เขาจะสามารถพลิกชีวิตได้จริงๆ และเขาก็พลิกมันได้อย่างสิ้นเชิง
ฉะนั้น ตั้งแต่ตอนเที่ยงเป็นต้นมา มีคนมาแสดงความยินดีที่ตระกูลเว่ยอย่างกะทันหันมากมาย
พวกเขามอบของขวัญมากมายให้แก่เว่ยเลี่ยง และแสดงความยินดีที่เขาได้รับแต่งตั้งให้เป็นประธานของบริษัทผลิตยาเว่ยซื่อ
ในบรรดาคนเหล่านี้มีหลายคนที่เคยดูถูกเว่ยเลี่ยง หรือแม้แต่เคยทำร้ายเขา และด่าเว่ยเลี่ยงให้ได้รับความอับอาย
พวกเขาไม่เพียงแต่เตรียมของขวัญที่มีค่า พวกทั้งเกร็งทั้งกลัว และหวังว่าเว่ยเลี่ยงจะยกโทษให้พวกเขา เพราะเกรงว่าหลังจากที่เว่ยเลี่ยงแข็งแกร่งขึ้นแล้ว จะหาทางแก้แค้นพวกเขา
แต่เว่ยเลี่ยงไม่มีความคิดที่จะถือโอกาสล้างแค้น
เขายิ้มและปฏิบัติต่อทุกคนที่เคยดูถูกเขา ด้วยรอยยิ้ม และความสุภาพ
เพราะเขาปฏิบัติตามคำสั่งของเย่เฉินเสมอ และเขาจะไม่มีวันเป็นคนประเภทที่ตนเองเกลียดที่สุด!
ความอัปยศ การถูกกดขี่ที่เคยได้รับก่อนหน้านั้นทั้งหมด คือบททดสอบจากฟ้า หากไม่ใช่เพราะประสบการณ์เหล่านั้น ตนเองจะโชคดีอย่างนี้ได้อย่างไร ได้รับการสนับสนุนจากอาจารย์เย่ให้ดำรงตำแหน่งสูง?
ฉะนั้น เขาไม่กล้าเหลวไหล ไม่กล้าเหลวไหลแม้สักนิด
เขาแค่อยากเป็นคนดี เป็นคนถ่อมตน จะบริหารบริษัทผลิตยาเว่ยซื่อให้ดีที่สุด ขณะเดียวกันก็ทำให้อาจารย์เย่พอใจ และยังสามารถมีโอกาส ตอบแทนบุญคุณของเขามากขึ้น