พ่อจอมผยอง / คุณพ่อสายเปย์ - บทที่ 356 การคุกคามของเสี่ยวอันอี้

บทที่ 356 การคุกคามของเสี่ยวอันอี้

อยู่มาวันหนึ่ง ลู่เฉินเตรียมจะไปที่บริษัท แต่ได้รับสายที่ไม่คุ้นเคย เขาเปิดออกมาดู เป็นเบอร์ที่มาจากเมืองหลวง ทันใดนั้นก็เดาได้ว่าน่าจะเป็นคนในตระกูลเสี่ยว หรือเป็นคนใหญ่คนโตที่พูดถึงในก่อนหน้านี้

มุมปากของเขาปรากฏรอยยิ้มที่เยาะเย้ยขึ้นมา จากนั้นก็รับสาย

“ลู่เฉินใช่ไหม ถ้าหากคุณอยากจะช่วยชีวิตอาจารย์ของคุณ ก็มาที่ภูเขากือเอี้ยเลย จำไว้นะ มาได้เพียงคุณคนเดียว ไม่นั้นคุณก็เตรียมเก็บศพให้หยุนจองฉีเถอะ”ฝ่ายตรงข้ามไม่ทันรอให้ลู่เฉินตอบ ก็วางสายโดยตรง

“ไปที่ภูเขากือเอี้ย”ลู่เฉินพูดกับหลินตง

ตอนที่ลู่เฉินอยู่ที่เมืองยวี่โจว ส่วนใหญ่จะเป็นหลินตงที่ขับรถให้เขา

ตามจริงลู่เฉินอยากจะเปลี่ยนคนขับ เพราะในThree Heroes of the Water Margin ซ่งไห่เป็นคนดูแลซากุระคลับ ส่วนชิจินไปเป็นแม่ทัพที่โกก้าง ลู่เฉินก็อยากจะให้หลิงตงไปทำเรื่องที่เขาอยากทำ

แต่หลินตงบอกว่าอยากจะขับรถให้ลู่เฉิน ลู่เฉินก็มีแต่ต้องตามใจเขา

เพราะแม้ว่าเป็นคนขับรถ ลู่เฉินก็จะปฏิบัติต่อเขาอย่างยุติธรรมเหมือนกัน

“คุณชายครับ เกิดอะไรขึ้นหรอครับ?”หลินคงถาม

“มีคนลักพาตัวคนที่มีความสำคัญต่อฉันไป”ลู่เฉินพูดตรงๆ

“จะให้คนของซากุระคลับมาหรือเปล่า”หลินคงถาม

แม้ว่าเขามาขับรถให้ลู่เฉินแล้ว แต่ฐานะในซากุระคลับของเขายังคงสูงอยู่

ลู่เฉินพยักหน้าและพูดว่า”ไม่ต้อง คุณขับรถให้ดี ฉันจะโทรไปให้เสี่ยวจิง”

จากนั้นเขาก็โทรไปให้เสี่ยวจิง พอสั่งเรื่องบางอย่างเสร็จ ก็วางสายลง

เรื่องแบบนี้ เห็นได้ชัดว่าซากุระคลับจัดการไม่ได้ มีแค่พลังกำลังของสวนเทคโนโลยีถึงใช้ได้

หลังจากโรงเรียนภายในสวนเทคโนโลยีสร้างขึ้นมา ฉีฉีก็เข้าเรียนในสวนเทคโนโลยี ดังนั้นเวลาส่วนใหญ่เสี่ยวจิงก็ฝึกฝนพวกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอยู่ที่สวนเทคโนโลยี

แน่นอนว่า ลู่เฉินก็ไก็ให้ตำแหน่งรองผู้จัดการฝ่ายรักษาความปลอดภัยแก่เขา แต่รองผู้จัดการนี้แตกต่างจากรองผู้จัดการคนอื่นๆ เขาไม่ได้ดูแลการโยกย้ายของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเขาแค่รับผิดชอบเรื่องการฝึกสอน

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป หลินตงขับรถมาถึงที่ยอดเขาแถบวิลล่าของภูเขากือเอี้ย ลู่เฉินก็ให้เขาจอดรถลง

เขารู้สึกว่าฝ่ายตรงข้ามน่าจะอยู่ในแถบวิลล่านี้แล้ว

ลู่เฉินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรไปให้ฝ่ายตรงข้าม ไม่นานฝ่ายตรงข้ามก็รับสาย

ลู่เฉินถามขึ้นมาก่อน”ฉันถึงวิลล่าแถบภูเขากือเฮี้ยแล้ว พวกคุณอยู่ไหน?”

เห็นได้ชัดว่าฝ่ายตรงข้ามตะลึงไปสักครู่นึง น่าจะคาดไม่ถึงว่าลู่เฉินจะมาเร็วขนาดนี้

แต่ก็แค่ตะลึงไปสักพัก จากนั้นก็พูดว่า”วิลล่าเลขที่ห้า จำไว้นะ คุณต้องไปเพียงคนเดียว ไม่นั้นก็เตรียมไปเก็บศพให้เขาเถอะ”

“โอเค ฉันมาคนเดียว”ลู่เฉินพูดเสร็จก็วางสาย

“คุณชายครับ ผมไปกับคุณเถอะ จะได้ดูแลกันได้”หลินคงพูด

ลู่เฉินส่ายหน้า เขาลงรถแล้วพูดว่า”ไม่ต้อง คุณไปแล้วก็ช่วยอะไรไม่ได้”

หลินตงพยักหน้า เขารู้ว่าความสามารถของเขาเมื่อเทียบกับลู่เฉินแล้ว ยังห่างกันราวกับฟ้ากับดินเลย ถ้าหากไม่สามารถเอาชนะลู่เฉินได้ เขาไปแล้วก็เปล่าประโยชน์

“คุณชายครับ เอาอันนี้ไปด้วย”หลินตงเอาปืนพกเก็บเสียงที่อยู่บนร่างกายให้ลู่เฉิน

ลู่เฉินเลิกคิ้ว จากนั้นก็รับปืนพกเก็บเสียงมา

แม้ว่าเขามั่นใจว่าจะสู้กับพวกเขาได้ แต่มีสิ่งนี้อยู่ในมือ มันจะได้ผลที่คาดไม่ถึงแก่ศัตรูได้เสมอ

ลู่เฉินซ่อนปืนพกเก็บเสียงให้ดี จากนั้นมองไปดูทะเบียนเลขที่ของวิลล่า แล้วเดินเข้าไปในแถบวิลล่า

ไม่นาน เขาก็มาถึงหน้าวิลล่าเลขที่ห้า เห็นว่าไม่มียามเฝ้าประตูอยู่ เลยเดินเข้าไปโดยตรง

“คุณก็คือลู่เฉิน?”

พอดีในเวลานี้ มีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งเดินออกมาจากวิลล่า มีประมาณสิบสองสามคน และต่างยืนล้อมรอบลู่เฉิน

เป็นคนพวกเสี่ยวอันอี้และเสี่ยวต้าเผิงนั่นเอง

“คนของตระกูลเสี่ยว?”ลู่เฉินเลิกคิ้ว ถามอย่างราบเรียบ

“คุณนี่ยังถือว่าฉลาดอยู่ ฉันชื่อเสี่ยวอันอี้ เป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลเสี่ยว เสีายวเบชิงที่ตายอยู่ในมือคุณก่ินหน้านี้นั้น เป็นป้าคนที่สองของฉัน วันนี้ฉันมาเพื่อแก้แค้นให้คุณป้า”เสี่ยวอันอี้หัวเราะอย่างเย็นชา

“เป็นพวกคุณจริงด้วย”ลู่เฉินพูดด้วยสีหน้าที่สงบ

“ในเมื่อรู้ว่าเป็นพวกเรา นั้นแกก็ยอมแพ้เถอะ วันนี้ใช้จะนำหัวของแกไปถวายที่หน้าหลุมศพของป้า!”เสี่ยวอันอี้พูดอย่างโหดเหี้ยม

“นั้นก็ต้องดูว่าแกมีความสามารถนี้หรือเปล่า”ลู่เฉินมองไปดูเสี่ยวอันอี้ สายตาเต็มไปด้วยความดูถูก

ก่อนที่ได้พบกับเสี่ยวเบชิง เขารู้สึกมาตลอดว่าตระกูลเสี่ยงต้องเก่งแน่ๆ เก่งมากๆ

จนทำให้เขาไม่กล้าเปิดเผยฐานะที่แท้จริงออกมาในตลอดครึ่งปี

จนกระทั่งหลังจากเขาฆ่าเสี่ยวเบชิงไปแล้ว เขาถึงรู้ว่าตระกูลเสี่ยวก็ไม่ได้เก่งอย่างที่คิดนะ

เสี่ยวอันอี้เป็นแค่คนรุ่นหลังของเสี่ยวเบชิง ดูจากที่เขากล้ามาหาเขาที่เมืองยวี่โจว เขาก็รู้ว่าเสี่ยวอันอี้เป็นคนที่หยิ่งกำเริบแน่นอน

โดยปกติแล้ว คนที่หยิ่งกำเริบมักจะไม่ค่อยเก่งถึงขนาดไหนหรอก

“เฮ่อ แกเก่งมากหรือ?นั้นก็ให้ฉันมาลองแข่งกับคุณดูสิ”เสี่ยวต้าเผิงเอ่ยเสียงเย็นชาออกมา จากนั้นก้าวออกมาก้าวหนึ่งพร้อมชกหมัดมาทางลู่เฉิน

ลู่เฉินก็ไม่หลบหลีก ชกหมัดออกไปเช่นกัน

ปัง!

สองหมัดชนกันอยู่บนอากาศ ร่างกายของลู่เฉินไม่ได้เปลี่ยนแปลงใดๆ แต่เสี่ยวต้าเผิงกลีบถอนลงไปสิบก้าวถึงจะยืนคงที่ได้

ความสามารถของลู่เฉินเมื่อเทียบกับหลายเดือนก่อนที่แข่งกับเสี่ยวเบชิงนั้นได้เก่งขึ้นมาเยอะ และเดิมทีเสี่ยวต้าเผิงก็สู้ไม่ชนะเสี่ยวเบชิงด้วย

แม้กระทั่งหมัดเดียวของลู่เฉิน เสี่ยวต้าเผิงยังรับไม่ได้เลย

เสี่ยวอันอี้และคนอื่นๆเห็นเช่นนี้ ล้วนเปลี่ยนสีหน้ากันใหญ่เลย คาดไม่ถึงว่าความสามารถของลู่เฉินจะเก่งเช่นนี้

หรือคุณป้าได้แข่งกับลู่เฉินตัวต่อตัว และถูกลู่เฉินฆ่าตายจริงหรือ?

ทำไมเขาถึงน่ากลัวขนาดนี้!

ในขณะนี้ เสี่ยวอันอี้รู้สึกเสียใจภายหลังกับการตัดสินใจนี้ของตัวเอง เขารู้สึกว่าเขาควรที่จะเชื่อฟังคุณลุงใหญ่ อย่าเพิ่งมาแก้แค้น

“ลูกน้องของแกนี่ช่างอ่อนหรือเกิน ไม่นั้นแกมาสู้กับฉันไหม?”ลู่เฉินมองไปที่เสี่ยวอันอี้ ยิ้มอย่างเยาะเย้ย

สีหน้าของเสี่ยวอันอี้น่าเกลียดมาก เสี่ยวต้าเผิงเป็นผู้ที่ปกป้องเขา เดิมทีก็เก่งกว่าเขาอยู่แล้ว แม้กระทั่งเสี่ยวต้าเผิงยังรับหมัดหนึ่งของลู่เฉินไม่ได้ ถ้าเขาขึ้นไปจะเป็นการรนหาที่ตายไม่ใช่หรือ?

“ขึ้นไปสิ!”

เสี่ยวอันอี้ตวาดออกมาเสียงหนึ่ง จากนั้นซามูไรสิบกว่าคนของตระกูลเสี่ยวที่เขาพามานั้นก็ล้วนวิ่งไปทางลู่เฉิน

หลังจากเสี่ยวต้าเผิงฟื้นตัวออกมาได้ ก็เข้าไปในการต่อสู้อย่างรวดเร็ว

เขาไม่เชื่อว่าคนเยอะขนาดนี้ยังเอาชนะลู่เฉินคนเดียวไม่ได้อีก

แต่สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจเกิดขึ้นมาอีก นอกจากเขาแล้ว คนอื่นล้วนไม่สามารถสู้กลับลู่เฉินได้แม้แต่ท่าเดียว

ขอให้โดนลู่เฉินสัมผัสถึง ส่วนใหญ่ล้วนสูญเสียพลังการต่อสู้

หลังจากหนึ่งนาทีกว่าผ่านไป คนที่ยืนอยู่บนพื้น เหลือแต่ลู่เฉินและเสี่ยวต้าเผิง

ส่วนเสี่ยวอันอี้ ตอนนี้ก็ได้เดินเข้าไปในวิลล่าแล้ว

“คนในตระกูลเสี่ยว ช่างขยะหรือเกิน ความสามารถอย่างแกนี่นะ ยังกล้ามาแก้แค้นกับฉันที่หนูโจว?”ลู่เฉินมองไปที่เสี่ยวต้าเผิง สีหน้าเต็มไปด้วยความดูถูก

เมื่อกี้นี้เสี่ยวต้าเผิงพยายามรับหลายหมัดของลู่เฉินไป ตอนนี้จึงเกิดการบาดเจ็บภายใน มุมปากยังมีเลือดไหลออกมาเลย

พอถูกลู่เฉินเสียดสีเช่นนี้ เขาก็ยิ่งโกรธขรึมเข้าไปใหญ่ พ่นเลือดออกมาทันที

“ไอ้แก ถ้าไม่อยากให้หยุนจองฉีตาย แกก็รีบคุกเข่าลงมา!”

พอดีในเวลานี้ เสี่ยวอันอี้จับตัวหยุนลาวออกมา