ผู้กล้าคนก่อนอยากจะเกษียณ - ตอนที่ 5 ผู้กล้าคนก่อนมีแรงจูงใจใหม่
นานๆครั้ง
ผมจะฝันร้ายเรื่องต่างๆในอดีต. .
เมื่อ 3 ปี ก่อนตอนที่ผมยังเป็นผู้กล้า
ผมได้สู้กับคนที่บ้าการต่อสู้คนหนึ่ง
มันเป็นฝันที่เธอกำลังกดผมลงที่พื้นแล้วเอาแต่พูดว่า
“ สู้กับข้า เร็วเข้า มาสู้กับข้า “
อ่าา . . .
มันเป็นฝันที่น่ากลัวจริงๆ
ผมลุกขึ้นและยืดตัวจากเตียงของห้องพักที่ได้รับโดยการแนะนำจากกิลด์
ทางกิลด์มีห้องพักธรรมดาๆสำหรับนักผจญภัยระดับล่างไว้ให้เช่า
และนั้น มันคือห้องของผม
ต้องขอบคุณเตียงที่ผมกล้าพูดได้ว่ามันแข็งกว่าพื้นอีกที่ทำให้ผมนอนไม่ค่อยหลับทั้งๆที่ขนาดบนก้อนหินผมยังนอนหลับได้สบายๆ
มาคิดๆดูแล้ว ผมน่าจะนั่งหลับเอาดีกว่า
แต่ชั่งเถอะมันไม่ทันแล้ว
ถ้าคุณสงสัยว่าทำไมผมถึงมานอนอยู่ในที่ที่ห่วยแบบนี้
ก้อเอ่อ . . .
ผมถังแตก….
คุณคงคิดว่าเงินค่าสมุนไพรเมื่อวานมันน้อยไป ?
เปล่าเลย สมุนไพรพวกนั้นราคาสูงมาก เพราะมันได้รับพรของเหล่าภูติ หลักฐานก็คือ กระเป๋า 4 มิติที่อยู่ที่เอวผมนี้ไง
ก็นะ
หลังจากผมจ่ายเงินค่ากระเป๋า
ผมยังเหลือตังอีก 2000f เลยนะ
ด้วยเงินที่มากขนาดนี้
มันเป็นไปไม่ได้เลยที่พวกมือใหม่จะทำเงินได้ในเพียงวันเดียว
เพราะงี้ เหมือนพวกรุ่นพี่จะอิจฉาแหะ
พวกลุงแก่ๆบ้ากล้ามมาห้อมล้อมผมจนได้กลิ่นเหงื่อชัดเจน
จนร่างกลายผมเริ่มสั่นเพราะเหม็นเหงื่อ
ดูเหมือนพวกรุ่นพี่จะคิดว่าผมกลัวจนตัวสั่นแหะเลยขู่ผมหนักขึ้นใหญ่เลย
ในตอนนั้นผมคิดว่าจะอัดพวกลุงๆเหล่านี้ซะให้หมด
ก็มีนางฟ้าปรากฎขึ้น
[ พวกแกหยุดเดียวนี้นะ ไม่คิดหรอมันน่าอายขนาดไหนที่ไปแกล้งเด็กใหม่แบบนี้ ]
ทรีซัง คุณคือนางฟ้าของผม
จากคำพูดของทรีซัง เหล่าตาลุงได้แต่ถอยอย่างไม่เต็มใจนัก
ผมกำลังขำอยู่ในใจเล็กๆ แต่ . . .
[ ที่จริงคนพวกนั้นไม่ใช่คนไม่ดีอะไรหรอกนะ พวกเขาแค่หมั่นไส้เด็กใหม่เท่านั้นเอง เพราะงั้นยกโทษให้พวกเขาเถอะ ]
หลังจากที่เธอพูด ผมรู้สึกเหมือนได้รับพรจากนางฟ้า
ก็นะถ้าผมลองมองในมุมของเหล่าตาลุงดู ผมคงหมั่นไส้ไอ้หน้าใหม่นี่เหมือนกันนั้นแหละ
[ ดูเหมือนนายจะมีเงินเยอะนะ ก็ถ้าอยากให้พวกเขาเปลี่ยนความคิดเกี่ยวกับนาย ลองเลี้ยงเหล้าพวกเขาสักหน่อยสิ ]
จากคำพูดเหล่านั้นผมคงเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง
แต่เพราะเป็นทรีซังพูด ผมเลยเห็นด้วยกับมัน
แต่ ผมควรจะเลี้ยงจริงนะหรอ ?
[ เห้พวกนาย เด็กใหม่พูดว่าจะเลี้ยงเหล้าพวกนาย ]
[ โอ้วววววววววววววววววววว ]
พวกทหารรับจ้างโห่ร้องชนแก้วกันทันทีเลย
รู้ตัวอีกทีผมก็ถูกนำตัวไปที่บาร์ของกิลด์ที่ๆผมพบทรีซังครั้งแรก พนักงานของกิลด์ก็ดึงกระเป๋าเงินผมไปเพราะผมต้องจ่ายเงินค่าเหล้าทั้งบาร์
ในขณะที่พวกผู้ชายกำลังฉลองกันอยู่
ก็มีกลุ่มผู้หญิงจ้องมาที่ผมประมาณว่า”หมอนี้ถ้าจะเป็นแหล่งเงินที่ดี”
อ้าา พวกผู้หญิงน่ากลัวจริงๆ
เรื่องพวกนี้ก็มีให้เห็นตั้งแต่อดีตถึงญี่ปุ่นปัจจุบันสินะ
และแล้ว วันนี้ผมก็จะต้องไปที่กิลด์อีกครั้ง
ก็ไม่อยากอวดหรอกนะแต่นี่เพิ่งวันที่ 2 เอง
หลังจากลุกจากเตียง ผมก็หยิบชุดจากกระเป๋า 4 มิติมาใส่ เสื้อผ้า ถุงมือ สนับแข็ง มันก็ไม่ใช่ชุดของผมหรอก มันเป็นชุดที่ทางกิลด์แนะนำมาสำหรับพวกระดับต่ำผมซื้อมันหลังจากซื้อกระเป๋าเก็บเงิน ถึงดาบกับเครื่องป้องกันจะดูธรรมาดา แต่พวกเสื้อผ้าเหมือนมันจะทนทานต่อการฉีดขาด ก็นะถ้าหากมองดูดีๆ ชุดแบบนี้ค่อยเข้ากับโลกแฟนตาซีหน่อย
ผมก็ไม่ได้เกลียดมันเท่าไรหรอกนะ ถ้ามันไม่มีเป็นสีน้ำตาลทั้งหมด
มันดูจนๆยังไงไม่รู้
บังเอิญจริงๆ ผมสามารถเก็บพวกชุดในถุง 4 มิติได้
แต่ต้องพับมันให้เล็กๆก่อน มันถึงเข้าไปเก็บได้
ในขณะที่ผมกำลังคิดว่ารอบหน้าต้องเช่าห้องที่ได้มาตรฐานกว่านี้อยู่
ผมเดินออกจากห้องไปที่กิลด์
เพียง 5 นาทีก็ถึง
ผมกำลังคิดว่า ทรีซังจะอยู่ที่นั้นรึปล่าวนะ
ก็นะในใจผมลึกๆผมคิดว่าทรีซังดูน่ากลัวยังไงไม่รู้
แต่เมื่อผมมาถึงที่กิลด์
ดูเหมือนบรรยากาศที่กิลจะดูเครียดๆชอบกล
ห๊ะ ความมืดมนพวกนี้มันอะไรกัน
ภาพกิลด์เมื่อวานที่ดูเหมือนจะเกินกว่าคำว่าความวุ่นวาย แต่นี่มัน . . .
พวกเหล่าตาลุงเมื่อวานที่มาหาเรื่องผม วันนี้กลับสวมชุดเกราะเต็มยศพร้อมทำใบหน้าเคร่งขรึม และเหล่าสาวๆที่มาฉุดแย่งผมเมื่อวาน วันนี้กลับใส่เครื่องป้องกันที่มันดูโป๊เอามากๆ จนผมสงสัยชุดแบบนี้เอาไปป้องกันอะไรได้วะครับ . . .
จากที่พูดมาดูเหมือนพวกเขากำลังจะไปบุกอะไรสักอย่าง
ยิ่งทำให้ผมสงสัยมากขึ้น
[ เอ่อ. . . พี่สาวครับ ]
[ อ้าา สวัสดีค่ะ มีอะไรให้ช่วยคะ ]
เหมือนเธอชะงักไปชั่วครู่ แต่พนักงานต้อนรับโนตมจังก็แสดงให้เห็นถึงรอยยิ้มบนใบหน้าเหมือนพยายามจะลดบรรยากาศมืดมนของกิลในตอนนี้
เธอชะงั้กไปครู่หนึ่ง คงเพราะเธอคงจะจำผมได้ และคิดว่าผมเป็น”เด็กใหม่ที่หอบเอาภูเขาสมุนไพรมาที่กิลด์” ผมกลัวที่จะคิดไม่ได้ว่า จะได้ฉายาแปลกๆ เช่น ยูนักเก็บสมุนไพร
[ ที่นี่เกิดอะไรขึ้นหรอครับ ]
[ เอ๊ะ. . .อ้าคือ ทางกิลด์มีประกาศเกณฑ์ทหารค่ะ ]
[ เกณฑ์ทหาร? ]
[ ใชค่ะ สำหรับสมาชิกในกิลระดับ C ขึ้นไปหรือสูงกว่า มันเป็นไปได้ว่าทางกิลด์จะกึ่งบังคับให้ไปเกณฑ์ทหารค่ะ แต่คุณ ยู ยาชิโระ ระดับ E เพราะงั้นไม่ต้องกังวลไปค่ะเพราะไม่ถูกคัดเลือกแน่นอน ]
โนตมจังตอบคำถามไปยิ้มไป
อุกก ผมรู้สึกไม่ค่อยดีเลยเกี่ยวกับเรื่องนี้
เวลารู้สึกแบบนี้ทีไรแล้วปัญหาจะตามมาทุกที
[ ถ้างั้น ผมขอตัวก่อนครับ ]
เหมือนวันนี้จะโชคไม่ดีแหะ รีบออกจากที่นี่ดีกว่า
ขณะนั้นเอง
[ หืมม . . . นั้น ยูยะ ชิโระ ไม่ไช่หรอ ]
เสียงที่เธอเรียกเพื่อให้ผมหยุด. . .
แต่ยังก่อน
ทำไมผู้คนโลกนี้ชอบเรียกชื่อคนเพี้ยนกันได้ห๊ะ
ชื่อผมมันออกเสียงยากขนาดนั้นเชียว?
เห้อ เมื่อผมหันกลับไปพร้อมกับคิดไปพลาง
แต่สิ่งที่ปรากฎตรงหน้าผมคือ. . .
ทรีซังที่สวมชุดป้องสุดสยิวและที่สำคัญมันแนบเนื้อตัดกับผิวสีน้ำตาลของเธอ
[ อ. . .อรุณสวัสดิ์ครับ ]
ทรีซัง ใช่แล้ว นี่คือโลกแฟนตาซี เธอช่างสุดยอดมาก!! เครื่องหนังรัดรูปสีดำ เปิดช่วงไหปลาร้าถึงช่วงท้องใต้สะดือ
ถ้าคุณได้เห็น คุณคงบอกได้เลยว่าชุดของเธอดึงเอาเสน่ห์ของโนตมออกมาได้ดีมากๆ อกภูเขาไฟของเธอช่างเปรียบได้ดั่งอัญมณีที่สวยงามไม่ว่าจะชื่นชมมันจาก บน ข้างหน้า หรือ ด้านล่างก็ตาม นอกจากนี้ยังมีถุงเท้าหนังสีดำทอดยาวถึงบริเวณต้นขา โดยรวมแล้วชุดพวกนี้มันชั่งดูอีโรติคจริงๆ
[ ฟุฟุ มีอะไรแปลกๆหรอ ยูยะ ชิโระ จ้องชั้นซะขนาดนี้ ]
[ !? ]
ทรีซัง หัวเราะออกมานิดๆ
แย่ล่ะ
เธอจับได้ล่ะว่าผมกำลังเช็คร่างกายเธอทางสายตาอยู่
[ แก่แดดตั้งแต่เด็กเลยน๊าาา . .แต่ชั้นตลกดีเวลาเห็นเธอหน้าแดงวันนี้ ถือว่าจ่ายค่าดูแล้วละกัน ]
นี่เธอกะจะเก็บเงินผมหรอเนี้ย . . .
เกือบไปแล้ว
ผู้หญิงโลกนี้ช่างน่ากลัวจริงๆ
. . . เดี๋ยวสิ
[ ผมอายุ 16 แล้วนะ ]
[ อายุถึงดื่มเหล้าได้แล้วค่อยว่ากันใหม่ ]
ในโลกนี้”รูนเบิร์ก”คุณจะเป็นผู้ใหญ่เต็มตัวก็ต่อเมื่ออายุ 18 ปี
กะซิก. .
[ ฟุฟุ . . . ดูจากท่าทางของนายแล้ว คงยังไม่รู้เรื่องสินะ ]
[ เอ๊ะ ]
[ เค้าพูดกันว่า เมื่อวาน มีปีศาจระดับขุนนางปรากฎที่ปราสาท ]
[ ระดับขุนนาง!! ]
ผมตกใจถึงขนาดเสียงหายไปเลย
แต่ “ระดับขุนนาง”เป็นแค่ชื่อไว้แบ่งระดับกันในหมู่ปีศาจเป็นพวกระดับสูง พวกมันมีความสามารถรองลงมาจากจอมมาร
แบ่งเป็น ดยุค มาควิส เอิล วิสเค๊าท์ บารอน 5 ระดับ
แต่ก็นะ ต่ำกว่าระดับดยุคนี้
เรียกว่าพวกลูกกระจ๊อกก็ได้หรอกมั้ง
เพราะยังไงโลกนี้ก็มีเพียงแค่ที่ 1 ไม่มีที่ 2 3 4 5 หรอก
แต่ . . .
ในระดับ ดยุค
แม้ผมที่เคยเป็นผู้กล้า
ผมยอมรับเลยพวกนี้มันสัตว์ประหลาดชัดๆ
ผมหมายถึง
ผมที่ขนาดเก่งพอๆกับจอมมาร
ยังถูกหยุดโดยพวกนี้ 7 คนเท่านั้น
แต่ก็นะ ถึงเธอจะบอกว่าเป็นพวกระดับขุนนาง
แต่มันคงเป็นพวกต่ำกว่าระดับดยุคมั้ง
พวกต่ำกว่าดยุคเปรียบเสมือนพวกแมลงวัน
พวกองค์รักษ์ คงไล่พวกมันไปได้สบา—–
[ อืม มันเป็นระดับ ดยุค “อัคนีร่าผู้ถูกลงทันฑ์” ]
สัตว์ประหลาดของจริงเลยนะนั้น !!!
เอ๊ะ นั้นมัน”เฟรม” ไม่ใช่หรอ !!
“เจ้าหญิงสงครามขวานเพลิง”
ในหมู่สัตว์ประหลาดด้วยกัน เธอต่างจากคนอื่น นอกจากเวทย์มนต์แล้ว เวลาเธอสู้เธอจะใช้เพียงทักษะและพลังอันสุดยอดของเธอ เธอมันคลั่งการต่อสู้ของแท้ สิ่งนี้ทำให้เธออยู่บนจุดสูงสุดของสายต่อสู้
ในหมู่ระดับ ดยุคด้วยกัน
แต่ก็นะ
ถ้าไม่ติดที่ว่าในหัวเธอมีแต่ มาสู้กัน มาสู้กัน ล่ะก้อ . . .
หนองโพและบั้นท้ายของเธอใหญ่พอดีแบบทั้ผมชอบเลย . .
และเธอเป็นคนแรกที่พุ่งตรงมาหาผมตั้งแต่เริ่ม
และอีกเรื่องหนึ่งไอ้ “อัคนีร่าผู้ถูกลงทัณฑ์” เนี้ย
มันเป็นชื่อเล่นที่พวกมนุษย์ตั้งให้กับเธอ. .
มันหมายความว่าอะไรนะหรอ
ผมคิดว่ามันคงประมาณว่า”ขี้เถ้าที่ไหม้ไม่หมดสักที”
หรืออะไรประมาณนั้นมั้ง
ถ้าเรียกเธอแบบนั้น
เธอจะเลือดขึ้นหน้าทันที เพราะงั้นระวังไห้ดี
แต่คงตายก่อนที่จะได้หนี
ถึงอย่างงั้น พอมาคิดดีๆเกี่ยวกับเรื่องนี้ ผมเริ่มสังเกตุถึงบางสิ่ง
[ ทำไมประเทศนี้ยังอยู่รอดได้ทั้งๆที่สัตว์ประหลาดระดับนั้นโผล่มาเมื่อคืน ]
ใช่แล้ว เพราะถ้าเกิดระดับดยุคเกิดอยากออกไปท่องโลก
พวกเขาเป่าเมืองทิ้ง 2-3เมืองได้เลย
เช่นเดียวกับ พลังเวทย์ ที่มีวัดระดับพลัง ขั้นเทคนิค ขั้นภัยพิบัติ ในหมู่ปีศาจก็มีการวัดระดับเช่นกัน
อัคนีร่า . . .
ไม่สิ เฟรม ถึงเธอจะไม่เก่งขนาดผมหรือจอมมาร ที่อยู่”ระดับเหนือโลก”
แต่เธอขั้นภัยพิบัติแน่นอน
ขั้นภัยพิบัตินี้ตามชื่อเลยพลังของเธอนี้มันหายนะ ชัดๆ
ในหมู่ดยุค “เฟรม”
เหมือนเธอจะถูกเรียกอย่างงั้น เพราะเธอจะมาพร้อมกับเปลวไฟตลอด
ก็เธอเป็นปีศาจผู้ใช้ไฟ. .
ด้วยการโจมตีเป็นวงกว้างและเผาทุกอย่างเวลาโจมตียิ่งเหมาะสมกับชื่อของเธอ และถ้าโจมตีพิเศษของเธอ . . .
ผมจำได้ว่าชื่อไฟนรกอะไรสักอย่างนี่แหละ
อืมมันเป็นไฟที่เผาเมืองทั้งเมืองให้ราบในทันทีเลย . .
รวมถึงผมที่กำลังครึ่งหลับครึ่งตื่นคงโดนเป่าไปพร้อมกับเมืองด้วย
นั้นและผมถึงสงสัยทำไมเมืองยังรอดอยู่ด้วย
รวมถึงตัวผมด้วย
[ ดูเหมือนว่า ตอนที่เจ้าหญิงกำลังอยู่ในสถานะวิกฤติ . . . ท่านผู้กล้าได้พุ่งเข้าไปช่วยและขับไล่ปีศาจไป . . . สมกับเป็นพลังที่ผู้กล้าได้รับเพื่อใช้ปราบจอมมารจริงๆ ]
อ่าา ผมเข้าใจล่ะ คงจะเป็นสุดหล่อคุง คงปราบเธอได้หลังจากพลังหรืออะไรสักอย่างตื่นขึ้น โอ้ . . สุดหล่อคุงพึ่งพาได้จริงๆ ต้องขอบคุณเขา สามารถทำให้รอดพ้นจากเหตุการณ์ที่ต้องสะดุ้งตื่นขึ้นกลางดึกเพราะความร้อน
เอ๊ะ
เธอมาบุกที่นี่ . . .
แต่ทำไมเธอมาคนเดียว?
หรือผมเข้าใจผิดไปเองว่าเธอมาคนเดียวจากคำพูดของทรีซัง . . .
แต่ปกติเธอก็อยู่คนเดียวตลอด. . .
หรือเธอเป็นสาวโดดเดี่ยวอารมณ์ร้อน. . .
ห๊ะ ผมพูดอะไรแปลกๆออกมารึปล่าว
พอๆกลับมาเรื่องเดิม ทำไมเธอถึงโผล่มา
ผมเดาได้เลย เธอคงเข้าใจผิดคิดว่าผู้กล้าเป็นผมแน่ๆ
ถ้าข่าวการอัญเชิญผู้กล้าถูกล่วงรู้ไปถึงกองทัพปีศาจ
เพราะงั้น เธอผู้รักการต่อสู้ยิ่งกว่าข้าว 3 มื้อก็คง . . . .
อืมมันคงจะเป็นอย่างงั้น. . .
เพราะเหตุนี้ถึงอธิบายเหตุการณ์ในกิลด์ขณะนี้ได้
[ ที่ทุกคนในกิลด์ใส่ชุดเต็มยศขนาดนี้เพราะกองทัพปีศาจกำลังยกทัพมาที่ลัคซีเรียโดยมีเป้าหมายที่กลุ่มผู้กล้า ดังนั้นทางลัคซีเรียจึงขอความร่วมมือกับทางกิลด์เพื่อต้านทานกองทัพปีศาจใช่มั้ยครับ ]
[ โอ้ ใช่แล้ว ฉลาดเหมือนกันนิเรา ]
แย่แล้ว แย่แล้ว ชีวิตเอื่อยๆในต่างโลกผมกำลังตกอยู่ในอันตราย
ที่ผมว่างั้นเพราะผมกำลังยืนอยู่ใจกลางสนามรบ !!!!!
ต้องรีบเผ่นแล้ว . . .
[ อืม เธอยังอยู่ในระดับ E สินะ เพราะงั้นคงไม่โดนเกณฑ์หรอก ถ้าเธอยังอยากจะเป็นนักผจญภัย ชั้นว่าเธอไปเริ่มต้นที่ประเทศอื่นดีกว่านะตอนนี้ ]
. . . . ก็ใช่น่ะสิ !!
