ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 777
บทที่ 777
พอหานเหม่ยฉิงถูกเซียวฉางควนสวมกอดเข้าให้ ทั้งตัวก็แข็งทื่อไปหมด
พูดจากใจลึกๆแล้ว เธอมีหรือที่จะไม่อยากให้เซียวฉางควนที่แยกกันไป20กว่าปี เข้ามาสวมกอดตนเอง?
เพราะถึงอย่างไร นี่มันก็เป็นคนที่เธอรักคนเดียวในชีวิตนี้
ในตอนนี้ คนรักแรกเมื่อ20กว่าปีก่อน กำลังกอดตนเองอย่างแน่น สองมือของเข้าผสานโอบกอดบั้นเอวอย่างแน่นขนัด ความรู้สึกนี้ มันเหมือนกับตนเองได้กลับไปตอนสมัยสาวๆ เมื่อ20กว่าปีก่อนเลย
ในใจลึกๆ ของหานเหม่ยฉิง ก็มีอารมณ์พลุ่งพล่าน เธอก็อดไม่ได้ แล้วก็เอามือของตนเองทับลงไปบนมือของฝั่งตรงข้าม
แต่ตอนที่เอามือวางทับมือของเซียวฉางควนลงไปนั้น เธอก็นึกขึ้นได้ว่า ตนเองทำแบบนี้มันไม่ถูก
ดังนั้นเธอก็เลยดิ้นออกจากอ้อมกอดของเซียวฉางควน แล้วก็รีบจัดเส้นผมของตนเองที่ยุ่งเหยิง แล้วก็พูดอย่างไม่เป็นธรรมชาติว่า “ฉางควน พวกเราจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ คุณก็ได้แต่งงานแล้ว ฉันจะทำผิดต่อหม่าหลันไม่ได้”
เซียวฉางควนก็ร้อนรนขึ้นมา แล้วพูดว่า “ตอนนั้นหม่าหลันก็ทำผิดต่อคุณก่อนนะ ตอนนั้นพวกเราอยู่กันมีความสุขมาก หม่าหลันก็รู้ว่าผมเป็นคนรักของคุณ แต่ก็ยังมอมเหล้าปล้ำผม ถ้าหม่าหลันไม่หน้าด้านอย่างนั้น พวกเราก็ได้อยู่ด้วยกันนานแล้ว！”
หานเหม่ยฉิงก็ถอนหายใจเบาๆ แล้วพูดว่า “ต่อให้เรื่องที่ผ่านมา หม่าหลันจะทำไม่ถูก แต่คนที่ยอมทิ้งทุกอย่างไป ก็คือฉันเอง ฉันเลือกที่จะปล่อยมือไปเอง แล้วทิ้งคุณให้อยู่กับเธอ ฉันจะไม่ทำเรื่องที่ผิดต่อเธอ เหมือนที่ตอนนี้เธอทำผิดกับฉัน นี่มันเป็นหลักการของฉัน ไม่อย่างนั้นฉันก็เป็นแบบหม่าหลันเลยน่ะสิ? ”
เซียวฉางควนก็ร้อนรน พูดว่า “ผู้หญิงคนนั้นแทบจะทำลายความรู้สึกของเราไปทั้งชีวิตเลยนะ ตอนนี้คุณยังจะมาอ้างหลักการบ้าบออะไรนั่นอีกหรือ? ”
หานแหม่ยฉิงตั้งใจถูกว่า “จริงแล้วๆ หลังจากเกิดเรื่องนั้นแล้ว ในใจฉันก็รู้ดี ว่าทั้งหมดเป็นเพราะหม่าหลัน ฉันรู้ว่าหม่าหลันเป็นคนไม่ดี แต่ฉันก็ไม่อาจจะเป็นคนไม่ดีเสียเอง เพียงเพราะเคยถูกคนไม่ดีทำร้ายมา”
พูดไป เธอก็มองไปยังเซียวฉางควน แล้วก็ตั้งใจพูดอย่างมากกว่า “ตอนนี้คุณก็เป็นสามีของเธอ ฉันก็ทำได้แค่กินข้าว พบหน้ากับคุณแบบเพื่อนปกติทั่วไปเท่านั้น แต่ฉันไม่อาจจะเกินเลยไปได้ นิดเดียวก็ไม่ได้”
เซียวฉางควนก็น้ำตาไหลออกมา เขามองหานเหม่ยฉิง แล้วพูดสะอึกสะอื้นว่า “หรือว่าชาตินี้พวกเราจะไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้แล้วหรือ? ห่างกันไปหลายปี ในที่สุดเราก็ได้พบกัน หรือว่าคุณไม่อยากจะชดเชยในสิ่งที่พวกเราพลาดกันไปอย่างนั้นหรือ? ”
หานเหม่ยฉิงก็มีสีหน้าเจ็บปวด แล้วก็พูดออกมาตรงๆ ว่า “ฉันก็คิด ไม่งั้นฉันก็คงไม่ถ่อกลับมาจากอเมริกาหรอก แต่ฉันรู้สึกว่า เป็นคนที่ดี ไม่ว่าจะเป็นเงินทอง หรือความรัก ก็ต้องได้มาด้วยความบริสุทธิ์ ถ้าหากว่าพวกเรามีโอกาสที่จะได้อยู่ด้วยกันอีกครั้ง มันก็จะต้องเกิดขึ้นหลังจากที่คุณหย่าร้างกับหม่าหลันแล้ว”
เซียวฉางควนก็พูดอย่างไม่ลังเลว่า “งั้นเดี๋ยวผมรีบไปหย่าเลย！”
หานเหม่ยฉิงก็ตั้งใจพูดว่า “ฉางควน คุณอย่าเข้าใจฉันผิดนะ ฉันไม่ได้หมายความว่า หลังจากคุณหย่าร้างกับหม่าหลันแล้ว พวกเราจะสามารถอยู่ด้วยกันได้”
เซียวฉางควนก็ถามอย่างกังวลว่า “เหม่ยฉิง แล้วคุณหมายความว่าอย่างไรล่ะ? ผมไม่เข้าใจ หรือว่าคุณจะไม่ยอมอยู่กับผมอย่างนั้นหรือ? ”
หานเหม่ยฉิงพูดอย่างจริงใจว่า “ฉางควน ถึงอย่างไรเราก็ไม่ได้เจอกันมาหลายปี จะให้ตัดสินใจอยู่ด้วยอย่างรวดเร็วเลยได้อย่างไรกัน มันดูเป็นเรื่องเล่นเกินไป”
พูดไป เธอก็ตั้งใจพูดอีกว่า “ตอนนั้นพวกเราจีบกัน ก็อยู่ที่มหาลัย ตอนนั้นพวกเรายังเป็นนักศึกษา ทุกวันจะต้องเรียนในมหาลัย ยังจะต้องคบค้าสมาคมกับเพื่อนๆ พวกเราไม่เคยใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเลย ชีวิตประจำวันกับการจีบกัน มันไม่เหมือนกันนะ โดยเฉพาะอายุเราตอนนี้ ไม่เพียงจะต้องคำนึงถึงชีวิตของตนเอง ไม่เพียงจะต้องคำนึงถึงความรู้สึกของตนเอง ยังจะต้องคำนึงถึงลูกๆ ของเรา และความคิดของลูกๆ ที่มีต่อเราด้วย”
YOU MAY ALSO LIKE
