พ่อจอมผยอง / คุณพ่อสายเปย์ - บทที่53ฮีโร่ผู้อยู่ยงคงกระพัน
บทที่53ฮีโร่ผู้อยู่ยงคงกระพัน
“ให้พวกเขาทั้งหมดเข้ามาเลย และค้นหาห้องทั้งหมด ไม่ว่าจะมีชีวิตอยู่หรือตาย ก็ต้องหาตู้เฟยให้พบ”ลู่เฉินโดนปืนของกู่เฉิงชี้อยู่ แต่กลับไม่กะพริบตาสักนิด
ซ่งไห่ลังเลอยู่ ลู่เฉินกำลังจะฉีกหน้ากับกู่เฉิงโดยสิ้นเชิง
และในมือกู่เฉิง ยังคงมีปืนที่สามารถฆ่าชีวิตได้
แต่เขาลังเลไปสักพักก็ส่งข้อความออกไป
ในตอนนี้ลู่เฉินหันไปมองที่กู่เฉิงและพูดแผ่วเบา: “กระสุนในปืนของคุณมีกี่นัด คุณรู้ไหมว่าฉันพาคนมากี่คน”
“ในสถานที่ของฉันคุณมีคนมากกว่าฉันหรือไม่” กู่เฉิงหัวเราะเยาะ
“ฉันรับรองได้ว่า ขอแค่คุณยิงออกมาเท่านั้น คุณจะต้องกลายเป็นศพก่อนที่คนของคุณจะมาถึงอย่างแน่นอน” ลู่เฉินพูดอย่างใจเย็น
ในระยะทางสั้น ๆ ขนาดนี้ เขาไม่สามารถหลีกเลี่ยงกระสุนได้
แต่เขาเชื่อว่ากู่เฉิงไม่กล้ายิง
เพราะลู่เฉินไม่ได้ขับเคลื่อนเขาไปสู่ทางตัน
และเขายังไม่เข้าใจรายละเอียดของลู่เฉิน
การมีอยู่ของสิ่งที่ไม่รู้จักจะเป็นสิ่งที่น่ากลัวที่สุด
“โอ้ งั้นคุณอยากลองดูไหม” กู่เฉิงมองไปที่ลู่เฉินอย่างติดตลกและเขาไม่เชื่อว่าลู่เฉินไม่กลัวว่าเขาจะยิง
เมื่อกู่เฉิงกำลังจะสั่งสอนลู่เฉิน ก็มีลูกน้องคนหนึ่งวิ่งเข้ามา
“พี่เฉิงไม่ดีแล้ว คลับเฮาส์ของเราทั้งหมดล้อมรอบไปด้วยคนของ Three Heroes of the Water Margin อย่างน้อยมี 100 กว่าคน! ” ชายหนุ่มพูดกับกู่เฉิงด้วยความโกรธและความกลัวเล็กน้อยในดวงตาของเขา
“อะไรนะ”สีหน้าของกู่เฉิงเปลี่ยนไปอย่างมาก แม้ว่านี่จะเป็นเบสแคมป์ของเขา แต่ก็มีคนเพียง 20 หรือ 30 คนที่มักจะอยู่ที่นี่อีกฝ่ายมาเกินร้อยคนโดยไม่คาดคิดว่า รอให้เขาเรียกทุกคนเข้ามากันได้ ที่นี่คงถูกรื้อค้นกับพื้นไปแล้ว
อย่างไรก็ตามเมื่อเขาฟุ้งซ่านอยู่ ลู่เฉินก็ลงมือ
เห็นแค่เขายกมือขึ้นก็มีลูกเต๋าหลุดออกจากนิ้วของเขา
มันเจาะข้อมือของกู่เฉิงที่ถือปืนโดยตรง
กู่เฉิงส่งเสียงดังและปืนพกก็หลุดออก
ร่างของลู่เฉินกะพริบและหยิบปืนขึ้นมา
ตูม! ตูม!
เสียงปืนดังติดต่อกันสองเสียงและทั้งห้องก็เงียบไปชั่วขณะ
ทุกคนจ้องไปที่ลู่เฉิน
ลู่เฉินเป่าปากกระบอกปืนและพูดแผ่วเบา “รอยกระสุนค่อนข้างคงที่”
หลังจากได้ยินคำพูดทุกคนก็พบว่ากระสุนทั้งสองพุ่งเข้าใส่เท้าของกู่เฉิง
ในเวลานี้กู่เฉิงกำลังนั่งอยู่บนพื้นด้วยท่าทางที่น่ากลัวและเจ็บปวด
Three Heroes of the Water Margin สั่นสะท้าน พวกเขาเพิ่งได้รู้ในตอนนี้ เดิมที่ฝีมือของคุณชายพวกเขาจะเกร่งขนาดนี้
คว้าปืน ยิงปืน ความเร็วนั้นเร็วถึงขีดสุด
นี่คือสิ่งที่คนธรรมดาสามารถทำได้หรือไม่?
“คุณเป็นใครกันแน่” กู่เฉิงมองไปที่ลู่เฉินด้วยความหวาดกลัวเขาแทบไม่เคยเห็นใครที่โหดร้ายเท่าลู่เฉิน
แม้ว่าจะเป็นเขาเอง แต่เขาก็ไม่กล้าที่จะยิงเจตจำนงเมื่อตอนที่เขามีปืนอยู่ในมือ กลับให้โอกาสลู่เฉินไป ลู่เฉินก็คว้าโอกาสยิงเขาด้วยวิธีที่รุนแรงกว่านี้
ใช่ตอนนี้เขาถูกยิงที่ขาทั้งสองข้าง มือขวาของเขาก็ได้รับบาดเจ็บ และสโมสรทั้งหมดถูกล้อมรอบด้วย เขาไม่มีโอกาสที่จะหลบหนีไปได้
ลู่เฉินไม่ได้พูด แต่ส่งสัญญาณให้กับเสี่ยวจิง ชายหนุ่มที่เมื่อกี้เปิดประตูเพื่อรายงานก็ถูกเสี่ยวจิง
บังคับลากเข้าไปในห้องส่วนตัว
ก่อนที่จะค้นพบตู้เฟย ลู่เฉินไม่สามารถปล่อยให้กู่เฉิงส่งข่าวใด ๆ ออกไปได้
เขาทำแบบนี้ก็เพราะกลัวว่ากู่เฉิงจะใช้ตู้เฟยข่มขู่เขา ถึงเวลานั้นเขาก็จะถูกควบคุมอยู่บ้าง
ในไม่ช้าลูกน้องของ Three Heroes of the Water Margin สองคนก็พาตู้เฟยมาถึงห้องส่วนตัว
เมื่อตู้เฟยเห็นลู่เฉิน ทันใดนั้นเขาก็ตกใจเล็กน้อย จากนั้นพยักหน้าให้กับลู่เฉิน โดยไม่กล่าวขอบคุณหรือหน้าไหว้หลังหลอก
“พวกเขาจับภรรยาของฉันและใช้เธอเพื่อขู่ฉัน” ตู้เฟยเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ลู่เฉินฟัง
“แล้วภรรยาของคุณล่ะ?” ลู่เฉินถาม
“ฉันยังไม่รู้ ฉันหวังว่าภรรยาของฉันจะปลอดภัย ไม่เช่นนั้นวันนี้จะเป็นวันตายของเขา! ” ตู้เฟย กล่าวและมองไปที่กู่เฉิงที่นั่งอยู่บนพื้นด้วยสีหน้าเย็นชา
เมื่อกู่เฉิงได้ยินคำพูดของตู้เฟย ความหวาดกลัวก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา แต่เขาก็ปกปิดอดีตได้อย่างรวดเร็ว
หลังจากนั้นไม่กี่นาทีลูกน้องของ Three Heroes of the Water Margin ก็เข้ามาอีกครั้ง แต่คราวนี้แบกร่างของผู้หญิงไว้
หน้าอกของหญิงสาวมีเลือดไหลและเห็นได้ชัดว่าถูกตัดด้วยอาวุธ
“หงเหลียน! ” สีหน้าของตู้เฟยเปลี่ยนไปอย่างมาก เขารีบวิ่งไปอุ้มร่างหญิงสาวไว้ในอ้อมแขน
“หงเหลียน!” ตู้เฟยส่งเสียงเรียก น้ำตาใสสองสายไหลอาบแก้มของเขา
ลู่เฉินถอนหายใจและวางปืนพกไว้ในมือของตู้เฟย: “เสียใจด้วยนะ”
แม้ว่าหลี่หงเหลียนจะเป็นคนเลือกปฏิบัติ แม้ว่าหลี่หงเหลียนเคยดูหมิ่นเขาก็ตาม
แต่หลี่หงเหลียนเป็นภรรยาของตู้เฟย และตู้เฟ เป็นเพื่อนที่ดีของเขา
ในตอนนี้ลู่เฉินรู้สึกเศร้าเล็กน้อย
เขาพูดจบก็เดินออกจากห้องส่วนตัวพร้อมกับทุกคน ในห้องส่วนตัวมีเพียงตู้เฟยที่เศร้าหมองกอดร่างภรรยาของเขา และกู่เฉิงที่ทรุดตัวลงบนพื้นด้วยตัวสั่น
“สูบบุหรี่สักมวนไหม” เดินออกไปนอกห้องส่วนตัว ลู่เฉินหยิบบุหรี่ออกมาให้เสี่ยวจิง
Three Heroes of the Water Margin ตกตะลึง ลู่เฉินให้บุหรี่ เสี่ยวจิง แต่กลับไม่ให้พวกเขา นี่เป็นหมายความว่าเขาผิดหวังกับตัวพวกเขา
พวกเขารู้ตัวดีว่าพวกเขาทั้งสามคนขี้ขลาดต่อหน้ากู่เฉิงในวันนี้ซึ่งทำให้ลู่เฉินผิดหวังจริงๆ
แต่หัวใจของพวกเขาสั่นสะท้านทักษะของลู่เฉินมากกว่า
พวกเขาคิดเสมอว่าลู่เฉินเป็นแค่คนรวยระดับสูง แต่พวกเขาไม่คาดคิดว่าลู่เฉินจะสอนบทเรียนที่ยอดเยี่ยมให้พวกเขาในวันนี้
“พี่เฟยน่าจะฆ่าเขาไปนะ” เสี่ยวจิงกล่าวพร้อมกับจุดบุหรี่
ลู่เฉินไม่ได้พูด แต่แน่นอนอยู่แล้ว ไม่เช่นนั้นเขาจะไม่ใช่ตู้เฟย
นี่คือเหตุผลที่เขาทำไมต้องมอบปืนพกให้กับตู้เฟย
ทันทีที่เสี่ยวจิงพูดจบ เขาก็ได้ยินเสียงปืนหกนัดติดกันจากห้องส่วนตัว
ไม่จำเป็นต้องพูด ลู่เฉินก็เดาได้ว่าตู้เฟยโกรธมาก และระบายกระสุนหกนัดสุดท้ายให้กู่เฉิง
เขาสามารถละทิ้งผลงานและถอยออกจากเวทีเพื่อภรรยาของเขาตอนนี้เพื่อภรรยาของเขา แน่นอนว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะให้กู่เฉิงมีชีวิตอยู่ต่อไป
สิบนาทีต่อมา ตู้เฟยเดินออกมาพร้อมกับเลือดทั้งตัว
เขารู้ว่าลู่เฉินจะรอเขาอยู่ข้างนอกแน่นอนและตรงไปที่ลู่เฉิน
เมื่อเห็นตู้เฟยที่เต็มไปด้วยเลือด และใบหน้าที่เต็มไปด้วยการฆาตกรรม Three Heroes of the Water Margin รู้สึกกลัวเล็กน้อย
พวกเขายังเดาได้เลยว่า ตู้เฟยได้ฆ่ากู่เฉิงไปแล้ว
“คุณบอกว่าคุณให้การ์ดฉันครั้งที่แล้ว ตอนนี้ยังจะให้ไหม” ตู้เฟยหยิบบุหรี่ในมือของลู่เฉินและสูบมันอย่างดุเดือด
“ให้ แต่วันนี้ฉันถอนออกไปหนึ่งล้านแล้ว ถ้ามันไม่เพียงพอ คุณมาหาฉันอีกที” ลู่เฉินพยักหน้าและพูดกับเสี่ยวจิง
เสี่ยวจิงมอบการ์ดที่ลู่เฉินให้เขาเพื่อเปลี่ยนชิปส่งต่อไปยังตู้เฟย
“พี่เฟยโปรดอย่าเศร้าเกินไป” เสี่ยวจิงกล่าว
“ฉันสบายดี” ตู้เฟยตบไหล่ของเสี่ยวจิง
“เสียใจด้วย งั้นฉันจะไปก่อน” ลู่เฉินพูดจบก็หันไปหา Three Heroes of the Water Margin
“พวกคุณสามคนอยู่ที่นี่เพื่อช่วยตู้เฟยจัดการงานศพ”
ขณะที่เขาพูดเขาก็พาเสี่ยวจิงออกจากคลับซากุระ
ตู้เฟยมองไปที่ด้านหลังของลู่เฉินทั้งสองคนที่จากไป แล้วมองไปที่สถานการณ์ของB2ทั้งหมด เขาสูบบุหรี่คำสุดท้ายแล้วพึมพำ:
“ยวี่โจว ฉันตู้เฟยกลับมาแล้ว! ”
ในตอนนี้ร่างเขาดูสูงส่ง ดูแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับท่าทางขี้เกียจเมื่อลู่เฉินชวนเขาไปทานอาหารค่ำเมื่อวันก่อน
ตู้เฟย ในขณะนี้ดูเหมือนจะย้อนกลับไปเมื่อสิบปีก่อน
เป็นฮีโร่ที่น่าทึ่ง!