ผู้กล้าคนก่อนอยากจะเกษียณ - ตอนที่ 29 รักแรกพบของผู้กล้าคนก่อน กับ คุณผู้ดูแลสาวที่แต่งงานแล้ว

[ เรากำลังถือเงินตั้ง 30,000 f !!! (ประมาณ3ล้านเยน) ]

หลังจากเอาวัตถุดิบจากเจ้าหมูป่ายักขายให้กับทางกิลด์ ตอนนี้ผมตกอยู่ในความหวาดระแวงเพราะมีเงินจำนวนมาก มันเป็นเงินจำนวนมากเกินกว่าที่ผมจะเคยสัมผัสได้ในโลกจริง

มันรู้สึกเหมือนกับว่าผู้คนที่เดินไปมาอยู่นั้นจ้องมาที่ผมตลอดเวลาเลย  . .

[ เฮ้อ ถึงสักที ]

[คุ เคะ !! ]

สถานที่ที่ผมมาถึงนั้นคือโรงแรมที่อยู่ภายในเมือง Lizwadia

มันคือโรงแรมที่ทางกิลด์แนะนำให้กับผม 

โรงแรมนี้ราคาถูกและอาหารอร่อย สองสิ่งนี้เพียงพอที่จะเติมเต็มความต้องการของผมกับซิลเบอร์แล้ว

เมื่อมองไปที่ป้ายของโรงแรม มันทำให้ผมประหลาดใจเป็นอย่างมาก

[ “ ลูกแมวเหมี่ยวๆ”  นี่เป็นร้านของน้องสาวหรืออะไรบางอย่างใช่มั้ยเนี้ย ]

มันช่างคล้ายกลับโรงแรม “ลูกหมาบ๊อกๆ” ที่เมืองลัคซีเรียเสียจริงๆ

เอ๊ะหรือว่าร้านนี้เขาตั้งชื่อตามเครื่องแบบของร้านหรืออะไรสักอย่างรึปล่าวนะ ถ้าพวกเขาใส่ชุดที่เหมือนกับสัตว์ และเลียนแบบเสียงด้วยเวลาพูดนะ

ไม่ว่าร้านนั้นจะอยู่ที่อาณาจักรไหน ถ้าผมรู้ผมจะต้องไปให้ได้สักครั้ง

ยังไงก็เถอะ ผมก็มีเพียงแค่ 2 ทางเลือก ไม่ตั้งแคมท์ในป่าก็หาห้องพักดีๆสักห้อง และที่โรงแรมแห่งนี้ก็เหมือนกับโรงแรมทั่วๆไปที่ผมใช้บริการตั้งแต่มาที่โลกนี้

[ ขอโทษนะครับ . . ทางกิลด์แนะนำที่นี่กับ . . .ผม- . . .และ-  . . . . .  . .]

ขณะกำลังคิดถึงเรื่องชื่อของโรงแรมนั้น ผมก็เปิดประตูเข้าไปภายใน มันเป็นเพียงโรงแรมเล็กๆ แต่สิ่งที่ดึงดูดสายตายของผมคือ หญิงสาวคนหนึ่งที่กำลังทำงานเป็นพนักงานเสิร์ฟ

[ อรา~ สวัสดีจ้ะ ยินดีต้อนรับสู่โรงแรมลูกแมวเหมียวๆจ้ะ ]

[. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ]

เธอคือสาวสวยคนหนึ่งที่มีผ้าทรงสามเหลี่ยมโพกอยู่ที่ผมสีทองยาวของเธอ

สีตาของเธอเป็นสีฟ้าเหมือนกับสีของท้องฟ้า ที่ลิมฝีปากของเธอนั้นไม่ได้ทาลิปติกเลยแม้แต่น้อย แต่ลิมฝีปากของเธอมีสีแดงโดยธรรมชาติ ผิวของเธอช่างขาวสะอาดราวกับหิมะ และดูนุ่มนวล

ภูเขาสองลูกนั้นแทบจะระเบิดออกมาจากเสื้อผ้าของเธอมันช่างดึงดูสายตาเหล่าผู้ชายเป็นจุดๆเดียว

มันไม่ใช่แค่เพียงหน้าอกของเธอเท่านั้น เอวที่บอบบางไปถึงสะโพกที่เต๋งตึงนั้นมันทำให้ใครก็ตามที่เห็นต้องหลงรักและเก็บซ่อนความชั่วร้ายไว้ภายใน เรียวขาของเธอนั้นไม่เหมือนพวกนางแบบที่มีเพียงแค่หนังและกระดูก เรียวขาของเธอนั้นมันดูมีน้ำมีนวลเข้ารูปยิ่งนัก

ทุกสิ่งทุกอย่างที่กล่าวมานั้นมันจะทำให้คุณกระโดดเข้าใส่อย่างไม่รู้ตัวและตกเป็นทาสรักของมันอย่างแน่นอน

ใช่แล้ว!!!

ผมเกิดมาเพื่อวันนี้โดยเฉพาะ!!! 

เวลานี้ 

ผมจะต้องทำความรู้จักกับเธอให้ได้ !!!

[ ได้โปรดแต่งงานและทำเด็กกับผมด้วยเถอะครับ ]

[อร้า อร้า แบบนี้ทำให้คุณป้าคนนี้ลำบากใจรู้มั้ย ]

เธอจับแก้มที่กำลังยิ้มด้วยสองมือของเธอ อ่า ที่รักของผม มันทำให้ผมอยากจะกอดเธอเดียวนี้เลยจริงๆ 

[ แก!!ไอ้โง่นี่ แกกล้าทำแบบนั้นกับมารีด้าซังของข้าได้ไงกันห๊ะ ]

[ พวกเรามาสั่งสอนไอ้เด็กนี้ในแบบของพวกเรากัน, เดี่ยวนะ ตะกี้แกพูดว่าอะไรนะ ]

[ ไอ้พวกงี่เง่า มารีด้าซังเป็นที่รักของข้าต่างหากโว้ย ]

เสียงตะโกนวุ่นวายไปทั่วในโรงแรม แต่นั้นไม่สามารถทำอะไรกับผมได้หรอก

เพราะผมจะต้องแต่งงานกับนางฟ้าคนนี้ให้ได้ อ่าาา มารีด้าซัง ที่รักของผม—

[ หืม อะไรเยี่ยมกว่ากันนะ ระหว่างหน้าอกขนาดยักคู่นั้นหรือบั้นท้ายดินระเบิด— เอ๊ะ หลงพูดไปเองอีกแล้ววว ! ! ]

 [ [ [ แกทำให้พวกข้าคลั่งแล้วโว้ยยยย ] ] ]

เหล่าชายหนุ่มผู้บ้าคลั่งได้กู่ร้องออกมา

พวกเขาลุกออกมาล้อมผมและหญิงสาวที่เติบโตแล้วไว้ กลุ่มคนพวกนี้ท่าทางของพวกเขาห่างไกลกับคำว่าสุภาพบุรุษยิ่งนัก

แต่สำหรับคนพวกนี้ 

จริงๆผมก็ไม่ได้เกลียดอะไรพวกเขาหรอกนะ

[ เดี่ยวผมคนนี้จะช่วยคุณเองครับมารีด้าซัง ]

[ สิ่งเดียวที่ทำให้ข้าคนนี้คลั่งได้ก็คือพวกแก ไอ้พวกโง่ ]

ขณะที่ผมกำลังจะจัดการกลุ่มคนเหล่านี้ด้วยพลังของผู้กล้า(เพื่อโชว์สาว)

ก็มีเสียงตะโกนของผู้ชายร่างยักดังออกมาจากภายในครัว

[ อึก นั้นมัน มาสเตอร์กิลเล่ นี่ ]

[ อึก พวกเรารีบออกจากที่นี้กันเถอะ ]

[ ใช่ ๆ ไปกันเถอะ ]

เพราะว่าความกลัวต่อเสียงของผู้ชายร่างยักที่กำลังเดินออกมาจากในครัว กลุ่มชายหนุ่มก็ทิ้งเงินค่าอาหารไว้ที่โต๊ะ และรีบออกจากโรงแรมลูกแมวเหมียวในทันที

[ เฮ้อ ไอ้พวกนั้นไปสักทีวันนี้ มารีด้า เธอก็เหมือนกัน อย่าไปเชิญคนแบบไอ้พวกนั้นเข้ามาที่ร้านสิ ]

[ อุฟุฟุ ชั้นขอโทษจ้ะ ที่รัก ]

มารีด้าเธอกำลังยิ้มให้กับชายบ้ากล้ามที่โผล่ออกมา หมอนี่คงสูงทะลุ 2 เมตรได้เลยนะ เมื่อผมเห็นพวกเขาทั้งคู่นั้น ผมตกอยู่ในความรู้สึกสิ้นหวังในทันที

บ้าเอ้ย ทำไม ทำไมกัน ! ! !  

ทำไมพวกผู้ชายบ้ากล้ามมันถึงเป็นที่นิยมจังวะครับ 

มีกล้ามเพียงเล็กน้อยแบบผมมันไม่ดีพอหรอ 

หรือว่าพระเจ้าได้ทอดทิ้งโลกใบนี้ไปแล้ว ?

[ แล้ว ไอ้บ้านั้นมันลงไปนอนที่พื้นทำไมกัน มันทำพื้นสกปรกเพราะน้ำตาและน้ำมูกเต็มไปหมดแล้ว ]

[ ดูเหมือนว่าเขาต้องการจะแต่งงานและทำเด็กกับชั้นน่ะค่ะ แหม๋ๆ ชั้นละกังวลจริงๆ มันดีหรอที่มาขออะไรแบบนี้กับชั้นที่เป็นคุณป้าอายุเลย 30 ไปแล้ว ]

[ สิ่งที่จะต้องกังวลไม่ใช่เรื่องนั้นสักหน่อย !!! เห้ยแก ไอ้สวะนี่ แกกำลังพยายาม NTR ที่รักของข้าอย่าง .  . งั้น . . .  .? หือ นายคือ ยู ยาชิโระ ?? ]

[ ฮือๆ  เส้นทางของนักสู้นั้นผู้หญิงน่ะ . .ไม่จำเป็น !!!! กระซิก . . .  เดี่ยวนะ ตาลุง ? ]

ในขณะนั้นผมที่กำลังจะยอมแพ้ให้กับชีวิตตัวเอง หัวใจของผมถูกย้อมไปด้วยความสิ้นหวัง เขาก็ได้เรียกชื่อผมขึ้นมา

เมื่อผมเงยหน้าขึ้นมามอง ผมก็พบกับ “หู” ที่ยาวกว่าปกติ และกล้ามที่บอกได้ว่ามันแทบจะทะลักออกมาจากเสื้อ

[ ข้ารู้จักนาย นายคือ ยู !! ไอ้จอมเกเร!!! ดูตอนนี้สิ นายโตขึ้นมากเลยทีเดียว ]

[ อุว้าากกก ม่ายย ผู้ชายห้ามมากอดผมเด็ดขาดดดด ]

ผมพยายามดิ้นออกแต่ไม่สามารถหลุดไปได้ เพราะผมถูกกอดโดยแขนที่แข็งแรงปานกับท่อนซุง และตอนนี้ผมเริ่มจะหายใจไม่ออกแล้ว

[ เห้ย พวกแกตรงนั้น พวกแกมองมีปัญหาอะไร ร้านปิดแล้ววันนี้ รีบไสหัวออกไปจากที่นี่ซะ ]

ตาลุงนั้นทำหน้าโหดและตะโกนไล่ลูกค้า จนลูกค้าที่เหลือวิ่งหนีออกจากร้านกันแทบไม่ทัน

ดูเหมือนว่าคนพวกนั้นยังกินอาหารกันไม่เสร็จเลยนะ . . . .

[ . . . .ดีจริงๆ ที่นายกลับมา ยู ]

ชายคนนี้ที่กำลังยิ้มให้กับผม เขามีร่างกายและใบหน้าแตกต่างจากเอลฟ์ทั่วๆไปที่ผมรู้จัก

[ . . . อ่า รู้สึกว่าผมจะทำให้คุณลำบากใจซะแล้วสิ ตาลุง ]

เมื่อ 3 ปีก่อนผมได้พบกับเขาที่หมู่บ้านของเอลฟ์ และได้ต่อสู้ร่วมกัน ถึงแม้เราจะมีอายุที่แตกต่างกันมาก แต่ผมกล้าพูดได้เลยว่าเขาคือเพื่อนของผม

เขาชื่อว่า กิลเล่

เป็น 1 ในเพื่อนสนิทของผม

______________

ที่รูนเบิร์กนั้น ในหนึ่งเดือนจะมีพระจันทร์ปรากฎขึ้นมาสองแบบด้วยกัน

ใน2 สัปดาห์แรกนั้นพระจันทร์สีฟ้า และ 2 สัปดาห์ที่เหลือพระจันทร์สีแดงจะปรากฎออกมา

ในวันสุดท้ายของเดือนเพื่อขึ้นเดือนใหม่นั้น พระจันทร์ทั้งสองจะเคลื่อนที่ทับกัน และในคืนนั้นพระจันทร์จะเป็นสีม่วงปรากฎออกมา

[ ยู ยาชิโระ . .  ]

วันนี้เป็นวันที่พระจันทร์สีม่วงปรากฎออกมาบนท้องฟ้ายามราตรี 

พร้อมกับเสียงที่เย็นเฉียบลอยมาตามสายลม

ที่บนหอนาฬิกาเมือง Lizwadia ปรากฎร่างของหญิงสาวคนหนึ่งเธอดูแตกต่างจากผู้หญิงทั่วไปภายในเมือง เธอนั้นสวมเครื่องแต่งกายสีดำทั้งตัว และที่ขาเปลือยเปล่าของเธอมีซองหนังรัดอยู่ภายใต้กระโปรงแบบเปิดข้างโชว์เรียวขา และซองที่รัดขาเธอนั้นมีอาวุธที่ไม่ควรจะมีอยู่ในโลกนี้ปรากฎอยู่

[ ดิฉันไม่ได้มีความแค้นอะไรกับตุณ  แต่ ศัตรูของพระเจ้าคือศัตรูของพวกเรา จงสวดถึงสรวงสวรรค์และรับการไถ่บาปจากพวกเราเหล่าสาวกของพระเจ้าเถิด ]

หญิงสาวยื่นมือไปหยิบบางอย่างภายในกระโปรงของเธอ

สิ่งที่ปรากฎออกมาจากในชุดกระโปรง คือ!! ใบปลิว 

[ แต่ก่อนอื่น ไหนๆก็มาถึงที่นี่ทั้งที ดิฉันอยากจะเที่ยวให้ทั่วก่อนดีกว่า ]

มันคือใบปลิวแนะนำสถานที่ของเมือง Lizwadia นั้นเอง

[ ดิฉันได้ยินข่าวจากเมือง ลัคซีเรีย ว่า ศัตรูของพระเจ้านั้นจะเคลื่อนไหวไปตามตัณหาของตัวเอง และถ้าเป็นอย่างงั้นจริง เมื่อมองในมุมของเขานั้น เขาจะต้องมุ่งหน้าไปที่หมู่เกาะทางใต้เป็นแน่  หึหึหึ สำหรับดิฉันคนนี้ ทุกสิ่งอย่างอยู่ล้วนอยู่ภายใต้การคาดการณ์ !!! ฮ่า ฮ่า ฮ่า ]

ผู้หญิงคนนั้นกำลังระเบิดเสียงหังเราะออกมาขณะที่ยืนอยู่บนสุดของหอนาฬิกา 

ทันใดนั้น ก็มีลมกรรโชกแรงพัดมาที่เธอ

[ อุว้าาาา !! ฟูฟู เกือบไปแล้ว เกือบขายหน้าเพราะถูกลมพัดตกลงไปข้างล่างแล้ว ไม่สิ ถ้าตกลงไปในความสูงขนาดนี้ ดิฉันไม่อยากจะคิดภาพเลย . . . . . เอาล่ะ ดิฉันจะไปที่ไหนก่อนดีนะ ? ที่เมือง Lizwadia มีที่ๆหน้าสนใจทั้งนั้น เอาเป็นที่ . . . . เอ๊ะ ใบปลิวแนะนำของดิฉันล่ะ ? ]

ใบปลิวแนะนำนั้นตอนนี้ไม่ได้อยู่ในมือเธอแล้ว 

เพราะเธอเผลอทำมันหลุดลอยไปกับลมพัดเมื่อกี้ 

[ ไม่น้าาา~~ ดิฉันยังไม่ได้อ่านร้านแนะนำอร่อยๆเลย รอก่อนใบปลิวแนะนำของดิฉ๊านนน~~ ]

แม้เธอพยายามจะเอื้อมมือไปคว้าใบปลิวแนะนำที่ปลิวอยู่ในอากาศ แต่มันปลิวไปไกลกว่าที่มือเธอจะเอื้อมถึงซะแล้ว

ในเมืองยามราตรีที่ท้องฟ้าปรากฎพระจันทร์สีม่วง

กับมีเสียงเหมือนกับผู้หญิงร้องโหยหวนออกมาว่า” กลับมาาาาาาาาา ” ลอยมากับสายลมในคืนนั้นเอง