ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 772
บทที่ 772
หานเหม่ยฉิงหยักหน้า แล้วพูดว่า “ร้อยกว่าล้านก็ไม่ได้แพงอะไรมาก แต่แม่ไม่ค่อยเข้าใจ จากสภาพการเงินของคุณอาเซียวของลูกแล้ว เขาซื้อคฤหาสน์แบบนี้ได้อย่างไรกัน? ”
พอลก็ยิ้มเบาๆ แล้วพูดว่า “เรื่องนี้คงต้องให้แม่ไปถามเองแล้วล่ะครับ”
หานเหม่ยฉิงก็ยิ้มๆ แล้วตอบว่า “ไม่แน่ว่าเขาอาจจะเป็นผ้าขี้ริ้วห่อทองก็ได้นะ”
พอลก็คิดๆ แล้วพูดว่า “เอ่อผมว่านะ ผมรู้สึกว่าคุณอาเซียวก็ไม่คนที่โอเคเหมือนกันนะครับ แต่ไม่น่าจะเป็นคนที่เก็บซ่อนความลับอะไร”
หานเหม่ยฉิงก็ถามอย่างสงสัยว่า “ลูกพูดแบบนี้หมายความว่าอย่างไร? ”
พอลตอบ “ก็ไม่มีอะไรหรอกครับ แค่รู้สึกแปลกๆ ”
หานเหม่ยฉิงยิ้มพูดว่า “เอาเถอะ ไม่คุยเรื่องนี้แล้ว เพื่อนเก่าได้อยู่ในคฤหาสน์ที่ใหญ่โตแบบนี้ พวกเราควรจะดีใจถึงจะถูก พวกเราก็ไม่จำเป็นต้องไปถามอะไรหรอก”
พอลก็พยักหน้า แล้วตั้งใจพูดว่า “แม่พูดถูกครับ”
ในตอนนี้ เซียวฉางควนก็ได้เปิดประตูรั้วของคฤหาสน์ออก ตอนที่เขาเห็นหานเหม่ยฉิงและพอลนั้น เขาก็รีบพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ไอ้หยา เหม่ยฉิง พอล มากันแล้วหรือ มา รีบเข้ามา เชิญเข้ามาเลย”
หานเหม่ยฉิงก็ยิ้มพูดว่า “โหฉางควน บ้านคุณสวยมากเลยนะ เมื่อครู่ฉันเข้ามาในโครงการหมู่บ้านนี้ ก็รู้สึกว่ามันโอ่อ่ามาก น่าจะเป็นโครงการคฤหาสน์ที่ดีที่สุดในจินหลิงแล้วใช่ไหม? ”
เซียวฉางควนก็พูดถ่อมตัวว่า “ดีที่สุดหรือเปล่า อันนี้ผมไม่รู้นะ จริงๆ แล้วผมก็เพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ได้2วันเอง”
หานเหม่ยฉิงและพอล ก็เดินตามเซียวฉางควนเข้าคฤหาสน์ไป
เห็นการตกแต่งในสวนอย่างงดงาม หานเหม่ยฉิงก็ชื่นชมขึ้นมา “ดูเหมือนว่าการตกแต่งในสวนของบ้านคุณ ก็ลงทุนลงแรงไปไม่น้อยเหมือนกันนะ น่าจะจ้างนักออกแบบระดับสูง มาออกแบบให้เลยใช่ไหม? ”
เซียวฉางควนตอบ “จริงๆ แล้วคฤหาสน์หลังนี้ ผมไมได้ตกแต่งเองหรอก จริงๆ แล้วคฤหาสน์หลังนี้ เพื่อนของลูกเขยผมเขาให้มา”
พอลก็มีสีหน้าตกใจอย่างมาก แล้วพูดว่า “คุณอาเซียวครับ คฤหาสน์หลังนี้ ราคาอย่างน้อยก็ต้อง100กว่าร้านใช่ไหมครับ? เพื่อนของคุณเย่ยอมให้บ้านแพงๆ แบบนี้กับเขาหรือครับ? ”
เซียวฉางควนพยักหน้า พูดว่า “ไม่เพียงแค่ให้คฤหาสน์นะ แม้แต่การตกแต่งบ้านก็เป็นเพื่อนของเขาที่ออกเงินให้ ส่วนพวกเราก็แค่ซื้อพวกเครื่องใช้ในบ้านเท่านั้น ไม่ได้เสียเงินอะไรเลย”
พอลก็ถามว่า “หรือว่าคฤหาสน์หลังนี้ คุณเย่จะได้มาจากการดูฮวงจุ้ยหรือครับ? ”
เซียวฉางควนก็หัวเราะแหะๆ แล้วพูดว่า “พอลทายถูกเผงเลย คฤหาสน์หลังนี้เขาได้มาจากค่าตอบแทนการดูฮวงจุ้ย ผมจะบอกให้นะ อย่าไปดูถูกไอ้ลูกเขยของผมคนนี้นะ ดูผิวเผินเหมือนจะไม่ทำงานการอะไร ไม่ได้ผลงานอะไรโดดเด่น แต่เรื่องการดูฮวงจุ้ยล่ะก็ เป็นหนึ่งในสังคมระดับสูงของจินหลิงเลยล่ะ!”
ในใจพอลก็รู้สึกแปลกใจ ตามปกติแล้ว ซินแสฮวงจุ้ยแพงๆ อย่างมากก็ไม่ถึงครั้งละ100ล้านหยวนหรอกมั้ง?
เย่เฉินไปดูฮวงจุ้ยให้คนอื่น คนอื่นก็ยกคฤหาสน์ดีๆ แบบนี้ให้เลย แถมยังตกแต่งให้ด้วย นี่ไม่น่าจะมุ่งเน้นมาแค่คฤหาสน์แน่ๆ จะต้องมีเหตุผลอื่น
ดูเหมือนว่าเย่เฉินคนนี้ จะไม่ใช่คนธรรมดาๆ เสียแล้ว!
พอคิดถึงจุดนี้ พอลก็ชื่นชมออกมาว่า “จริงๆ แล้วผมก็เชื่อเรื่องฮวงจุ้ยเหมือนกัน แต่ไม่เคยได้พบซินแสฮวงจุ้ยเก่งๆ ดีๆ เลยสักคน ในเมื่อคุณเย่มีความสามารถขนาดนี้ เช่นนั้นบริษัทใหม่ของผม จะต้องให้เย่เฉินไปช่วยฮวงจุ้ยเสียหน่อยแล้ว”
เซียวฉางควนก็ยิ้ม “งั้นนายก็ไปคุยกับเขาเอาเองแล้วกันนะ เย่เฉินเป็นคนที่ใช้ได้อยู่ ผมเชื่อว่าเขาจะต้องไม่ปฏิเสธนายแน่นอน!”