พ่อจอมผยอง / คุณพ่อสายเปย์ - บทที่ 254 แปดคนสุดท้าย

บทที่ 254 แปดคนสุดท้าย

“ไม่มี” เสี่ยวจื่อหยวนส่ายหัวโดยไม่คิด

ชายวัยกลางคนผู้นั้นนิ่งเงียบไปสักครู่ ทันใดนั้นเขาก็พูดออกมาว่า “ผมมีวิธีแล้ว！”

“วิธีอะไรกัน？”เสี่ยวจื่อหยวนถามเขา

“หมู่จองยังอยู่ที่ยวี่โจว ผมจะลองโทรหาเขาดู บางทีเรื่องนี้เขาอาจจะช่วยได้” ชายวัยกลางคนพูดจบก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรไปหาหมู่จอง

หมู่จองก็คือคนที่เสี่ยวเบชิงส่งไปเพื่อให้จัดการกับลู่เฉินในตอนนั้นเอง

ครั้งที่แล้ว ณ ฉีเจียง เขาปะทะกับลู่เฉิน อีกทั้งถูกตู้เฟยต่อยเข้าอย่างจังจึงทำให้ช้ำใน เดิมทีเสี่ยวเบชิงต้องการจะเปลี่ยนอีกคนหนึ่งมา แต่เมื่อหมู่จองกล่าวว่า ตนมีวิธีจัดการกับลู่เฉิน ดังนั้นเสี่ยวเบชิงให้โอกาสเขาอีกครั้งหนึ่ง

บัดนี้หมู่จองได้ซ่อนตัวอยู่ในยวี่โจวเพื่อรอโอกาสจับตัวลู่เฉิน

เนื่องจากเสี่ยวเบชิงไม่ต้องการให้ลู่เฉินถึงแก่ชีวิต เธอต้องการให้ลู่เฉินมีชีวิตกลับมาหาเธอ

ก่อนหน้านี้เธอได้ทำการสืบค้น พบว่าลู่เทียนซิงล้มละลายกิจการในครอบครัว และได้มอบทรัพย์สมบัติทั้งหมดให้กับลู่เฉิน เธอจะต้องนำเงินเหล่านี้มาไว้ในครอบครองให้ได้

พูดตามหลักของกฎหมาย เธอนั้นเป็นภรรยาคนที่หนึ่งของลู่เทียนซิง สมบัติทั้งหมดของลู่เทียนซิงควรจะต้องเป็นของเธอครึ่งหนึ่ง แต่วันนี้กลับกลายไปเป็นของลู่เฉินทั้งหมด แน่นอนว่าเธอต้องไม่พอใจ

และนี่ก็คือเหตุผลที่หมู่จองซ่อนตัวในยวี่โจวเพื่อรอเวลาที่เหมาะสม

จับเป็นลู่เฉิน

……

ขณะนี้ลู่เฉินนั่งหลับตารวบรวมสมาธิอยู่ข้างๆหลานหลิน ที่นี่คือห้องสำหรับเก็บตัวผู้เข้าแข่งขัน แต่ลู่เฉินไม่ได้สูญเสียพลังงานไปแม้แต่น้อย เขาจึงไม่จำเป็นที่จะต้องพักผ่อน

อีกทั้งเขาและผู้แข่งขันคนอื่นๆไม่มีความจำเป็นที่จะต้องเจรจากัน ดังนั้นเขาจึงได้หลับตาลง

เมื่อมองเห็นลู่เฉินหลับตารวบรวมสมาธิ หวังยาวจุนและหวู่จองหัวจึงได้ลดเสียงการสนทนาลงมา

หวู่จองหัวเองก็ได้เข้าร่วมแข่งขันการเดิมพันหินอัญมณีเช่นกัน แต่เขาเข้าไปได้ถึงแค่เพียงรอบ 32 คน ในรอบการแข่งขันที่ 2 เขาก็ได้ถ้าแพ้ลง ขณะนี้ลู่เฉินได้แข่งขันเข้าไปในรอบ 16 คน ซึ่งไม่เพียงแต่เขา แม้แต่ลูกศิษย์คนอื่นๆก็มองดูลู่เฉินด้วยแววตาที่เปลี่ยนไป

เนื่องจากก่อนหน้านี้พวกเขาทั้งหลายได้กล่าวร้ายดูถูกลู่เฉินไว้ต่างๆนานา ตอนนี้พวกเขากลับรู้สึกว่าตนจึงจะเป็นคนที่ไม่มีความสามารถ

จากการที่ลู่เฉินได้เข้ามาอย่างรอบ 16 คนสุดท้าย ก็หมายความว่าลู่เฉินได้ขึ้นเป็นหนึ่งใน 16 คนแรกของประเทศแล้ว เก่งกว่าอาจารย์ของเขาด้วยซ้ำไป

หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมงก็ทำการแข่งขันครั้งที่ 3

คนที่เข้ารอบ 16 คนสุดท้ายไม่มีใครเป็นผู้อ่อนแอ ในรอบนี้คู่แข่งขันของลู่เฉินมาจากสมาคมหินอัญมณีจงหยวน

เป็นชายชราอายุประมาณ 50 กว่าปี

“เจ้าหนู แกยอมแพ้เสียเถิด อย่าหาว่าฉันรังแกเด็กที่ไม่มีความสามารถเลย” ชายชรามองไปยังลู่เฉินด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยาม

ลู่เฉินมองไปยังต้นเสียง เขาไม่ได้มีท่าทีโกรธแค้นใดๆ เพียงแต่พูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบว่า “ถ้าหากว่าคุณกลัวก็กลับไปใช้ชีวิตบั้นปลายให้สงบสุขซะ อย่าได้วิ่งออกมาเพ่นพ่านให้อายคนอื่น”

เดิมทีเขาไม่ใช่คนที่ไร้มารยาทเช่นนี้ แต่ตาแก่นี่ทำตัวเสียมารยาทกับเขาก่อน แน่นอนว่าลู่เฉินก็ไม่เกรงใจเขาเช่นกัน

“หึๆ รนหาที่ตาย ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง！ถ้าอย่างนั้นฉันจะทำให้แกแพ้อย่างราบคาบ” ชายชราผู้นั้นหัวเราะหึๆ และหยิบหินอัญมณีขึ้นมาเพื่อทำการตัดสินน้ำหนัก

แม้ลู่เฉินจะเข้ามายังรอบ 16 คนสุดท้ายได้ แต่เขาเองก็ได้ติดตามการแข่งขันก่อนหน้านี้และเห็นว่าลู่เฉินไม่ได้มีสิ่งใดวิเศษไปกว่าคนอื่นๆ ดังนั้นเขาจึงคิดว่าลู่เฉินเพียงแต่โชคดีที่พบกับสู้ต่อสู้ที่ไม่มีความสามารถเท่านั้น

ไม่เช่นนั้นดูจากอายุของลู่เฉินแล้ว จะเข้ามาในรอบ 16 คนสุดท้ายได้อย่างไร？

กระทั่งคิดไปเองว่าการที่ลู่เฉินได้เข้ามาแข่งขัน ณ ที่นี้เป็นการทุจริตเพื่อให้ได้เข้ามาเท่านั้น

ชายชราเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ หินอัญมณีที่เขาหยิบขึ้นมานั้น ภายในคือหยกชนิดหนึ่งและน้ำหนักความคลาดเคลื่อนเพียงแค่ 27 กรัมซึ่ง สำหรับความคลาดเคลื่อนเล็กน้อยเพียงนี้พูดได้ว่า ติด 1 ใน 16 ของประเทศเลยก็ว่าได้

“เจ้าหนู ถึงตาแกแล้ว” ชายชราผู้นั้นมองลู่เฉินด้วยสายตาเจ้าเล่ห์

ลู่เฉินหัวเราะหึๆและหยิบหินขึ้นมาก้อนหนึ่งโดยไม่ได้เลือก เขาลูบๆคลำๆและพูดออกมาว่า “เพชรน้ำหนัก 59 กรัม”

เมื่อเห็นว่าลู่เฉินพูดออกมาโดยไม่ได้คิดเช่นนั้น ชายชราก็หัวเราะและเห็นว่าแท้จริงแล้วลู่เฉินเป็นเพียงแค่คนที่ไม่รู้อะไรเลย ขยะแบบเขานี้ทำไมปล่อยให้เข้ามาแข่งขันการเดิมพันหินอัญมณีได้ ไม่เข้าใจจริงๆว่า สมาคมหินธรรมชาติจงไห่ คิดอะไรอยู่

ที่สำคัญคือคนแบบนี้กลับมาเป็นคู่ต่อสู้ของเขาในรอบ 16 คนสุดท้าย ทำให้เขาไม่พอใจนัก

เจ้าหน้าที่เองก็ตกใจเล็กน้อย เพราะรู้สึกว่าลู่เฉินทำตามอำเภอใจเกินไป หากในครั้งนี้เขาเดาถูก ก็คงจะต้องเล่นของแน่ๆ！

แต่ต่อมาเจ้าหน้าที่ก็ได้ยืนงงเป็นไก่ตาแตก

“ยืนทำอะไรอยู่เล่า？ ข้างในคืออะไรกันแน่！ น้ำหนักเท่าไหร่？” ชายชราผู้นั้นพูดออกมาด้วยความไม่พอใจ

เมื่อเจ้าหน้าที่รู้สึกตัวก็พูดอย่างตกตะลึงว่า “เป็น……เพชร น้ำหนัก 74 กรัม ความคลาดเคลื่อน 15 กรัม”

“อะไรนะ！ นี่แกชั่งน้ำหนักเป็นหรือเปล่า！” ชายชราผู้นั้นตกตะลึงและไม่เชื่อในคำพูดของเจ้าหน้าที่ เขาจึงได้ตะโกนออกมาแล้วเดินขึ้นไปดูกับตาตัวเอง

ตัวเลขที่ปรากฏอยู่บนตาชั่งนั้น ทำให้เขาตกตะลึงไปเช่นกัน

เขาไม่เชื่อในสิ่งที่ตาตัวเองเห็นจึงได้หยิบหินก้อนนั้นขึ้นมาตรวจสอบดูและพบว่าเป็นเพชรจริงๆ

“นี่มัน……จะเป็นไปได้อย่างไร！？”

เจ้าหมอนี่มันเดาได้แม่นยำขนาดนี้เชียวหรือ？

นี่เท่ากับความสามารถของปรมาจารย์สามอันดับแรกในประเทศเชียว

“กลับไปใช้ชีวิตบั้นปลายให้สนุกนะ คุณมันอ่อนหัดเกินไป” ลู่เฉินพูดด้วยความสะใจ

ชายชราผู้นั้นจ้องเขาตาไม่กะพริบแล้วพูดว่า “ยังมีอีกรอบนึง แกจะรีบไปไหนกัน？ฉันอยากจะเห็นนักว่าแกจะโชคดีอย่างนี้ทุกครั้งหรือเปล่า！”

เมื่อเขาพูดจบก็หยิบหินอัญมณีขึ้นมาก้อนหนึ่ง

เพียงแต่ในครั้งนี้เขาใช้เวลาอยู่นะนานประมาณ 20 กว่านาทีจึงได้พูดออกมาพร้อมกับสภาพเหงื่อตกว่า “หินก้อนนี้ก็คือเพชรเช่นกัน น้ำหนักประมาณ 36 กรัม”

จากนั้นเขาได้ส่งหินอัญมณีให้กับเจ้าหน้าที่ เขาหายใจเข้าลึกๆ รู้สึกว่าตอนนี้ตัวเองคล้ายกับกำลังเป็นผู้ป่วยโรคร้ายอยู่ เหงื่อออกไปท่วมตัว

การแข่งขันเดิมพันอัญมณีเช่นนี้ใช้สมาธิมากจริงๆ

เมื่อสักครู่เพื่อป้องกันการผิดพลาดในการเดาน้ำหนักให้คลาดเคลื่อนน้อยที่สุด เขารวบรวมสมาธิและความคิดของตนไปหมดแล้ว อย่าว่าแต่คนอายุมากเช่นเขาเลย แม้แต่ชายหนุ่มที่ยังหนุ่มยังแน่นก็ยังรับไม่ไหว

“เป็นเพชรน้ำหนัก 56 กรัม คลาดเคลื่อน 20 กรัม”เจ้าหน้าที่พูดขึ้น

ลู่เฉินพยักหน้า เขาไม่อยากเห็นชายชราคนนั้นมาเกะกะในสายตาเขาอีกต่อไป จึงได้หยิบหินอัญมณีขึ้นมาก้อนหนึ่ง

เขายังคงนำมาลูบๆคลำๆไว้ในมือจากนั้นก็พูดว่า “หินก้อนนี้ก็เป็นเพชรน้ำหนัก 40 กรัม”

เมื่อพูดจบก็ส่งหินไปให้กับเจ้าหน้าที่ ตั้งแต่ต้นจนจบใช้เวลาเพียงแค่ 30 วินาทีเท่านั้น

เมื่อมองดูลู่เฉินยังคงมีพฤติกรรมตามเดิม ชายชราผู้นั้นก็หัวเราะ เขาคิดว่าลู่เฉินคงจะไม่โชคดีเหมือนเมื่อสักครู่แล้ว

ลู่เฉินไม่ใช่คนภายในวงการเดิมพันหินอัญมณีสักหน่อย จะมีปรมาจารย์อัญมณีคนใดบ้างที่สามารถคาดเดาน้ำหนักได้รวดเร็วเพียงนี้

เจ้าหน้าที่เองก็รู้สึกว่าลู่เฉินทำตัวตามสบายเกินไป เขารู้สึกว่าครั้งที่แล้วลู่เฉินเพียงแค่โชคดีเท่านั้น

เขาส่ายหัวแล้วรับหินกลับไปผ่าดู

ขณะนี้เองหวงยาวจุนและอู่จองหัวก็จ้องมองไปที่เจ้าหน้าที่โดยไม่กะพริบตา

ลู่เฉินชนะมาแล้ว 1 ตา หากครั้งนี้ชนะอีก ก็สามารถเข้าสู่ 8 คนสุดท้ายได้

นี่คือคนแรกที่พวกเขาเห็นว่ามีความสามารถมากที่สุดในยวี่โจวเลยทีเดียว

ณ ห้องโถง ทุกคนก็กำลังจับจ้องไปที่พนักงานที่กำลังเตรียมผ่าหินอัญมณีอยู่ ลู่เฉินไม่เพียงแต่เป็นผู้เข้าแข่งขันที่อายุน้อยที่สุด อีกทั้งยังสามารถเข้าไปยังรอบ 16 คนสุดท้ายได้ และชนะในรอบที่ 1 ทำให้ผู้เข้าแข่งขันอาวุโสหลายๆคนพากันตกตะลึง

ในขณะเดียวกันก็มีคนจำนวนไม่น้อยเดินมายังโต๊ะที่หวงยาวจุนนั่งอยู่ ทุกคนล้วนแต่ต้องการจะรู้จักทำความรู้จักกับหวงยาวจุน