ผู้เล่นของ​ฉันกลายเป็นเทพเจ้าได้! - บทที่ 26 การพักผ่อนมีไว้ให้สําหรับคนตาย

บทที่ 26 การพักผ่อนมีไว้ให้สําหรับคนตาย

ภายในห้อง

ถังหยูมองฟอรั่มอย่างครุ่นคิด

ในความคิดเห็นของผู้เล่นเมื่อเร็วๆ นี้ มีการกล่าวถึงประเด็นหนึ่งซึ่งกระตุ้นความสนใจของเขา

นั่นคือไม่มีฟังก์ชั่นการแปลในเกม เหล่าทวยเทพ

ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากมากที่จะสื่อสารกับกองกําลังในพื้นที่(ท้องถิ่น) บ่อยครั้ง จําเป็นต้องใช้ทั้งมือและเท้าเพื่อสื่อสาร

เช่น การติดต่อกับราชาวานรขาว

อุปสรรคทางภาษาทําให้ผู้เล่นไม่สามารถเล่นได้อย่างเต็มที่

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ถังหยูก็ตัดสินใจแก้ปัญหา

ถ้าไม่มีอุปสรรคทางภาษา ผู้เล่นจะสามารถรวมเข้ากับดินแดนไร้ขอบเขตได้อย่างง่ายดาย และประสบการณ์การเล่นเกมก็ดีขึ้น

ต่อจากนั้น ถังหยูได้เขียนโปรแกรมแปลภาษาโดยใช้กฏในพื้นที่มิติเทพเจ้าและปีศาจ หลักการไม่แตกต่างจากการสื่อสารโดยตรงกับจิตสํานึกเป็นการสื่อสารแบบสองทางและการแปลแบบเรียลไทม์

ในวันเดียวกันก็มีการอัพเดทในเกม

ฟังก์ชันแปลภาษาเปิดตัวอย่างเป็นทางการแล้ว และผู้เล่นสามารถสื่อสารกับคนใน โลกดินแดนไร้ขอบเขตได้โดยไม่มีอุปสรรค

หมู่เกาะดวงดาว เกาะอุปราคา พื้นที่ทําเหมือง

ลึกลงไปในความมืดของเหมือง

แรงงานจํานวนมากที่เปลือยท่อนบนกําลังดิ้นรนขุดแร่ภายใต้การควบคุมของผู้ดูแล

พวกแรงงานที่มีความชัดเจนมากเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขากําลังเผชิญอยู่

ศพของเพื่อนที่ใช้มือขุดทุกวันก็จะเป็นจุดจบของพวกเขาในอนาคตเช่นกัน

แต่พวกเขาต้องขุดตามกฎ

เข้ามาที่นี่ก็เหมือนตายทั้งเป็น พวกเขาไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้

พวกเขาไม่กล้าที่จะไม่เชื่อฟัง ผู้คุมมีวิธีมากมายที่จะทําให้พวกเขาแย่ยิ่งกว่าความตาย

เปรียบเทียบกันแล้ว การขุดอย่างเชื่อฟังเป็นการทรมานที่เบาที่สุด

ในเวลานี้ ที่หน้ากําแพงหินในส่วนลึกของเหมือง ผู้เล่นที่ถูกจับมาเป็นแรงงานกําลังถืออุปกรณ์ขุดเหมืองและพยายามดิ้นรนขุดแร่อยู่

ผู้เล่นต่างตื่นเต้นเป็นอย่างมาก

เพราะด้านหน้ากําแพงหิน ไม่เพียงแต่สามารถขุดแร่ระดับ 2 ได้ แต่แม้แต่แร่ระดับ 3 ก็สามารถขุดได้

ผู้เล่นโยนแร่ที่ขุดลงในพื้นที่ส่วนตัวอย่างเด็ดขาด

ที่นี่อาจเป็นนรกในสายตาของคนอื่น แต่ในสายตาของผู้เล่น มันคือสวรรค์

คุณไม่จําเป็นต้องกลัวที่จะไม่ได้ขุดเหมือง แต่ยังไม่ต้องกังวลเรื่องอาหารและที่พักพิงด้วย

สิ่งเดียวที่ทําให้ผู้เล่นรู้สึกไม่สบายใจคืออากาศในเหมืองมีพิษ แม้ว่ามันจะอ่อนแอมาก แต่ปริมาณเลือดของพวกเขาก็ลดลงอย่างช้าๆ

ภายใต้สถานการณ์ปกติ พวกเขาจะตายที่นี่หากพวกเขาไม่สามารถอยู่รอดได้เป็นเวลาสองวัน

ดังนั้นจึงกลายเป็นมติของผู้เล่นกลุ่มนี้ที่จะคว้าเวลาทั้งหมดเพื่อทําเงินก่อนตาย

“ คําราม!”

ในเวลานี้ เสียงคํารามของสัตว์ร้ายดังขึ้นในเหมือง

ฝูงสัตว์ขนาดใหญ่เข้ามาอย่างช้าๆ ตรงกลางพื้นที่ทําเหมืองโดยมีถังน้ำมันอยู่ด้านหลังไม่กี่ตั้ง

แรงงานเหมืองทั้งหมดหยุดและเดินไปที่ใจกลางของเหมือง

เมื่อเห็นฉากนี้ ผู้คุมดูสงบและไม่ได้หยุดแรงงานเหมืองไม่ให้เข้าใกล้ถึง

การมาถึงของสัตว์ตัวใหญ่หมายความว่าถึงเวลาอาหารเย็นแล้ว

แม้ว่าเหล่าแรงงานจะเป็นเหมือนมดในสายตาของพวกเขา แต่หากพวกเขาต้องการให้แรงงานเหล่านี้ทําการขุดต่อไป อาหารประจําวันก็เป็นหลักประกันขั้นพื้นฐานที่สุด

ในเวลานี้ผู้เล่นยังสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในพื้นที่ทําเหมือง

“ทุกคน ดูเหมือนว่าจะถึงเวลาอาหารเย็นแล้ว!

“ไม่ไป อย่ามากวนฉันตอนขุด ฉันเสียเลือดไปหนึ่งในสี่แล้ว รีบขุดกันต่อเถอะ!”

“เราจะกินทําไม รีบขุดและไปแลกยูนิตพิเศษไม่ดีกว่าหรอ?”

หลังจากการแลกเปลี่ยนสั้น ๆ ผู้เล่นยังคงขุดแร่ของพวกเขาต่อไป

ระบบการจัดเก็บแร่แบบครบวงจรถูกนํามาใช้ในพื้นที่ขุดแร่ที่ขุดโดยแรงงานเหมืองแต่ละคน และจะถูกรวบรวมไว้ในพื้นที่ส่วนกลางแล้วส่งออกโดยแรงงานเหมืองที่รับผิดชอบ

งานของผู้คุมคือการกํากับดูแลว่าแรงงานเหมืองขี้เกียจในการขุดหรือไม่ พวกเขาไม่ได้ตรวจสอบอย่างรอบคอบว่าแรงงานเหมืองขุดแร่ไปเท่าไหร่

เหตุผลก็คือแรงงานเหมืองเป็นสมาชิกของเผ่าพันธุ์ต่าง ๆ ร่างกายและความแข็งแกร่งของพวกเขาแตกต่างกันอย่างมากและประสิทธิภาพการขุดก็แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง มันเป็นไปไม่ได้ที่จะกําหนดจํานวนมาตรฐานและคงที่

นอกจากนี้พื้นที่ส่วนกลางยังมีแหล่งแร่รวมอยู่ด้วย

ดังนั้นจึงไม่พบพฤติกรรมของผู้เล่นที่โยนแร่ใส่กระเป๋าตัวเอง

ในเวลานี้ ผู้คุมสังเกตเห็นผู้เล่นที่ยังคงขุดเหมืองอยู่หน้ากําแพงในช่วงเวลาทานอาหาร

อย่างไรก็ตาม ผู้คุมไม่ต้องการแม้แต่จะเตือนให้พวกเขาเริ่มทานอาหารและก็ไม่สนใจที่จะเคลี่อนไหว

ในความเห็นของเขา จะกินหรือไม่กินคือทางเลือกของแรงงาน

การไม่ใช้เวลาพักผ่อนสั้น ๆ คือการสูญเสียของตัวเอง

หลังจากนั้นไม่นาน อาหารในถังที่ว่างเปล่าและพวกแรงงานก็หยิบเครื่องมือขึ้นมาอีกครั้งและเริ่มทํางาน

เมื่อมองไปที่แรงงานที่เฉื่อยชา ผู้คุมพื้นที่ทําเหมืองก็ดูเฉยเมย

ในสายตาของเขา แรงงานที่เข้ามาในพื้นที่ทําเหมืองก็ไม่ต่างจากสัตว์อีกต่อไป ตราบใดที่พวกเขาเชื่อฟัง เขาไม่สนใจว่าแรงงานจะคิดอะไรในใจของเขา

ห้าชั่วโมงต่อมา สัตว์ตัวใหญ่ที่ถือถังไม้กลับมาอีกครั้ง

ในที่สุดแรงงานที่มีนงงและหิวโหยกขยับและลากร่างที่เหนื่อยล้าของพวกเขาไปที่ยัง

มีเพียงผู้เล่นเท่านั้นที่ยังคงดิ้นรนกับการขุดและหยุดไม่ได้

การขุดของแรงงานเหล่านั้นคือการทํางานเพื่อผู้อื่น ในขณะที่การขุดของผู้เล่นคือการสร้างความมั่งคั่งให้ตัวเอง มีทั้งหมด 2 ความรู้สึก

ที่สําคัญกว่า

ผู้เล่นรู้ว่าพวกเขาสามารถออกไปได้หากต้องการ

เวลาสามชั่วโมงมันสําคัญมากเกินไป ดังนั้นสําหรับมื้ออาหาร ผู้เล่นไม่สนใจ

และคํานวณตามราคาปัจจุบันของเหล่าทวยเทพ การขุดแร่วิญญาณแล้วแปลงเป็นเงินสดทําได้จริง

ดังนั้นหากจะกินหรือทําเหมืองต่อ ผู้เล่นได้ตัดสินใจด้วยการกระทํา

สถานการณ์ที่ผิดปกติของผู้เล่นดึงดูดความสนใจของผู้คุมอย่างรวดเร็ว

เขามองผู้เล่นอย่างระมัดระวังและหลังจากยืนยันว่าผู้เล่นทําเหมืองอยู่จริงๆ เขาก็หยุดให้ความสนใจ

เวลาประมาณ 10 โมงเย็น

ผู้คุมตะโกนและแรงงานเหมืองทั้งหมดหยุดการเคลื่อนไหว

หลังจากวันที่เหน็ดเหนื่อยก็ถึงเวลาพักผ่อน

แรงงานต่างๆลากร่างที่เหนื่อยล้าของพวกเขาไปทางด้านนอกของเหมืองภายใต้สายตาของผู้คุม

ต่อไปนี้คือช่วงเวลาเดียวที่เหล่าแรงงานจะได้สัมผัสกับโลกภายนอกและออกไปพักผ่อนช่วงสั้นๆ

แม้ว่าจะมีเวลาน้อย

แต่เมื่อเทียบกับพื้นที่ทําเหมืองที่เป็นพิษ เวลานอนในแต่ละวันเป็นเพียงปัจจัยยังชีพใน หัวใจของเหล่าแรงงานทั้งหลาย

หลังจากนั้นไม่นาน มีเพียงผู้เล่นที่ยังคงทําเหมืองอย่างขยันขันแข็งเท่านั้นที่ถูกทิ้งไว้ในพื้นที่ทําเหมือง

ในเวลานี้แถบเลือดของพวกเขาเหลือน้อยกว่าหนึ่งในสาม

เพื่อหาเงินเพิ่มก่อนตายผู้เล่นดิ้นรนทุกวิถีทาง

เมื่อเห็นฉากนี้ ผู้คุมที่ยังไม่ได้ออกไปดูประหลาดใจและเดินไปหาผู้เล่นทันที

“เฮ้ พัก!” ผู้คุมพูดหลังจากเข้าหาผู้เล่น

“พักสิ! แม้ว่าฉันกําลังจะตาย ฉันก็ยังพักผ่อนอยู่!”

“อย่ารบกวนฉัน แค่จ้วงอีกสองสามครั้งแล้วฉันจะได้แร่ระดับ 2 นี้!”

“อย่าพูดไร้สาระ ขุดเร็วๆ สิ ปริมาณเลือดมันลดลงแล้ว!”

“การพักผ่อนมีไว้สําหรับคนตาย ฉันยังไม่ตาย!”

เนื่องจากมีฟังก์ชั่นแปลภาษาแบบเรียลไทม์ ผู้เล่นสามารถเข้าใจคําพูดของผู้คุมได้โดยไม่มีอุปสรรคทางภาษา

ในเวลาเดียวกัน ผู้เล่นไม่ได้สังเกตเลยว่าตอนนี้พวกเขากําลังคุยกับหัวหน้าสายเหมืองแร่

ในเวลานี้ผู้คุมดูตกตะลึง

หลังจากรับผิดชอบพื้นที่ทําเหมืองมาหลายปี เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นแรงงานเรียกร้องOTอย่าง แข็งขัน

สิ่งที่ทําให้เขาเหลือเชื่อยิ่งกว่านั้นก็คือพวกที่โง่เขลาเหล่านี้กล้าพูดกับเขาด้วยน้ําเสียงนี้

ดูเหมือนมีบางอย่างผิดปกติ แต่ฉันอธิบายไม่ถูก