ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 532
บทที่ 532
พอคิดได้แบบนั้น เขาก็รู้สึกกังวลขึ้นมา
เขาพอจะมองออก ว่าอู่ตงไห่นั้นเคียดแค้นคนที่ทำร้ายลูกชายเขาจนเข้ากระดูก และสำหรับคนที่อยู่ในใจของซ่งหวั่นถิงนั้นเขาก็ไม่พอใจอย่างมาก
ถ้าหากว่าทั้งสองเรื่องนี้มาจากคนสองคน สองคนนี้ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย เพราะในสายตาของอู๋ตงไห่นั้น มีแค่โทษตายสถานเดียว
แต่ถ้าหากว่าเรื่องทั้งสองนี้มาจากคนคนเดียว อย่างนั้นเกรงว่าตระกูลอู๋คงจะพยายามสุดความสามารถในการฆ่าคนคนเดียว
ดังนั้น เขาเลยอดจะเป็นกังวลแทนอาจารย์เย่ขึ้นมาไม่ได้
แม้ว่าเขารู้ดีว่าพลังของอาจารย์เย่นั้นแข็งแกร่งมาก แต่ถ้าหากต้องเผชิญกับคนตระกูลอู๋แบบนี้ เขาก็ยังรู้สึกอดกังวลไม่ได้
พอหลังจากจบงานเลี้ยง ทุกคนก็พาอู๋ตงไห่กับอู๋ซินลงไปด้านล่างของตึกเทียนเซียงฝู่ หลิวกว่างที่อยากเป็นสุนัขรับใช้จนเนื้อเต้น ก็ต้องการไปที่ลานจอดรถเพื่อส่งสองคนพ่อลูกให้ได้
หงห้า หวังเจิ้งกางและฉินกางนั้นไม่ได้ไปกับพวกนั้นด้วย แต่หลังจากที่ล่ำลากันเสร็จ พวกเขาก็หันมามองหน้ากัน แล้วก็กลับมาที่เทียนเซียงฝู่
พอกลับมาถึงห้องทำงานของหงห้า ฉินกางก็พูดขึ้นด้วยความกังวล: “ทั้งสองท่าน ดูแล้วตระกูลอู๋ต้องการจะหาตัวอาจารย์เย่ออกมา แล้วยังคิดไม่ดีกับเขาอีก พวกเราควรทำอย่างไรดี?”
หวังเจิ้งกางถอนหายใจออกมา แล้วพูดขึ้น: “ความรู้สึกที่คุณหนูหวั่นถิงมีต่ออาจารย์เย่นั้น พวกเราทุกคนก็พอจะดูออก แต่ว่าเรื่องนี้มีแค่พวกเราเท่านั้นที่รู้ คนนอกไม่มีใครดูออก”
หงห้าส่ายมือไปมา แล้วพูดขึ้น: “ถ้าหากว่าตระกูลอู๋ไปสืบมาอย่างสุดความสามารถละก็ เรื่องนี้ยังไงก็ปิดไม่อยู่ เรื่องไม่ได้มีแค่พวกเราที่รู้ คนในตระกูลซ๋งเองก็รู้ คนที่เคยเห็นตอนที่คุณหนูหวั่นถิงกับอาจารย์เย่ด้วยกัน ทุกคนก็รู้”
หงห้าพูดขึ้นด้วยสีหน้าไม่ค่อยดี: “สิ่งที่ผมกังวลไม่ใช่แค่เรื่องนี้”
พูดจบ หงห้าก็ถามฉินกาง: “ประธานฉิน คุณหนูผู้ดีเอ้าเสวี่ยน ตอนนี้กำลังเรียนอยู่ที่คณะการเงินและเศรษฐศาสตร์จินหลิงใช่ไหม?”
“ใช่” ฉินกางยิ้มแล้วพูดขึ้น: “คณะการเงินและเศรษฐศาสตร์จินหลิง เป็นมหาลัยการเงินที่ดีที่สุดในประเทศ หนึ่งในสาขาการจัดการธุรกิจ คือสุดยอดที่สุด ผมต้องการให้ลูกเรียนที่นี่เพื่อสั่งสมประสบการณ์เกี่ยวกับธุรกิจ พอหลังเรียนจบจะได้เข้ามาช่วยงานผมได้”
หงห้าพยักหน้าเบาๆ แล้วพูดขึ้น: “งั้นคุณก็น่าจะรู้ ว่าลูกชายตระกูลอู๋ อู๋ฉีก็เรียนที่นี่ด้วยใช่ไหม?”
“อืม ผมรู้” ฉินกางพยักหน้าแล้วถามขึ้น: “ทำไมเหรอ?”
หงห้าจึงพูดขึ้น : “ตอนนี้ผมกำลังสงสัยว่า ที่อู๋ฉีกลายมาเป็นแบบนี้ เป็นเพราะอาจารย์เย่!”
“ว่าไงนะ?!” ฉินกางกับหวังเจิ้งกางทำหน้าตกตะลึง
ฉินกางจึงถามขึ้นอีกครั้ง: “ทำไมคุณพูดแบบนี้?”
หงห้าพูดขึ้น: “ผมคิดว่ามันเป็นไปได้มากสุด ก็เพราะว่าคุณหนูผู้ดีเอ้าเสวี่ยน ถ้าหากว่าอยากจะมั่นใจละก็ ฉินลองโทรหาเธอดู ว่าเธอรู้เรื่องของอู๋ฉีหรือไม่”
สีหน้าของฉินกางเริ่มไม่ดีแล้ว
เขาไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพยักหน้า: “ผมจะโทรหาเอ้าเสวี่ยนตอนนี้”
พูดจบ เขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วโทรหาหล่อนทันที
ตอนนี้ฉินเอ้าเสวี่ยนอยู่ที่คฤหาสน์กำลังฝึกการต่อสู้อยู่
ในคฤหาสน์ของตระกูลฉิน มีห้องขนาดใหญ่อยู่ห้องหนึ่ง มีไว้เพื่อให้ฉินเอ้าเสวี่ยนเอาไว้ออกกำลังกายและฝึกฝนการต่อสู้โดยเฉพาะ
ตั้งแต่ฉินเอ้าเสวี่ยนยังเด็กก็ลุ่มหลงในการต่อสู้ ขอแค่มีเวลานางจะมาฝึกทันที
พอหลังจากที่รู้จักกับเย่เฉิน การฝึกฝนของฉินเอ้าเสวี่ยนก็ยิ่งหนักหน่วงขึ้นมาก
ในใจของเธอรู้สึกว่า คนอย่างอาจารย์เย่ที่มีพลังแข็งแกร่งขนาดนั้น ไม่มีทางจะชอบผู้หญิงอ่อนแอแน่นอน
ดังนั้น ตัวเธอเองจะต้องพยายามทำให้พลังเลื่อนขั้นขึ้นไปอีก แม้ว่าจะทำให้เขาชอบไม่ได้ แต่ก็มาดูถูกไม่ได้เหมือนกัน!
——–