ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 743
บทที่ 743
พอนึกถึงอดีต เย่เฉินก็ซาบซึ้งอย่างมาก
ตระกูลเซียวมีเพียง2คนที่ดีกับตนเองจริงๆ
คนแรกก็คือคุณท่านใหญ่เซียวที่ลาโลกไปแล้ว อีกคนก็คือภรรยาของตนเอง เซียวชูหรัน
ตอนนี้ คุณท่านใหญ่เซียวก็สิ้นไปแล้ว คนตระกูลเซียวที่ดีกับตนเองจริงๆ ก็เหลือเพียงเซียวชูหรันเพียงคนเดียว
ตามองเห็นเซียวชูหรันยืนเศร้าอยู่ที่ระเบียงคนเดียว เย่เฉินก็ค่อยๆ เดินเข้าไป พอมาถึงระเบียง ก็พูดกับเธอว่า “ชูหรัน คุณไม่ต้องกังวลใจเกินไปนะ แม่จะปลอดภัยกลับมาอย่างแน่นอน”
เซียวชูหรันก็เพิ่งรู้ว่าเขาเดินเข้ามา เธอหันมามอง แล้วก็พูดหัวเสียหน่อยๆ ว่า “คุณก็ไม่ได้เป็นห่วงแม่จริงๆ เสียหน่อย ดังนั้นคุณก็เลยคิดว่าแม่จะไม่เป็นอะไร ต่อให้แม่เป็นอะไรขึ้นมาจริงๆ คุณก็คงไม่เสียใจจริงๆ หรอก”
เย่เฉินรู้ว่าเธอยังโกรธตนเองอยู่ ก็เลยถอนหายใจออกมาเบาๆ แล้วเดินเข้าไปปลอบเธอว่า “คุณภรรยาครับ ผมรู้ว่าคุณกังวลว่าแม่จะไปถูกหลอกข้างนอก หรือไม่ก็อาจจะเกิดอันตราย แต่คุณไม่คิดหรอกหรือว่า ด้วยนิสัยแบบแม่ ถ้าไปโดนหลอกเข้า จะไม่เป็นผลดีกับแม่บ้างหรอกหรือ? ”
เซียวชูหรันพูดว่า “ฉันเข้าใจความหมายคุณ แต่ที่สำคัญถ้าจะโดนหลอก ก็ต้องอยู่ในขอบเขตสิ ถ้าหากว่ามันอันตรายถึงชีวิต ทุกอย่างมันก็ควบคุมไม่ได้แล้ว……..”
เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ แล้วพูดว่า “พวกเราพักผ่อนกันก่อน พรุ่งนี้เช้าพวกเราค่อยออกไปตามหาอีกครั้ง ดีไหม? ”
เซียวชูหรันก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็โน้มหัวเล็กน้อย “นอนพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าฉันจะไปถามความคืบหน้าที่โรงพักแต่เช้า พวกเขาบอกว่า ถ้าพรุ่งนี้ยังหาตัวไม่พบ ก็จะส่งข้อมูลเข้าไปที่ทีมกู้ภัยหลันเทียน ให้พวกเขาช่วยกระจายการค้นหา”
“อืม” เย่เฉินรีบพูดปลอบเธอว่า “ทีมกู้ภัยหลันเทียนสามารถจุดพลังมวลชนจำนวนมหาศาลได้ จะหาคนคนหนึ่งไม่น่าจะใช่ปัญหา”
“หวังว่าจะเป็นแบบนั้น…….” เซียวชูหรันพูดไป แล้วก็หันตัวกลับเข้าไปในห้อง
เย่เฉินก็รีบตามหลังเธอไป ในใจก็ตื่นเต้นอยู่ลึกๆ
เพราะถึงอย่างไรเสีย คืนนี้จะเป็นคืนแรกที่ตนเองได้อัพเกรดนอนบนเตียง ในที่สุดก็จะได้นอนกอดเมียตนเองบนเตียงเสียที!
ยิ่งกว่านั้น ถ้าหากว่ามีการพัฒนาไปอย่างราบรื่น ก็ยังสามารถทำเรื่องนั้นเพื่อเป็นการชดเชยในวันเข้าหอที่ยังไม่ได้ทำไป!
คิดไปดังนั้น เย่เฉินก็รีบตามเข้าห้อง ตอนที่กำลังจะโอบเอวกอดเซียวชูหรัน แล้วไปวางไว้บนเตียงนั้น สุดท้ายเห็นว่าเซียวชูหรันไปได้เดินไปที่เตียง แล้วก็ไปเอาผ้าห่มออกมาจากตู้เสื้อผ้า แล้วพูดกับเย่เฉินอย่างอารมณ์ไม่ดีว่า “อะ คืนนี้คุณนอนที่พื้น!”
“ห้ะ?!” เย่เฉินถามอย่างสงสัยว่า “คุณภรรยาที่รักครับ ไหนคุณบอกว่าผมสามารถอัพเกรดไปนอนบนเตียงได้แล้วไง? ผมนอนอยู่ระดับนี้มา3ปีแล้วนะ ควรให้ผมขึ้นไปนอนบนเตียงได้แล้วนะ!”
เซียวชูหรันก็ทั้งอายทั้งโกรธ กระทืบเท้าพูดว่า “นั้นมันคำพูดเมื่อก่อน ตอนนี้สถานการณ์เปลี่ยนไป เรื่องที่ได้อัพเกรดมานอนบนเตียง ก็เลื่อนไปก่อนสแกน”
เย่เฉินก็ถามอย่างมึนๆ ว่า “จะเลื่อนไปถึงตอนไหนกัน? ”
เซียวชูหรันก็ตอบอย่างอารมณ์ไม่ดีว่า “เลื่อนไปจนถึงแม่ได้กลับบ้าน!”
เย่เฉินก็อึ้ง แล้วสีหน้าก็เปลี่ยนจากดีใจเป็นอีกอารมณ์หนึ่ง
หม่าหลันนะหม่าหลัน ตามจองล้างจองผลาญเสียจริง!
กำลังคิดไปดังนั้น เซียวชูหรันก็นอนลงบนเตียง แล้วพูดอย่างโมโหว่า “คุณห้ามแอบขึ้นมานะ!ไม่งั้นฉันจะไล่คุณลงไปนอนที่ชั้นใต้ดิน!”
เย่เฉินก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่พูดออกมาอย่างน่าสงสารว่า “ได้ครับคุณภรรยา ผมยังไม่อัพเกรดก็ได้ รอแม่กลับมาก่อนค่อยว่ากัน”
คืนนี้ เย่เฉินก็กลุ้มใจอยู่เหมือนกัน
ในขณะเดียวกัน ในใจก็ยิ่งโมโหหม่าหลัน
แม่ยายคนนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะเธอมือบอน มาขโมยบัตรแบล็กการ์ดของตนเอง เรื่องมันก็คงจะไม่มาถึงขั้นนี้!
ถ้าหากว่าเธอทำตัวดีๆ ตอนนี้ก็คงได้นอนอยู่บนห้องนอนชั้นบนนี้แล้ว แล้วตนเองก็ได้นอนร่วมเตียงกับเซียวชูหรันไปแล้ว
ดูเหมือนผู้หญิงคนนี้ ต้องโดนจัดการเสียบ้าง!
เดี๋ยวจะต้องสั่งการกับเฉินจื๋อข่ายเสียหน่อย ส่งคนไปจัดการเธอข้างในเสียหน่อย!อย่างน้อยต้องสั่งสอนเธอบ้าง วันหลังจะได้ไม่ไปขโมยของคนอื่น จะได้ไม่ไปขโมยบัตรธนาคารคนอื่นไปถอนเงิน!
……
——–