พ่อจอมผยอง / คุณพ่อสายเปย์ - บทที่173 ล้างแค้น
บทที่173 ล้างแค้น
ลู่เฉินวางวายของเสี่ยวซัวจุน ความโกรธเคืองในดวงตายังไม่ได้สูญหาย
“จางดาวเรน คุณกล้ามากนะ!”ลู่เฉินเหลือบไปมองซูเปอร์มาร์เก็ตที่กลายเป็นซากปรักหักพัง สายตาก็เย็นชาขึ้นมาทันที
“พี่เฉิน ยังมีอีกคนที่ชื่อว่าฮันเทียน เขาบอกว่าจะมาล้างแค้นกับคุณ ให้คุณไปหาเขาที่กรีนทาวน์คืนนี้”อู๋เล่ยพูด
“ฮันเทียนเหรอ โอเค ฉันจะทำตามใจเขา”ลู่เฉินพูดด้วยเสียงทุ่มต่ำ
“พี่เฉิน ตอนนี้ทำยังไงดี รอให้ตำรวจมาจัดการเหรอ หรือว่าเราจัดการเอง?”อู๋เล่ยถามอีก
“วันนี้พาพนักงานไปเลี้ยงข้าวมื้อหนึ่งก่อน บอกพวกเขาว่าหยุดพักหนึ่งเดือน และเงินเดือนของเดือนนี้ก็จะจ่ายให้พวกเขาตามปกติ”ลู่เฉินพูด
คำพูดมี่ปลอบใจพนักงาน ลู่เฉินก็ไม่พูดแล้ว เขาเชื่อว่าอู๋เล่ยจะทำได้แน่นอน
เมื่อได้ยินคำพูดของลู่เฉิน มีพนักงานหลายคนที่เดิมทีคิดจะลาออกก็ล้วนใจสั่นขึ้นมา รู้สึกว่าเจ้านายคนนี้ใจดีจริงๆ
“เออ”อู๋เล่ยพยักหน้า หลังจากพาพนักงานไปกินอย่างเต็มที่แล้ว ค่อยมาดูว่ายังมีสิ่งของที่ใช้ได้อยู่หรือเปล่า ถ้ามีค่อยมาจัดการเก็บขึ้นมา
“เรื่องฝั่งนี้ฉันจะจัดการให้ดี ส่วนตระกูลจาง คุณไม่ต้องเป็นห่วง ฉันไม่เคยได้มองตระกูลจางเข้าสายตาเลย”ลู่เฉินพูดปลอบใจ
คำพูดของลู่เฉินอย่างมีอิทธิพลมาก ทำให้สายตาของพวกอู๋เล่ยล้วนเปล่งประกายออกมา
หลังจากอู๋เล่ยพาพนักงานไปกินข้าวแล้ว ลู่เฉินก็ให้ตู้เฟยสั่งหลายคนมาเฝ้าซูเปอร์มาร์เก็ตไว้ จากนั้นพวกเขาก็ออกจากซูเปอร์มาร์เก็ต
กลับมาถึงซากุระคลับ ลู่เฉินถามตู้เฟยว่า”คุณมีลูกน้องทั้งหมดกี่คน”
“ถ้าจะเรียกมาทันที สองร้อยคนยังไม่เป็นปัญหา”ตู้เผยพูด
“เออ ฉันจะให้บริษัทในเครือของตระกูลจางทุกแห่งล้วนกลายเป็นซากปรักหักพังภายในวันนี้!”ลู่เฉินพูดด้วยเสียงทุ่มต่ำ
ก็แค่แข่งกันว่าใครมีอำนาจมากกว่า และแข่งกันว่าใครทุบแรงกว่าแค่นั้นเอง นั้นกูจะเล่นกับตระกูลจางขอวพวกแกสักหน่อย
“คุณชายลู่ครับ จะต่อยคนหรือเปล่าครับ?”ซ่งไห่ถาม
ตู้เฟยก็มองมาที่ลู่เฉิน คำถามนี้ก็เป็นคำถามที่เขาต้องการถามด้วย
“ช่างเถอะ อย่าต่อยคนเลย ทุกทำลายแต่บริษัทก็พอ”ลู่เฉินส่ายหัว ถ้าไปต่อยคนความรุนแรงของเรื่องก็จะเปลี่ยนไป ขอให้ไม่มีคนได้รับบาดเจ็บเขาก็สามารถทำให้รัฐบาลไม่มีอะไรจะพูดได้
“โอเค รับทราบครับ”ซ่งไห่พยักหน้า และวางแผนทันที
ลู่เฉินจุดบุหรี่แล้ว หลังสูบลงไปสักคำหนึ่งแล้ว จึงโทรไปให้เซ่ซูเจี๋ย
“เหล่าเซ่ เรื่องวันนี้ที่ซูเปอร์มาร์เก็ตของฉันถูกคนในตระกูลจางทุบทำลายนั้นฉันเชื่อว่าคุณก็ได้ข่าวมาแล้ว ฉันโกรธมาก ฉันจะแก้แค้นแน่นอน แต่คุณไม่ต้องห่วง ฉันจะควบคุมขอบเขต จะไม่มีการบาดเจ็บของผู้คนเกิดขึ้น คุณช่วยบอกกับเสี่ยวซัวจุนหน่อย ให้เขาทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้นะ”ลู่เฉินพูดตรงๆ
“น้องลู่ สำหรับเรื่องนี้ ฉันมีแต่ต้องแสดงความเสียใจด้วยนะ ความแค้นระหว่างคุณกับตระกูลจาง ขอให้คุณสามารถควบคุมในขอบเขตที่เหมาะสม ที่ฉันนี่ก็สามารถทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เอ๊ะ ส่วนจางก้วยคนที่ได้รับความจากคุณแต่ไม่ได้ไปนั้นได้พ้นจากตำแหน่งแล้ว”เซ่ซูเจี๋ยพูด
“ครับ ขอบคุณมากครับ”
พูดเสร็จลู่เฉินก็วางสายลง สาเหตุที่เขาโทรไปให้เซ่ซูเจี๋ย แง่หนึ่งเพื่อจะระบายความโกรธของเขา อีกแง่หนึ่งก็เพื่อแจ้งให้เขาทราบล่วงหน้าก่อน หวังว่าทางการจะไม่มายุ่งความแค้นระหว่างเขากับตระกูลจางจนมากเกินไป
“ไปกัน พวกเราไปที่บริษัทจางซื่อกรุ๊ปก่อน ไปที่สำนักงานใหญ่ของพวกเขาเป็นอันดับแรก ในเมื่อเป็นการแก้แค้น ก็ต้องเห็นบริษัทจางซื่อกรุ๊ปกลายเป็นซากปรักหักพันกับหน้ากับตา”หลังจากลู่เฉินโทรเสร็จ ตู้เฟยก็พูด
“ก็ใช่นะ เรื่องแบบนี้ถ้าเราไม่มีส่วนร่วมก็ไม่สนุกแล้วนะ”ดวงตาของลู่เฉินเปล่งประกายออกมา แม้รู้ว่าไปเข้าร่วมเองจะไม่เหมาะกับฐานะของตัวเอง แต่เขายังคงเป็นชายหนุ่มอยู่ เป็นชายหนุ่มที่ยังคงเลือดร้อนอยู่
“หูเปียว แจ้งให้พี่น้องเราทราบว่า ไปที่อาคารสำนักงานใหญ่จางเจียก่อน”ตู้เฟยพูดกับลูกน้อง
“โอเคครับพี่เฟย”หูเปียวพยักหน้า หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรไปสั่ง
เขาก็คือหูเปียวคนที่ถูกเล่ยผู่อินหาเรื่องในครั้งก่อน
เป็นผู้ช่วยที่มีความสามารถที่สุดของตู้เฟย
เจ็ดคน รถสามคัน ขับตรงไปที่อาคารสำนักงานใหญ่จางเจียก่อน
สำนักงานใหญ่ของตระกูลจางตั้งอยู่ที่เขตหยูเป่ย ตอนนี้ไม่ใช่เวลาเลิกงาน ดังนั้นรถจึงไม่ติดประมาณยี่สิบกว่านาทีคงจะถึง
ข้างหลังของรถหรูสามคัน เป็นรถตู้ยี่สิบคัน ทุกคันล้วนมีคนนั่งเกือบสิบคน เป็นขบวนรถที่มีผู้คนมากกว่าสองร้อยคน และมุ่งหน้าไปยังอาคารสำนักงานใหญ่จางเจีย รถของท้องถนนล้วนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
ยี่สิบกว่านาทีผ่านไป ขบวนรถมาถึงหน้าประตูของอาคารสำนักงานใหญ่จางเจีย ลู่เฉินจอดรถหรูคันที่เฉินจือหรานซื้อมาฝากเขานั้นให้ดี แบะเดินลงจากรถก่อน ขบวนรถที่ตามอยู่ข้างหลังก็ต่างจอดลง ทุกคนล้วนถืออุปกรณ์อยู่ในมือและลงจากรถอย่างเป็นระเบียบ ภายใต้การนำข้อหูเปียว พวกเขาได้ยืนเป็นสองแถว
ตอนนี้พวกยามของอาคารสำนักงานใหญ่จางเจียยังเดินออกมาดูเฮฮากัน ยังไม่ได้ตระหนักถึงความรุนแรงของเรื่องนี้เลย
“เริ่มทุบตั้งแต่ประตูเลย!”ตู้เฟยสั่งกับทุกคน
“พี่น้อง ลงมือ!”หูเปียวตะโกนออกมา เขาถือท่อเหล็กและวิ่งขึ้นไปที่ประตูไฟฟ้าของอาคารสำนักงานใหญ่จางเจียก่อน
“ลงมือ!”สองร้อยคนที่อยู่ข้างหลังตะโกนออกมา ต่างวิ่งตรงขึ้นไป
จนถึงบัดนี้พวกยามของอาคารสำนักงานใหญ่จางเจียถึงรู้สึกตัวมาได้ ต่างปรากฏสีหน้าที่เหลือเชื่อออกมา
นี่เป็นตั้งอาคารสำนักงานใหญ่ของตระกูลจางนะเนี่ย คนพวกนี้บ้าไปแล้วเหรอ แม้กระทั่งอาคารสำนักงานใหญ่ของตระกูลจางยังกล้ามาทุบเหรอ?
“ทำยังไง?จะห้ามพวกเขาไหม?”ยามคนหนึ่งพูด
“ห้ามเหี้ยอะไร แกไม่กลัวตายแกก็ไปห้ามสิ”ยามอีกคนหนึ่งพูดเสร็จก็วิ่งหนี วิ่งออกไปจนถึงระยะไกลจึงโทรไปหาหัวหน้าผ่านอินเตอร์โฟน
ยามอีกคนหนึ่งพอได้เห็นว่าประตูไฟฟ้าถูกทุบจนเป็นซากปรักหักพังในเวลาสั้น ก็รีบวิ่งออกไป
“ทุบรถให้แตกด้วย!”วิ่งตรงเข้าไปในประตู หูเปียวก็ตวาดเสียงหนึ่ง จากนั้นท่อเหล็กก็ทุบกระจกหน้าของรถพาสทัตคันหนึ่ง แม้ว่ากระจกหน้ารถไม่ได้กลายเป็นชิ้นส่วนเล็กๆหล่นลงมา แต่ก็มีรอยแตกเหมือนใยแมงมุมเกอดขึ้น
ปังปังปัง!
200 กว่าคนวิ่งเข้าไปในอาคาร ไม่นานรถ4,50 คันนอกอาคารก็ถูกทุบจนแตกหมด
จนถึงป่านนี้คนที่ทำงานอยู่ในอาคารถึงรู้สึกตัวมาได้ ทุกคนล้วนกระวนกระวายใจ ส่วนกลุ่มพวกผู้บริหารรีบโทรออกมา มีบางคนแจ้งความ และมีบางคนโทรไปให้จางซิงฉวน ผู้นำของตระกูลจางด้วย
“ซากุระคลับมาล้างแค้นส่วนตัว ไม่อย่าทำร้ายคนที่ไม่เกี่ยวข้อง ดังนั้นให้เวลาพวกคุณสองนาคน ถ้ามีคนที่ไม่ได้ออกจากอาคาร ก็อย่ามาโทษเรานะ”ตู้เฟยหาลำโพงมา จากนั้นตะโกนใส่ภายในอาคาร
เมื่อได้ยินเสียงของตู้เฟย คนในอาคารก็โล่งใจลงมาได้ ต่างวิ่งออกมาจากอาคาร
แต่พอพวกเราออกมาแล้วเห็นว่ารถเก๋งของพวกเขาล้วนถูกทุบจนแตก รู้สึกเจ็บใจมากๆ แต่ไม่กล้าพูดอะไรทั้งสิ้น
“ขอถามหน่อยครับพวกคุณเป็นใครครับ”ผู้จัดการใหญ่คนหนึ่งที่เป็นผู้ที่ตำแหน่งสูงสุดในนี้เดินมาถามด้วยความหวาดกลัวและโกรธเคือง
“ไอ้สัส แกหูหนวกหรือไง?เมื่อกี้กูบอกไปแล้ว ซากุระคลับมาล้างแค้นส่วนตัวไง”ตู้เฟยตบหน้าผู้จัดการ แล้วตวาดใส่
ผู้จัดการไม่รู้จักซากุระคลับด้วยซ้ำ ถ้าตู้เฟยพูดชื่อของเขามาตรงๆ ผู้จัดการยังอาจรู้จักอยู่
ซากุระคลับเป็นชื่อที่ตู้เฟยตั้งใหม่หลังจากเขากลับมาในยุทธภพอีกครั้ง ดังนั้นเขาค่อนข้างจะถูกตบอย่างไม่เป็นธรรม
แต่ตู้เฟยตั้งใจจะเอาเขามาคาดโทษคุมอำนาจ เลยไม่สนว่าเขาจะรู้จักซากุระคลับหรือเปล่า