ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 499
บทที่ 499
นิ้วทั้งสี่ของเหอหัวเฉียงหักอย่างต่อเนื่อง เจ็บปวดจบแทบจะเป็นลม
อย่างไรก็ตาม เขาเห็นเหล่าลูกน้องเหวี่ยงมีดมาด้านหน้าแล้ว ในใจรู้สึกดีใจเกินคาด!
แกหักนิ้วของฉัน? ฉันจะให้พี่น้องของฉันตัดนิ้วของแกให้หมด!
เย่เฉินไม่สนใจ ก็แค่นักเลงสิบกว่าคน จิ๊บๆ ไม่ควรค่าแก่การพูดถึง
ตอนกำลังจะเริ่มลงมือ จู่ๆ ก็มีเสียงตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยวดังมาจากนอกประตู: “ไอ้พวกแม่งหยุดเดี๋ยวนี้! ใครกล้าทำร้ายอาจารย์เย่ ต้องถูกฟันตาย! ”
นักเลงสิบกว่าคนเงยหน้าขึ้นมอง ตกใจแทบจะฉี่ราดกางเกง!
ท่านหงห้า!
ที่แท้เป็นท่านหงห้าเย่อราชาใต้ดินแห่งเมืองจินหลิง!
ทำไมเขาถึงมาที่นี่?!
ในเวลานี้หงห้า นำลูกน้องที่แข็งแกร่งที่สุดของตัวเอง แต่ละคนต่างพกปืน ไม่ใช่เรื่องง่ายนักเลงทั่วไปจะสู้ได้
หลังจากที่ชายพกปืนเหล่านี้เข้ามา พวกเขาก็ชี้ปืนไปที่นักเลงที่ถือมีดทันที พวกเขากลัวจนทิ้งมีดลงบนพื้น
หนึ่งในชายเหล่านั้นตกใจกลัว คุกเข่าลงกับพื้น พร้อมกับร้องไห้พูดว่า: “ท่านห้าโปรดไว้ชีวิตด้วย! ”
การคุกเข่าของเขา ทำให้คนอื่นๆ ต่างพากันคุกเข่าลง
พวกเขาเป็นแค่ลูกน้องต่ำต้อย อยู่ต่อหน้าท่านหงห้า พวกเขาก็เหมือนมด เป็นธรรมดาที่จะกลัวตาย
เหอหัวเฉียงก็ตกใจจนเอ๋อไปเลย
เกิดอะไรขึ้น?
ทำไมท่านห้าถึงมาที่นี่?!
ในตอนนี้ท่านหงห้าได้เดินไปหาเย่เฉินอย่างรวดเร็ว และโพล่งออกไป: “อาจารย์เย่ ขอโทษด้วย ที่หงห้ามาช้า! ”
เย่เฉินโบกมือ และพูดว่า: “ให้คนของนา พาเจ้าพวกนี้ไปขังในห้องก่อนไป”
หงห้าพยักหน้าทันที และให้ลูกน้องจับกลุ่มคนเหล่านั้นเข้าไปขังไว้ในห้องข้างๆ
จากนั้น เย่เฉินก็มองไปที่เหอหัวเฉียงที่หน้าซีด และพูดด้วยรอยยิ้ม: “ที่เราตกลงกันว่าสิบสองเสียง เรามาต่อกันเถอะ! ”
พูดเสร็จ เขาก็หักนิ้วก้อยขวาของเหอหัวเฉียงต่อ…
“แกร็ก…”
เหอหัวเฉียงร้องออกมาอย่างเจ็บปวด
หงห้าที่อยู่ด้านข้างพูดว่า: “อาจารย์เย่ กับหนูตัวเล็กๆ แบบนี้ ไม่จำเป็นเสียเวลากับมัน ส่งตัวมาให้ผมเถอะ ผมจะพามันไปที่คอกสุนัข และผมจะให้สุนัขทิเบตัน มาสทิฟฟ์ เหล่านั้นฉีกมันเป็นชิ้นๆ!”
เหอหัวเฉียงตกใจกลัว และโพล่งออกมา: “ท่านห้า ท่านห้า นี่เป็นเรื่องเข้าใจผิดทั้งหมด! ผมเป็นน้องเล็กของเวยไจ่นะ! ”
“เวยไจ่? ” หงห้าขมวดคิ้ว: “แกติดตามเวยไจ่? ”
เหอหัวเฉียงพยักหน้า และร้องไห้พูดว่า: “เวยไจ่เป็นพี่ใหญ่ของผม ไม่ว่าจะนับยังไง ผมก็ถือว่าเป็นลูกศิษย์ของท่านเช่นกันท่านห้า! ”
หงห้าจับตามองเขา และถาม: “แล้วแกรู้ไหม ว่าฉันเป็นศิษย์ของใคร? ”
เหอหัวเฉียงพูดโดยไม่รู้ว่า: “ท่านห้าท่านเป็นราชาใต้ดินแห่งเมืองจินหลิง แน่นอนว่าท่านไม่ใช่ลูกศิษย์ของใคร…”
หงห้าตบหน้าของเขา ชี้ไปที่เย่เฉิน และพูดกับเขาว่า: “ฉันเป็นศิษย์ของอาจารย์เย่!”
“หะ?!”
ลูกศิษย์ เป็นไม่ได้แม้แต่น้องเล็ก
อย่างเช่นหนึ่งสำนัก หัวหน้าสำนักหนึ่งคน หัวหน้ากลุ่มหลายสิบคน ลูกน้องไม้แดงหลายร้อยคน และน้องเล็กอีกหลายหมื่นคน น้องเล็กเหล่านี้ ถือเป็นลูกศิษย์ของ
ท่านหงห้าผู้มีชื่อเสียง กลับบอกว่าตัวเองเป็นศิษย์ของชายหนุ่มคนนี้ กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ เขาอยู่ต่อหน้าชายหนุ่มคนนี้ ฐานะต่ำต้อยมาก!
เหอหัวเฉียงตกใจจนสั่นสะท้านไปทั่วร่างกายเมื่อรู้ถึงความสัมพันธ์นี้!
นี่มันยังไงกันแน่?
ป้ารองให้ตัวเองมาคิดบัญชีกับหญิงแก่คนหนึ่ง และถามเอาบ้านพักตากอากาศจากลูกเขยของหญิงแก่คนนั้น ไม่คิดเลยว่าอีกฝ่ายจะเป็นพี่ใหญ่ของหงห้า?!
เหอเหลียนที่อยู่ด้านข้างก็ตกใจจนขาอ่อนไปหมด สีหน้าซีดเซียวของเธอจ้องไปที่เฉียนหงเย่น และถามด้วยเสียงต่ำว่า: “คนที่เธอมีเรื่องด้วยเป็นใครกันแน่? เธออยากให้ฉันตายหรือไง?! ”
เฉียนหงเย่นตะลึงมึนงงไปหมด
รู้ว่าเย่เฉินดูเหมือนจะเพิ่งฮวงจุ้ยพัดพาคนเจ๋งๆ มาได้ไม่กี่คน แต่ไม่คิดว่าจะสุดยอดขนาดนี้!
ตอนนี้หม่าหลันก็ตกใจเล็กน้อย เด็กดี ลูกเขยของฉันนี่น่าทึ่งจริงๆ! พัดพาคนใหญ่คนโตได้ ตอนนี้ก็ยังไม่มีใครจับได้? มีกึ๋นเสียจริงๆ …
————
YOU MAY ALSO LIKE
![Myth Online ฮีลเลอร์สายบู๊ [网游之奶个锤子]](https://novel-lucky.com/wp-content/uploads/2022/08/novel_5522_cover-75x106.jpg)
