ผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่สุดในดินแดนล่มสลาย - ตอนที่ 142 ความน่ากลัวของเย่เฉิน

ตอนที่ 142 ความน่ากลัวของเย่เฉิน

เย่เฉินขมวดคิ้ว แล้วมองไปยังรอบๆ

สําหรับนายน้อยฮวงที่ตะโกนใส่เขา เขาไม่สนใจเลยแม้แต่น้อย

หยานหูหายไปไหน?

เจ้าตะกละน้อยหยานหูที่ควรจะปกป้องที่นี่นั้นหายไป

มันคือสัตว์วิญญาณของเย่เฉินหากปราศจากคําสั่งของเย่เฉิน ก็คงเป็นไปไม่ได้ที่มันจะออกจากที่นี่

เป็นไปได้ไหมว่าก่อนหน้านี้มีปีศาจมาที่นี่และค้นพบหยานหู

ทันทีที่เย่เฉินคิดถึงเรื่องนี้เขาก็โกรธขึ้นมาทันที

อย่างไรก็ตาม ในขณะนั้นเองเย่เฉินก็สัมผัสได้ถึงหยานหูที่แอบอยู่หลังก้อนหินขนาดใหญ่ เจ้าตัวแสบกระพริบตาให้กับเย่เฉิน

หลังจากที่เย่เฉิน เห็นการกระทําของหยานหูเขาก็ตกตะลึงในทันที

บ้าเอ้ย…

เจ้าหยานหูมันพัฒนาขึ้นและฉลาดขึ้นมาก จนรู้วิธีเล่นกับเหยื่อแล้ว

เย่เฉินเข้าใจถูกแล้ว หยานหูได้เห็นคนมากมายเดินที่มายังหมู่บ้านหลุนฮุยนี้

แต่เมื่อหยานหูเห็นว่ามีคนมามากมาย มันก็วิ่งไปซ่อนตัวหลังก้อนหินขนาดใหญ่

มันกําลังรอให้หัวหน้ากลุ่มอย่างนายน้อยฮวง เข้าสู่หมู่บ้านหลุนฮุยแล้วจัดการพวกมันในคราวเดียว

นายน้อยฮวงเห็นว่าเย่เฉินไม่แม้แต่จะมองมายังเขา เขาโกรธอย่างมาก และยกมือขึ้นชี้ไปที่เย่เฉินแล้วตะโกนเสียงดังลั่น:

“เจ้าขยะ เจ้ากล้าที่จะเพิกเฉยต่อข้า ดี!! พวกเจ้าไปจัดการมันให้ข้าใครก็ตามที่สามารถสร้างบาดแผลแก่เย่เฉินได้ข้าจะให้หนึ่งล้านเครดิต ตัดแขนขามันได้ข้าให้ 10 ล้านเครดิต และหากใครสามารถตัดขาที่สามของเย่เฉินเอาไปเลยร้อยล้าน!”

ทันที่ที่ได้ยินคําพูดของนายน้อยฮวง ลมหายใจของผู้คนโดยรอบหนักหน่วงขึ้นทันที จากนั้น ทุกคนก็จ้องไปยังเย่เฉิน

ดวงตาของพวกเขาต่างถูกครอบงําด้วยความโล?

คะแนนเครดิตสามารถแลกเปลี่ยนเป็นเหรียญทองในเกม สามารถซื้ออาหารที่ระบบผานกู่ จัดหาให้ในเขตเมืองปลอดภัย และสามารถซื้อเหล่าหญิงสาวมาปรนเปรอตัวพวกเขาเองได้ไม่ซ้ําหน้า…

หากมีเครดิตก็สามารถใช้ชีวิตได้อย่างสุขสบาย เช่นเดียวกับก่อนที่อุกกาบาตจะตกลงมา

หากคุณต้องการแข็งแกร่งกว่าคนอื่น คุณสามารถใช้คะแนนเครดิตซื้อสิ่งต่างๆได้

เทคนิคที่มีคําว่า “จริง” อุปกรณ์ที่มีคําว่า ” จริง” ทุกๆอย่างในเกม ตราบใดที่มีคนขาย คุณสามารถซื้อได้ด้วยเครดิต

ดังนั้นพวกเขาจึงกลายเป็นคนบ้า

“โจมตี!” เสียงคํารามดังขึ้น คนผู้หนึ่งรีบวิ่งเข้าหาเย่เฉินด้วยความบ้าคลั่ง

“ขาที่สามของเย่เฉินต้องเป็นของบิดาผู้นี้!”

“จัดการมัน ทําลายแขนขาของมันซะ!”

เสียงตะโกนดังลั่น จากนั้นกลุ่มคนที่ถืออาวุธ “จริง” มากมายก็รีบวิ่งเข้าหาเย่เฉิน

พวกเขารู้ว่าเย่เฉินอยู่ในขอบเขตก่อเกิดปราณและพวกเขาก็รู้ว่าเย่เฉินเป็นแม่ทัพระดับจักรพรรดิ แต่แล้วอย่างไรล่ะ

ในมุมมองของพวกเขา ขอบเขตก่อเกิดปราณนั้นสูงกว่าพวกเขาเพียงขอบเขตเดียวเท่านั้น ไม่ใช่เรื่องใหญ่

ยิ่งกว่านั้นความแข็งแกร่งในเกม เมื่ออยู่ในโลกความเป็นจริงจะลดลงอย่างมาก

นี่เป็น “ความลับ” ที่ทุกคนรู้อยู่แล้ว

ด้วยวิธีนี้ไม่มีอะไรต้องกังวล

หากมีคนมากพอก็จะสามารถบดขยี้ได้ทุกอย่าง และด้วยคนมากมายเช่นนี้พวกเขาจะทําอะไรก็ได้ตามอําเภอใจ

เย่เฉินมองไปยังผู้คนที่พุ่งเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง เขาขดริมฝีปากด้วยความรังเกียจ และสะบัดหอกสังหารด้วยมือขวาของเขา กลิ่นอายรอบตัวเขาเปลี่ยนไปทันที

เจตนาฆ่าฟันที่ทรงอํานาจ เย็นชา และโหดเหี้ยม

เมื่อกลิ่นอายอันทรงพลังของเย่เฉิน ถูกปลดปล่อยออกมาอย่างสมบูรณ์ มันทําให้ทุกคนที่วิ่งเข้ามาตกตะลึงในทันที

อันตราย อันตรายอย่างยิ่ง

นี้คือสิ่งที่ทุกคนรู้สึกในขณะนี้ พวกเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่ากลิ่นอายของคนคนหนึ่งจะสามารถแข็งแกร่งได้ถึงเพียงนี้ แม้ว่าจะมีก็คงจะปรากฏเฉพาะในนิยายหรือภาพยนตร์เท่านั้น

แต่ตอนนี้ คนคนนั้นได้ปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขา และยังเป็นคนที่พวกเขาต้องรับมืออีกด้วย

พวกเขาผงะไป แต่เย่เฉินไม่สนใจ

เมื่อเห็นคนเหล่านั้นกําลังตกตะลึงและหยุดชะงัก เย่เฉินก็ยิ้มอย่างเย็นชาแล้วตะโกน

” ตาย!”

หลังจากที่เย่เฉินพูดจบ เท้าขวาของเขาก็กระแทกกับพื้น

เสียง “ปัง” ดังขึ้นในทันที

ในตอนนี้ ร่างกายของเย่เฉินกลายเป็นดั่งลูกศรพุ่งเข้าหาฝูงชน

” ฟุบ”

หอกสังหารถูกเหวี่ยงออกไป

“ตุบ ตุบ ตุบ…”

มีเสียงดังออกมาหลายครั้ง จากนั้นเศษเนื้ออวัยวะมากมายต่างลอยกระจัดกระจายไปในอากาศ

ศรีษะของมนุษย์ก็เช่นเดียวกัน

“ฟิบฟื้บ”

เลือดพุ่งออกมาเหมือนสายฝน ศพถูกตัดเป็นสองท่อนและล้มลงกับพื้น

ลําไส้และอวัยวะภายในไหลออกมาอย่างน่าสยดสยอง

” ตูม…”

เสียงแหวกอากาศดังขึ้น

ศพของคนอย่างน้อยหนึ่งร้อยนอนเรียงรายอยู่บนพื้น เหมือนสัญญาณไฟในความมืดทําให้ทุกคนในที่แห่งนี้ตกตะลึงจนตัวสั่น

การโจมตีของเย่เฉินนั้นน่ากลัวยิ่งนัก

สิ่งที่พวกเขาเห็นนี้ทําให้บางคนนึกถึงฉากที่เย่เฉินที่เป็นผู้เล่นเพียงคนเดียวฆ่าคนนับล้านในลก เลี้ยง

ที่นั่นเย่เฉินก็โหดเหี้ยมน่าสยดสยองแบบเดียวกันกับตอนนี้ เขาสังหารผู้คนหลายร้อยคนด้วยการโจมตีเดียว

และตอนนี้ ด้านที่น่าสะพรึงกลัวในเกมนั้นได้ปรากฏขึ้นอีกครั้งต่อหน้าต่อตาพวกเขา

“นี่นี่ทําไมทําไมกัน. พละกําลังของเขาเหมือนกับในเกมเลย…” คนผู้หนึ่งตะโกนด้วยสายตาที่หวาดกลัว

“นั่นไม่ใช่ความแข็งแกร่งในโลกแห่งความจริงหรอกหรือ ทําไมมันไม่ลดลงเลย ทําไม…. ทําไมเย่เฉินยังคงแข็งแกร่งอยู่…” อีกคนพูดพร้อมกลืนน้ําลายด้วยสีหน้าตื่นตระหนก

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าพวกเขาจะหวาดกลัวหรือสับสนเพียงใด เย่เฉินก็ไม่ได้หยุดโจมตี

หอกถูกแทงออกไปทะลุหัวใจระเบิดศรีษะ เพียงการแทงออกไปครั้งเดียวหลายคนตกตายในทันที

เย่เฉินไม่ได้ใช้ปราณก่อกําเนิดจัดการกับคนเหล่านี้อีก เพราะกับคนเหล่านี้ มันไม่มีค่าพอ!