พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) - บทที่ 750 ความรันทดของเผ่าภูตนางฟ้า

ก่อนหน้านี้อี้ลั่วเอ๋อก็เคยรู้ว่าหลิงตู้ฉิงเป็นใครมาแล้วรอบหนึ่ง

แต่หลังจากที่นางได้รู้เพียงครู่เดียว นางก็ถูกหลิงตู้ฉิงลบความทรงจำในส่วนนั้นไปจนหลงเหลือแต่ความรู้สึกที่นางไม่อาจอธิบายได้เวลาอยู่ใกล้ ๆ กับหลิงตู้ฉิง ซึ่งมันทำให้นางรู้สึกอุ่นใจและอยากฝากชีวิตไว้กับเขาโดยไม่มีเหตุผล

ตอนนี้เมื่อนางได้ยินหลิงตู้ฉิงยอมรับมาแบบนี้ นางก็เข้าใจได้ในทันทีว่าทำไมนางถึงมีความรู้สึกแปลก ๆ แบบนั้นกับหลิงตู้ฉิง

“นายท่านคือองค์เหนือหัวของพวกเรางั้นเหรอ?” อี้ลั่วเอ๋อถามขึ้นด้วยสีหน้าตื่นเต้น

“ถูกต้อง!” หลิงตู้ฉิงพยักหน้า

อี้ลั่วเอ๋อกรีดร้องและกระโดดเข้าไปในวงแขนของหลิงตู้ฉิงทันที ซึ่งหลิงตู้ฉิงเองก็ไม่รู้ว่าเขาควรจะกอดนางตอบดีหรือไม่

“องค์เหนือหัว ในที่สุดท่านก็กลับมา เผ่าภูตนางฟ้าของข้ารอดแล้ว!” อี้ลั่วเอ๋อตะโกนขึ้นด้วยสีหน้าตื่นเต้น “ตั้งแต่ที่ท่านจากไป พวกเราเผ่าภูตนางฟ้าของข้าก็ถูกกลุ่มคนมากมายรุมรังแกมาโดยตลอด และก็มีหลายคนในเผ่าที่ต้องตายลงอย่างน่าอนาถ พวกเราทั้งหมดต่างเฝ้ารออยู่เสมอถึงวันที่ท่านจะกลับมาช่วยปลดเปลื้องความทุกข์ระทมนี้ออกไปจากพวกเรา ข้าไม่นึกเลยจริง ๆ ว่าที่แท้นายท่านก็คือองค์เหนือหัว ข้ารู้สึกเหมือนถูกสวรรค์ประทานพรเลยจริง ๆ!”

หลิงตู้ฉิงส่ายหัวอย่างเหนื่อยใจและพูดว่า “เอาล่ะ ๆ ข้ารู้ถึงความทุกข์ยากของเจ้าแล้ว ว่าแต่ตอนนี้เจ้าช่วยลุกออกไปก่อนดีไหม?”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ไม่เพียงแต่อี้ลั่วเอ๋อจะไม่ลุก แต่นางกลับยิ่งซุกตัวของนางเข้าไปในอ้อมแขนของหลิงตู้ฉิงแน่นขึ้นไปอีก

“ข้าไม่ลุกหรอก!” อี้ลั่วเอ๋อหัวเราะ “ตอนนี้ยิ่งข้ารู้ว่าท่านเป็นใคร ข้าก็ยิ่งอยากที่จะมอบทั้งร่างกายและชีวิตของข้าให้กับนายท่านมากขึ้นยิ่งกว่าเดิม! และท่านอย่าได้อ้างเรื่องอาวุโสกับข้า ถึงแม้ว่าบรรพบุรุษของข้าจะเป็นทาสรับใช้ของท่าน แต่ข้าก็คือข้า ข้าจะทำในสิ่งที่บรรพบุรุษของข้าไม่อาจทำให้สำเร็จได้ในอดีต ข้าจะเป็นผู้หญิงของท่านให้ได้และพิสูจน์ตัวเองว่าข้าเหนือกว่าบรรพบุรุษของข้า!”

หลิงตู้ฉิงไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดีเมื่อได้ยินเช่นนี้ “ถึงแม้ว่าตอนนี้ร่างกายของเจ้าจะดูเติบโตขึ้น แต่อายุของเจ้าในตอนนี้ก็เพิ่งจะแค่ 500 ปีเท่านั้นเอง ซึ่งถ้าเทียบกับมนุษย์แล้วเจ้าคือเด็กผู้หญิงที่อายุ 5 ขวบ! ดังนั้นเจ้าที่ยังเป็นเด็กอยู่อย่าเพิ่งมาคิดเรื่องอะไรแบบนี้ก่อนวัยอันควรเลย ตอนนี้เจ้าควรจะตั้งใจฝึกฝนผีเสื้อยมโลกเริงระบำก่อนเท่านั้นก็พอ เจ้าเข้าใจไหม?”

อี้ลั่วเอ๋อรู้สึกตกตะลึงไปพักหนึ่งเมื่อได้ยินเช่นนี้ จากนั้นนางก็หัวเราะคิกคักและพูดว่า “นายท่าน ท่านอย่าอ้างเรื่องอายุอีกเลย ข้าอยากให้ท่านมองรูปร่างของข้าในตอนนี้ก่อน ท่านลองดูสิว่าร่างกายแบบข้าในตอนนี้มีเด็กสาว 5 ขวบชาวมนุษย์คนไหนบ้างที่มีร่างกายโตเป็นสาวเหมือนกับข้าบ้าง? ดังนั้นข้าอยากจะให้ท่านมองข้าไม่ใช่ในฐานะเด็กมนุษย์ 5 ขวบ แต่เป็นหญิงสาวเผ่าภูตนางฟ้าที่มีอายุ 500 ปีต่างหาก!”

หลิงตู้ฉิงยิ้มอย่างกระอักกระอ่วนและพูดว่า “เอาล่ะ ๆ ข้าว่าเราพอเรื่องนี้กันก่อนเถอะ เจ้าลุกขึ้นก่อน เห็นไหมว่าในตอนนี้ข้ากำลังยุ่งอยู่”

อี้ลั่วเอ๋อมองไปที่หัวใจประหลาด ซึ่งกำลังลอยอยู่ตรงหน้าหลิงตู้ฉิง จากนั้นนางก็ค่อยๆลุกขึ้นและบ่มพึมพำว่า “แย่จริง ๆ เลยที่ไอ้ของประหลาดนี่มาขัดขวางจังหวะของข้าได้!”

หลิงตู้ฉิงหัวเราะ “มันประหลาดก็จริง แต่มันเป็นของดีมาก ๆ เชียวล่ะ เดี๋ยวเอาไว้ข้าปรับแต่งมันเสร็จเมื่อไหร่ คงต้องขอพลังชีวิตของเจ้ามาส่วนหนึ่งเพื่อเติมเต็มพลังของมัน”

อี้ลั่วเอ๋อยิ้มและพยักหน้า “หากเป็นนายท่านขอ อี้ลั่วเอ๋อพร้อมยอมสละทุกสิ่งให้ได้เสมอ! แต่ว่านายท่านโปรดอย่าลืมช่วยเหลือเผ่าของลั่วเอ๋อด้วย ในตอนนี้เผ่าของข้าลำบากกันเป็นอย่างมากจริง ๆ”

หลิงตู้ฉิงพยักหน้า “ข้าไม่ลืมหรอก อันที่จริงก่อนหน้านี้ข้าได้สั่งให้ใครบางคนทำการสืบสวนเรื่องของเผ่าเจ้าเรียบร้อยแล้ว และเดี๋ยวหลังจากเรื่องของที่เขตแดนอุดรทมิฬจบลงเมื่อไหร่ ข้าจะไปเยือนเผ่าของเจ้าด้วยเพื่อช่วยเผ่าของเจ้าฟื้นฟูความแข็งแกร่ง และข้ายังจะสร้างประตูเคลื่อนย้ายให้กับเผ่าของเจ้าด้วยเผื่อเอาไว้เวลาที่เผ่าของเจ้าเผชิญกับปัญหาใหญ่จนถึงขนาดที่ไม่สามารถแก้ไขด้วยตัวเองได้ พวกเจ้าจะได้สามารถเดินทางไปขอความช่วยเหลือที่อาณาเขตนภาได้ตลอดเวลา”.

เมื่อได้ยินหลิงตู้ฉิงพูดถึงประเด็นเรื่องเผ่าของนาง ท่าทีของอี้ลั่วเอ๋อก็เปลี่ยนเป็นจริงจังทันทีและพูดว่า “เรื่องของเผ่าข้า ไม่ว่านายท่านจะตัดสินใจทำอะไร ลั่วเอ๋อพร้อมสนับสนุนทุกอย่าง แต่อันที่จริงในตอนแรกเผ่าของข้านั้นมีประตูเคลื่อนย้ายอยู่เช่นกัน แต่ด้วยหลายเหตุผล พวกเราจึงจำเป็นต้องถอนการติดตั้งมันออกไป”

“ว่าแต่นายท่าน ลั่วเอ๋อไม่ได้พูดเล่นกับท่านจริง ๆ ในเรื่องที่ลั่วเอ๋อต้องการเป็นผู้หญิง ของท่าน หากท่านต้องการลั่วเอ๋อเมื่อไหร่ขอแค่เพียงท่านบอกมาคำเดียวลั่วเอ๋อจะยอมเป็นของท่านทุกเมื่อ หากนายท่านไม่ได้รับลั่วเอ๋อมาอยู่ด้วย ป่านนี้ข้าคงต้องกลายเป็นของเล่นให้กับใครบางคนหรือไม่ข้าก็คงตายไปแล้วก็ได้”

“หลายปีที่ผ่านมานี้ไม่ใช่มีข้าเพียงคนเดียวหรอกที่ถูกจับไปขาย แต่มันมีพวกผู้หญิงเผ่าของข้าหลายคนที่ถูกจับตัวไปขายเช่นกัน และสุดท้ายพวกนางก็กลายเป็นของเล่นหรือไม่ก็…”

เสียงของอี้ลั่วเอ๋อเศร้าขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อนางนึกถึงเรื่องที่นางและคนของนางถูกแอบจับตัวไปขาย

หลิงตู้ฉิงลุกขึ้นยืนและลูบหัวนางเพื่อเป็นการปลอบประโลม “ไม่ต้องเศร้าไปหรอก ตอนนี้เจ้าไม่เป็นอะไรแล้ว ส่วนเผ่าของเจ้าเดี๋ยวไว้รอข้าเสร็จธุระจากที่นี่ก่อนแล้วข้าจะรีบพาทุกคนไปช่วยเผ่าของเจ้าในทันที เมื่อถึงเวลานั้นข้ารับประกันว่าจะไม่มีใครกล้ารังแกเผ่าของเจ้าอีกแน่นอน”

“ขอบคุณนายท่าน!” อี้ลั่วเอ๋อตอบกลับด้วยน้ำเสียงซาบซึ้ง

หลิงตู้ฉิงตบไหล่ของนางและพูดว่า “เอาล่ะเจ้านั่งลง และคอยดูข้าปรับแต่งเจ้านี่จนเสร็จก่อนก็แล้วกัน”

อี้ลั่วเอ๋อนั่งลงข้าง ๆ หลิงตู้ฉิงอย่างว่าง่าย จากนั้นนางก็นั่งมองหลิงตู้ฉิงปรับแต่งหัวใจประหลาดพร้อม ๆ กับที่คิดถึงเรื่องของหลิงตู้ฉิงในใจ

ตั้งแต่เด็กนางเคยได้ยินเรื่องราวตำนานของหลิงตู้ฉิงมากมาย ซึ่งนางไม่นึกเลยว่าในตอนนี้ชายในตำนานผู้นั้นจะมานั่งอยู่ข้าง ๆ นางตอนนี้

นางอยากจะเห็นสีหน้าของเหล่าผู้คนที่ในตอนนี้กำลังรุมรังแกเผ่าของนางจริง ๆ ว่าถ้าพวกมันได้เห็นหลิงตู้ฉิงปรากฏกายขึ้น พวกมันจะมีสีหน้าแบบไหน

ในระหว่างที่อี้ลั่วเอ๋อครุ่นคิดอะไรไปเพลิน ๆ หลิงตู้ฉิงก็ปรับแต่งหัวใจประหลาดอย่างเงียบ ๆ

เขาค่อย ๆ เจาะที่ด้านในของหัวใจประหลาดจนด้านในของมันกลวง จากนั้นเขาก็ขยายพื้นที่ด้านในหัวใจให้มีพื้นที่กว้างขึ้นคล้ายกับแหวนมิติ ซึ่งทำให้มันสามารถกักเก็บเลือดได้ทุกชนิดเป็นจำนวนมาก ๆ ได้โดยที่เลือดเหล่านั้นไม่เสียอำนาจของมันไป และหัวใจนี้จะไม่ถูกเลือดเหล่านั้นกัดกร่อน

แน่นอนว่าเมื่อของวิเศษชิ้นนี้มันเกี่ยวข้องกับการเก็บเลือด ดังนั้นคนที่เหมาะสมกับของวิเศษชิ้นนี้ที่สุดก็เป็นใครไปไม่ได้นอกซะจากหมิงยู่

ท้ายที่สุดเมื่อเขาปรับแต่งมันจนเสร็จสมบูรณ์ รูปร่างแต่เดิมที่คล้ายกับหัวใจก็กลายเป็นมีรูปร่างเหมือนกับจอกเหล้าที่ทำมาจากผลึกแก้วแต่สมบัติชิ้นนี้กลับไม่มีกลิ่นอายของพลังใด ๆ ปลดปล่อยออกมาเลย ซึ่งหากเป็นคนธรรมดามองมันจะต้องเข้าใจว่าสมบัติวิเศษชิ้นนี้ยังมีระดับไม่ถึงระดับสวรรค์ด้วยซ้ำ

แต่ถึงแม้ว่ามันจะเป็นแบบนี้ หลิงตู้ฉิงกลับมองดูที่มันอย่างภาคภูมิใจ

“หมิงยู่เข้ามาหาข้าที มาดูของวิเศษที่ข้าสร้างให้กับเจ้า!” หลิงตู้ฉิงตะโกนขึ้น “ด้วยสมบัติวิเศษชิ้นนี้ ร่างโลหิตอมตะและมหาค่ายกลคุกโลหิตแห่งอาชูร่าของเจ้าจะยิ่งมีอำนาจมากขึ้นหลายเท่าตัว!”