ผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่สุดในดินแดนล่มสลาย - ตอนที่ 40

“ โฮก!” ทันใดนั้นเสียงคำรามดังขึ้น ความคิดของเย่เฉินถูกขัดจังหวะทันที

“ติ้ง ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่น เย่เฉิน,หมู่บ้านหลุนฮุย แม่ทัพเตียวเมิ่งได้ก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งแม่ทัพระดับราชา”

เย่เฉินหันกลับไปมอง เกิดความผันผวนรอบๆของเตียวเมิ่งและยังรุนแรงขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า

เมื่อกลิ่นอายของเตียวเมิ่งเพิ่มขึ้นถึงจุดสูงสุด เส้นผมของเขาโบกปลิวไปมาทั้งๆที่ไม่มีลม

กระบวนการนี้กินเวลาสามนาที จากนั้นกลิ่นอายของเตียวเมิ่งก็ค่อยๆลดลงอย่างช้าๆจนกระทั่งกลับสู่สภาวะปกติ

“ ข้าขอขอบคุณท่านลอร์ดสำหรับของขวัญที่มอบให้ข้า และสุดท้ายข้าจะขอสาบานอีกครั้ง ตราบเท่าที่นายท่านชี้ปลายดาบไปที่ใด แม้ปลายดาบจะชี้ไปยังจุดจบของข้า แม้ปลายดาบจะชี้ไปยังทะเลเพลิง แม้ว่าตัวข้าต้องตาย ข้าจะไม่เสียใจ และจะไม่มีทางเสียใจ” เตียวเมิ่งลืมตาขึ้น คุกเข่าข้างหนึ่งตะโกนเสียงดัง

” ข้ามองคนไม่ผิดจริงๆ ไปปลุกโจรเหล่านั้นได้แล้ว” เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยแล้วพูด

“ ขอรับท่านลอร์ด!” เตียวเมิ่งตอบกลับอย่างหนักแน่น

ในตอนนี้เตียวเมิ่งไม่สามารถระงับอาการตื่นเต้นได้เลย

ขุนพลระดับราชา ดูเหมือนเรียบง่าย แต่มันไม่สามารถบรรลุได้หากไม่มีทักษะบ่มเพาะระดับราชา

เตียวเมิ่งใฝ่ฝันที่จะเป็นผู้บัญชาการทหารระดับราชามาโดยตลอด แต่น่าเสียดายที่การฝึกฝนนั้นเป็นความลับที่ไม่เคยมีใครก้าวผ่านได้มาโดยตลอด

หากคุณต้องการเป็นขุนพลระดับราชาโดยพื้นฐานแล้วคุณทำได้แค่เพียงฝัน

แต่วันนี้เย่เฉินกลับมอบโอกาสให้เขา แล้วจะไม่ให้เขาตื่นเต้นได้อย่างไร เมื่อตอนนี้เขากลายเป็นแม่ทัพระดับราชา

เย่เฉินพยักหน้า จากนั้นก็ตรงไปที่ห้องโถงจูอี้ของหมู่บ้านชิงหลาง

หลังจากมาถึงห้องโถง เย่เฉินก็ขยับมือขวาของเขาและ หอกสังหารก็ปรากฏขึ้นทันที

เมื่อมองไปที่แท่นหินหลักของหมู่บ้านในห้องโถงจูอี้เย่เฉินก็แทงหอกออกไปทันที

“ฟึบ”

ด้วยเสียงที่ดังขึ้น แท่นหินรากฐานของหมู่บ้านชิงหลาง ก็เหมือนกับเต้าหู้ถูกแทงด้วยหอกสังหารอย่างง่ายดาย

“ติ้ง ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่น เย่เฉิน ที่สามารถยึด หมู่บ้านชิงหลางได้ รางวัลพิเศษ 500,000 แต้มบุญ

และ 200,000 ค่าชื่อเสียง”

“ตึ้ง หมู่บ้านชิงหลางเป็นค่ายโจรขนาดใหญ่โปรดเลือก 1. ครอบครอง 2. ทำลาย 3. ปล้น“

“ปล้น!”

เย่เฉินเลือกทางเลือกที่สามโดยไม่ลังเล

การยึดครองในป่าหลุนฮุยนี้ไม่มีความหมายสำหรับเย่เฉิน

และหากทำลายหมู่บ้านชิงหลางก็จะหายไปนับจากนั้น

นี่เป็นสิ่งที่ดีสำหรับหมู่บ้านหลุนฮุยในตอนนี้ แต่ไม่ใช่เรื่องดีในระยะยาว

หากไม่มีหมู่บ้านชิงหลางก็จะไม่มีสถานที่ที่ให้เย่เฉินฝึกอบรมทหารหมู่บ้านหลุนฮุย

ในตอนนี้กบฏโพกผ้าเหลืองยังไม่ลุกฮือและยังไม่มีสงครามมากมาย ดังนั้นเย่เฉินจึงไม่อยากทำลายสถานที่ที่ยอดเยี่ยมสำหรับการฝึกทหารเช่นนี้

หลังจากการปล้นวัสดุอุปกรณที่นี่จะถูกปล้นจนหมด จะเหลือเพียงสิ่งปลูกสร้างเท่านั้น

หลังจากที่เย่เฉินจากไปพวกกลุ่มโจรจะยังคงได้รับการฟื้นฟูที่นี่ และแม้แต่ผู้นำหมู่บ้านก็ยังได้รับการฟื้นฟูเป็นระยะ ๆ

มันไม่โง่เหรอถ้าคุณไม่เก็บสถานที่ฝึกดีๆแบบนี้ไว้?

ทหารมีคุณสมบัติสูง แต่ไม่ได้หมายความว่าเลเวลจะสูง ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถพัตนาขึ้นได้เมื่อเผชิญหน้ากับกองทหารที่ทรงพลัง

ดังนั้นจึงจำเป็นต้องฝึกทหาร

“ติ้ง ผู้เล่น เย่เฉิน เลือกที่จะปล้นหมู่บ้านชิงหลาง กำลังคำนวนวัสดุที่ได้รับ”

“ติ้ง ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่น เย่เฉิน ที่ได้รับอาหาร 1 ล้าน เหรียญทอง 2381281 เหรียญเงิน 3102331 เหรียญทองแดง X ** เครื่องประดับ 100 กล่อง ค่ายทหารม้า (แบบแปลน) X1 ค่ายทหารม้าเกราะหนัก (แบบแปลน ) X1, สนามโรงเรียน X1, เกราะหมิงกวง (แบบแปลน) X1, เหล็กจุด, ปืน (แบบแปลน) X1, ธนูเขา (แบบแปลน) X1, ห้องลับ (แบบแปลน) X1, ยุ้งฉาก (แบบแปลน) X1 “

เสียงเตือนของระบบสิ้นสุดลง ดวงตาของเย่เฉินก็กระพริบอย่างรวดเร็ว

กำไรครั้งนี้ … ก้อนใหญ่มาก!

รางวัลเพิ่มขึ้นเป็นสิบเท่าเป็นอะไรที่สุดยอดมาก!

และยังมีอื่น ๆ อีกมากมาย……

ทันใดนั้นเย่เฉินก็นึกถึงบางอย่างได้ จากนั้นเขาก็มองไปที่แบบแปลนที่เรียงซ้อนกันอยู่ในช่องเก็บของ

ไม่นานเย่เฉินก็นำห้องลับ (แบบแปลน) ออกมา

เมื่อเขาเห็นแบบแปลนของห้องลับนี้ เย่เฉินก็เดินไปที่ลานด้านหน้าโดยไม่ลังเล

เมื่อเขามาถึงสนามหญ้าด้านหน้า เย่เฉินมองไปที่นักโทษส่วนใหญ่ที่พึ่งตื่นขึ้นมาและถามว่า

“ใครรู้ว่าห้องลับของหมู่บ้านนี้อยู่ที่ไหน?”

เหล่าโจรที่ตื่นขึ้นมามองไปที่เย่เฉินและหันกลับไปมองหน้ากันด้วยความสับสน

“ไม่มีใครรู้?” ใบหน้าของเย่เฉินมืดลงและจากนั้นเขาก็ตะโกน

“ ข้ารู้ …ข้าร็ ” เสียงที่ฟังดูอ่อนแอดังขึ้นมา

เขาเป็นผู้บัญชาการทหารของหมู่บ้านชิงหลาง ท่าทางของเขาดูอ่อนแอและไม่น่าเชื่อถือและเขายังมีท่าทางคล้ายผู้หญิงอยู่เล็กน้อย

“นำทางไป!” เย่เฉินเหลือบมองไปที่รองหัวหน้าหมู่บ้านชิงหลางจากนั้นก็กล่าว

“ได้ ๆ.” เขาดูอ่อนแอมาก เขาพยายามจะลุกขึ้นหลายครั้ง แต่ไม่สำเร็จ

ในเวลานั้นเองทหารสองคนจากหมู่บ้านหลุนฮุย ก้าวไปข้างหน้าและดึงเขาขึ้นมา จากนั้นเคลื่อนตัวไปยังตำแหน่งที่เขากล่าว

เย่เฉินตามมาข้างหลัง

หลังจากนั้นไม่นานเย่เฉินก็มาถึงสวนหลังบ้านของชิงหลางไห่ มีหินประดับอย่างสวยงามและมีหมาป่ายักษ์ที่แกะสลักด้วยหินอยู่ข้างๆ

“นายท่าน มันคือที่นี่กรงเล็บของหมาป่าหินตัวนี้สามารถกดลงได้ เมื่อกดลงและประตูห้องลับจะเปิดออก” เขากล่าวออกมาโดยไม่รอให้เย่เฉินถาม

เมื่อทหารทั้งสองของหมู่บ้านหลุนฮุย ได้ยินดังนั้นพวกเขาจึงกำลังจะกดไปที่กรงเล็บหมาป่าหิน

เย่เฉินขมวดคิ้วแล้วกล่าวว่า “เดี๋ยวก่อนบอกให้พวกโจรมากด”

ทันทีที่คำพูดของเย่เฉินดังขึ้น ทหารทั้งสองของหมู่บ้านหลุนฮุยก็หยุดทันที แต่การแสดงออกของรองหัวหน้าหน้าหมู่บ้านชิงหลางเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว

“ช่างมีความกล้ายิ่งนัก!” เย่เฉินตะคอก โดยไม่ลังเลเขาเรียกหอกสังหารออกมาทันที