ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 560
บทที่560
หรือว่า……
หรือว่าคือ……
หรือว่าคือยาอายุวัฒนะที่ซือเทียนฉีเคยกิน?!
ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมานี้ คุณท่านซ่งฝันว่าได้รับโอกาส ขนาดฝันเขายังหวังว่าเย่เฉินจะสามารถให้ยาอายุวัฒนะแก่เขา และให้ตัวเองสัมผัสถึงเสน่ห์ของการย้อนเวลากลับไปบ้าง เพื่อที่เขาจะได้มีชีวิตอยู่อีกหน่อย และช่วยให้ตระกูลซ่งอยู่ได้นานขึ้นและไกลขึ้น
แต่ว่า เขามีชีวิตมาจนถึงป่านนี้แล้ว เขารู้ว่า:โอกาสนั้นหายาก!
เขาไม่กล้าไปขอยาเย่เฉิน กลัวว่าเย่เฉินจะรังเกียจ เขาจึงทำได้แค่อดทนรอ
รอคอย ช่วงเวลาที่โอกาสมาถึง
เดิมทีเขาคิดว่า โอกาสนี้จะต้องรอจนถึงวันที่หลานสาวของเขา ซ่งหวั่นถิงและเย่เฉินมีการพัฒนาอย่างมั่งคงก่อนมากกว่า
แต่ว่า ตอนนี้เขาได้ยินสิ่งที่เย่เฉินพูด เขารู้สึกว่าเย่เฉินอาจเตรียมยาอายุวัฒนะให้ตัวเองเป็นของขวัญวันเกิดจริงๆ
แต่ว่า เขาไม่แน่ใจ และเขาไม่กล้าที่จะถามคำถามโดยตรง ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงคาดหวังที่ยิ่งใหญ่นี้ไว้ในใจก่อน ยื่นมือก้มหัวไปหาเย่เฉินและพูดว่า:”ผมขอขอบคุณอาจารย์เย่!”
อู๋ตงไห่ขมวดคิ้ว และรีบถามอู๋ซินที่อยู่ข้างๆด้วยเสียงต่ำ:”ภูมิหลังของเด็กคนนี้เป็นอย่างไร?! ท่านซ่งถึงได้เคารพเขามากขนาดนี้!”
อู๋ซินกัดฟันกรามหลังของเขาและพูดออกมา:”พ่อ! ไอ้นี่คือแขกที่หวั่นถิงไปรับเป็นการส่วนตัวเมื่อกี้!”
“โอ้?” อู๋ตงไห่ขมวดคิ้วและพูดว่า:”คนที่เราตามหา คือเขาเหรอ?”
อู๋ซินพยักหน้าอย่างรีบร้อน และพูดอย่างขมขื่น:”หมอนี้หยิ่งมาก เมื่อกี้เขาตบหลิวกว่าง ซ่งหวั่นถิงก็ให้คนโยนหลิวกว่างออกไป!
“อะไรนะ!”
อู๋ตงไห่พูดอย่างโกรธๆว่า:”เราพาหลิวกว่างเข้ามา ซึ่งเท่ากับว่าเราเปิดเผยต่อสาธารณะว่าหลิวกว่างเป็นสุนัขรับใช้ของตระกูลอู๋ หมอนี้รู้ว่ามันเป็นสุนัขของเรา ยังกล้าทำ?!”
อู๋ซินพูดอย่างรำคาญ:”พ่อ หมอนี้ไม่เพียงแต่เอาตบหลิวกว่างเท่านั้น เขายังเรียกว่าตระกูลอู๋ของเราเราขยะอีกด้วย แล้วยังเยาะเย้ยเรื่องของน้องชายอย่างเปิดเผย ผมอยากจะฆ่าเขา!”
เมื่ออู๋ตงไห่ได้ยินแบบนี้ เขาก็โกรธมาก!
เขาเองก็เป็นทายาทรุ่นที่สองของตระกูลอู๋ และในไม่ช้าก็จะประสบความสำเร็จจากพ่อ และกลายเป็นผู้นำตระกูลอู๋ แต่ว่าในจินหลิงเล็กๆนี้ ยังมีคนที่ไม่กล้าให้หน้าตระกูลอู๋อีก ถึงขั้นดูถูกตระกูลอู๋ ยังไงเขาก็รับไม่ได้!
จากนั้น เขาจึงพูดกับคุณท่านซ่งทันทีว่า:”คุณอาซ่ง คนนี้ตบหลิวกว่าง และยังดูถูกตระกูลอู๋ ยังไงหลิวกว่างก็คือสุนัขรับใช้ของตระกูลอู๋เรา ศักดิ์ศรีของตระกูลอู๋ของผมไม่สามารถให้ใครมาเหยียบย่ำได้ เรื่องนี้ คุณต้องให้คำอธิบายที่สมเหตุสมผลกับผม! ”
เมื่อคุณท่านซ่งฟังถึงนี้ ก็เข้าใจเรื่องราวทั้งหมดแล้ว
ต้องเป็นเพราะอู๋ซินไม่รู้เรื่อง ให้หลิวกว่างไปทำผิดต่ออาจารย์เย่
ไม่อย่างนั้นด้วยสถานะของอาจารย์เย่ จะสนใจคนต่ำช้าอย่างหลิวกว่างทำไม?
แต่ว่า ปัญหาตอนนี้มันหนักมากเหมือนกัน
ทางหนึ่งคืออาจารย์เย่ อีกทางคือตระกูลอู๋ ต้องปกป้องอาจารย์เย่อย่างแน่นอน แต่ว่า ความสามารถของตระกูลอู๋คือที่หนึ่งของเจียงหนาน ถ้าทำผิดกับพวกเขา จะไม่ดีกับตระกูลซ่งมาก……
แต่ว่า พอคิดถึงยาอายุวัฒนะ คุณท่านซ่งเอาปัญหาพวกนี้สลัดทิ้งไปทันที!
เขาทำหน้าบึ้ง พูดกับอู๋ตงไห่อย่างจริงจังว่า:”ประธานอู๋ อาจารย์เย่เคยช่วยชีวิตฉันไว้! ในบ้านฉัน ไม่อนุญาตให้ใครมาเหยียดหยามอาจารย์เย่เด็ดขาด!”