ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 955 - novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

ตอนที่หม่าจงเหลียงอารมณ์ไม่ดี ไม่คิดเลยว่ายาจกที่นั่งยองๆ อยู่ตรงหน้าเขา กล้าที่จะอวดเก่งกับเขา

เขาไม่พูดมาก ยกตื่นขึ้นมาและถีบไปที่จ้าวโจ๋วเยว่จนเขาล้มลงไปกับพื้นทันที และยังไม่รอให้เขาลุกขึ้นมา หม่าจงเหลียงตรงเข้าไปกระหน่ำต่อยและถีบไปที่เขา

จ้าวโจ๋วเยว่ถูกทำร้ายจน ร้องโอ๊ยออกมาด้วยความเจ็บปวดและพูดด้วยความโกรธว่า: “นายมีสิทธิ์อะไรมาทำร้ายฉัน? มีสิทธิ์อะไรมาทำร้ายฉัน? ฉันไปหาเรื่องนายหรือ ฉันอยู่ของฉันดีๆ ฉันไปหาเรื่องนายแล้วหรือ นายปัญญาอ่อนหรือเปล่า?”

หม่าจงเหลียงต่อยไปที่จมูกของเขาอย่างรุนแรง จนหน้าเขาเต็มไปด้วยเลือดสดๆ และด่าอย่างเย็นชาว่า: “มึงว่างมากหรือ? มานั่งยองอยู่หน้ารถกู? แล้วยังจะมาอวดเก่งกับกูอีก ยังจะไม่ให้กูต่อยมึงหรือ?”

พูดจบ หม่าจงเหลียงต่อยซ้ำไปอีกหลายหมัด

ต่อยจนจ้าวโจ๋วเยว่มึนหัวไปหมด เขาเกือบที่จะสลบไปแล้ว

ขณะเดียวกัน น้องเล็กของหม่าจงเหลียงเห็นทางนี้เกิดการชกต่อยกัน ก็เลยรีบลงจากรถ ไม่พูดมากเขาได้รีบไปช่วยหัวหน้าของตัวเองต่อยจ้าวโจ๋วเยว่

จ้าวโจ๋วเยว่ถูกซ้อมจนหนักมากอยู่แล้ว ตอนนี้หม่าจงเหลียงได้มีคนช่วยเพิ่มอีกคน ซ้อมเขาจนเขาสิ้นหวังไปเลย

ดูแล้วพวกเขาซ้อมตัวเองแบบไม่คิดอะไรเลย เหมือนหวังจะเอาชีวิตของตัวจ้าวโจ๋วเยว่เลย จ้าวโจ๋วเยว่ทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เขาร้องไห้หนักและพูดว่า: “พี่ใหญ่ ผมผิดไปแล้ว พี่ใหญ่ พี่ใหญ่ผมข้อร้องหยุดซ้อมผมเถอะ พี่ใหญ่ซ้อมผมต่อไปผมต้องตายแน่ๆ …..”

หม่าจงเหลียงไม่มีท่าทีจะที่หยุดเลย ซ้อมไปและด่าด้วยถ้อยคำที่หยาบคาย: “แม่มึงเอ๊ยกูอารมณ์ไม่ดีอยู่ยังไม่มีที่ระบาย มึงมาหาเรื่องดูพอดี ถ้ากูไม่ซ้อมมึงจนตาย ถือว่ากูทำผิดต่อมึง!”

ตอนนี้จ้าวโจ๋วเยว่ถูกซ้อมจนเกือบจะหมดสติไปแล้ว ใบหน้าเขาเต็มไปด้วยเลือดสดๆ รูปหน้าตอนนี้ไร้เค้าโครงของความเป็นคนอยู่เลย

ขณะเดียวกันรถลากได้มาจอดอยู่ตรงหน้าเขา คนขับรถลากอยู่ใบรถ และตะโกนผ่านหน้าต่างรถว่า: “เฮ้ย พวกคุณทำอะไรกัน? ถ้ายังไม่หยุด ผมจะแจ้งตำรวจนะ!”

คนที่มาถึงก็คือเพื่อนของจ้าวโจ๋วเยว่คนนั้น

เจ้าคนนี้ยังมีความชอบธรรมอยู่ ความจริงเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่า คนที่ถูกซ้อมอยู่ในตอนนี้เป็นจ้าวโจ๋วเยว่ เขาแค่เห็นคนที่น่าสงสารถูกซ้อมอย่างหนักและใบหน้าเต็มไปด้วยเลือด เขาเลยอยากที่จะออกตัวไปช่วย

ความโกรธในใจของหม่าจงเหลียงก็หายไปไม่น้อย เพราะความโกรธพวกนี้เปลี่ยนเป็นการใช้ความรุนแรง แล้วไปซ้อมจ้าวโจ๋วเยว่

เขาเห็นว่ามีคนปรากฏตัวแถมยังขู่ว่าจะแจ้งตำรวจอีก หม่าจงเหลียงคิดว่าลดปัญหาดีกว่าเพิ่มปัญหานะ เขาเลยรีบออกจากสถานที่นั้นทันที เพราะยังต้องไปกินข้าวกับพี่ใหญ่อีก

ดังนั้นเขาพูดกับจ้าวโจ๋วเยว่อย่างเยือกเย็นว่า: “มึง วันนี้ถือว่ามึงโชคดีนะ ไม่งั้นกูเอามึงตายแน่!”

พูดจบ เขาถีบจ้าวโจ๋วเยว่กระเด็นไปไกลหลายเมตร และเอากุญแจรถออกมา เปิดประตูรถโฟล์คสวาเกน แฟตัน

จ้าวโจ๋วเยว่เกือบที่จะสลบไปแล้ว ดวงตาที่บวมเท่าไข่ไก่เมื่อหรี่ตาก็เห็นดวงตาเป็นเส้นบางๆ ทันใดนั้นเขาเห็นหม่าจงเหลียง เปิดประตูรถโฟล์คสวาเกน แฟตันและเข้าไปนั่ง เขาเริ่มลนลานแล้ว

“นายมาขับรถฉันทำไม!” จ้าวโจ๋วเยว่ตะโกนออกมาด้วยความโมโห แล้วกลิ้งไปและคลานไปหาหม่าจงเหลียง

หม่าจงเหลียงยังไม่รู้ตัว ขาของเขาถูกจ้าวโจ๋วเยว่จับไว้แน่นแล้ว