ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 482
บทที่ 482
เฉียนหงเย่นพูดว่า: “พี่เหลียน ฉันจะแนะนำให้พี่รู้จัก คนนี้คือเพื่อนขาไพ่ที่ฉันเคยบอกกับพี่ เธอชื่อ หม่าหลัน เหมือนพี่เลย ชอบเล่นไพ่นกกระจอกมากเช่นกัน และฝีมือการเล่นไพ่ดีมาก กล้าได้กล้าเสียมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว”
หม่าหลันรีบพูดกับพี่เหลียนว่า: “สวัสดีค่ะพี่เหลียน! ”
พี่เหลียนพยักหน้าเบาๆ และยิ้ม: “ฉันกำลังขาดเพื่อนขาไพ่ประจำพอดีเลย ถ้าเธอสนใจล่ะก็ คราวหลังเธอกับเฉียนหงเย่นก็พากันเล่นไพ่กับฉันสักสองสามตาบ่อยๆ สิ”
หม่าหลันรีบพูดว่า: “ไอ้หยา เยี่ยมจริงๆ เลย ขอพูดกับพี่อย่างไม่ปิดบัง ฉันมีเพื่อนขาไพ่ประจำกำลังจะไปอเมริกา กำลังเซ็งอยู่เลยว่าจะหาเพื่อนขาไพ่ประจำไม่ได้! ”
พี่เหลียนยื่นมือออกไป พูดกับหม่าหลันอย่างสุภาพว่า: “สวัสดีหม่าหลัน ฉันชื่อเหอเหลียน ยินดีต้อนรับ! ”
หม่าหลันจับมือกับเธออย่างรวดเร็ว
เหอเหลียนพูดอีกครั้ง: “ไอ้หยา เธอดูบ้านพักตากอากาศของฉันสิพอติดตั้งแล้วก็ไม่ได้ใช้งาน ดังนั้นฉันจึงใช้ที่นี่เป็นสถานที่ให้เพื่อนสาวของฉันเล่นไพ่นกกระจอก”
หม่าหลันรู้สึกอิจฉาในใจ บ้านพักตากอากาศหลังใหญ่ขนาดนี้ ใช้มาเป็นที่เล่นไพ่นกกระจอก ใช้จ่ายสิ้นเปลืองยิ่งกว่าเฉินซูอี๋อีก
จากนั้น เธอก็มองไปรอบๆ บ้านพักตากอากาศ Tomson Riviera
การตกแต่งของบ้านพักตากอากาศหลังนี้ถือได้ว่าหรูหรามาก แต่ก็ไม่ได้ใหญ่โตเท่ากับบ้านหลังที่หวังเจิ้งกางมอบให้เย่เฉิน
บ้านพักตากอากาศที่หวังเจิ้งกังมอบให้เย่เฉิน เป็นบ้านที่ใหญ่ที่สุดใน Tomson Riviera แต่บ้านของเหอเหลียนหลังนี้ เป็นบ้านที่เล็กที่สุดใน Tomson Riviera
แต่ว่าถึงแม้จะเป็นบ้านที่เล็กที่สุด แต่สำหรับคนส่วนใหญ่แล้ว ก็ถือว่าใหญ่มากแล้ว
ด้วยเหตุนี้ เธอจึงถามเหอเหลียน: “พี่เหลียน บ้านพักตากอากาศนี้พี่ซื้อด้วยเงินเท่าไหร่เหรอคะ?”
เหอเหลียนชะงัก แล้วรีบพูดว่า: “อ๋อ ก็ไม่เท่าไหร่หรอก ทั้งหมดก็ประมาณ 80 ล้าน”
อันที่จริง บ้านพักตากอากาศนี้ไม่ใช่ของเหอเหลียน แต่เป็นทรัพย์สินของบริษัทภาพยนตร์และโทรทัศน์บริษัทหนึ่ง
หลังจากบริษัทภาพยนตร์และโทรทัศน์ได้ซื้อบ้านพักตากอากาศหลังนี้แล้ว ก็ได้ทำการปรับปรุง และสร้างเป็นสถานที่ถ่ายทำในร่ม เมื่อไม่นานมานี้เพิ่งถ่ายทำซีรีส์เรื่องหนึ่งชื่อ “นิวเลิฟอพาร์ทเมนท์” เสร็จ แต่ซีรีส์ยังคงอยู่ในกระบวนการผลิต ยังไม่ได้ออกอากาศ
หลังจากถ่ายทำซีรีส์เสร็จ บ้านพักตากอากาศหลังนี้เลยว่าง ซีรีส์เรื่องต่อไปต้องรออีกหนึ่งเดือนถึงจะถ่ายทำได้ ดังนั้นที่นี่จึงมีการปล่อยเช่าชั่วคราว เพื่อหาต้นทุนคืน
เฉียนหงเย่นต้องการจัดฉากให้กับหม่าหลัน เลยตั้งใจใช้เงิน 5,000 หยวนต่อวัน เช่าบ้านพักตากอากาศหลังนี้ และเตรียมจัดฉากที่นี่ เพื่อหลอกหม่าหลันจนไม่เหลืออะไร เป็นการแก้แค้นหม่าหลันที่ดูถูกตัวเองในวันนั้น
ดีที่สุดคือหลอกเอาบ้านพักตากอากาศของเย่เฉินมา ตัวเองก็จะเป็นเหมือนปลาเค็มที่กลับมามีชีวิตอีกครั้ง!
หม่าหลันไม่รู้ว่าทั้งหมดนี้เป็นกับดัก เธอคิดว่าวันนี้เธอโชคดีมาก ที่ได้เจอคนโง่ และสามารถพัฒนาเป็นเครื่องเงินสดระยะยาวได้
ดังนั้นเขาจึงมองไปที่เหอเหลียนด้วยสีหน้าประจบสอพลอ และพูดว่า “ไอ้หยา พี่เหลียน เราสองคนรวมกลุ่มเล่นไพ่ด้วยกัน ช่างเหมาะสมกันจริงๆ เดือนหน้าครอบครัวฉันก็จะย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านพักตากอากาศ Tomson Riviera แล้ว บ้านพักตากอากาศของลูกเขยฉันอยู่ที่ A05!”
เหอเหลียนรู้อยู่แล้วว่าเธอมีบ้านพักตากอากาศใน Tomson Riviera ถ้าไม่ใช่เพราะบ้านพักตากอากาศหลังนี้ คนโกหกระดับเทพอย่างเธอ ไม่มีทางร่วมมือกับเฉียนหงเย่น เพื่อหลอกเอาเงินเก็บอันน้อยนิดของหม่าหลัน
เหอเหลียนคนนี้ปีนี้อายุประมาณห้าสิบกว่า เธอเป็นเจ้ามือการพนันกาสิโนในมาเก๊าแล้ว 30 ปี เธอถือเป็นหนึ่งในผู้เล่นอันดับต้นๆ ไม่ว่าจะเป็นโป๊กเกอร์ทุกประเภท หรือไพ่นกกระจอก ปายโกว ลูกเต๋า เธอก็เล่นได้อย่างยอดเยี่ยม
ครั้งนี้ เฉียนหงเย่นตอบรับเธอ คนโง่ที่เฉียนหงเย่นหามา เพื่อก่อพิศวาสอาชญากรรม เธอมาเพื่อให้การสนับสนุนด้านเทคนิค หลังจากเสร็จงานผลประโยชน์จะแบ่งเป็นครึ่งๆ
ดังนั้น หม่าหลันคิดว่าเหอเหลียนเป็นเครื่องผลิตเงิน แต่เหอเหลียนมองว่าเธอเป็นหมูอ้วนตัวใหญ่ ที่กำลังจะผ่าเธอออกเป็นสองชิ้น และแบ่งกับเฉียนหงเย่นคนละครึ่ง!
————