พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ - บทที่ 216 พิชญาเป็นลูกสาวนอกสมรส
“พระเจ้า ที่แท้คุณวารุณีพูดเรื่องจริง”ผ่านปักพัก ในที่สุดก็มีนักข่าวได้สติคืนมา มองวารุณีที่สีหน้าไม่เปลี่ยน พูดด้วยความตกใจ
คนอื่นๆก็ได้สติตามๆกัน พยักหน้าลง“ใช่ คิดไม่ถึงว่าทั้งหมดนี้ จู่ๆจะเป็นการใส่ร้ายของประธานสุภัทรได้”
ในบันทึกเสียงบอกอย่างชัดเจนว่า พิชญากับแม่เลี้ยงเธอถูกจับ เพื่อช่วยภรรยาและลูกสาวนี้ ประธานสุภัทรจึงให้คุณวารุณีถอนฟ้องแล้วทำใบรับรองปลอม คุณวารุณีไม่ยอม ประธานสุภัทรจึงใส่ร้ายข่าวลือพวกนี้ ใช้พลังทางอินเทอร์เน็ตไปกดดันคุณวารุณี นี่มันน่าละอายมาก！
เวลานั้น ชาวเน็ตทั้งหมดต่างเปลี่ยนท่าที จากด่าวารุณีก็ไปด่าตระกูลสุภัทรแทน
แป๊บเดียว เว็บไซต์ทางการของบริษัท ศรีสุขคํา กรุ๊ป Twitterของสุภัทร และTwitterของพิชญากับขยานี ต่างมีคำด่าหยาบคายต่างๆ ชาวเน็ตด่าทั้งสามคนจนขึ้นเทรนด์ฮิต
เพราะว่าสุภัทรทำให้ชาวเน็ตพวกนี้โมโห ก่อนหน้านี้ชาวเน็ตยังไม่รู้ความจริง เชื่อคำพูดของสุภัทร ดังนั้นจึงไปต่อว่าวารุณี
แต่ตอนนี้วารุณีปล่อยเสียงบันทึกออกมาพิสูจน์แล้วว่าทั้งหมดนี้ไม่ใช่เรื่องจริง ล้วนแต่เป็นแผนร้ายของสุภัทร ที่สำคัญก็คือ สุภัทรยังหลอกใช้ชาวเน็ตอย่างพวกเขา ดังนั้นชาวเน็ตพวกนี้จะไม่โกรธได้อย่างไร
และผลที่ตามมาของความโกรธ ก็คือสุภัทรถูกแว้งกัด ถูกด่าอย่างรุนแรง ฟังดูแย่กว่าตอนที่ด่าวารุณีมาก
ตอนนี้เอง ปาจรีย์ยังตั้งใจอุ้มคอมพิวเตอร์ไปตรงหน้าวารุณี“วารุณีเธอดูสิ เมื่อถึงโอกาสของใครคนนั้นก็ย่อมได้เปรียบ เธอดูตอนนี้สิเขาถูกด่าจนน่าเวทนาเลย！”
วารุณีมองแวบหนึ่ง“ทั้งหมดนี้ เป็นเขาที่หาเรื่องเอง！”
“คุณพูดถูก！”ปาจรีย์หัวเราะ
เสียงพูดของพวกเธอไม่ได้เบา ผู้ชมในห้องถ่ายทอดสดต่างได้ยิน
แต่พวกเขาไม่รู้สึกว่าพวกเธอพูดผิดไป ยังไงทั้งหมดนี้ ก็เป็นสุภัทรที่หาเรื่องเอง
“ไอ้เลว ไอ้เลวเอ๊ย！”ได้ยินพวกวารุณีสองคนคุยกัน ดูคำด่าพวกนั้นที่ด่าไปถึงบุพการีตรงความเห็นที่เลื่อนบนหน้าจอ สุภัทรโกรธจนใบหน้าแก่ๆนั่นแดงก่ำ ตัวสั่นไปทั้งตัว
แม่บ้านด้านข้างกลัวเขาจะโกรธจนหมดสติไป รีบเอายามาป้อนเขา เขาจึงดีขึ้นมาหน่อย
“ทุกท่านคะ ตอนนี้เชื่อว่าฉันบริสุทธิ์ยัง？”วารุณีถือไมค์ไว้ มองนักข่าวที่อยู่ด้านล่างเวทีด้วยรอยยิ้ม
เหล่านักข่าวพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม“เชื่อแล้ว พวกเราจะขอโทษคุณวารุณี”
พูดไป พวกเราก็เริ่มขอโทษ แม้แต่ผู้ชมในห้องถ่ายทอดสด ก็ยังพิมพ์คำว่าขอโทษนะสามคำนี้บนความเห็นที่เลื่อนบนหน้าจอ แม้แต่เว็บไซต์โซเชียลใหญ่ๆแต่ละแห่ง ก็เคยลงข่าวของบัญชีที่ปล่อยข่าวเสียหาย ตอนนี้ก็รีบลบบทความทิ้ง
แต่พวกเขาลบช้าไป ก่อนที่พวกเขาจะลบนั้น ปาจรีย์ก็ได้แคปเนื้อหาทั้งหมดที่พวกเขาลงเซฟเก็บไว้หมดแล้ว
“คุณวารุณีสุดยอดจริงๆ เสียงบันทึกสองอันก็จัดการเรื่องได้แล้ว”มารุตมองวารุณีในห้องถ่ายทอดสด พูดอย่างชื่นชม
นัทธีถือกาแฟขึ้นมาแล้วจิบไปคำหนึ่ง“นี่ก็มีสาเหตุที่สุภัทรโง่เอง”
“ใช่ แค่สองสาย ก็ทิ้งหลักฐานไว้ได้”มารุตดันแว่นแล้วหัวเราะเยาะเย้ย
นัทธีวางกาแฟลง ไม่พูด
งานแถลงข่าวตอนนี้ พวกนักข่าวขอโทษกันเสร็จแล้ว ก็เริ่มถาม“คุณวารุณี ตอนแรกคุณบอกว่าในเสียงบันทึกนอกจากจะมีหลักฐานพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของคุณแล้ว ยังมีสาเหตุที่คุณกับพิชญาไม่ถูกกันด้วย แต่ผมฟังจบแล้วก็ไม่เห็นฟังอะไรออกมาได้ จนเมื่อกี๊จู่ๆผมก็นึกได้ว่า คุณเรียกประธานสุภัทรในเสียงบันทึกว่าพ่อ ขอโทษนะครับคุณเป็นพี่น้องกับพิชญาเหรอครับ？”
“ถูกค่ะ พวกเราเป็นพี่น้องกัน แต่กลับเป็นพี่น้องคนละแม่ ฉันเป็นลูกสาวตามกฎหมาย เธอเป็นลูกสาวนอกสมรส หมายความว่าฉันต่างหากที่เป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลศรีสุขคําที่แท้จริง！”วารุณีมองนักข่าวที่ถาม แล้วตอบเสียงสูง
ทุกคนต่างตะลึง
ทุกคนต่างรู้ดีว่า ตระกูลศรีสุขคํามีลูกสาวแค่คนเดียว แต่ตอนนี้จู่ๆกลับปรากฏมาอีกคน
อีกอย่างคนนี้ ยังเรียกตัวเองว่าเป็นลูกสาวที่แท้จริงอีก
“เธอ……เธอกล้าดียังไง！”สุภัทรจ้องห้องถ่ายทอดสดด้วยสายตาที่ร้ายกาจ หอบอย่างรุนแรง หน้าอกกระเพื่อมขึ้น
“คุณท่าน คุณอย่าใจร้อน！”แม่บ้านเห็นสภาพเขาที่ล้มไปได้ตลอดเวลาแบบนี้ ก็ตกใจ รีบประคองเขาไว้
แต่สุดท้ายช้าไปก้าวหนึ่ง สุภัทรหายใจไม่ทัน หลับตาหมดสติไป
ห้องทำงานประธานของบริษัท ไชยรัตน์ กรุ๊ป มารุตสูดลมหายใจอันเยือกเย็น“ดูเหมือนครั้งนี้สุภัทรจะโมโหคุณวารุณีจริงๆแล้วนะครับ คุณวารุณีเตรียมจะเอาเรื่องสกปรกพวกนั้นของตระกูลศรีสุขคํา ออกมาพูดหมด”
ริมฝีปากบางๆของนัทธียกขึ้นเบาๆ ทำเสียงฮึดฮัด“ก็นี่สุภัทรหาเรื่องเองนี่”
มารุตเลิกคิ้ว ทำไมคำพูดนี้คุ้นหูขนาดนี้
เหมือนจะเป็นคำพูดที่คุณวารุณีพูดในห้องถ่ายทอดสด กับคุณปาจรีย์เมื่อครู่
ดังนั้นนี่ประธานเอาคำที่คุณวารุณีวิจารณ์สุภัทร มาใช้ตอบกลับเขาเหรอ？
มุมปากมารุตกระตุก ก็รู้สึกว่าในปากเต็มไปด้วยการโชว์ความหวานที่สาดใส่เข้ามา
เขาจึงไม่พูดกับนัทธีอีก เอาความสนใจไปไว้ที่การถ่ายทอดสด จะได้ไม่โดนความหวานสาดใส่อีก
“คุณวารุณี คุณจะบอกว่า พิชญาเป็นลูกสาวนอกสมรส？”นักข่าวกลืนน้ำลาย ถามอย่างตกใจ
วารุณีพยักหน้า“ถูกค่ะ ทุกคนต่างรู้ว่า เจ็ดปีก่อน หลังจากสุภัทรหย่ากับภรรยาคนก่อน ก็แต่งกับขยานีในตอนนี้ จากนั้นคุณหนูใหญ่ของตระกูลศรีสุขคําก็เปลี่ยนชื่อเป็นพิชญา”
ทุกคนพยักหน้า
พวกเขาจำได้อยู่แล้ว เพราะว่าตอนนั้นยังจัดงานแถลงข่าว
“แต่พวกคุณไม่รู้ว่า ตั้งแต่เล็กจนโตพิชญาก็ชื่อนี้ สุภัทรบอกว่าคุณหนูใหญ่ของตระกูลศรีสุขคําเปลี่ยนชื่อเป็นพิชญา ก็แค่ไม่อยากให้โลกภายนอกรู้ว่า พิชญาเป็นลูกสาวนอกสมรส ส่วนขยานีก็ไม่ใช่แม่เลี้ยงของพิชญา พวกเธอเป็นแม่ลูกกันแท้ๆ！”
“ไม่มั้ง！”มีคนไม่เชื่อ
แต่คนส่วนมากก็ยังเชื่อ
“จะไม่ใช่ได้ไง เธออย่าดูที่โลกภายนอกพูดกันสิว่าพิชญากับขยานีไม่ถูกกัน ที่จริงขยานีปกป้องพิชญานะ ครั้งนี้ขยานีถูกจับไป ไม่ใช่เพื่อพิชญาเหรอ？ดังนั้นพวกเธอจะต้องเป็นแม่ลูกแท้ๆแน่ ไม่อย่างนั้นทำไมขยานีต้องปกป้องลูกเลี้ยงขนาดนี้ เป็นเธอ เธอจะทำไหม？”
“ฉันไม่ทำแน่นอน！”
“งั้นก็ใช่ไหมล่ะ！”
ความเห็นของผู้คน ทำให้ริมฝีปากสีแดงของวารุณียกขึ้นเป็นมุม ชูไมค์แล้วพูดว่า：“ขยานีกับพิชญาเป็นแม่ลูกกันแท้ๆ ส่วนฉันเกิดจากคุณวรยา ยี่สิบห้าปีก่อน ก่อนที่สุภัทรมีลูกกับแม่ฉัน ก็เป็นชู้กับขยานี ทำให้พิชญาแก่กว่าฉันหนึ่งปี และสุภัทรก็ปิดบังพวกเราเรื่องนี้มาตลอด”
พูดถึงตรงนี้ เธอก็สูดหายใจลึกๆ เหมือนกำลังกดอารมณ์ของตัวเองไว้ กำไมค์แน่นแล้วพูดต่อ“จนกระทั่งเจ็ดปีก่อน เพื่อที่สุภัทรจะรับสองแม่ลูกพิชญาเข้ามาตระกูลศรีสุขคํา บังคับหย่ากับแม่ฉัน จากนั้นไล่เราสองคนแม่ลูกรวมทั้งน้องชายของฉันออกไปจากตระกูลศรีสุขคํา แล้วยังพูดกับโลกภายนอกว่าฉันเปลี่ยนชื่อพิชญา น่าตลกจริงๆ！”
พูดจบ เธอก็ก้มหน้าลง ปิดหน้าเอาไว้ ทำเหมือนกำลังร้องไห้
ปาจรีย์กลอกตาไปมา หยิบทิชชูแผ่นหนึ่งยื่นให้เธอ พูดเสียงเบาปลอบใจว่า“วารุณี อย่าเสียใจนะ พ่อเลวๆแบบนี้ไม่คู่ควรหรอก”
“ใช่ คิดไม่ถึงเลยจริงๆว่าที่แท้ประธานสุภัทรจะเป็นคนแบบนี้”มีนักข่าวพูดต่ออย่างไม่พอใจ
“ใช่ โลกภายนอกต่างพูดว่าประธานสุภัทรรักลูกสาวมาก ที่แท้ที่รักก็คือลูกสาวนอกสมรส”
“งั้นคุณวารุณีก็น่าสงสารมาก เป็นลูกสาวของประธานสุภัทรเหมือนกัน แต่ประธานสุภัทรกลับทำเกินไปกับคุณวารุณีขนาดนี้ ไม่รู้จริงๆว่าคิดอย่างไร”
ได้ยินคำพูดโจมตีสุภัทรพวกนี้ ริมฝีปากแดงๆของวารุณีก็ยกขึ้น
เธอไม่รู้ว่าตอนนี้สุภัทรยังดูถ่ายทอดสดหรือไม่ ถ้าดูอยู่ สุภัทรจะต้องโกรธสุดๆแน่
เขาใส่ใจชื่อเสียงของตัวเองมาตลอด ตอนนี้เธอดึงฟางเส้นสุดท้ายของเขาออกมาแล้ว เธอกลับอยากเห็นจังว่า เขาจะทำอะไรได้อีก！
“ปาจรีย์ แจ้งประธานนัทธี บอกเขาว่าทางด้านเขาเริ่มได้เลย”วารุณีแกล้งทำเป็นเช็ดขอบตาที่ไม่มีน้ำตาไหล เงยหน้าขึ้นมา พูดกับปาจรีย์
