พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ - บทที่ 599 อยากจะกลับประเทศ
มารุตพยักหน้าติดต่อกัน “ใช่แล้ว นายน้อยแก้ไขคลิปวิดีโอได้ดีมากเลย และอีกอย่าเสียงของท่านประธานนัทธีก็ทำออกมาได้เหมือนมากเลย ไม่งั้นคงปิดบังความจริงไม่ได้เลย”
“ลูกรักเก่งจริงๆ” วารุณียิ้มให้กับอารัณและไอริณ
อารัณดีใจมากๆ
ถึงแม้ว่าจิตใจของเขาจะเป็นผู้ใหญ่ แต่ถึงอย่างไรเขาก็ยังเป็นเด็ก เวลาถูกพ่อแม่ชม ในใจก็รู้สึกมีความสุขและภูมิใจอย่างมาก
“แต่ว่าต่อไปเราจะทำอย่างไร?” สีหน้าของมารุตกลับมาจริงจังอีกแล้ว “ประธานก็ยังไม่มีข่าวคราวอะไรเลย” วารุณีเจ็บปวดหัวใจ สายตาก็หดหู่ “ตามหาต่อเถอะ ฉันไม่เชื่อว่า เขาจะสามารถจากโลกนี้ไปได้ ใช่แล้วอารัณ”
“กลับประเทศหรอ?” เชอรีนและลีน่ากำลังถือกับข้าวที่เพิ่งซื้อเข้ามา พวกเธอก็ได้ยินประโยคนี้เข้าพอดี
มารุตพยักหน้า “ครับ ผมเป็นห่วงคุณชาย ผมอยากไปตามหาคุณชายด้วยตัวเอง”
“ว่าแต่การแข่งขันล่ะจะทำยังไง” เชอรีนถาม
วารุณีก้มหน้าลงไป “ฉันอยากถอนตัวแล้ว”
การแข่งขันสำคัญก็จริง แต่ในใจของเธอแล้วมันเทียบกับนัทธีไม่ได้เลย
เธอสามารถละทิ้งการแข่งขันได้ แต่เธอไม่สามารถละทิ้งนัทธีได้
“จะได้ยังไงล่ะ! เชอรีนรีบวางถังที่เก็บความร้อนลง เธอมุ่งหน้าไปจับมือของวารุณีไว้ “วารุณี ฉันไม่รู้ว่าทำแบบนี้ทำไม แต่ว่าการแข่งขันกำลังจะจบลงแล้ว ถ้าเธอทำแบบนี้ ไม่รู้สึกว่าเห็นแก่ตัวไปหรอ? เธอไม่ได้แข่งขันคนเดียวนะ ถ้าเธอไปแล้ว ลีน่าจะทำยังไง? พวกเธอเป็นคู่หูกัน ถ้าเธอไปแล้วลีน่าก็ไม่สามารถแข่งขันต่อไปได้แล้ว”
พอได้ยินประโยคนี้ วารุณีก็หลบตา แล้วมองไปที่ลีน่า ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด
ใช่แล้ว การแข่งขันไม่ใช่เรื่องของเธอคนเดียว ยังมีลีน่าด้วย
ถ้าเธอไปแล้ว ลีน่าจะทำอย่าไร?
“ลีน่า ขอโทษนะ ฉัน….”
“เอาล่ะ “ลีน่ายิ้มแล้วเดินมาข้างหน้า “ฉันเข้าใจเธอ ถ้าเธออยากกลับก็กลับไปสิ”
“ลีน่า?” เชอรีนมองเธออย่างเหลือเชื่อ “รู้ตัวไหม ว่าเธอกำลังพูดอะไรอยู่?”
“ฉันรู้ ดังนั้นฉันเข้าใจวารุณี คุณนัทธีไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดียังไง ถึงแม้ว่าวารุณีจะอยู่แข่งขันต่อ เธอก็ไม่สามารถวาดแบบที่ดีออกมาได้ เพราะว่าใจของเธอไม่ได้อยู่ในการแข่งขันแล้ว” ลีน่าหลับตาพูด
เชอรีนอ้าปากค้างไปชั่วขณะ ผ่านไปสักพักถึงพูดว่า “งั้นเธอล่ะ เธอจะทำยังไง?”
“ฉันไม่เป็นไร ถอนตัวตอนนี้ เรายังได้ที่สามนี่ อีกอย่างรางวัลชนะเลิศนั่น พวกเราก็ไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่ว่าจะได้มาไหม เพราะว่าศักยภาพของทุกคนก็พอๆกัน ที่สามก็ดีมากพอแล้ว รองวัลชนะเลิศก็แค่มีออร่าที่สะดุดตาขึ้นมาอีกระดับนึงแค่นั้น และมีชื่อเสียงที่ดีกว่าเอง จริงๆแล้วไม่ได้มีผลกระทบอะไรมาก จะว่าไปแล้ว ยังมีการแข่งขันครั้งถัดไปนี่” ลีน่ายิ้มแล้วพูด
แต่ว่ายิ้มของเธอนั้น กลับทำให้วารุณีรู้สึกอึดอัด และรู้สึกผิดต่อเธอ
วารุณีหลับตา และสะอึ้นออกมาเบาๆ “ฉันขอโทษนะลีน่า ฉันขอโทษจริงๆ”
“เอาล่ะ” ลีน่ากอดเธอ และตบหลังเธอเบาๆ “ที่จริงแล้วฉันรู้มาก่อนแล้วว่าเธอจะต้องทำแบบนี้ ดังนั้นฉันไปบอกกับอาจารย์แล้ว อาจารย์ของฉันก็ยินยอมแล้ว ถึงแม้ว่าการแข่งขันจะสำคัญก็จริง แต่พอมาเทียบกับชีวิตของคนคนนึงแล้ว ก็เทียบอะไรไม่ได้เลย การเป็นดีไซน์เนอร์ จริงๆแล้วควรจะแสวงหารางวัลชนะเลิศ แต่ถ้าการไล่ตามรางวัลชนะเลิศ โดยไม่สนใจความรู้สึกและสัญชาตญาณของตัวเองเลย งั้นก็ไม่ใช่ดีไซน์เนอร์ที่มีคุณสมบัติที่ผ่านเกณฑ์ และจะไม่สามารถออกแบบเสื้อผ้าให้ทุกคนมีความรู้สึกร่วมด้วย”
พูดมาถึงตรงนี้ ลีน่าก็เช็ดน้ำตาให้วารุณี แล้วพูดอีกว่า “ดังนั้นวารุณี กลับไปตามหาคุณนัทธีเถอะ อีกอย่างต้องหาคุณนัทธีให้เจอ แบบนี้ถึงจะไม่ทำให้ฉันผิดหวังที่ถอนตัวจากการแข่งขันเพื่อเธอ แน่นอนว่า หลังจากที่เจอคุณนัทธีแล้ว เธอจะต้องชดเชยให้กับฉันอย่างดี ชดเชยให้เชอรีน ไม่งั้นฉันไม่ปล่อยเธอไปแน่ๆ”
เชอรีนถอหายใจ แล้วหันหน้าพูดว่า “ลีน่าพูดขนาดนี้ ฉันจะพูดอะไรได้อีก แต่ว่าวารุณี ครั้งนี้ฉันยืนฝั่งลีน่านะ เธอพูด พวกเราทิ้งการแข่งขันเพราะเธอ เธอจะทำให้เราผิดหวังไม่ได้นะ ไม่งั้นเราจะตัดขาดความสัมพันธ์กับเธอจริงๆด้วย”
วารุณีมองไปยังเพื่อนรักสองคนที่ทั้งเป็นห่วงและสนับสนุนเธอ นอกเหนือจากความรู้สึกผิดแล้ว ก็เหลือแต่ความรู้สึกที่เต็มไปด้วยความตื้นตันใจ
เธอสูดลมหายใจลึก และยิ้มออกมา ก่อนจะพยักหน้าแรงๆ “สบายใจได้ ฉันไม่ทำให้พวกเธอผิดหวังหรอก ฉันจะต้องหานัทธีให้เจอ และฉันก็จะตอบแทนพวกเธออย่างดี ฉันจะไม่ทำให้การทุ่มเทของพวกเธอเสียเปล่าเลย!”
วารุณีตอบรับ “เดี๋ยวฉันจะโทรไปหาทางผู้จัดการแข่ง ฉันไม่สามารถให้เขาประกาศถึงสาเหตุการถอนตัวที่แท้จริงของเราได้ ไม่งั้นเรื่องการหายตัวไปของนัทธี ก็จะมีคนรู้มากขึ้นเรื่อยๆ”
“ก็บอกไปว่าคุณหกล้ม คลอดก่อนกำหนด รักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล จึงไม่สามารถแข่งขันต่อก็ได้แล้ว” เชอรีนเสนอ
วารุณีพยักหน้า “ฉันก็คิดแบบนี้”
พูดแล้วเธอก็มองไปยังมารุต “ผู้ช่วยมารุต ฝั่งอาจารย์ของฉัน ก็ต้องวานนายแล้วแหละ เรื่องการถอนตัวของฉัน ไม่บอกผู้ใหญ่ไม่ได้”
ไม่ว่าอาจารย์จะตำหนิเธอหรือไม่ เธอก็จำเป็นต้องกลับประเทศ
การยอมแพ้ในการแข่งขัน ถ้าจะรู้สึกเสียใจไปพักนึง แต่ถ้าไม่ไปตามหานัทธี ถ้าจะรู้สึกเสียใจไปตลอดชีวิต
“วางใจได้ครับคุณนาย ผมรู้ว่าต้องทำยังไง” มารุตพูดเสร็จ ก็ออกไปทำตามทันที
หลังจากนั้น ลีน่าก็ออกไป เหลือเพียงแค่เชอรีนคนเดียวที่อยู่เป็นเพื่อนวารุณีในห้องผู้ป่วย
ในประเทศจีน นิรุตติ์และนวิยาดูเหตุการณ์ที่สงบบนอินเทอร์เน็ต สีหน้าดูไม่ดีเลย
“นึกไม่ถึงว่า จะถูกคนในบริษัทไชยรัตน์กรุ๊ปเดาได้ว่าพวกเราจะทำอะไร เอาคลิปปล่อยออกมา ยืนยันว่านัทธีไม่ได้หายสาบสูญอย่างไร้ร่องรอย ไปต่างประเทศหรอ?” นวิยาขมวดคิ้วถาม
นิรุตติ์หัวเราะแห้ง “คุณคิดว่าเป็นไปได้หรอ? ตามนิสัยของนัทธีแล้ว พวกเราคิดว่า ต่อให้เขากลับมาแล้ว เขาก็ไม่น่าไปต่างประเทศได้ แต่เชาน่าจะไปที่จังหวัดจันทร์เพื่อคิดหาทางแก้แค้นพวกเราอย่าจริงจัง ดังนั้นคลิปนี้เป็นของจริงหรือปลอม ก็ยังไม่ได้รับการตรวจสอบ”
“คลิปเป็นของปลอมหรอ?” นวิยาเหลือกตาอย่างไม่กล้าเชื่อ “มันจะเป็นไปได้ยังไง ในคลิปนี้เป็นนัทธีขัดๆ”
“ถึงในคลิปเป็นนัทธีก็จริง แต่คำพูดพวกนี้ ไม่จำเป็นต้องเป็นนัทธีพูด หรือว่า นัทธีที่อยู่ในคลิปคำพูดที่พูดจริงๆ มันอาจจะไม่ใช่สิ่งที่พวกเรากำลังได้ยินอยู่ในตอนนี้”
นวิยาประหลาดใจ “คุณหมายความว่า มีคนไปเปลี่ยนเสียง ที่พวกเราได้ยินนั้น ไม่ใช่เสียงของนัทธีโดยสิ้นเชิง และมีคนปลอมเสียงของนัทธีขึ้นมา เพื่อปกปิดงทุกคน ว่าเรื่องที่นัทธีหายตัวไปนั้นเป็นความจริง”
“ใช่” นิรุตติ์พยักหน้า “แฮ็กเกอร์ที่ทำวิดีโอนี้มีความสามารถสูงมาก ซึ่งเก่งกว่าลูกน้องที่ผมมีอยู่เยอะเลย ผมไม่รู้จริงๆ ว่านัทธีไปหาคนเก่งแบบนี้มาจากที่ไหน”
“คนคนนี้อันตรายมาก เป็นปัญหาใหญ่สำหรับพวกเรา” นวิยาพูดอย่างหนักแน่น
ตอนนี้เป็นยุคสังคมข้อมูล แฮกเกอร์ก็คือพระเจ้าของยุคนี้
ถ้านัทธีตามจับพวกเขาจนรู้สึกอดทนไม่ไหว และให้พวกแฮ็คเกอร์มาตามหาตำแหน่งของพวกเขา ถ้าถึงตอนนั้นพวกเขาหนีไม่พ้นแน่
วิรุตติ์ก็คิดแบบเดียวกัน ในแววตาของเขามีรัศมีของความอันตรายสะท้อนออกมา “สบายใจได้ ผมรู้ว่าควรทำยังไง ต้องไปหาตัวแฮกเกอร์คนนั้นแล้วจัดการมันเสียก่อน”
อีกฝั่ง โรงพยาบาลขนาดเล็ก
จุ๊บแจงก็เห็นข่าวบนอินเทอร์เน็ตและคลิปวิดีโอนั้นแล้ว เธอรู้สึกตกใจนานอยู่พักใหญ่ ถึงจะกลับมาตั้งสติได้
ผู้ชายในคลิปกับผู้ป่วยที่นอนอยู่บนเตียงหน้าเหมือนกันทุกประการ
ที่แท้แล้วเขามีภูมิหลังที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้นี่เอง เขาเป็นประธานของบริษัทไชยรัตน์กรุ๊ป!
ที่สำคัญที่สุดคือ เขาเคยแต่งงานแล้ว แถมยังมีลูกอีกสองคน!
